مهارت تصمیم گیری درست در مدیریت و زندگی | دوره آموزش تصمیم گیری

۲۱۳ نظر برای مهارت تصمیم گیری درست در مدیریت و زندگی | دوره آموزش تصمیم گیری

1. احسان مدرسی گفت:

   ۷ دیدگاه | ۴۰۱۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   عرض ادب

   یکی از چند موضوعی که همیشه در طوا ادوار مختلف مخصوصا چند سال اخیر ذهن من و صد در صد ذهن هم سن و سال های من رو به خودش مشغول میکنه درست تصمیم گرفتنه. تصمیمی که صرف نظر از نتیجه ای که انفاق میفته حداقل رضایت درونی مارو به همراه داشته باشه که در اون مقطع و با اون شرایط بهترین گزینه ممکن بوده.

   ممنون به خاطر پرداختن به این موضوع :)

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. بهنوش گفت:

   ۲۱۱ دیدگاه | ۲۶۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   سلام

   بیصبرانه منتظرم این درس رو شروع کنم… البته من هم کتاب دن اریلی و هم شواترز رو خوندم و خیلی لذت بردم :)

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. قدیر شکراله زاده گفت:

   ۱۶۹ دیدگاه | ۳۴۱۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   تصمیم گیری وابسته یا به شرط.

   من دوستی دارم که قبلا همکارم بوده و بسیار آدم پر تلاشی است، تصمیم های سختی را می گیرد اما موفقیتش مشروط است.  من در تعریف دوستم گفته ام علی، آدم بسیار توانمندی است او اگر اراده کند و تصمیم بگیرد می تواند،یک ساختمان ۱۰۰ طبقه بسازد منتهی ساختمان را طوری میسازد که به یک آجری بند باشد اگر آجر را بکشید ساختمان ۱۰۰ طبقه فرو می ریزد. (البته در مثال اغراق شده است ).

   خیلی وقت ها تصمیم گیری ما منوط به یک شرط می شود.، می خواهم یک سفر تفریحی بروم اگر علی بیاید. در صورتی که اگر علی هم نیاید می توان  تصمیم گرفت و به سفر تفریحی رفت.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. امیر شاهرخی گفت:

   ۱۰۱ دیدگاه | ۲۳۲۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   انسان‌ها موجوداتی نه چندان منطقی!

   کتاب تفکر، سریع و کند دانیل کانمن این حقیقت سخت را خاطرنشان می‌کند که ما انسان‌ها حتی در شرایطی که دچار تعارضات احساسی نیستیم و تصور می‌کنیم که کاملا منطقی تصمیم می‌گیریم، بسیاری از تصمیماتمان دچار اشتباهات جدی و کاملا غیر منطقی است.

   به نظر می‌رسد که این محدودیت، بخش جدایی‌ناپذیر هر انسانی است و تنها یک ذهن بسیار آموزش دیده می‌تواند شرایط احتمالی بروز خطا را تشخیص داده و آگاهانه تصمیم خود را مورد بازبینی و احیانا اصلاح قرار دهد.

   مهارتی که امیدوارم همه ما به مرور و با کمک آموزش‌های مناسب، آن را کسب کنیم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
5. مریم اسکندریان گفت:

   ۱۹ دیدگاه | ۲۰۱۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   مواردی در خاطراتم دارم که تصمیم به انجام کاری مثلا کمک به فردی می گیرم که بعد از مدتی اون فرد با رفتار نادرستش طوری من رو می رنجاند که حتی اطرافیان هم تذکر می دهنید که. دیکه از. این کارها نکن ولی من می دونم تصمیمم رو با اراده وفکر گرفته ام واین فرد دیگر هست که تصمیم گرفته بدرفتاری کنه

   پس من به فرایند تصمیم گیری ام اطمینان دازم

   برای پاسخ دادن وارد شوید
6. امیر گفت:

   ۵۵ دیدگاه | ۲۰۳۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   وقتی در مقابل طیف وسیعی از مخاطبین سازمان قرار می گیرید

   عدم کسب رضایت انها و یا حتی عملکردی که ما را از اهدافمون دور میکنه ما را مجبور به تصمیم گیری می کنه که اینجاست که تصمیم ما می تونه یک تصمیم خوب در بیاد

   برای پاسخ دادن وارد شوید
7. احسان بیرانوند گفت:

   ۱۷۲ دیدگاه | ۳۵۳۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   این چیزی که اینجا مینویسم، بیشتر توضیح مدل ذهنی خودم در مورد تصمیم‌گیریه.

   من معمولا به تصمیم‌گیری‌هایی که برام پیش میاد با یه استعاره‌ی ذهنی مشخص، فکر میکنم،

   اینطور فرض میکنم که در لحظه تصمیم‌گیری، فضای ممکن‌ها، بین چند زیرفضای متفاوت، برای من افراز میشه.

   شفافتر توضیح بدم اینکه: مثلا در لحظه تصمیم‌گیری اول، سه گزینه

   a
   b
   c

   دارم و وقتی یکی از این گزینه‌هارو انتخاب میکنم تجربه من از زندگی در مسیر مشخص پیش میره و دیگه از مسیر b و c طی نخواهد شد. (مگه اینکه بگیم بخوام جهانی رو تجربه کنم که ابتدا a و بعد b رو تجربه کنم، که (در صورت ممکن بودن) با تجربه مستقیم جهان b همسان نیست.)

   اما فکر میکنم که یه احسانی هم ممکن است وجود داشته باشه و اون b یا c رو انتخاب کنه.

   چیزی شبیه به گربه‌ی شرودینگر.

   حالا دوباره دنیا در لحظه تصمیم‌گیری دوم از بین (مثلا) دوگزینه:

   ‘a
   ‘b

   باز یکی رو انتخاب میکنم تا اینجا من شش(۳*۲) دنیای ممکن دارم و هرلحظه تعدادشون بیشتر و بیشتر میشه.

   در واقع تصمیم‌گیری‌ها نقاط چندشاخگی و افتراق این دنیاها هستند. جاهایی که فضای ممکن برای تجربه، به زیرفضاهایی میشکنه و افراز میشه.

   بهترین کاری که من میتونم در جایگاه تصمیم‌گیر انجام بدم اینه که تصمیم بگیرم که میخوام کدوم یکی از این احسانها باشم و از کدوم مسیر برم در نهایت راه، احساس شادمانی بیشتری خواهم داشت.

   پس مجبورم که یک تخمین از میزان شادمانی احسانی بزنم که خواهم بود.

   وجه تخمینی در تصمیم‌گیری برام پررنگه چون مدام به این فکر میکنم که بدیهیه که همیشه اطلاعاتی هست که ندارم اما چندان قبول و هضمش برام ساده نیست.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
8. الهه فاضلی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۳ درس)

   ۱۴۹ دیدگاه | ۳۶۳۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   یه جایی خوندم که؛ زندگی امروز تو حاصل انتخاب و تصمیم های گذشته ات هست. لابلای همه انتخاب کردنها و تصمیم هایی که گرفتم حتم دارم اشتباه های فاحشی هم داشتم، ولی مطمئن هستم که اون تصمیمی که نتیجه اش رو امروز میبینم و خوشحالم، تصمیم درستی بوده و این دلگرمم میکنه که میشه با یادگیری، میزان و تعداد این خوشحال بودن ها رو بیشتر کرد.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
9. مهدی فلاحی گفت:

   ۴۵ دیدگاه | ۲۹۶۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   سلام بر همگی 
   من نمی خواستم بر خلاف قوانین کامنت گذاری در متمم عمل کنم و در یک درس دو کامنت بگذارم، ولی‌ هر چه با خودم کلنجار رفتم که این را هم در ادامه کامنت قبلی بگذارم،‌ دیدم به دلایل زیر منطقی نیست:
   １.کامنت اول طولانی شد و نمی خواستم کامنت را طولانی تر کنم.
   ２.دو موضوع کاملا متفاوت از هم را مطرح کرده بودم.
   ３.امکان دارد افرادی به موضوع کامنت اول، علاقه ای نداشته باشند ولذا این موضوع نیز چون در ادامه آن بود از نظر بعضی از اعضاء دور می ماند.
   حال تصمیم گیری بر عهده متمم است که اجازه نشر بدهد یا خیر.
    
   انواع تصمیم گیری: می توان تصمیم گیری را در ارتباط با زمان تقسیم بندی کرد:
   １.تصمیم گیری به موقع
   ２.تصمیم گیری با تاخیر
   ３.عدم تصمیم گیری (هیچ موقعی تصمیم گیری نکنیم)
   مورد سوم برخلاف نام آن خود می تواند یک نوع تصمیم گیری می باشد،‌ انتخاب نکردن می تواند خود یک انتخاب باشد. انتخاب اینکه انتخاب نکنیم. یا تصمیم گرفته ایم که هیچ کدام از گزینه را انتخاب نکنیم و روال گذشته را داشته باشیم. 
   مثلاْ تصمیم گیری مسافرت عید سال ۹۹:‌ ما در خانواده خود می توانیم چندین گزینه مسافرتی را در شهرهای مختلف ایران (چون خارج گران است و به دلایل دیگر) لیست کنیم و در مورد هر کدام با هم صحبت کرده که در نهایت یکی را برای سفر انتخاب کنیم. اما اگر به هر دلیل هیچ کدام را انتخاب نکردیم و در تهران ماندیم. این خود یک انتخاب و تصمیم بوده است. تصمیم مسافرت نرفتن.
   فقط بدی عدم تصمیم گیری این است که افراد آنرا به عنوان یک گزینه انتخاب نمی کنند، بلکه آنقدر در تصمیم گیری خود تعلل می کند که یا فرصت زمانی تصمیم تمام می شود،‌ یا موضوع از اولویت های زندگی آنها خارج می شود و یا کلا موضوع را فراموش می کنند. 
   به این دلیل منطقی است که تصمیم نگرفتن را در فرض خود یک تصمیم گیری ندانند. زیرا همه گزینه های موضوعی که روی آن فکر می کردند را آگاهانه کنار نگذاشته اند و بر روال قبلی خود نمانده اند، بلکه فقط در مورد گزینه ها موجود به نتیجه نرسیده اند. ولی چه آگاهانه و چه ناآگاهانه تصمیم نگرفته باشند،‌ نتیجه یکی است و آن تصمیم گیری بر ادامه روال سابق است.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
10. مهدی فلاحی گفت:

    ۴۵ دیدگاه | ۲۹۶۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    شاید در درس اول باید مشخص کنیم ما چرا به مهارت تصمیم گیری نیاز داریم. آیا می خواهیم مانند یک موضوع علمی دیگر، فقط در مورد آن بدانیم، یا واقعا می خواهیم مشکلی از مسائل خود را حل کنیم. ما تا وقتی که در خود اشتیاقی سوزان برای اصلاح نداشته باشیم نمی توانیم خود را اصلاح کنیم (این گفته ناپلئون هیل است)‌،‌ بعد از آن برای اصلاح نیاز به یادگیری یک سری مهارت داریم. 
    اشکال شخصی من در یادگیری این است که؛ وقتی موضوع ای را مطالعه می کنم که به آن در آن مقطع نیازی ندارمو یا چگونگی استفادهاز آنرا برای رفع نیاز خود نمی دانم و فقط شروع به مطالعه می کنم. تنها خلاصه ای از آن مطلب در ذهن من می ماند و سپس آن خلاصه را بعد از سه الی چهار سال فراموش می کنم،‌ و مطالعه و یادگیری آن مهارت هیچ تاثیر و نتیجه ای بر زندگی من نداشته است. 
    حال سوال این است:
    ·      آیا من در تصمیم گیری مشکل دارم؟ با ذکر نمونه هایی آن را برای خود تفهیم کنم.
    ·      کدام مشکلات من با یادگیری مهارت تصمیم گیری حل خواهد شد؟
    برای من تصمیم گیری از دو بعد زیر اهمیت دارد:
    １.من از سی و پنج سالگی وقتی که دوران ده ساله بسیار پر مشغله ای را به کار کردن اختصاص دادم (یادم نمی یاد چه جوری)، ولی در مسیر مطالعه توسعه فردی (تاکید می کنم فقط مطالعه،‌ نه انجام توسعه)‌ قرار گرفتم. تا به حال چندین کتاب مطرح و مهم در این حوزه را خوانده ام. در این کتاب ها بعد از هدف گذاری،‌ تصمیم گیریدر توسعه (در تمامی ابعاد آن) گام مهمی می باشد. به این خاطر برداشت من این بود که باید در این موضوع خود را توسعه دهم. 
    ２.وقتی شکست های خودم را در حوزه زندگی و کاری مرور می کنم، دو مساله مهم را نقطه مشترک، دلایل شکست های خودم می دانم. اولی که ربطی به این بحث ندارد ولی دومی تصمیم گیری می باشد. 
    تصمیم گیری برای من یعنی انتخاب درست (فارغ از معنای که برای آن ارائه می دهند) و انتخاب گاهی برای من سخت و توام با اشتباه است. به این خاطر به دنبال این هستم که این مهارت را در خودم بهبود دهم. 
    علت آنکه به تصمیم گیری می گویم مهارت (البته این نظر شخصی و شاید غیر علمی باشد) به این خاطر که  هر موضوعی که اکتسابیباشد و بتوان آن را آگاهانه انجام داد مهارت است.
    توضیح دلیل اول من از مطالعه این درست:
    اهمیت تصمیم گیری، در کتاب برتری خفیف اثر جف اولسن و کتاب اثر مرکب اثر دارن هاردی به سادگی و زیبایی مطرح شده است. آنها مطرح می کنند که زندگی ما حاصل تصمیمات (انتخاب ها) روزانه ای است که می گیریم. این تصمیمات که غالبا کم اهمیت و در بعضی موارد مهم هستند وقتی به مرور زمان روی هم جمع می شوند اثر بزرگ بر روی موفقیت ما در زندگی می گذارد. 
    مثلا همه دوست داریم که انسان سالمی باشیم ولی عموما هیچ کنترلی بر روی خورد و خوراک خود نداریم. این مشکل به خاطر تصمیمات روزانه اشتباهی است که می گیریم. وقتی دیشب دیر خوابیده ام و صبح خواب آلود هستم و برای سرحال شدن یک دبل لاته می خورم، در صورتی که دکتر گفته است به خاطر کبد چرب نباید قهوه بخورم. با خود می گویم حالا یک روز که هزار روز نمی شود. اتفاقا ظهر هم یک جلسه کاری ترتیب داده شده در رستوران هم می گویم به خاطر احترام به مهمان و از طرفی تحریک مغزم با بوی خوش غذاها در رستوران و با دیدن عکس زیبای منوی غذای رستوران (و البته به این خاطر که مهمان هستم و پولی برای غذا پرداخت نمی کنم) دوباره یک پیتزای چرب را انتخاب می کنم. فردا هم تصمیمات شبیه این و اشتباهات مشابه. وقتی این تصمیم ها در گذر زمان جمع می شوند می بینم این تصمیم ها (انتخاب های) روزانه اشتباه باعث شده است که گرید کبد من به سه افزایش یابد. 
    این مثال را زدم که ما در زندگی از لحظه بیدار شدن در حال تصمیمات و انتخاب های کوچک ولی به صورت تجمعی، تاثیر گذار در زندگی هستیم. ولی فقط تصمیمات مهم را در زندگی، تصمیم می دانیم؛ مانند ازدواج،‌ انتخاب رشته دانشگاهی و انتخاب محل کار و تصمیمات تاثیر گذاری از این قبیل. 
    توضیح دلیل دوم من از مطالعه این درست:
    اما چرا بعضی از تصمیم های من در محیط کار نادرست بوده است. در محل کار من، اغلب تصمیمات به صورت جمعی گرفته می شود. البته این جمع بین دو الی سه نفره است. الان که به تصمیمات گذشته تیم می نگرم، می بینم در پاره از موارد نظر و انتخاب من در جلسه درست بوده است. ولی نتوانسته ام، نظر جمع را به سوی نظر خود جلب کرده و در نهایت، نظر خود را تصمیم آن جلسه بکنم. 
    این موضوع می تواند دلایل مختلفی داشته باشد،‌ مانند:
    ·      عدم داشتن اعتماد به نفس مناسب 
    ·      عدم ارائه برنامه مناسب برای موضوع مورد بحث
    ·      آماده نکرده شواهد مناسب برای اثبات درستی انتخاب خود
    ·      استفاده از ادبیات نامناسب گفتاری (نداشتن مهارت مذاکره)
    ·      اختلال مهر طلبی من
    ·      اخلال کمال گرایی من
     و دلایل دیگری که شاید در بررسی موضوع توسط دیگران،‌ اشکال من ارزیابی شود. 
    حال مشکل من در هر کدام از موارد بالا که باشد می توان با حل کردن آنها بعلاوه یاد گرفتن مهارت تصمیم گیری، اشتباهات در تصمیم گیری خود را کاهش دهم. 
    توضیحاتی بالا فقط نشان دهنده این موضوع بود که من نیاز به یاد گرفتن مهارت تصمیم گیری دارم وگرنه نمی خواهم مسئولیت شکست های خودم را به گردن دیگران بیندازم. اگر من نتوانسته ام در مقاطع مهم، تصمیم درست بگیرم فقط خودم مسئول هستم و دیگران فقط تاثیر گذار بر شرایط محیطی بوده اند. ولی من مسئول هستم زیرا نباید می گذاشتم آنها به راحتی روی تصمیم و انتخاب های من تاثیر گذار باشند. 
    البته من تصمیمات فردی اشتباه نیز کم نداشته ام. آنها بیشتر در حوزه فردی و خانوادگی بوده است. 
     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
11. مجتبی رضایی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۲۴ دیدگاه | ۲۹۳۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    به نظرم طبقه بندی جالب و کاربردی هست.

    خاطره ای تو ذهنم هست که با توجه به طبقه بندی گفته شده زیر مجموعه تصمیم های مذاکره ای و مدیریتی محسوب میشه.

    چند سال گذشته تازه به واسطه محمد رضا با مذاکره آشنا شده بودم و از اونجایی که برام جذاب بود و تازگی هم داشت تمامی فایل های مذاکره رو دانلود کردم و تقریبا هر روز توی مسیر خونه تا محل کار گوش می دادم. خیلی از این تکنیک ها و ترفند ها رو روی همکارام و دوستام تست می کردم و حس خوبی هم داشت. اون زمان یادگیری عمیق اتفاق نیفتاده بود و هر چی که بود از جنس حفظ کردن بود و به دلیل یکپارچه نبودن و البته فراموش کردن نتونستم تو موقعیت های مختلف ازشون استفاده کنم.

    یک روز جلسه ای با مدبر خدمات یک شرکت دولتی داشتم که باید ایده ای رو برای ایشون پرِزِنت می کردم و اگه اون قرارداد رو میگرفتم موفقیت خوبی محسوب می شد.

    از یکی دو روز قبل هم بحث سکوت و تاتولوژی تو ذهنم مونده بود. جلسه شروع شد و من به خیال خودم داشتم سعی می کردم حواسم به حرف ها و امتیازات رد و بدل شده در طول مذاکره باشه و هر جا که نیاز بود از سکوت و تاتولوژی استفاده کنم به امید اینکه نتیجه بده.

    جلسه تموم شد و بعدا مشخص شد که تصمیم مدیر به واسطه برداشتی که از اون جلسه داشت و مسولیتی که احتمالا باید قبول میکرد ، این بود که با اجرای ایده تو شرکت موافقت نکنه.

    به راستی که تصمیم های ما بر روی تصمیم های آتی طرف مقابل تاثیر گذار هست.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
12. مجتبی رضایی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۲۴ دیدگاه | ۲۹۳۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    به نظرم طبقه بندی بسیار جالب و کاربردی هست .
    خاطره ای از تصمیم گیری تو ذهنم هست که با توجه به طبقه بندی گفته شده زیر مجموعه تصمیم های مذاکره ای و مدیریتی محسوب میشه.
    چند سال گذشته تازه به واسطه محمد رضا با مذاکره آشنا شده بودم و از اونجایی که برام جذاب بود و تازگی داشت تمامی فایل های مذاکره رو دانلود کردم و تقریبا هر روز توی مسیر خونه تا محل کار  مرتب گوش میدادم. خیلی از این تکنیک ها و ترفند ها رو روی همکارام و دوستام تست می کردم و حس خوبی هم داشت . البته چون اون زمان یادگیری عمیق اتفاق نیفتاده بود و هر چی که بود از جنس حفظ کردن بود و به دلیل یکپارچه نبودن و البته فراموش کردن نتونستم تو موقعیت های مختلف ازشون استفاده کنم.
    یک روز جلسه ای با مدیر خدمات یک شرکتی دولتی داشتم که باید ایده ای رو برای ایشون پرزنت می کردم و اگه اون قرار داد رو میگرفتم موفقیت خوبی محسوب میشد. از یکی دو روز قبل هم بحث سکوت و تاتولوژی تو ذهنم مونده بود . جلسه شروع شد و من سعی می کردم در طول مذاکره به خیال خودم از سکوت و تاتولوژی استفاده کنم به امید اینکه نتیجه بده. خلاصه اون جلسه تموم شد و بعدا مشخص شد که تصمیم مدیر به واسطه برداشتی که از اون جلسه داشت و مسوولیتی که احتملا باید می پذیرفت این بود که موافقت نکنه.
    به راستی که تصمیم های ما بر روی تصمیم های آتی طرف مقابل تاثیر گذار هست.
     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
13. آتا ناصر گفت:

    ۶۸۴ دیدگاه | ۲۲۹۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    به نظر من نکته بسیار قابل تامل در اهمیت تصمیم گیری این است که در تعریف مدیریت گفته شده که مدیریت یعنی تصمیم گیری و انسان در تمامی رفتارهای ریز و درشت خود حتی در رفتارهای فیزیولویکِ خود با چالش انتخاب و تصمیم گیری مواجه هست و از نظر من این خیلی جالبه که نفسِ انتخاب با طبع انسانی سازگارتر است تا وضعیتهای تک گزینه ایی.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
14. ساناز مجرد گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۶ درس)

    ۲۰۱ دیدگاه | ۳۴۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    تصمیم‌گیری از آن دسته اموری است که هر روز انجام می‌دهیم؛ اما تلاش برای یادگرفتن تصمیم‌گیری از آن کارهایی است که وقتی به سراغ آن می‌رویم که تصمیم‌های بدی گرفته‌ایم و خودمان را به مهلکه کشانده‌ایم یا بر سر دور راهی چه کنم گرفتار شده‌ایم.

    هر چند برای یاد گرفتن هیچ وقت دیر نیست؛ اما همه این قدر خوش‌شانس نیستند که در یکی از دو وضعیت اسف‌باری که گفتم گرفتار شده باشند و سپس بتوانند با یاد گرفتن تصمیم‌گیری در همان زمان گرفتاری، کمی از مصیبت یا تردیدشان را جبران کنند. امیدوارم اگر هنوز در این وضعیت‌ها گرفتار نشده‌اید، کمی زودتر این درس را شروع کنید. پیشنهاد می کنم تمرین دسته‌بندی تصمیم‌گیری بر اساس مدل کانمن را به عنوان بخشی از برنامه روزانه‌تان در نظر بگیرید.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
15. خسرو تقی زاده ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

    ۵۴ دیدگاه | ۲۱۸۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    با درود

    راجع به تصمیم گیری فکر میکردم که آیا تصمیم نگرفتن خود یک تصمیم گیری است؟

    مثالی در ذهنم تدایی شد تصمیم گیری کمک کردن یا نکردن به گدایی که سر چهار راه ایستاده چه فرقی با تصمیم گیری یک مو ضوع با اهمیت مثل انتخاب شریک زندکی یا کاری دارد؟ در نگاه اول گفتم با هزار تومان کمک من به آن شخص نه تاثیری در زندگی من دارد نه طرف مقابل و اما با انتخاب کردن شریک چه چیزهایی در انتظار من هستند وبا انتخاب نکردن از چه چیزهایی محروم خواهم شد.

    راجع به این دو موضوع فکر می کردم ، با خودم گفتم اگر من و شما به گدای سر چهارراه پول ندهیم دیگر دلیلی برای ایستادن در آنجا را ندارد. پس نتیجه این تصمیم گیری یعنی شهر بدون گدا.

    اینجا بود به خودم امیدوار شدم که جزئی از تفکر سیستمی را یاد گرفتم وحالا به امید اینکه درست تصمیم بگیرم،درس تصمیم گیری را شروع میکنم تا خدای نکرده گدایی گرسنه نماند

    برای پاسخ دادن وارد شوید
16. پرستو امین ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

    ۵۱ دیدگاه | ۲۳۵۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    بسیار خوشحالم که بعد از کارگاه عزت نفس و درک اهمیت آن به عنوان مسیر اصلی، می خواهم دروس تصمیم گیری رو شروع کنم. حتی معرفی این درس و کامنت های دوستان در این زمینه انرژی و شوق مطالعه ی این مهات رو در من بیشتر کرد. متوجه شدم که برای تصمیم گیری درست یا لااقل بهتر، اول باید مهارت پیدا کردن یا دیدن گزینه های موجود را یاد بگیرم. بر ترس های خودم در این زمینه غلبه کنم و مسئولیت تصمیماتم را به عهده بگیرم. سعی می کنم کلیات فرایند تصمیم گیری را بارها مرور کنم تا بدانم چه می خواهم و برای چه این درس را انتخاب کرده ام…

    برای پاسخ دادن وارد شوید
17. فرشاد پورمحمدی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۳۴ دیدگاه | ۲۲۱۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    داشتم دیدگاه خانم رویا  رو میخوندم که زحمت کشیده بودن و ترجمه ای از یه قسمت از کتاب paradox of choice رو انجام داده بودن  و این ترجمه خیلی به نظرم جالب آمده و خواستم تحلیلمو از این متن بنویسم.

    من اگر بدونیم دقیقا چی  میتونه احساس خوب در من  به وجود بیاره میتونم دقیقا به این پرسش جواب بدم که  چی میخوام . و اگر دقیقا بدونم که چی میخوام  میتونم تصمیمات دقیقتر و بهتری برای رسیدن به آنها بگیرم.

    سوال اینجاست که چی میتونه در من احساس خوب به وجود بیاره؟

    احساس خوب کردن در زندگی به نظر آقای (دنیل کانمن) به سه عامل بستگی داره.

    ۱-میزان رضایتی که توقع داریم از آن چیز .

    ۲-میزان رضایت از آن چیزی که در حال تجربش هستیم.

    ۳-میزان رضایت از خاطراتی که در اثر تجربه کردن آن چیز باقی مانده.

     

    اگر این ۳ فاکتور میزان رضایت مندی از آن چیز  با هم برابر بودند  باعث احساس خوب  در مورد آن چیز در من میشه  و این احساس خوب خود دلیلی محکم برای خواستن و رسیدن بوده و باعث گرفتن تصمیمات درستر و هدفمند تر شده.

    واگر این سه فاکتور میزان رضایت مندی از آن چیز با هم در تزاد باشند  باعث سر درگمی در انتخاب میشه  و نمیدونیم دقیقا چی میخوایم  و این موضوع  باعث این میشه که نتونیم تصمیم بگیریم  و اگر هم بگیریم تصمیم درستی نباشه.

    میزان رضایتم از  خاطراتی که از آن تجربه به جا مانده میتونه یک فاکتور مهم در احساس خوب  داشتن از آن چیز باشه.

    خود همین خاطرات خوب داشتن به peak و end  رابطه بستگی داره

    (peak به بیشترین میزان لذت و رنجی که در طول تجربه احساس کردیم گفته میشه)

    (end به میزان درد و رنجی که در پایان تجربه احساس کردیم گفته میشه)

    اگر در به یاد آوری تجربیاتی که کردیم دچار اشتباه بشیم  باعث به وجود آمدن یه احساس کاذب در من شده  که این احساس ممکنه با واقعیتی که در حال تجربش هستم و همچنین با توقعم از آن چیز در تزاد باشه  و باعث یک تصمیم اشتباه و یه احساس بد بشه.

     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
18. فرشاد پورمحمدی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۳۴ دیدگاه | ۲۲۱۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    توی این مدتی که شروع کردم به خوندن درسهای mba همش موقع بازکردن درسهایی که باید بخونم چشمم به سر فصل مهارت تصمیم گیری میفتاد و به خودم میگفتم باید درس جالبی باشه واسه خوندن.  تا اینکه امروز بعد از اینکه توی یه موقعیت خیلی سخت یه تصمیم خیلی سخت گرفتم با خودم به فکر فرو رفتم که آیا این تصمیمی که گرفتم درست هست یا نه آیا برای من چه عواقبی میتونه داشته باشه . توی این خیالها و فکرا بودم که یه دفعه یاد سرفصلی که چند روز پیش توی متمم خونده بودم افتادم ((مهارت تصمییم گیری))

    قبل از اینکه راهنمای درسو بخونم با خودم اصلا فکر نمیکردم که اصلا تصمیم گیری میتونه تا این حد فاکتورهای متفاوتی داشته باشه . برام خیلی جالب بود که با دونستن این فاکتورها چقد میتونم از تصمیمات اشتباه دوری کنم . افسوس میخورم که چرا در دانشگاه و مدارس به جای گذراندن این همه واحد بیهوده من حتی یک واحد هم درس تصمیم گیری نداشتم .

    ممنونم از شما که این بستر رو برای کسانی که شاید هیچ وقت فرصت آشنایی با این مطالب رو پیدا نمیکردن به وجود آوردین

    برای پاسخ دادن وارد شوید
19. علیرضا امینی نائینی ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

    ۲۰۳ دیدگاه | ۳۱۴۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    ما عموما فراموش می کنیم که تصمیم نگرفتن خود یک تصمیم است…

    کسی که تصمیم می گیرد فردا در مورد استعفا فکر کند، یعنی امروز تصمیم گرفته است که استعفا ندهد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
20. نیما سرائیان گفت:

    ۵ دیدگاه | ۲۴۳۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    تصمیم گیری اصلی ترین امر زندگی هر فرد به حساب میاد . ولی شاید به جرات بشه گفت ۹۰ درصد مردم به نوعی درگیر ترس تصمیم گیری هستند و چه خوب بیان کردن جناب شعبانعلی این مهم رو . به هر حال من از دو مطلب در این سایت وزین به نتیجه رسیدم که اکثر چالشهای موجود ما با این دو مسئله حل خواهد شد ، که البته این دو مطلب به گونه ای در هم آمیخته شده اند یکی تصمیم گیری و دیگری عزت نفس . و بسیار خوب آقای شعبانعلی این دو موضوع رو تحلیل کردن . ماه گذشته در یک کلاسی حضور داشتم در مدرسه کسب و کار لوتوس که یکی از اساتید به موضوع ترس های تصمیم گیری پرداختن که بنده رو یاد مطالب این سایت و بیانات جناب شعبانعلی انداخت .

    پیروز و موفق باشید

    برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 … 3 4 5 6 7 … 10 بعدی »