مهارت تصمیم گیری درست در مدیریت و زندگی | دوره آموزش تصمیم گیری

۲۱۳ نظر برای مهارت تصمیم گیری درست در مدیریت و زندگی | دوره آموزش تصمیم گیری

1. گلاره امین گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

   ۱۲۰ دیدگاه | ۴۱۶۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   متمم همیشه در پیدا کردن نقطه کور شخصیتیم به من کمک کرده حقیقتا من این درس رو برای این دارم می خونم که پیشنیاز تفکر نقادی است و فکر می کنم مدل ذهنیم معمولا در حال توجیح مسائل هست نه اینکه خودمو مقصر ندونم اصلا این طور نیست معولا میگم من اشتباه کردم و فلانیم اشتباه کرده ولی اشتباه دیگری انگار وزن بیشتری داره به همین علت به دنباله تفکر نقادی رفتم که ۲ تا پیش نیاز داره این درس و مدل ذهنی امیدوارم که کمی توی این باگ شخصیتیم کمک بشه

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. محمد گفت:

   ۸ دیدگاه | ۲۴۱۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   هنوز برای چند مسئله مهمی که در ۲۰ سالگی باهاش مواجه شدم، تصمیم نگرفتم. اومدم اینجا تا بتونم تکلیف اون ها رو مشخص کنم

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. حامد صیدی گفت:

   ۸ دیدگاه | ۳۹۸۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   سلام

   چند سالی میشد که به دنبال حل ریشه ای مشکلاتم در زندگی بودم و در هر موقعیتی که پیش میومد، یکم فکر میکردم و به نتیجه درست و درمونی نمیرسیدم.

   تا اینکه همون موقعیت های پراکنده اثر مرکب خودشو گذاشت و به طور اتفاقی از اینستاگرام – مشاهده کلیپ ویدیویی – جستجو در اینترنت برای پیداکردن کتاب والتر کافمن – مشاهده مبحث تصمیم گیری داخل سایت متمم – دیدن نقشه راه – و خرید بلافاصله اشتراک ویژه :)

   احساس خیلی خوبی دارم از این درس،به قول دوستمون که قانون peak-end  رو توضیح دادن، مطلوبیت مورد انتظارم خیلی خوبه :)

   ان شاالله که بتونم تکه تکه وارد روحم کنم و تو همه جنبه های زندگی ازش استفاده کنم.

   الهی به امید تو
   تاریخ : ۹۷/۱۱/۰۳ زمان : ۱۶:۳۱

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. علی امیری گفت:

   ۲۰ دیدگاه | ۲۲۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   لازمه تصمیم گیری اینکه اراده قوی داشته باشیم. اراده قوی در هر کاری از مراتب پایین آغاز می شود و به مراتب بالاتر ادامه پیدا می کند. معمولاً کسانی که به خودشون تلقین می کنن که ارادشون روز به روز قوی تر بشه نتیجه خیلی خوبی می گیرن و  توانایی بهتری برای انواع مسئولیت های شخصی و اجتماعی پیدا می کنن.

   حتما به این نکته توجه کرده اید که  اولین و صدالبته مهترین محیطی که شخصیت و شکل‌گیری رفتارهای فرزندان را شکل میده خانوادست، پس این مهارت ابتدا باید در خانواده شکوفا بشه تا اگر خدای ناکرده، تصمیم خوب و عاقلانه ای نبود، ضرر و زیان چندانی متوجه فرزندان عزیزمان نشود ;)

   برای پاسخ دادن وارد شوید
5. علی امیری گفت:

   ۲۰ دیدگاه | ۲۲۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   جالبه علاوه بر مباحث خود رشته مدیریت نکاتی رو به طور جامع فراهم آورده

   برای پاسخ دادن وارد شوید
   • محمد گفت:

     ۱۷۴ دیدگاه | ۲۳۰۸ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
     

     نقل قول از کتاب تصمیم گیری در مدیریت نوشته : استفن پی فیتز جرالد

     حجم گسترده منابع موجود درباره فرآیند تصمیم گیری، معرف اهمیت محوری آن در رشته مدیریت است. جالب این که هر چند مدیریت مفهومی جامع و همه گیر است همچنان مباحث زیادی(البته معمولا در میان دانشگاهیان و نه خود مدیران) در این باره مطرح می شود که چه چیزی بنیان مدیریت را می سازد و یا باید بسازد. انبوه تعاریفی که امروز درباره مدیریت وجود دارند نمی توانند بر این واقعیت سایه بیندازند که مدیریت اساسا درباره تصمیم گیری است. در این خصوص، «دس دیرلاو» ، نویسنده «کتاب برتر درباره تفکر تجاری: مهار قدرت برجسته ترین نظریات تجاری جهان» می نویسد: «تصمیمات، جوهره مدیریت هستند. در واقع مدیریت بدون تصمیم گیری دچار خلا خواهد بود. البته این بدان معنی نیست که هر تصمیمی که مدیری می گیرد مهم است یا این که مدیران همیشه تصمیمات درست می گیرند.اکثریت عمده تصمیم هایی که مدیران می گیرند به هیچ وجه اهمیت زیادی ندارند و غالب تصمیمات آنان نادرست هستند». 

     برای پاسخ دادن وارد شوید
6. مهدی جلالی ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۸ درس)

   ۹۲۷ دیدگاه | ۲۵۲۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   به نظر من، تصمیم نگرفتن هم خودش یه نوع تصمیم گیریه. و البته بدترین تصمیمی که یه نفر میتونه توی زندگیش بگیره. همین نکته ارزش درسهای تصمیم گیری رو برای من چند برابر میکنه.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
7. ستاره افسری گفت:

   ۸۵ دیدگاه | ۲۴۶۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   من این ترم درس تصمیم گیری دارم در دانشگاه …MBA..اما از آنجا که مطمئن هستم درس تصمیم گیری متمم بسیار مفید تر است تصمیم گرفتم با متمم همراه شوم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
8. محمد آقاجان زاده گفت:

   ۶ دیدگاه | ۳۸۷۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   با سلام

   اخیرا دنیای اقتصاد کتاب پارادوکس انتخاب رو منتشر کرده
   لینکشو زیر میفرستم برا دوستانی ک تمایل دارند.

   https://book.donya-e-eqtesad.com/book/19170/%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%88%DA%A9%D8%B3-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8

   برای پاسخ دادن وارد شوید
9. محمد حجی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۴ درس)

   ۱۵۴ دیدگاه | ۳۴۹۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   در تصمیم گیری خود ما م خطاهای زیادی داریم که بهاین برمیگرده که نمیدونیم کمیت و کیفیت گزسنه هایی که میتونیم درباره شون تصمیم بگیریم چقدر است.
   معمولا ما در ذهنیات و مرزهای موهومی که از بدو کودکی برای ما ساخته شده و خودمون تقویتشون کردیم اسیریم و در تصمیم گیری های روزانه مون بعنوان معیار های اصلی و پرفشار باعث جهت دهی تصمیمات ما میشن
   در این خصوص با توجه به کتاب ” عصبیت و رشد آدمی” نوشته کارن هورنای و ترجمه محمد جعفر مصفا میتوان به این نکته اشاره کرد که انسان ها با توجه به مشکلات دوران کودکی به یک سری ارزشهای فرضی ، موهوم و متضاد تحت عنوان ” خود ایده آل” پناه میبرند. ارزشهایی که هم زمان هم قهرمان مطلق بودن و قادر متعال بودن را و هم برترین و لطیف ترین عاشق یا مطلوب ترین معشوق بودن را و هم مستقل ترین و ناوابسته ترین موجود و دیگر ایده هآل های متضاد را بصورت همزمان نمایندگی میکنند که باعث میشود در یک چرخه معیوب برای نزدیک تر کردن رفتارهایمان به این “آش شله قلمکار” دچار خطاهای متعدد تصمیم گیری در رفتارها و موقعیت های مختلف قرار بگیریم

   یکی از برون رفت های قابل دسترسی را شاید مبحث تئوری انتخاب ویلیام گلاسر معرفی میکند ، آن جا که به ما میگوید میتوانیم برای داشتن حال بهتر انتخاب کنیم فکر یا رفتار متنوعی و متفاوتی نسبت به قبل به کار گیریم که نهایتا تصمیم گرفتن برای متفاوت انتخاب کردن باعث بهتر شدن رویه و عملکرد ما خواهد شد
   پس میتوانیم انتخاب کنیم لازم نیست که خیلی ایده آل باشیم … بلکه هر چه هستیم ، بعنوان واقعیتمان خوب و کافی است ، بپذبرمش و با پذیرش تنوع بیش از پیش گزینه های پیش رو تصمیمات بهتری در زندگیمان بگیریم
    

   برای پاسخ دادن وارد شوید
10. امین طاها گفت:

    ۵۹۳ دیدگاه | ۳۶۱۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    درود

    * همیشه از بزرگتر ها میشنیدم که بزرگ بشی و با تجربه بشی راحت تر میتوانی تصمیم بگیری!! اما یک سوال توی ذهن من همیشه از اینها وجود داشت؟ که چرا خودشان در خیلی از مراحل تصمیم های درستی و یا کاملا درستی نمیگیرند؟

    – میگفتم شاید کامل بزرگ نشدن!>

    * توضیحات ابتدایی درس تصمیم گیری برای من جذاب بود.

     

    پایدار باشید(متممی های بر جان نشسته)

    برای پاسخ دادن وارد شوید
11. حسین قربانی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۶ درس)

    ۹۵۰ دیدگاه | ۳۸۹۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    سرفصل‌هایی که برای درس تصمیم‌گیری در متمم در نظر گرفته شده‌اند، با سرفصل‌های تدریس شده در بسیاری از دانشگاه‌ها متفاوت است و مطمئنا درس‌های متمم کامل‌تر و در زندگی و کسب و کار، کاربردی‌تر از مطالب تدریس شده در بسیاری از دوره‌های MBA هستند.

    با توجه به تجربه‌ای که بنده در گذراندن درس تصمیم‌گیری در یکی از دانشگاه‌های تهران داشته‌ام، بسیاری از مواردی که در متمم در نظر گرفته شده است، جزو سرفصل‌های آن دوره نبودند و نگرشی که تدریس براساس آن صورت گرفت با نگرش حاکم بر دروس و سرفصل‌های متمم به کلی متفاوت بود.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • ستاره افسری گفت:

      ۸۵ دیدگاه | ۲۴۶۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      دقیقا گویی اصلا درس تصمیم گیری دانشگاه چیزدیگری است.

      وچه خوب که با وجود متمم میتوانیم قدمی صحیح در جهت تصمیم گیری درست برداریم.

      برای پاسخ دادن وارد شوید
12. نیلوفر شیری پور گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۷ درس)

    ۳۹۰ دیدگاه | ۳۲۱۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    با سلام خدمت متمم و تمام دوستان تازه وارد و قدیمی

    شاید این چند خطی که مینویسم برای دوستانی که تازه میخواهند در متمم آموزش ببینند یک انگیزه کوچک باشد هرچند خود متمم دنیای انگیزه است.

    من درسهای مربوط به تصمیم گیری را تقریبا یکی دو سال پیش خواندم. این روزها که مشغلهای بی خودی مجال و نای آموزش در متمم را از من گرفته است، دوباره به این مطالب و سرفصل ها مراجعه کردم تا بتوانم سرنخی برای حل برخی از مشکلاتم بیابم چون فکر میکردم بعد از این مدت مطالب از ذهنم رخت بسته است. الان که مراجعه میکنم و سرفصل ها را میخوانم تازه میفهمم که متمم عصاره درسهایش را در روح و جان دانش آموزانش تزریق میکند. طوری که حس کردم در تصمیم گیریهای دشوار زندگیم ناخودآگاه از آنها استفاده کرده ام.

    واقعا هیچ چیز نمیتواند بیشتر از آموزش روح آدمی را غنی کند. و هیچ چیز نمیتواند مانند واماندن از آموزش حسرت بر جان آدم بجا نهد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • ستاره افسری گفت:

      ۸۵ دیدگاه | ۲۴۶۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      حقیقتا آموزش آن هم از نوع صحیح روح را تازه میکند.به امید روزی که تمام کودکان سرزمین از نعمت فضای آموزشی درست بهره مند شوند  و آموزش های رسمی هم از همان ابتدا  پربار و پربازده باشند

      برای پاسخ دادن وارد شوید
13. علیرضا داداشی گفت:

    ۱۲۴۳ دیدگاه | ۴۱۰۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    سلام.

    یک نکته ی مهم همان طور که اشاره کردید، این است که بعد از اتخاذ تصمیم درست، بتوانیم در مسیر درست عمل به آن قرار بگیریم و نکته ی مهم دیگر اینکه در همه ی دفعات تصمیم گیری بتوانیم به شیوه ای درست عمل کنیم. به هر حال تعداد تصمیم هایی که هر کدام از ما در معرض انتخابش یا در چالش با آن قرار می گیریم، بسیار زیاد است و دست کم لازم داریم در مواجهه با تصمیمات مهم تر، درست عمل کنیم.

    ممنونم که به این موضوع به شکل یک بخش تخصصی و این اندازه جامع در دوره ی MBA  متمم توجه کرده اید.

     

    کتابی هم هست به نام «۵۳ اصل تصمیم گیری» که «روبرت گانتر» آن را نوشته و جناب «محمدرضا شعبانعلی» ترجمه کرده و «انتشارات نص» آن را منتشر کرده است.

    در این کتاب به مباحثی پرداخته شده از قبیل:

    پیش نیازهای تصمیم گیری خوب، فرآیند سیستماتیک تصمیم گیری، بهبود مهارت تصمیم گیری با استفاده از اشتباهات خودمان، محدودیت دیدگاه ناشی از چارچوب های فکری.

     

    برقرار باشید.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
14. مریم زادسر ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۱۳۰ دیدگاه | ۳۹۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    تصمیم گیری های من بنا به تیپ شخصیتیم خیلی از شهودم پیروی می کنه و اغلب هم مطلوبیت برام به همراه داره. و برعکگس هروقت از شهودم پیروی نکردم بعدا پشیمون شدم.

    شهودم را هم طی زمان با بررسی مجدد تصمیم هایی که گرفتم و آوزه هایی که آموختم سعی کردم بپرورانم. ولی برای دسترسی به این شهود نیاز به آرامش بسیار و یک حالت آمادگی ذهنی دارم که متاسفانه همیشه در دسترس نیست. در واقع آمادگی ذهنی و جسمی و آرامش و فکر کردذن قبلی راجع به مسائل و سپس سپردنش به شهودم موجب می شه که بتونم تصمیم های سخت  را راحت تر بگیرم . هر چند بعدش هم توکل می کنیم

    برای پاسخ دادن وارد شوید
15. محمدرضا دانایی گفت:

    ۶ دیدگاه | ۲۵۱۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    یکی از مشکلات اساسی من اینه که وقتی میخوام کاری رو انجام بدم اول از چند نفر مشورت میگیرم و وقتی نظر منفی بگیرم اون کار رو به تعویق می اندازم و یا اصلا انجام نمی دم. حتی تو ذهنم شاید احتمال خیلی زیادی برای موفقیت در نظر داشته باشم ولی باز کار رو کنسل می کنم.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
16. فرشاد خوش نظر گفت:

    ۱۵ دیدگاه | ۲۷۷۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    سلام خدمت دوستان

    وقتی این داستان رو خوندم .متوجه شدم من وخیلی از دوستانی که من میشناسم کم وبیش از این نوع تصمیم گیری در زندگیمان داریم و وقتی باتک تک شان صحبت کردم که چرا اون روز چنین تصمیمی گرفتی هرکدامشان جوابی دادند که برای خودشان قابل قبول هست که چاشنی بیشتر تصمیمات احساسی بوده است.

    ووقتی درمورد هشت خرده مهارت اصلی در تصمیماتمان که آیا مورد برسی قرار داده ایم صحبت کردم متوجه شدیم هیچ کدام طبق هشت مورد تصمیماتمان رو برسی نکردیم . در اصل ما مهارت تصمیم گیریمان اصولی نبوده است وحاصل این میشود.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
17. علیرضا عابدی گفت:

    ۱۲ دیدگاه | ۳۳۲۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    مشکلی که من دارم بحث کمالگرایی در کنار فوبیایی تصمیم گیریه . یعنی تصمیم گرفتن به تعویق میندازم چون شاید انتخاب الانم بهترین گزینه نباشه و بعدا پشیمون بشم و در آینده فرصت بهتری برام پیش بیاد. پس معمولا انتخاب نکردن انتخاب میکنم .به نظرم تشخیص نقطه بهینه زمان تصمیم گیری و فرصت طلبی یک مهارته واقعا ضروریه

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • hamid bandali گفت:

      ۱۶ دیدگاه | ۲۴۱۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      من هم مثل شما هستم،چون میخوام بهترین تصمیم بگیرم  اینقدر تعلل دارم که مساله لوث میشه و بعد پشیمان میشم که چرا زودتر تصمیم نگرفتم

      برای پاسخ دادن وارد شوید
18. سروش رضایی گفت:

    ۳۵ دیدگاه | ۳۵۶۸ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    ۱- اگر درست به یاد داشته باشم، تابستان ۹۵ بود که برای اوّلین بار درس تصمیم‌گیری را از مجموعه‌ دروسِ ترم مقدّماتیِ متمّم، انتخاب و شروع کردم. علّت انتخابِ این درس در آن زمان را به خوبی به یاد ندارم. امّا حدس اینکه علّت چه بوده‌است، با توجّه به حال و احوال و شرایط و دغدغه‌های فکری‌ام در آن زمان، کار سختی نیست.
    اما علّت کنار گذاشتن درس را به خوبی به یاد دارم، ماجرا به خلاصه‌ای از کتابی به اسم Decidophobia بر  می‌گردد. آن‌را خواندم و خلاصه‌ای ابتدایی، از آن تهیّه و ثبت کردم. علیرغم پیگیری در روزهای بعد از آن، بی هیچ توضیحی، مطلبم تأیید نشد و این شد که در همان ابتدا با احساسِ ناخوشایندی، ادامه‌ی دروس را کنار گذاشتم. در حال حاضر، می‌توانم حدس بزنم چرا آن محتوا تأیید نشد اما نکته‌ی مهمتر این است که تصمیمِ احساسی و عجولانه‌ای گرفتم که احتمال می‌دهم مضرّاتِ آن از منافعش بیشتر بوده‌است. اما به هر صورت خوشحالم که به دلیلِ تصمیم به شروعِ دوباره‌ی این دوره، می‌توانم تغییر در نگرشم را متوجه شوم.
    این‌بار بهتر می‌دانم چرا دست به این انتخاب زده‌ام یا بهتر بگویم، چند دلیلِ اولیّه که باعث شده‌است دوباره به سراغ این درس بازگردم برایم واضح و شفّاف است و به شدت مورد نیاز. همینطور می‌دانم که چه زمانی باید این دوره را کنار بگذارم.

    ۲- هربار در مواجهه با قسمت معرّفیِ دروس، از خودم می‌پرسم در ابتدای درس، آخر چه نظری می‌شود داد؟ اما این بار جوابی برایش دارم. برای من این قسمت، فضایی است که به چراییِ انتخاب آن درس، اهداف و انتظاراتم مربوط خواهد شد.
     برای خودم همیشه این سوال وجود داشته که چرا فلان درس را می‌خواهم و چرا آن یکی را نه. شاید یکی از دلایلی که چند درس را شروع کرده و نیمه کاره رها کرده‌ام، مانند همین درسِ “تصمیم‌گیری”‌؛ جُدا از دلایل و بهانه‌های عمومی، نداشتنِ “علت و هدفی” برانگیزاننده، بوده است.
    امّا در حال حاضر در خصوصِ درس تصمیم‌گیری به حدّ کافی، چرا و دغدغه دارم که بتوانم با وجودِ همه‌‌ی آن دلایل و بهانه‌ها ادامه دهم.
    تلاشم بر این است که به فهمِ بهتری از انتخاب‌ها و تصمیم‌های ریز و دُرشتِ گذشته‌ام برسم، وضعیت فعلی‌ام را بهتر درک کنم و برای ‌تصمیم‌گیری‌هایِ حال و آینده‌ام، بهتر عمل بکنم. و اینکه شاید بتوانم به بعضی از اطرافیانم زاویه‌ی دیدِ جدیدتر و ابزارهای بیشتری برای تصمیم‌هایشان معرّفی کنم. بتوانم تصمیم‌هایم را دسته بندی کنم و روش و مسیری برای هرکدام پیدا کنم. از خطاها و نواقصم در تصمیم‌هایم آگاه شوم و به مرور، آن‌ها را اصلاح کنم و بهبود دهم. همینطور بتوانم بفهمم چه می‌شود که گاهی تصمیم به اقدام منتهی می‌شود و گاهی نمی‌شود. از چگونگیِ شکل‌گیری تصمیم‌‌های جمعی آگاه شوم. چطور به یک تصمیم در طول زمان می‌توان پایبند بود. با حسرت و اندوه ناشی از تصمیم‌های اشتباه چگونه می‌شود کنار آمد و به دیگران کمک کرد (نمی‌دانم این موردِ آخر چقدر به تصمیم‌گیری مربوط است اما در ذهنم، آمادگی برای گرفتنِ تصمیم‌های سالمتر و آگاهانه‌تر همزمان است با یادگیری برای چگونگیِ مواجهه با شکست در تصمیم‌های اتّخاذ شده. این دوره‌‌ی آموزشی احتمالاً همه‌ی این موارد را پوشش ندهد اما برای من ابتدای مسیری خواهد بود که امیدوارم به پاسخی برای این سوال‌ها منجر شود.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
19. علیرضا مختاری ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

    ۲۶ دیدگاه | ۳۸۱۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    شاید کسی باشه که از همان بچگی اش حرف شنوی یک نکته مثبت برایش تعریف شده. حرف شنوی از بزرگتر که  نمود احترام به بزرگتر است عاملی بوده تا خودش چندان قدرت انتخاب و تصمیم گیری نداشته است. حتا در انتخاب لباس و کفش هم نظر دیگران را جویا می شود. وقتی در موضوعی هم غور می کند و سرانجام تصمیمی می گیرد؛ مایل است تا تائید دیگران ( از جمله بزرگتران ) را داشته باشد. فقط در انتخاب  و خرید کتاب است که به خودش مطمئن است. البته  عامل دیگری که تصمیم گیری را برایش سخت و جانفرسا می کند این است که چون علائق و گزینه ها و موضوعات مورد علاقه اش هم نسبتا زیاد هستند دچار سردرگرمی می شود که کدام را انتخاب کنم؟ کدام تصمیم درست تر است؟ (در انتخاب رشته تحصیلی، شغل، همسر و ..)
    و این دشواری در تصمیم گیری که اثرگذار در زندگی اش است سبب می شود که  مهارت اش را در تصمیم گیری و موضوعات و مفاهیم دیگر بالا ببرد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
20. مرضیه گفت:

    ۳۴ دیدگاه | ۳۶۲۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    اینکه هر شخص بتونه مرکز کنترل خودش رو شناسایی کنه فکر می‌کنم توی تصمیم‌گیری‌هاش خیلی مهم باشه. واسه انتقال مفهوم این نظرم یه مثال واقعی از زندگی خودم میزنم:
    پدر من دارای مرکز کنترل بیرونی هست
    و من مرکز کنترلم درونیه
    یه موقعیت کاملا مشابه رو مثال میزنم و نحوه‌ی تصمیم‌گیری من و پدرم توی اون موقعیت ?
    یه آگهی استخدامی هست که شخص متقاضی باید به نرم‌افزار Word مسلط باشه
    من و پدرم به این نرم‌افزار در حد بسیار مطلوب مسلطیم
    جفتمون میریم مصاحبه
    بهمون میگن مصاحبه‌ی خوبی بود خانم/آقای فاتحی
    باهاتون حتما تماس گرفته میشه
    تا ۱ ماه هیچ تماسی دریافت نمی‌کنیم
    فکر میکنم بتونین حدس بزنین من به خودم چی میگم و پدرم به خودش چی میگه
    من به خودم میگم ۱ ماه شده و زنگ نزدن، پس من صلاحیت اون جایگاه و شغل رو نداشتم و میشینم تمام حرفایی که از مصاحبه‌گر شنیدم و مطالبی که راجع به خودم ارائه دادم فکر میکنم و نهایتا “تصمیم‌گیری” من اینه که باید واسه مسلط شدن به این نرم‌افزار بیشتر تلاش کنم (با وجود اینکه در حد بسیار مطلوبی به این نرم‌افزار مسلطم، ولی با ارزیابی میزان تسلط خودم این نتیجه رو میگیرم که هنوزم دانسته‌هام کمه)
    پدرم ولی به خودش میگه که ۱ ماه گذشتو زنگ نزدن، حتما کسیو استخدام کردن، حتما مشکلی پیش اومده، حتما منو تایید نکردن
    اصلا ولش کن، نباید میرفتم
    و در نهایت “تصمیم” پدر من این میشه که دیگه هیچ‌وقت سمت شغل‌هایی که تسلط به نرم‌افزار Word میخوان نره
    ازین حیث هست که فکر میکنم نوع مرکز کنترل هر شخص هم توی تصمیم‌گیریش خیلی مهمه
    این یه مثال خیلی کوچیک و عینی بود، اگر به فضای بزرگتری بسطش بدیم، میتونیم رابطه‌ی عاطفی رو مثال بزنیم
    دختر پسری که رابطه عاطفی باهم دارن و حالا براساس ناسازگاری که باهم داشتن رابطشون تموم میشه
    اونیکه مرکز کنترلش درونیه، میگه “من” چیکار کردم که منجر به این اتمام شد، حالا چیکار کنم که بتونم بپذیرم این اتمام رو و چیکار کنم واسه بهتر بودن روابط بعدیم
    بعلاوه که تمام تقصیرات خودش رو هم گردن میگیره. پس تصمیمش “یاد گرفتن” و “پذیرفتن” میشه
    اما اونیکه مرکز کنترلش بیرونیه، میگه ایراد از اون بود، من شانس ندارم، من اصلا ایرادی نداشتم، اون خیلی حساس و ریزبین بود
    و در نهایت تمام تقصیراتی که گردن خودشه رو انکار میکنه و همچنان توی رابطه‌های بعدیش همون اشتباهات رو تکرار میکنه
    پس تصمیم این شخص “انکار” و “اجتناب از تغییر” میشه

    برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 2 3 4 5 6 … 10 بعدی »