Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Menu
شرایط دریافت هدیه نوروزی متمم: دوره صوتی آموزش هدف‌گذاری (کلیک کنید)


نشانه های عزت نفس پایین | حساس بودن بیش از حد به حرف و نظر دیگران


نشانه های عزت نفس پایین

منطقی است قبل از بحث بیشتر درباره‌ی عزت نفس، به یک سوال کلیدی بپردازیم: آیا اساساً شما مشکل عزت نفس دارید؟

به عبارت دیگر آیا لازم است برای افزایش عزت نفس وقت بگذارید و به آن فکر کنید؟

برای یافتن پاسخ این سوال باید با نشانه های عزت نفس پایین آشنا باشیم و آن‌ها را در افکار، گفتار و رفتار خود بیابیم.

این درس و دو درس بعد، به علائم عزت نفس پایین اختصاص پیدا کرده‌اند و به شما کمک می‌کنند تا برآورد بهتری از میزان عزت نفس خودتان داشته باشید. پس از این که با نشانه های کمبود عزت نفس بیشتر آشنا شدید، با انگیزهٔ بیشتری راه های تقویت عزت نفس را دنبال خواهید کرد.

در درس حاضر، به سراغ مقاله‌ای از موریس روزنبرگ و تیموتی اُوِنز می‌رویم و با مفهوم «حساسیت بیش از حد» یا «Hypersensitivity» آشنا می‌شویم (+).

حس‌تان به خودتان چیست؟

هر یک از ما تصویر و تصوری از خودمان در ذهن داریم.

قرار نیست این تصویر، همان ذهنیتی باشد که دیگران از ما دارند. حتی قرار نیست این تصور، به تصویر ذهنی دیگران، نزدیک باشد.

اما به هر حال، این تصویر در ذهن ماست و ما با آن زندگی می‌کنیم.

آیا ما این تصویر را همیشه به یک اندازه دوست داریم؟ قطعاً چنین نیست.

قضاوت ما درباره خودمان یک قضاوت ایستا و ثابت نیست و نمیتواند باشد. ممکن است یک رو حسمان به خودمان کمی بد شود و روزهای دیگر خودمان را بیشتر دوست داشته باشیم.

اما این را هم می‌دانیم که نوسان این علاقه، چندان هم شدید نیست.

منطقی است که انجام یک کار خِیر، حس ما را به خودمان کمی بهتر کند و شنیدن یک انتقاد، کمی حس‌مان را بد کند. اما رابطهٔ ما با خودمان نمی‌تواند پیوسته در محدودهٔ عشق تا نفرت، نوسان داشته باشد.

تحقیقات انجام شده درباره‌ی افرادی که عزت نفس پایین دارند نشان می‌دهد که قضاوت این افراد نسبت به خودشان، به سرعت تغییر می‌کند و در این زمینه بسیار بیشتر از افراد عادی نوسان و تغییرات را تجربه می‌کنند.

منظور از حساسیت بیش از حد یا Hypersensitivity چیست؟

محدودیت در دسترسی به این مجموعه درس

دسترسی کامل به این درس و ۳۷ درس دیگر دربارهٔ عزت نفس برای اعضای ویژه متمم در نظر گرفته شده است. تا کنون ۱۲۸۰۳ نفر از متممی‌ها مجموعاً ۱۳۲۰۳ تمرین در درس‌های عزت نفس ثبت کرده‌اند.

با عضویت ویژهٔ متمم علاوه بر این ۳۷ درس به هزاران درس دیگر از جمله درس‌های زیر دسترسی خواهید داشت:

  شخصیت شناسی | خودشناسی | تحلیل رفتار متقابل

  حمایت اجتماعی | استرس | پرورش تسلط کلامی

  کوچینگ | مهارت ارتباطی | مذاکره | فن بیان

  چگونه شاد باشیم | مدیریت انگیزه | برنامه ریزی

  دوره MBA (مطالعه منظم درس‌های مدیریتی)

ثبت نام    تجربه‌ٔ متممی‌ها

تمرین درس نشانه های عزت نفس پایین

سنسورهای ذهنی شما تا چه حد در تشخیص تهدیدهای جزئی محیطی حساس است؟ چه روش‌هایی را برای مقابله با این تهدیدها به کار می‌گیرید؟

  آیا از پیام‌های مثبت و منفی به یک اندازه تأثیر می‌پذیرید؟ یا یکی از این دو (پیام مثبت / پیام منفی) بیشتر از دیگری روی شما تأثیر می‌گذارد؟

  آیا در گذشته (یا همین الان) کارهایی انجام می‌دهید که بتوان آن‌ها را مصداقِ «حفاظت از خود» یا Overprotective بودن دانست؟

      شما تاکنون در این بحث مشارکت نداشته‌اید.  

     تعدادی از دوستان علاقه‌مند به این مطلب:    مهستی حق شناس ، محسن خسروی نیا ، کامران گل احمدی ، ندا شعبانی ، arash

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری کارگاه آموزشی عزت نفس به شما پیشنهاد می‌کند:

سری مطالب حوزه کارگاه آموزشی عزت نفس
 

برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)

متمم چیست و چه می‌کند؟ (+ دانلود فایل PDF معرفی متمم)
چه درس‌هایی در متمم ارائه می‌شوند؟
هزینه ثبت‌نام در متمم چقدر است؟
آیا در متمم فایل‌های صوتی رایگان هم برای دانلود وجود دارد؟

۱۳۸۴ نظر برای نشانه های عزت نفس پایین | حساس بودن بیش از حد به حرف و نظر دیگران

    پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

    نویسنده‌ی دیدگاه : علیرضا سرگزی

    سلام
    سنسورهای من قبلا خیلی حساس بودند ولی کم کم این حساسیت کاهش پیدا کرد!

    یکی از دلایلی که به نظر من باعث کاهش این حساسیت شد این بود که:

    به خودم گفتم تا کی برای دیگران می خواهی زندگی کنی، تا کی نظره بقیه برات اهمیت داره، این شد که گفتم فارغ از نظر بقیه برای خودم زندگی کنم و ازش لذت ببرم و باید راه خودمو پیدا کنم.

    یکی از کارهایی که انجام میدم Ignore کردنه. هرکی توهین، بی احترامی و ... میکنه رو خیلی راحت با یه جا خالی رد می کنم و به خودم می گم ارزش نداره که بیام ذهنمو با فکر کردن به این جور مسائل بی ارزش درگیر کنم، کارهای مهم تری دارم برای فکر کردن!

    با این توجیهات فعلا که دارم خوب و خوش زندگی میکنم.

    یه کاره دیگه ای هم که انجام دادم این هست که طی این چند سال گذشته وابستگی خودم رو به افراد و محیط خیلی خیلی کم کردم و این کاهش وابستگی باعث شده که حساسیتی هم به اتفاقات بیرونی نداشته باشم.

    وقتی به فردی یا مجموعه ای وابسته میشی خواه نا خواه نسبت به اتفاقات و نظرات اونها هم حساسیت بیشتری به خرج میدی.

    به طور کلی شاید قبلا تشویق ها و تنبیهات محیطی روی من تاثیر گذار بود ولی در حال حاضر تشویق های محیطی و آسیبهای ناشی از برخورد های نامطلوب در زندگیم تاثیر خیلی کمی داره، در واقع حرف مردم برام از اهمیت کمی برخورداره!

    ولی یک استثنا وجود داره:

    نظر افراد مهم زندگیم چه به صورت تشویق چه به صورت برخورد نامطلوب چه مستقیم چه غیرمستقیم، برام ارزشمنده و بهم تلنگری میزنه که مسیر زندگی گذشته رو بررسی کنم و بر اساس اون به مسیر آینده متفاوت نگاه کنم.

    چه بسا برخورد های نامطلوب محیطی حقیقت هایی رو به من یادآور بشه که برام تلخه و اون احساس ناخوشایندی که ایجاد می کنه به دلیل عزت نفس پایین من نباشه بلکه به دلیل تلخی اون حقیقت باشه.
     
    تشویق ها و تنبیهات درونی برای من خیلی تاثیر گذاره نسبت به بیرونی:

    روی کارهایی که انجام میدم فکر می کنم و برای کارهای خوبی که انجام دادم خودمو تشویق می کنم و برای کارهای خطایی که انجام دادم تنبیه میشم، این کار خیلی بهم کمک می کنه.

  1. دلآرام گفت: (عضو ویژه)

    قبلا خیلی بیشتر تحت تاثیر محیط بودم ، مخصوصا اینکه مدام نیاز داشتم از بیرون تاییدم کنن و خب طبیعتا هروقت تشویقم میکردن ، رو ابرا بودم و هروقت انتقاد‌ ، خیلی خیلی به خودم شک میکردم و حس بدی میگرفتم. ولی چیزی که الان بیشتر روی تفکر و احساسم نسبت به خودم اثر داره ، حسی هست که خودم به خودم دارم. مثلا: قبلا هروقت اساتیدم ازم تعریف میکردن حس خوبی بهم دست میداد ولی الان حس و دیدگاه خودم نسبت به خودم هست که برام مهمتره ، مثل اینکه خودم ، چقدر خودم رو باسواد میدونم. الان هم قطعا از تشویق دیگران خوشحال میشم ولی نه به اندازه‌ی قبل و خب انتقادات‌شون هم همونقدر اثرشون کمتر شده ولی باز هم تاثیر دارن روم قطعا.

    الان هم برام سخته تو جمعی که همه موافقن بخوام مخالفت کنم و بنابراین اکثرا نظرم رو قورت میدم و بیان نمیکنم ، هرچند علاوه بر عزت نفس به طرز تفکر من هم مربوط میشه. ( اگه دوست داشتین کتاب طرز تفکر رو هم بخونین)

    در کل در تلاشم تا اوضاع رو بهتر کنم:) پس fighting 

  2. سونیا رستمی گفت: (عضو ویژه)

    من سنسورام حساس هستند. فقط کافیه از دوستانم یک انتقاد بشنوم تا شروع کنم به فکر کردن به این مسئله که اصلا باید تنها باشم و داشتن دوست صمیمی فقط من رو اذیت می کنه ، یا اینکه چه قدر بی عرضه و دست و پا چلفتی هستم (دور از جون همگی البته)روشی که برای مقابله به عهده می گیرم یا اجتناب هستش یا انکار یا گوشه گیری. مثلا کسی ازم انتقاد کنه هی براش دلیل می یارم که اشتباه فکر می کنی و کار من درست هستش. در حالی که در اعماق ذهنم متوجه هستم که داره درست می گه و کارم اشتباه هست. هر چیزی هم که اون حس بی عرضگی رو بهم می ده سعی می کنم حذفش کنم. دوستام هستن؟ چند روز سراغشون نمی رم یا اصلا دیگه سراغشون نمی رم! درسم هست؟ نمی خونم! 
     پیام های منفی از نظر عمق تاثیر و ماندگاری تاثیرشون روی من بیشتره
    خب من از دوستانم در دروس عقب افتادم در دانشگاه، و این بسیار حس و حالم رو خراب می کنه و اون حس بی عرضگی که اشاره کردم بهم می ده. پس تا جایی که می تونم ار اون فضا دور می شم. اگر سوالی می پرسن که می دونم هم با کلی ترس و لرز جواب می دم و هی بهشون تلقین می کنم که "از یکی دیگه بپرسید" اینجوری دوستانم کار درسی زیادی باهام ندارن و می دونم که این بد هست. چون واقعا درس خوان هستند و من از طریق صحبت باهاشون می تونم درسم رو بهتر ببرم جلو. 
     

  3. میثم عظیمیان گفت: (عضو ویژه)

    می‌توان گفت تقریبا همه نشانه‌های عزت نفس پایین در من وجود دارد.

    به شدت حساس به تهدیدات جزئی محیطی هستم، پیام‌های منفی تاثیر زیادی در من دارد و پیام‌های مثبت را به سختی می‌پذیرم، در انتها تا جای ممکن سعی می‌کنم از جمع ها دور باشم.

  4. میثم عظیمیان گفت: (عضو ویژه)

    می‌توان گفت تقریبا همه نشانه‌های عزت نفس پایین در من وجود دارد.

    به شدت حساس به تهدیدات جزئی محیطی هستم، پیام‌های منفی تاثیر زیادی در من دارد و پیام‌های مثبت را به سختی می‌پذیرم، در انتها تا جای ممکن سعی می‌کنم از جمع ها دور باشم

  5. یاس گفت: (عضو ویژه)

    به عنوان کسی که زمانی در منجلاب کم عزت نفسی فرو رفته بودم مینویسم:
    زمانی بود که ریسک نمیکردم در گروه های دانشگاهی یا خانوادگی چیزی بنویسم از ترس اینکه بی پاسخ بماند یا مسخره شوم. نمیدونم دقیقا چه پروسه‌ای باعث بهبود عزت نفسم شد ولی الان اینطور نیستم
     

  6. شخصی که نظرات بدی در مورد ما می دهد و یا با ما بد رفتاری می کند یکی از دلایلش می تواند حسادتی باشد که نسبت به یکی از خصوصیات خوب ما داشته باشد چون در آن مورد من را بالاتر از آنچه خودش هست می بیند ولی بواسطه ی خودشیفتگی خودش را ارزشمند تر از من خواهد دید و این یک جنگ درونی برای شخص درست می کند که ناشی از عزت نفس پایین شخص می باشد و این رفتار باعث می شود از کیسه ی عزت نفس خود خرج کنند و در نتیجه  بیشتر احساس کمبود و بی ارزشی نمایند لذا در پی جبران آن با خودستایی و شوآف و رفتارهای خودشیفتگی سعی در پر کردن نواقص خود می نمایند زیرا برخی از نظرات دیگران که حال ما را خراب می کند ناشی از جنگ درونی خودشان است و امتیازی که شخص نسبت به آنها دارد.

  7. ایمان مولایی گفت: (عضو ویژه)

    با سلام 

    سنسور هام درمورو حرف مردم خیلی حساس نیستند و اگر رو در رو کسی حرفی بزند که مستقیم باشد سعی میکنم در چهره ظاهر نکنم و بعد از آن هم خود خوری نکنم .

    نظرات مثبت و منفی دیگران به یک اندازه تاثیر خودش رو داره البته بعضی اوقات نسبت به نظرات مثبت به فکر فرو میرم که آیا واقعا درست میگه یا نه 

    برای حفاظت جدیدا دارم سعی میکنم که در مورد اتفاقات  صحبت نکنم و بهش فکر نکنم و خودم رو مسئول حرف های دیگران ندانم و ذهنم رو از اون مسئله آیی  که می‌دونم کسی باعث شکست عزت نفس م شده بر دارم و بر توانایی هام فکر کنم و در کنارش اگر واقعا مشکل از من بوده اون رو بر طرف کنم

     

     

  8. h.kiani گفت: (عضو ویژه)

     بعد از خواندن این درس :

    • سنسورهای ذهنی بیش از حد فعالی دارم و ماندگاری اثرات پیام ها در مواردی حتی به چند روز هم رسیده.برای مقابله با این تهدید ها از استراتژی اجتناب استفاده میکنم.
    •  اثر پیام های مثبت به لحاظ تاثیر و ماندگاری به مراتب از اثرات پیام های منفی برایم کمتر است.
    • مواردی رو میتونم بیاد بیارم که چون فکر میکردم ممکنه در معرض رنجش قرار بگیرم به صورت کلی از مواجهه با اون موقعیت صرفنظر کردم .
  9. محمد علیزاده گفت: (عضو ویژه)

    ۱-۱)در رابطه با سنسور های ذهنی حساس پیرامون محیط : واقعیت اینه که  حساس هست و وقتی که مورد تشویق قرار میگیرم باعث احساس غرور در من میشه ،و پیرامون نقدی یا انتقادی باشه که همراه توهین نباشه ،آرامش دارم در غیر اینصورت آرمش خودم رو از دست میدم ،

    ۱-۲) به نظر من یکی از عوامل مقابله با این روش چند ثانیه یا دقیقه تفکر است که ارزش دارد به این مسائل یا توجه یا ذهن خود را درگیر کرد یا خیر

    ۲-واکنش به پیام + یا – ،واقعیت این است غریزه بشر به نظر من اینگونه است که از پیام های + انرژی میگیرد و – باعث فروکش شدن اشتیاق و انرژی میشود.شما یک لحظه محل کار خود رو تصور کنید مدیران تعریف کند یا انتقاد و

    ۳-استراتژی حفاظت از خود:بله و دوست دارم مهمترین آن که هنوز با من هست رو که با توجه به شغلم در یک محیط کاری میدانستم موضوع محاسبه حقوق های شرکت مشکل دارند ،ولی با توجه به تازه بودن استخدام و جوان بودن خودم در آن زمان هیچ وقت بیان نکردم.

  10. محسن انصاری گفت: (عضو ویژه)

    سلام 

    من آدم حساسی به حرف ونظر دیگران بودم اما باشرکت کردن توی دوره های عزت نفس مقداری بهترشدم چون آگاه تر شدم عزت نفس تمام جنبه های زندگی یک فرد تحت تاثیر قرارمیده 

  11. یاشار رحیمی گفت: (عضو ویژه)

    من به شخصه سنسورهای خیلی حساسی برای تشخیص تهدیدهای جزئی اطراف خودم دارم. خودم می‌دونم که در اکثر مواقع نسبت به هر حرفی که بهم زده می‌شه گارد می‌گیرم و فکر می‌کنم که بهم توهین شده یا تحقیر شدم. خوشبختانه درباره آدم‌های نزدیک و امن زندگی، هر موقع این احساس بهم دست داده باهاشون احساسم رو مطرح کردم و متوجه شدم که برداشت منفی‌نگرانه من به کلی غلط بوده.
    تاثیر پیام‌های منفی هم برای من بسیار بیشتر از پیام‌های مثبته. خیلی از اوقات کوچک‌ترین حرف‌هایی که ممکنه جنبه منفی داشته باشن منو ناراحت می‌کنن، در حالی که جدی‌ترین حرف‌های مثبتی که راجع بهم زده میشه رو شوخی می‌پندارم یا خیلی جدی نمی‌گیرمشون.
     

  12. مهدی گفت: (عضو ویژه)

    در جواب سوال اول: سنسورهای من بخصوص در برخورد با افراد غریبه به شدت حساس عمل میکنه و هر حرف و کلام اونها به به ویژه اگرحس کنم با جنبه های توهین آمیزی همراه باشه به شدت برام آزاردهنده میشه. در این مواقع اگر کسی حرف برخورنده بزنه من استراتژی سکوت و در خود ریختن احساسات و گاهی هم فوران خشم رو انتخاب میکنم و مدتها هم این واکنشها اذیتم میکنه.

    در جواب سوال دوم: برای من پیام های مثبت هیچ تاثیری بروم نداره(نسبت به اونها کورم) ولی پیام های منفی به شدت آزار دهنده است و تاثیرات منفی زیادی بروم میذارن.

    در جواب سوال سوم: استراتژی حفاظت از خودم شامل این موارد میشود:

    سکوت

    گوشه گیری و دوری از جمع

    کم رویی و خجالت

    کم حرفی

    تمامی این موارد آسیب های بسیار بدی به روابط اجتماعی و احساس عزت نفسم وارد کرده و شاید خودم تصور میکردم دارم از خودم مواظبت میکردم ولی اشتباه بود و عواقب بدی برام به همراه داشته.

  13. فائزه گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

    حس ما به خودمان در واقع همه چیزه و عزت نفسو هیجانات ما رو میسازه و خیلی مهمه این حس ها رو از نو بسازیم و در حفظش محکم بشیم . 
    دو روش حس ما به خودمونو میسازه :۱- گفتگوهای درونی  2- حرف و نظر دیگران
    گفتگوهای درونی خیلی قدرتمنده و از طریق درسهای گفتگوهای منفی – تفکیک رویدادها – برندسازی درونی – جبرمحیطی پنهان – دوستی با خود از طریق گفتگوی دوستانه با خود – اینهارو درست و تقویت کنیم .
    حرف و نظر دیگران اگر داره حس ما به خودمون و عزت نفسمون رو دستخوش تغییر میکنه باید اول علتش رو در ضعف عزت نفس خودمون ببینیم و محکم باشیم و به خودشناسی برسیم که در روابط و با شناخت مکانیزمهای دفاعی طرف مقابل هم اگاه باشیم که حرفی که طرف مقابل میزنه هم خیلی وقتها از روی عزت نفس داشتنش نیست و دفاعشه که حس بد خودشو داره فرافکنی میکنه یا به این شیوه میخواد ضعف خودشو مرهم بزاره و ما نباید حرف و حسی که اون میده رو به خودمون بگیریم . 
    البته به این معنی نیست که حرف هیچکس مهم نباشه چون روابطی که در زندگی ما میان بنا بر قانون طبیعت که خطا نداره همیشه ایینه ما هست و درسی برامون داره و راه درست شدن عزت نفس و روابطمون اینه که با این اگاهی اول با خودشناسی حس ها و فکرهامون درمورد خودمون رو بشناسیم و درست کنیم و به تعادل برسونیم و بعد هم حرفهای دفاعی اونو به خود نگیریم و البته این نکته هم خیلی مهمه که انرژی ما در شخص مقابل باعث برانگیخته شدن چه کلمات و حسی در او نسبت به ما میشه .
    سپاسگزارم از دکتربیتاحسینی عزیز برای اموزشهای عمیق و کاربردی ایشون .