سایکوپات کیست؟ اختلال شخصیت ضد اجتماعی چه ویژگی هایی دارد؟

۲۸ نظر برای سایکوپات کیست؟ اختلال شخصیت ضد اجتماعی چه ویژگی هایی دارد؟

1. نیما ظهیریان گفت:

   ۱۶۸ دیدگاه | ۳۷۹۸ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   یک گره ذهنی امروز برایم باز شد و اون فهم دلیل وجودی مدیران سایکوپات بود . قاطع بودن ،جدی بودن ، نتیجه گرا بودن و آدم انجام کارهای سخت بودن برچسب های گرانقیمت و دلفریبی است که ما (یعنی جامعه) به سایکوپاتها می زنیم و رشد شان داده و آنها را به درجه بالای مدیریت در شرکتها و سازمانها می رسانیم و چشم بر آسیبی که به همان ما (یعنی جامعه) می زنند، می بندیم . فردی را می شناسم که اگر امکان داشت همین امروز باید تحت درمان روانشناختی و تحت نظر روانشناس بود ولی الان به عنوان یک مدیر بالفطره در جامعه می گردد و هر جا که پای می گذارد انبوهی از آسیب برجای می گذارد . به نظر من و آنقدر که امروز آموختم این افراد علاوه بر زمینه های وراثتی به جهت ساختار نتیجه محور حاکم بر سازمانها، جذب هیئت های مدیره و کادرهای تصمیم گیری  می شوند 

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. جواد خوانساری ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۶ درس)

   ۴۲۳ دیدگاه | ۲۱۶۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   شخص سایکوپات می‌تونه یه مدیر موفق بشه اما خیلی وقت‌ها این موفقیت به بهای گزافی به دست میاد؛ چنین شخصی وقتی وارد سازمانی می‌شه در پشت خودش، ردّی از رابطه‌های خراب شده و افراد آسیب‌دیده باقی می‌ذاره.

   تکه‌های بالا از متن درس، دقیقن توصیف موبه‌موی رئیس مجموعه‌ی ماست. این فرد با خودبزرگ‌بینی و شخصیت خودمحورش، امکان بیان بدونِ هزینه‌ی انتقادات رو ناممکن کرده و بارها در موقعیت‌های مختلف و به بهانه‌های واهی، به‌دلیل تصمیم‌ها و رفتارهای تکانشی (و مخصوصن عدم کنترل خشم و عصبانیتش)، اعتماد به نفس همکاران رو مخدوش کرده.

   در آخرین نمونه، در جلسه‌ای که همه‌ی اعضای مجموعه حضور داشتند، رئیس سایکوپاتِ ما بعد از یه بحث ساده با یکی از همکارای خانم، ناگهان عصبانی شد و خشم خودش رو به شدیدترین شکل ممکن و با داد و فریاد بروز داد که باعث شد اون خانم دچار حمله‌ی عصبی و لرزش دست بشه. وقتی تلاش ما برای آروم کردن رئیس بی‌فایده بود همکارهای خانم زیر بغل اون همکار بخت‌برگشته رو گرفتند و از جلسه بیرون رفتند. و به قول محمدرضای عزیز (در فایل صوتی عزت نفس) جلسه‌ای که قرار بود یه جلسه‌ی توفان فکری Brain Storm باشه در انتها تبدیل شد به یه جلسه‌ی توفانِ توهین و سرزنش Blame Strom

   و اما چند کلمه‌ای در خصوص «چه باید کردِ» این وضعیت:

   با توجه به گذشت حدود یه سال از ریاست این شخص و بی‌نتیجه موندن تلاش‌ها برای اصلاح رویه‌ی موجود از طرف همکاران، و همون‌طور که در متن درس هم اشاره شده بود ما به این جمع‌بندی رسیدیم که در مواجهه با این رئیس سایکوپات، کار چندانی نمی‌تونیم انجام بدیم. مگر این‌که مدیر بالادستی به این نتیجه برسه که هزینه‌ی موندن چنین فردی در سازمان خیلی بیشتر از فایده‌شه (البته بعیده چنین اتفاقی بیفته!)

   و از اون‌جایی که نه تخصص و نه دغدغه‌ی ما درمانِ رئیس سایکوپات‌مونه فعلن تنها راهی که برامون می‌مونه، فاصله گرفتن و اجتناب از اونه. و امید واهی به این‌که در آینده، وقتی قرار شد رئیس جدیدی وارد مجموعه‌ی ما بشه، مدیر بالادستی علاوه بر توانایی‌های تخصصی، به فاکتورهایی مثل وجدان و همدلی  هم در گزینش اون فرد توجه داشته باشه.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. ثنا پورعلی گفت:

   ۷۷ دیدگاه | ۱۴۴۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   درود

   وقتی این مطلب خوندن یک لحظه ترسی در من ایجاد شد ، که چقدر اشتباه های ما در نام گذاری احساسات ، اختلالات و صفات میتونه در انحراف  خودمان یا فرد یا گروهی موثر باشه . 

   وقتی ما مرز بین اعتماد به نفس و خود بزرگ بینی درک نکنیم و به فردی نسبت بدیم یک قدم به اونا برای تبدیل شدن به شخصیت سایکوپات کمک می کنیم .

   وقتی ما فرق کاریزماتیک بودن با خودمحوری و چرب زبانی درک نکنیم باز هم این اشتباه را تکرار کردیم .

   وقتی  ما فرق ازادانه زیستن را با بیتوجهی مطلق به قانون درک نمیکنم بازهم گرفتار این اشتباه شدیم .

   و چقدر تعریف ها و اظهار نظر هایمان – مخصوصا برای افرادی که بر رویشان تاثیر داریم – مهم هست .

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. زینب رنجی گفت:

   ۵۱۸ دیدگاه | ۲۷۰۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   بیشتر از اینکه مشخصات این افراد برام جالب باشه ، سیر زندگی انها برام جالبه … اینکه چطور به این مرحله رسیدن و‌چه عواملی در زندگی آنها را سایکوپات کرده.

   بنظرم باید موضوع جالبی باشه.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
5. محمد امین زندی فرد گفت:

   ۵۷۸ دیدگاه | ۱۸۷۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   در رابطه با ارتباط سایکوپاث ها و مدیریت دو دیدگاه مطرح می شود:

   ۱_جامعه سایکوپاث ها را به سمت مدیریت هدایت می کند یا به عبارتی سایکوپاث ها راحت تر مدیر می شوند.

   ۲_محیط مدیریت به گونه ای است که افراد خاص را با داشتن ژنتیک مشخص به سایکوپاث تبدیل می کند. یعنی محیط مدیریت احتمال اینکه یک نفر از خود ویژگی های سایکوپاثی بروز دهد را بیشتر می کند.

   در این رابطه تحقیقی نکرده ام ولی به نظرم مورد دوم محتمل تر است.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
6. نازنین یاری ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۱۳۲ دیدگاه | ۲۸۴۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   بعضی مواقع مستند هایی می بینم از زندگی کسانی که زمانی عضو بعضی از فرقه ها بودن و الان از اون گروه ها خارج شدن
   وقتی مواردی از رفتار رهبر  اون فرقه مطرح میشد ،می دیدم  چقدر اون رهبر از خودش شخصیت کاریزماتیک و جذابی رو به نمایش گذاشته   و بعد در کنار آرمانهای زیبا و ایدئولوژی های جذاب ، چه رفتارهای ضد اجتماعی و ضد انسانی با اعضا انجام شده و اتفاقا اون اعضا هم مجبور شدند این رفتارها رو با بقیه انجام بدن.
   خیلی از این افرادی که موفق شده بودند  به نوعی از سازمان شون خارج بشن یا بهتر بگم فرار کنن  ،افراد ارزشمندی هستند که سالها پیش  کلی دغدغه ی اصلاح جامعه رو داشتن و با فداکاری دلشون میخواست با ظلم اجتماعی مبارزه کنن  
   اما الان نه تنها به هیچکدام از اون اهداف نرسیدن بلکه  دچار اختلال های روحی شدیدی هم شدند که درمانشون سالها طول میکشه ….
    

   برای پاسخ دادن وارد شوید
7. مریم مرزبان ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۲۸۲ دیدگاه | ۳۵۲۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   اینکه شرایط محیطی تأثیر قابل توجه در رفتار افراد سایکوپات دارد من را به این فکر انداخت که نوع رفتار من تا چه اندازه شرایط را برای بروز رفتارهای ضد اجتماعی در یک فرد سایکوپات مهیا می‌کند؟ 

   همانطور که در این درس اشاه شد دروغ‌گویی، پرخاش و … از ویژگی‌های فرد دارای اختلال ضد اجتماعی است. من به سهم خودم شرایط را برای بروز خشونت و عدم صداقت فرهم نکنم. گرچه به نظر من تنها کسی که می تواند به فرد سایکوپات کمک کند، خودش است و قبل‌تر پذیرش این اختلال است.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
8. سوسن نجاتی گفت:

   ۱۴ دیدگاه | ۱۰۵۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   برای من در طول مطالعه ی این مقاله واضح ترین معادل برای شخصیت ضد اجتماع، فرانک آندروود شخصیت اول فیلم house of cards هست، در نزدیکان هم افرادی رو میشناسم که خیلی از این ویژگی ها رو داشتن و در نهایت سالم ترین واکنشی که برای برخورد با این افراد یاد گرفتم، حفظ فاصله بود، هرچند که تشخیص دادن این افراد زمانبر هست و نیاز به تجربه دارد.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
9. سارا عصار کاشانی گفت:

   ۱۱۵ دیدگاه | ۳۳۲۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   شناختن اطراف سایکوپات در محیط کار خیلی از اتفاق های بد در آینده رو متوقف می کنه. اما متاسفانه با توجه به حس اشتباهی که القا می کنند تقریبا این کار در زمانی کوتاه غیر ممکن به نظر میرسه. همکار من در دانشگاه فرد سایکوپاتی به نظر می رسید. ایشون در ابتدا برای جلب رضایت رئیس مشترکمان آنقدر چرب زمانی کرد که من در ابتدا تصور نمی کردم که بعدها چه مشکلاتی با ایشون خواهم داشت!

   منزوی بود، اما در موقعیت های خاص خودش را به نمایش می گذاشت. البته در همان موقعیت ها هم روی احساسات خودش اصلا کنترل نداشت و نه تنها نظر کسی را جلب نمی کرد بلکه منزوی تر هم میشد. 

   خود بزرگ بین و به شدت خود محور بود. به طوری که می گفت من دانشجوی دکتری هستم و تو دانشجوی ارشد. پس من زودتر باید سوار آسانسور شوم و یا در جلسات وارد شوم. می گفت تو زیر دست من و من بالا دست تو هستم! در صورتی که فقط دانشجوی دکتری بود.

   حس همدلی صفر! همیشه متوقع و طلبکار بود. 

   خدا رو شکر می کنم اون دوران همکاری با برخورد صحیح رئیسمان به خیر گذشت. در نهایت؛ ایشون فارغ التحصیل شد و مدرک دکتری دانشگاه تهران احتمالا موقعیت های کاری خوبی برای ایشون رقم بزنه. اما واقعا برای آینده کسانی که با ایشون کار خواهند کرد، نگران هستم. 

   برای پاسخ دادن وارد شوید
10. محمد حسین نوروزی گفت:

    ۹۰ دیدگاه | ۱۷۴۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من همچنان معتقدم که دنیا پیچیده است و برای درک این پیچیدگی باید در درجه ی اول این اصل (پیچیدگی ) رو پذیرفت 

    …………………

    همونن طور که خوندیم یکی از رفتار های سایکوپات ها نداشتن حس همدلی  است 

    خب من میخام از یه دریچه که میشه گفت بدبیانه و یا منفی است به این جریان نگاه کنم 

    این کاملا درسته که داشتن حس همدلی بسیار خوبه و شکی توش نیست 

    اما این خوب بودن تا یه جایی کارسازه 

    تا جایی که هدف از همدلی به بیراهه کشیده نشه 

    ینی اینکه حکومت ها از این حس قشنگ به عنوان یه اهرم برای اون جامعه استفاده نکنند و به عبارتی سو استفاده از این همدلی نشه 

    در جامعه ی کنونی بنظرم داره این حس همدلی به بیراهه کشیده میشه داره مشه یه ابزار بر علیه مردم توسط حکومت 

    سیل میاد مردم کمک کنن 

    زلزله میاد کمک های مردمی 

    کودکان کار رو مردم باید کمک کنن

    و کلی از عوامل دیگه 

    همدلی خوبه نه اینکه باید و به زور صورت بگیره 

    در حالت های بالا کاری که دولت و حکومت باید انجام بدن مستقیم سنگینیش میافته رو دوش مردم 

    و تفکیک این مرز ها بسیار سخته و چون اینقدر دغدغه های یک مردم فراوونه که کسی حتی به این تفکرات فکر هم نمیکنه

    من در سن ۲۲ سالگی به این نتیجه رسیدم که اگر واقعا نمیتونم در نقطه ای مفید واقع بشم حداقل کاری نکنم اسیب به اون جریان وارد کنم و اثر منفی نداشته باشم 

    واقعا خنثی بودن از گذاشتن اثر منفی خیلی بهتر

    الان جریانات جوری داره رقم میخوره که این حس قشنگ همدلی داره معنای اصلیشو از دست میده 

    …………………………………………………………………..

    همیشه اماده هستم که در مقابل حرف هایی که میزنم نقد بشم تا اگه جایی رو اشتباه میکنم اصلاحش کنم 

    اماده ی تمامی نقدها و نظرات شما دوستان هستم

     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
11. مریم گفت:

    ۳۹ دیدگاه | ۱۹۰۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    معمولاً مهارت «گوش دادن» افرادی که شخصیت ضد اجتماعی دارند، هم کم است. در کتابی می خواندم که ساختار مغز بعضی از آنها طوری است که توان گوش دادن و همدلی را ندارند.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
12. محمد حسن بهرامی گفت:

    ۲۳۸ دیدگاه | ۳۷۹۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    مرز بسیار باریکی بین شخصی که احساسات رو در مواجهه با کارها کمرنگ می کنه تا بتونه منطقی تصمیم بگیره با شخصی که احساسات و همدلی رو نداره ، اگر بخواهیم گروه اول رو جزء گروه دوم حساب کنیم خیلی افراد توانا و مدیر جزء گروه سایکوپات بایستی حساب شوند.
    من شخصاً فردی که به هر قیمتی دنبال منافع خودش هست رو می تونم سایکوپات حساب کنم اما همیشه تو محاسباتم این رو در نظر می گیرم که شاید دلیل اینکه طرف رو سایکوپات در نظر می گیرم علت شخصی داشته باشه
    در نهایت وقتی شخص از مرز باریک بین عزت نفس و سایکوپات دور میشه تشخیص راحت تر اتفاق می افتد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
13. آدریان بدل‌توانا ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۵ درس)

    ۴۲۲ دیدگاه | ۲۶۲۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    چه باید کرد؟

    من فکر می‌کنم باید تلاش کنیم بسیار دقیق این مفاهیم را فرابگیریم و با جزئیات بر آن‌ها مسلط شویم.

    من به شخصه حاضرم مقالات اصلی رو هم با دقت و کلمه به کلمه بخونم تا مطمئن باشم ویژگی‌ها رو درست از هم تشخیص می‌دهم و برچسب گذاری دقیقی می‌کنم.

    چون اولین گام برای حل مسئله، شناختن دقیق صورت مسئله و شفاف کردن آن هست.

    این کار باعث می‌شود بتوانیم اقدام‌های پیشگیرانه‌ای را لحاظ کنیم تا خودمان هم به دام چنین رفتارهایی گرفتار نشویم و به دیگران آسیب نزنیم.

    به این صورت که تا حد امکان مصداق‌های چنین رفتاری را تشخیص دهیم و بکوشیم از آن‌ها فاصله بگیریم.

    همچنین، با وقت گذاشتن برای مهارت همدلی و هوش هیجانی باشه یا اینکه سعی کنیم نگرش سیستمی را در خودمان تقویت و نهادینه کنیم.

    چون نگرش سیستمی کمک می‌کنه که ما دایره‌ی همدلی خودمان را وسیع‌تر کنیم و موجودات بیشتری را در این دایره وارد کنیم.

    در نتیجه، فکر می‌کنم احتمال اینکه بخواهیم رفتارهای این چنینی داشته باشیم کاهش خواهد یافت.

    راه حل دوم به عنوان مکمل حل مسئله اینکه، تصمیم گیری را خوب یاد بگیریم و مراقب خطاهای شناختی که دائماً در ارزیابی و تحلیل ما دخیل هستند باشیم.

    این کار کمک می‌کنه هم کمتر فریب بخوریم و هم اینکه مواظب باشیم-تا حد امکان-در برچسب گذاری خطای جدی مرتکب نشویم.

    برای مثال، استریوتایپ‌ها می‌توانند در این زمینه خطرناک عمل کنند.

    استریوتایپ مدیران، اگر در ذهن ما به شکل منفی شکل گرفته باشد باعث می‌شود که ویژگی‌های منفی دیگری را هم به این گروه از افراد نسبت بدهیم.

    یا استریوتایپ سیاست‌مداران؛ یا نظامی‌ها و یا هر گروه دیگری.

    من نمی‌گویم که این گروه‌ها از افراد الزماً خوب  یا بد هستند(به علاوه اینکه خوب یا بد بودن در اینجا چندان هم شفاف و مشخص نیست).

    بلکه حرفم این است که اگر ادعایی در مورد گروهی از انسان‌ها بیان می‌شود باید پشتوانه‌ی علمی داشته باشد، تا تا حد امکان مطمئن شویم که گرفتار خطای قالبی نشدیم.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
14. رضارضائی گفت:

    ۱۵ دیدگاه | ۱۴۷۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    آمار در مورد شیوع بیشتر ضد اجتماعی بودن بین مدیران جالب بود

    خیلی وقتا به شوخی میگیم برا سیاستمدار شدن باید دروغگو بود یا برا ارتقا گرفتن چابلوسی راهیه که بعضی ها انجام میدن اما در واقع اینا ریشه ی علمی داره.

    شاید بخاطر همینه که خیلی از انسان های موفق و مشهور خودشیفته یا خودبزرگبینند

    این که اجازه داده شه افراد ضد اجتماعی مسوولیت های بزرگی در هر جامعه ای بگیرند برای کل اون جامعه هزینه و بهای سنگینی داره بنابراین بهترین کار اینه که سایکوپاپ ها از این بستر دور نگه داشته باشن.

    با خوندن این مقاله هم ترامپ تو ذهنم تداعی شد که منافع اقتصادی شرکت های تسحیلاتی مانع همدلی و کمک به قربانیان در کشورش یا در جنگ های مختلف مثل یمن میشد.
    یا شخصیت پسر عمه ی رزماری در داستان نوشابه با سیانور اگاتا کریستی که برای رسیدن به هدفش به راحتی دو نفر رو کشت و از فریب دادن دیگران از جمله مادرش لذت میبرد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
15. مریم شاه محمدی گفت:

    ۱۴۰ دیدگاه | ۱۹۳۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    سلام
    به نظر من علم بشری در نهایت به جایی می رسه که همه گفته های دین را تایید خواهد کرد. قرن ها پیش اسلام بر تاثیر محیط در شخصیت انسان صحه گذاشته است. من به تجربه شغلی به این نتیجه رسیدم که شما اگه در محیطی قرار بگیرید که رفتارهای ضد اجتماعی تشویق بشه پس از مدت زمانی به یک فرد سایکوپات تبدیل خواهید شد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
16. سارا پوش نژاد گفت:

    ۴۳۴ دیدگاه | ۲۴۳۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    فکر می کنم کسانی هم که به خصوص در فضای مجازی برای دوستانشان ویا سلبریتی ها دردسر ایجاد می کنند هم افراد سایکوپاتی باشند و یا کسانی که با شایعه پراکنی هایی که می کنند و یا هکرهایی که سیستم ها را هک می کنند نیز افرادی به عنوان اختلال شخصیت اجتماعی رابا خودشان یدک می کشند ظاهر در جامعه نیستند اما اثرات کارهایشان بر جامعه تاثیر می گذارد به نظر من شخصیت های ضد اجتماعی را کسانی دارا هستند که نمی توانند خودشان را باهنجارهای جامعه همسو کنند حالا ممکن براثر ندانستن یا آگاهی نداشتن باشد و یا این که در درک این موارد ناتوان هستند فکر می کنم اگر شناسایی بشوند با آموزش بشود آن را درمان کنند .بهاندادن به این افراد نکته ی بعدی  می باشد که از نظر من مهم است هکرها با این که نبوغشان را به کار می بندند ولی چون تحت عنوان پیش فعال و یا نابغه خوانده می شوند این را در راه نادرست به کار می برند درسته که گاهی خودشان به سودهای کلان می رسند ولی اختلال و نابه هنجاری در سیستم وجامعه ایجاد می کنند کسانی که اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند مردم گریز هستند و تنها خودشان را می بینند و این تفکر را پیشه خودشان می کنند که فقط آن ها حق زندگی دارند و دیگرانی در کار نیستند

    برای پاسخ دادن وارد شوید
17. علی علیزاده بیگدیلو گفت:

    ۳۴ دیدگاه | ۱۸۵۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    مطالعه ی این درس من رو به یاد این دو مقاله در ترجمان انداخت:

    استیو جابز پدری که زندگی دخترش را جهنم کرد.

    زندگی فراموش شده ی همسر اول ایشتین

    فصل اول سریال نابغه(genius) هم به نقش انیشتین در نابودکردن زندگی اطرافیانش(به خصوص همسر اول و فرزاندنش) می پردازه.

    خوندن این مقالات و تماشای این سریال به من یاد داد که پشت پرده ی زندگی خیلی از اون هایی که تحسینشون می کنیم، خیلی از اوقات وحشتناک تر از تصور ما است.

     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
18. محمد قدیری گفت:

    ۱۷ دیدگاه | ۲۱۲۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من بزرگترین فرد سایکوپتی که میشناسم، بدون داشتن حتی فوق دیپلم ادعای دکتری از آکسفورد رو داشت و به منصب بسیار بالایی در تصمیم گیری کشور هم رسیده بود.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
19. برف گفت:

    ۷۴۴ دیدگاه | ۲۴۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    در کامنت قبلی چند موردی رو که از فقدان همدلی انسان با انسان به ذهنم رسید نوشتم حالا نمی‌دونم این فقدان همدلی چه گستره‌ای داره و آیا عدم همدلی با محیط زیست و جانوران دیگر رو شامل می‌شه یانه. ولی مسئلۀ دردناکی که حداقل من رو بسیار رنج می‌ده فقدان همدلی با جانورانه. انگار انسان واقعا باور کرده در این جهان مرکزیت داره و می‌تونه تعادل طبیعت رو بهم بزنه و اون رو تخریب کنه. بارها شده با افرادی صحبت کردم دربارۀ تأثیر مخرب گازهای گلخانه‌ای بر تسریع آب شدن یخ‌های زیبای قطبی، یا دربارۀ مرگ یک میلیارد جانور در استرالیا، یا مرگ ده هزار فلامینگو در میانکاله ضمن این که واقعا براشون بی‌اهمیت بوده آخرش فقط پرسیدن خب تأثیری روی انسان داره یا نه! مثلا دربارۀ یخ قطبی می‌گن خب حالا کو تا آب بشه به زمان ما نمی‌رسه، دربارۀ مرگ دیگر جانورانم می‌گن طبیعت بیرحمه دیگه!

    تعجب می‌کنم ده هزار فلامینگو بمیره و انسان بتونه حتا توی دلش متاسف هم نشه. اون همه کووالا و کانگوروی زیبا بمیرن و اونهمه گونه در استرالیا منقرض بشه و بگیم خب، به کشور ما ربطی نداره. (توجه کنید مسئله این نیست که کاری کنند، مسئله اینه بعضی افراد حتا دلیلی برای حس تأسف نمی‌بینند!)

    نمی‌دونم این مورد هم جزو شخصیت سایکوپات محسوب می‌شه یا نه ولی من افراد زیادی این‌طوری می‌بینم! به نظرم بی‌احترامی به طبیعت و عدم همدلی با جانوران دیگر و خود رو تافتۀ جدا بافتۀ کائنات دیدن و این کوبیدن بر طبل جدایی و جنگ یقۀ آدم رو بالاخره می‌گیره که گرفته البته!

    فاعتبر یا اولی الابصار…

     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • مرتضی روحانی گفت:

      ۱۲ دیدگاه | ۲۳۴۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      در رابطه با موضوعی که مطرح فرمودید من هم یک سوال تو ذهنم همیشه هست.

      شعر سعدی رو یادتون هست که در مدرسه خوندیم :

      چنان قحط سالی شد اندر دمشق
      که یاران فراموش کردند عشق
      چنان آسمان بر زمین شد بخیل
      که لب تر نکردند زرع و نخیل
      بخوشید سرچشمه‌های قدیم
      نماند آب، جز آب چشم یتیم

      توی این شعر، سعدی به فردی اشاره می کنه که با وجود وضعیت بد معیشت مردم، اوضاع مالی خیلی خوبی داشته ولی از شدت ناراحتی، همدردی و غصه و غم برای مردم شهرش، وضعیت ظاهر بسیار مشابهی نسبت اونا پیدا کرده و نمی تونست هیچ غذایی بخوره.

       

      سعدی بهش ایراد میگیره و میگه :
      بدو گفتم: آخر تو را باک نیست
      کشد زهر جایی که تریاک نیست
      گر از نیستی دیگری شد هلاک
      تو را هست، بط را ز طوفان چه باک؟

      دوست سعدی هم میگه :
      که مرد ار چه بر ساحل است، ای رفیق
      نیاساید و دوستانش غریق
      من از بینوایی نیم روی زرد
      غم بینوایان رخم زرد کرد
      نخواهد که بیند خردمند، ریش
      نه بر عضو مردم، نه بر عضو خویش
      یکی اول از تندرستان منم
      که ریشی ببینم بلرزد تنم
      منغص بود عیش آن تندرست
      که باشد به پهلوی بیمار سست
      چو بینم که درویش مسکین نخورد
      به کام اندرم لقمه زهر است و درد
      یکی را به زندان درش دوستان
      کجا ماندش عیش در بوستان؟

      به نظرتون زمانیکه انسان هایی از جنس ما توی همین شهر سرپناهی ندارن، یا توی کشورهایی در اثر گرسنگی در حال مرگ هستند، غذا و تنقلات خوردن ما حکمش چیه؟
      اگه راحت باشیم مرتبه ای از سایکوپات هست؟ یا اگه مثل دوست سعدی به خودمون سخت بگیریم در حق خودمون و خانواده مون ظلم کردیم؟

      برای پاسخ دادن وارد شوید
20. برف گفت:

    ۷۴۴ دیدگاه | ۲۴۸۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    با خوندن این درس دو تا نمونه به ذهنم اومد. یکیش استاد راهنمام بود که هیچ حس همدلی نداشت و وقتی من احساس نیاز کردم که مدتی مرخصی بگیرم و از دانشگاه دور باشم، گفت حتا اگر عزیزترین فرد زندگیت هم بمیره باید رساله‌ت رو دور از هر احساسی پیگیری کنی و سر موقع تحویل بدی. و دومی جلسۀ دادگاه آیشمن و گزارش هانا آرنت. او دربارۀ آیشمن که میلیون‌ها یهودی رو کشت، گفت:  آیشمن فردی سطحی بود که از فقدان تخیل و همدلی رنج می‌برد.

    بنابراین این هر دو نمونه می‌شه گفت سایکوپات هستند.

    ظاهراً اغلب نظامی‌ها هم سایکوپات هستند. در رمان «هیچ دوستی به جز کوهستان» از بهروز بوچانی، وصفی که از زندان‌بان‌ها و افسران استرالیایی می‌شه که چطور پناهنده‌ها رو در جزیرۀ مانوس تحقیر می‌کردن و اجازه نمی‌دادن اونها با پدرهای دم مرگشون صحبت کنند و هرچی بهشون می‌گفتند شما خودتون پدرید، بچه دارید با لبخند می‌گفتند ببخشید، قانون قانونه و اجازه نمی‌دادن تماسی صورت بگیره، این شخصیت بدون همدلی خیلی آزاردهنده تصویر شده.

     

    برای پاسخ دادن وارد شوید
1 2 بعدی »