دقیق ترین تعریف عزت نفس چیست؟

۴۵۹ نظر برای دقیق ترین تعریف عزت نفس چیست؟

1. محمدرضا صابری دخت ⭐ گفت: (عضو ویژه)

   ۳ دیدگاه | ۲۵۴۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   سلام

   خیلی مواقع استاندارد های بالایی که برای خودمون قرار میدیم و کمال گرایی که داریم باعث میشه نه احساس ارزشمندی رو تجربه کنیم و نه احساس توانمندی و وقتی بیشتر فکر میکنم می بینم که شاید همون استاندارد های بالا و کمالگرایی که داریم هم میتونه از عزت نفس پایین سرچشمه گرفته باشه.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. محمد رضا ⭐ گفت: (عضو ویژه)

   ۶ دیدگاه | ۱۴۲۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   یه سری نکات به دوستان بگم که اگر این دوره رو میگذرونید بهتون کمک کنه و براتون “موثر” باشه‌ (موجب افزایش سریع تر عزت نفستون میشه و به باعث میشه مطالب به جانتون بشینه. اگه میشه دوستان لایک کنند که این نظر بیاد بالا که کسایی که شروع میکنند بتونند استفاده کنند. ممنون)
   ۱) چون بحث عزت نفس یه موضوع درونی هست (در ناخداگاه آدمی ثبت شده) پس مطالعه سر سری اصلا موثر واقع نمیشه و طی کردن دوره به صورت یکجا و آنی هم زیاد براتون موثر واقع نمیشه (چون به جانتون نمیشینه یا به ناخدآگاهتون انتقال پیدا نمیکنه)   ==> پس حتما یک روز یا دو روز وقت برای هر درس بذارین و سعی کنید مطالب رو خوب تحلیل کنید برای خودتون
   ۲) تو متمم هر درس عزت نفس به بخشی از عوامل موثر اشاره میکنه و همونطور که گفتم باید به ناخداگاهتون انتقال پیدا کنه ==> پس حتما به این فکر کنید چرا این درس داره کمک میکنه به اینکه عزت نفستون زیاد بشه (مثلا اگه میخونید رفتار های خلاف اخلاق موجب کاهش عزت نفس میشه از خودتون بپرسین چرا؟ احتمالا چون من برای اخلاق ارزش قایل هستم و برای بی اخلاقی ارزش قایل نیستم پس اگه بی اخلاقی کنم در ناخودآگاه خودم ارزش خودم رو کم کردم. اگه از بیرون به یکی نگاه کنم که داره این رفتار بی اخلاقی رو انجام میده چه حسی بهش پیدا میکنم؛ در ناخداگاه خودم هم همون حس رو به خودم پیدا میکنم و از ارزشم پیش خودم کم میشه و باعث کاهش عزت نفس میشه)
   ۳) ماها اغلب تو چند تا از زمینه ها‌ عزت نفسمون مشکل داره و اینجور نیست که تو همه زمینه ها مشکل داشته باشیم (مثلا من خودم افکار منفیم زیاد بود و به خصوص فاجعه انگاری) ==> هنر شما اینکه که اون جاهایی که مشکل دارین رو بتونین کشف کنید و روی اون ها بیشتر وقت بذارین  بسیار مهم هست این کار
   ۴) حتما قبل از شروع درس بعدی مطالب گذشته رو یه مرور کنید (باز هم این کار کمک میکنه که مطالب آروم آروم به ناخداگاهتون انتقال پیدا کنه و ملکه ذهنتون بشه و به جانتون بشینه؛ من برخی از درس ها رو و جاهایی که فکر میکردم من مشکلم اونجاهاست رو چندین بار خوندم)
   ۵) باز هم تاکید میکنم مزه مزه کردن مطالب و تحلیل اونها توسط خودتون خیلی مهم تره از خود مطلب؛ به خودتون بگین چرا این درس روی عزت نفس تاثیر داره
   ۶)‌ در آخر من فکر میکنم حداقل زمانی که باید برای این دوره بگذارین حداقل دو ماه هست؛ و چیزی که خودم تاثیرش رو دیدم ابتدا خوندن دروس حدود یک الی ۴۵ روز طول میکشه (به سبک بالا) و دوم حدود یک ماه الی ۴۵ روز برای برنامه پنج هفته ای مطرح شده در دروس اخر

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. فاطمه وطن دوست گفت: (عضو ویژه)

   ۶ دیدگاه | ۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   اگه به عزت نفس با این مدل دو عاملی نگاه کنم حس می کنم خیلی از تراز نبودن نموداری که با پرسش های اولیه برای خودم رسم کردم ریشه شدیدی تو شایستگی هایی داره که از خودم سراغ دارم . دنیا برامون جوری شده که مرغ همسایه برامون غاز بوده همیشه . خیلی از توانایی هایی که داریم برامون ساده و فاقد ارزش تلقی میشه و همیشه حداقل من به شخصه دنبال بدست اوردن توانایی های جدید دوییدم و یادم رفته حداقل برای چند ثانیه از توانایی های خودم لذت ببرم یا فایده  وضررشونو بسنجم  وببینم چرا خدا همچین استعداد یا  توانایی هارو بهم داده و اون هارو با شخصیتی که تو این سال ها برام شکل گرفته، تطبیق بدم . و جالب اینجاست که دقیقا از همین فرار کردن و مدام نقد کردن خودم میرسم به اینکه شاید دوست داشتنی نیستم و اگه کسی برای رفتاری که از من دیده بهم کامنت مثبتی بده نمی تونم قلبا بپذیرمش . حس می کنم این دو عامل یک گردونه تموم نشدنی ان که نقد هر بخش، تخریبی برای بخش دیگه است و اگه از این لوپ خارج نشم هیچ موقع قرار نیست به خودم افتخار کنم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. عرفان رجبی خراسانی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

   ۶۴ دیدگاه | ۳۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   همیشه فکر می‌کردم عزت نفس یعنی همان اعتماد به نفس توأم با غرور، اما بعد از مطالعه این درس متوجه شدم چقدر این مفهوم لایه‌های عمیق‌تری دارد. برخلاف تصور رایج، عزت نفس فقط «باور به توانایی‌ها» نیست؛ بلکه پذیرش خود به عنوان انسانی ذاتا ارزشمند است، حتی در لحظاتی که شکست می‌خوریم یا احساس ناتوانی می‌کنیم.

   سال‌ها تمرکز من روی بهبود مهارت‌ها و دستیابی به موفقیت‌های بیرونی بود، اما همیشه حسی از «کمبود» همراهم بود. حالا می‌دونم این حس، ریشه در نادیده گرفتن بخش «ارزشمندی» عزت نفس داشت. جالبه  که گاهی در اوج پیشرفت‌های حرفه‌ای، باز هم از درون احساس تهی‌ بودن می‌کردم؛ انگار موفقیت‌ها نمی‌تونستند جای خالی پذیرش خودم را پر کنند.

   اما سوالی که برام پیش اومد اینه که در جامعه‌ای که مدام بر اساس عملکرد، جایگاه اجتماعی یا ظاهر افراد قضاوت می‌کند، چطور می‌توان بین «احساس توانمندی» و «احساس ارزشمندی» تعادل ایجاد کرد؟ آیا راهی وجود دارد که بدون اسیر شدن در چرخه مقایسه یا تأییدطلبی، هر دو مؤلفه را تقویت کنیم؟

   مثلا چطور می‌توان در مواجهه با انتقادهای مخرب، هم توانمندی‌هایمان را ارتقا دهیم و هم ارزش ذاتی خود را زیر سوال نبریم؟

   برای پاسخ دادن وارد شوید
5. محمدسبحان امیری پور گفت: (عضو ویژه)

   ۸ دیدگاه | ۹۸۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   سلام و درود

   همیشه و همیشه می شنیدم از دیگران که می گفتند عزت نفس داشته باش یا فلانی خیلی عزت نفس داره و هیچوقت در هیچ جا چه در دوران تحصیل و چه خارج از اون کسی راجب این موضوع در اطراف من حداقل صحبت نکرده بود که الان منظور ما از عزت نفس چیه ؟

   تا اینکه اگر اشتباه نکنم پارسال فایل صوتی محمدرضا شبانعلی رو به صورت تقریبا اتفاقی گوش دادم و تازه فهمیدم چقدر از مشکلات من و دوستانم ریشه در عزت نفس داره و چقدر با مثال هایی که گفته شد میتونستم احساس مشابه و یا خاطره ای مشابه به اون شرایط رو داشته باشم من همون پارسال کارگاه عزت نفس رو مطالعه کردم و با اینکه اونطور که باید در درس ها مشارکت نداشتم (کلا میانه ی خوبی با کامنت گذاشتن و ازادانه بیان کردن نظراتم به خصوص در فضای مجازی نداشتم ) تاثیر زیادش رو در زندگی دیدم ولی خب همونطور که دوستان اشاره کردند بحث عزت نفس برای من هم با مدتی مطالعه و انجام تمرین ها باعث بی نیازی از تلاش دوباره برای بهبودش نشد و بنظرم تمام ارتباط هایی که ما در زندگی داریم میتونه به صورت مستمر بر عزت نفس ما تاثیر بذاره و اگه این مطالب و تمرین ها رو با خودمون مرور نکنیم بعد از مدتی دوباره تا به خودمون بیایم میبینیم که جقدر از مشکلاتمون در این زمینه است پس من هم دوباره مطالعه این کارگاه رو شروع می کنم و امیدوارم این دفعه بتونم بیشتر در درس ها مشارکت کنم و از شما دوستان عزیزم یاد بگیرم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
6. احمدرضا خبوشی گفت: (عضو ویژه)

   ۱ دیدگاه | ۳۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   به نظر من از تاثیر محیط بر عزت نفس نباید غافل بشویم.

   وقتی در محیطی رشد کنی که از توامندی های تو تحسین شود و ارزش توامندی های شما را بدانند شما احساس توامند بودن میکنید.اینجا با شناخت از خود و توامندی های خود (که توسط اطرافیان هم به شما گفته شده) میتوانید ارزش کاری که میکنید را بسنجید و بر این اساس دو مولفه را به صورت دقیقتر اندازه گیری کنید تا در چرخه احساس توامند بودن بالا ولی احساس ارزش کم و یا احساس توامند نبودن با احساس ارزشمند بودن بالا نیوفتیم و بتوانیم مطابق توامندی هاییمان احساس ارزشمند بودن بکنیم و همواره عزت نفس بالایی داشته باشیم.

   عامل اول و عامل دوم به هم وابسته هستند، شما نمی‌تونید بدون تلاش و کسب مهارت خودت رو دوست داشته باشی. حس خوب نسبت به خودت زمانی به وجود میاد که توانایی ها و مهارت های خودت رو قوی کنی.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
7. سجاد رحیمی مدیسه ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۶ درس)

   ۱۱۷۴ دیدگاه | ۱۷۷۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   عزت نفس داشتن، یکی از ویژگی‌های کلیدی برای شخصیتی سالم هست.

   شخصیت سالم در جامعه، تعاملات موفق‌تری دارد و در نتیجه، کیفیت بالاتری در زندگی را تجربه می‌کند.

   به تجربه و مشاهدۀ من، عمدۀ جرائم و مشکلاتی که در روابط انسانی شکل می‌گیره، بخش زیادی از همین نداشتن عزت نفس نشأت می‌گیرد.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
8. آزیتا رحمانی گفت: (عضو ویژه)

   ۱۱ دیدگاه | ۳۸۹۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   عزت نفس یعنی در سلامتی از روان باشی که بتونی هر لحظه خودت رو در آغوش بگیری و مدل بودنت رو تحسین کنی، هم به لحاظ توانمندیها و هم از جنبه ارزشمندی

   برای پاسخ دادن وارد شوید
9. محمد گلشنی جم گفت: (عضو ویژه)

   ۲۵ دیدگاه | ۲۳۶۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   بین عزت نفس مشروط و احساس گناه یک رابطه مستقیمی هست.
   
   مفهوم «تو خوبی اگر» یک شیوه آسیب زای تربیتی توسط والدین، مدرسه، حاکمیت و جامعه است که «خوب» بودن و ارزشمند بودن انسان‌ها رو به یکسری از رفتارها و شرایط گره می‌زند و اگر کودک یا فرد آن رفتار را نادیده بگیرد، احساس «بد» بودن را تجربه می‌کند، بد بودنی که به مستقیما به شخصیت او ارجاع می‌شود نه به رفتار او.

   مثلا اگر دروغ بگویی بچه‌ی بدی هستی، نه اینکه تو ارزشمندی اما رفتار دروغگویی یک رفتار بد است، آسیب زاست و باید ترک شود.

   در عزت نفس مشروط ما احساس گناه متورم شده‌ای رو تجربه می‌کنیم که مدام «عزت نفس» و احساس ارزشمندی بی‌قید و شرط ما را تهدید می‌کند و تحت تاثیر قرار می‌دهد، با اینکه «احساس گناه» در حد معقول که به رفتار برمی‌گردد نه شخصیت بسیار رشد دهنده و باعث ایجاد حد و مرزی برای سلامت در رفتار خواهد شد.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
10. Luck ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۶۷ دیدگاه | ۲۴۰۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    چرا باید خودم را موجود با ارزشمندی بدانم؟ وقتی از اولین روز که پا به این سیاره گذاشتم همه وجود من را شرطی پذیرفتند، اگر در محیط خانواده جوری که میخواهند نباشم و رفتار نکنم نه تنها تایید نخواهم شد بلکه به چیزی که هستم و اصالتم حمله میکنند و من را برای من بودن محکوم میکنند ، در محیط مدرسه وضعیت بدتر است و حتی از حداقل محبت موجود در خانه هم خبری نیست و حمله ها و مقایسه ها شدت بیشتری دارند، کم کم اجتماع و فرهنگ و مذهب هم وارد حوزه ی اگاهی ام میشوند و هر کدام  با انتظارات بی پایانشان و اینکه چگونه باید باشم تا جامعه و خدا من را قبول کنند بر این وجود نحیف  یورش میاورند و من دیگر مطمئن شده ام که وجودم سرشار از اشتباه و ویرانی و بدی است و بار گناهانم چقدر سنگین است و بقیه ی  زندگیم را یا وقف این میکنم که هر روز ذره ای به محیط اطرافم ثابت کنم که خوب هستم و تبدیل به یک از خود گذشته ی در خدمت دیگران میشوم یا به طور کامل میپذیرم که بدم و در این بدی و تاریکی تا انتها پیش میروم .

    حالا واقعا چرا باید خودم را ارزشمند بدانم ؟ وقتی نه تنها دست آورد قابل ارائه ای ندارم که حتی اگر داشتم هم باز هم جامعه انرا پس خواهد زد، بلکه به گذشته ای نگاه میکنم که با این همه مشقت و تلاش برای خوب بودن باز هم ویرانه ای به جا مانده . منشا ارزش اصیلی که باید در وجودم حس کنم از کجاست؟  ایا اینکه  انسان هستم صرفا کافی است؟ اینکه قبل از امدن به این محیط روح پاک و خالصی بودم و از توهم هویت که مرا در بند کشیده باید رهایی یابم و حس ارزشمندیم را در بیرون از این وجود جستجو نکنم که نخواهم یافتش.

    دیدگاهتان در این زمینه مرا یاری خواهد کرد .

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • سجاد رحیمی مدیسه ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۶ درس)

      ۱۱۷۴ دیدگاه | ۱۷۷۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      سوال شما بسیار کلی هست و دیدگاه هم کلی خواهد بود. ما عزت نفس را باید به طور دقیق تعریف و مطابق با ارزش های خودمان، بهش بپردازیم. در طرح سوال شما مشخص نیست که مشکل دقیقاً چیست؟ تعارض ویژگی های انسان در معنای عام با جامعه و محیط بیرون؟ یا عدم درک درست از عزت نفس تجربه شدۀ شخص؟ یا … سؤال دیگر؟

      برای پاسخ دادن وارد شوید
11. علی حمیدی پور گفت: (عضو ویژه)

    ۱۲ دیدگاه | ۲۲۳۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    سپاسگزارم
    حس ارزشمندی یک مولفهٔ بسیار مهمی است که در شکل گیری آن خانواده و سپس مدرسه نقش بسیار مهمی دارند.
    در بازهٔ سنی ۸ تا ۱۵ سالگی چه کسی هست که به این نوجوان بگوید خودت را دوست داشته باش؟! برای کاری که انجام داده‌ای ارزش قائل شو؟!
    آیا خانواده یک قدم برای این حس ارزشمندی برداشته‌اند؟
    آیا نقاشی‌های دوران کودکی‌مان را قاب گرفته‌اند؟
    آیا وقتی بند کفش‌مان را برای اولین بار خودمان با دستان کوچکمان بسته‌ایم ما را تشویق کرده‌اند؟
    انتظار یک کودک در آستانهٔ نوجوانی این است که خانوادهٔ او که زمانی آنها را خدایش تلقی میکرده از او حمایت کنند یا او را تشویق کنند
    شاید باید بچه به تنهایی میفهمید که یتیم شو قبل از اینکه یتیمت کنند!
    در حالی که نه تنها نبوده بلکه عکس آن صادق است
    والدینی که به فرزند زیبایشان صفت چه قدر زشتی  میدهند
    والدینی که به فرزند توانمندشان صفت بی عرضه یا خنگ میدهند
    والدینی که به فرزند خلاق‌شان صفت کودن میدهند
    چرا؟ چون در یک مسئله‌ای که والدین در آن مهارت داشته‌اند آن فرزند مهارتی نداشته و نمی‌توانسته کار را به خوبی انجام دهد
    وقتی پا در مدرسه می‌گذارد و هیکل مدرسه تمام قد ایستاده تا عزت نفس او را له کند
    معلم، نمرهٔ امتحان ریاضی‌اش را با یک صفر به اصطلاح کله‌گنده روی برگهٔ امتحانی‌اش می‌دهد و در جمع ۳۰ نفر از هم‌سالانش به او نیشخند میزند و میگوید جلسهٔ بعدی با والدینت نیا کلاس!
    و تمام این مسائل زمانی اتفاق می‌افتد که بچهٔ ۱۰ – ۱۵ ساله متمم ندارد که در کارگاه عزت نفس شرکت کند و بتواند خود را در مقابل این حملات بیرونی محافظت کند
    این بچه بزرگ شده در آستانهٔ ۳۰ سالگی است و الان روزانه با خودش درگیر است که تو خوشگلی!‌ تو خلاقی! تو مهارت خوبی داری! تو توانمندی و همچنان درگیر این مولفه هست و هست و شاید باشد و شاید نباشد
    در پایان باز هم تشکر در بازسازی یک بچهٔ ۱۰ – ۱۵ ساله!

    برای پاسخ دادن وارد شوید
12. محمد مهدی خوراهه گفت: (عضو ویژه)

    ۴ دیدگاه | ۱۴۷۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    یک چیزی که احساس می کنم بسیار روی عزت نفس تاثیر گذار هست. بحث هدفمند بودن زندگی، وقتی شما هدفی برای زندگیتون داشته باشید. می توانید تلاش کنید و مهارت ها و توانمندی های در منباب اون یاد بگیرید و همینطور می تونید ارزش هایی تعریف کنید. بدون هدف انسان گیج و بی قرار و مسیر های مختلفی امتحان می کنه و به خاطر اینکه هدفی وجود نداره، انگیزه ای هم وجود نداره که با تمام مشکلات به پایان مسیر برسه. پس شکست میخوره یا رها می کنه. و این لوپ ادامه دار میشه و عزت نفس فرد هم در بعد توانمندی و هم در بعد ارزشمندی دچار مشکل میشه.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 … 19 20 21