تعریف اعتماد به نفس چیست؟ تفاوت اعتماد به نفس و عزت نفس در چیست؟

۱۸۶ نظر برای تعریف اعتماد به نفس چیست؟ تفاوت اعتماد به نفس و عزت نفس در چیست؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : پارسا وکیلی پور تکلو



چیزی که ذهن من را همیشه  مشغول میکند، این جمله‌ی کلیشه‌ای اطرافیانم بوده است که "عزت نفس من را والدینم خدشه‌دار کرده‌اند". از مطالعات اینچنین برمی‌آید که تأثیر اتفاقات کودکی، که معمولاً توسط والدین رقم میخورد، قابل‌توجه است اما اعتقاد من بر این است که تا موقعی این مطلب را ندانی شما قربانی کودکی‌ات هستی. زمانی که به این آگاهی رسیدی که قربانی تجربه‌های کودکی هستی، از آن لحظه دیگر قربانی نیستی، و انتخاب کردی که مثل یک قربانی زندگی کنی.

برداشتی از کتاب "نظریه انتخاب" اثر ویلیام گلسر

1. محمدحسن گفت: (عضو ویژه)

   ۳ دیدگاه | ۲۲۴۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   سلام دوستان

   به نظر من قسمت آخر درس خیلی قابل درنگ و تامله ، آنجا که می گوید ” کسی که به توانمندی های خود باور دارد اما احساس ارزشمندی ندارد ، این توانمندی ها را نه در راه رشد بلکه درراه دفاع از هویت و ارزش خود به کار می گیرد”.

   به نظر من خیلی از تلاشها و فعالیت ها در زندگی منجر به توانمندی و یا احساس توانمندی می شود ولی احساس ارزشمندی در فرد ایجاد نمی کند . ثمره این تلاشها درنهایت به موفقیت ختم می شود نه رضایت و دنیای امروز پر است از موفقیت وانسانهای موفق و چه کم هستند انساهایی که از خودشان و ثمره زندگی شان راضی باشند .

   خیلی خوب و به جاست همانطور که سعی در بهبود توانمندی های خود داریم فعالیتهایی انجام دهیم که ارزشمند بوده و احساس ارزشمندی  را در ما ایجاد کند و در نتیجه عزت نفس مان بالا رفته و در نهایت علاوه بر اینکه احساس موفقیت داریم احساس رضایت هم داشته باشیم .

   ایام خوب و خوشی داشته باشید.

    

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. علیرضا طبائی گفت: (عضو ویژه)

   ۳ دیدگاه | ۱۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   جالبه که اگر شما توانمندی بالایی داشته باشی ولی احساس ارزشمندی نکنی، با استفاده از توانمندیت میخوای هویت و ارزش خودتو بالا ببری.

   حالا اگه کسی اینجا به تواناییات شک کرد یا اون‌‌ها رو زیر سوال برد (ممکن هست ازت انتقادی بشه یا هر چی) اون موقع گویی هویت و ارزش شما زیر سوال رفته. ناخودآگاه احساس پوچی میکنی و شاید پرخاشگر شی و پذیرای فیدبک نباشی در نتیجه رشد بیشتر رو هم نخواهی داشت.

   اما چجوری میشه ارزش خودمون رو بالا ببریم و به توامندی‌هامون گره‌اش نزنیم؟

    

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. فاطمه طحان گفت: (عضو ویژه)

   ۹ دیدگاه | ۷۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   پاراگراف یکی مانده به آخر درس خیلی برای من تکان دهنده بود .
   “کسی که به توانمندی‌های خود باور دارد، اما احساس ارزشمندی ندارد، این توانایی‌ها را نه در راه رشد، بلکه در راه دفاع از هویت و ارزش خود به کار می‌برد.”
   و این یعنی اگر این توانمندی ها زیر سوال برند، هویت فرد زیر سوال میره .
   فکر میکنم شیوه ی‌ برخورد درونی ما با انتقادات میتونه بهمون کمک کنه تشخیص بدیم تراز عزت نفسمون کجاست؟! بالا یا پایین ؟

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. سبحان فتوح‌آبادی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

   ۱۲۷ دیدگاه | ۹۱۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   تجربه من از احساس بی‌ارزشی.

   دانشجو هستم و شرایط سنی و محیطی‌ام به صورتی است که واقعاً کار ارزشمندی که برای خودم مهم باشد را نمی‌توانم انجام بدهم. این احساس بی‌ارزشی بیشتر به‌خاطر درس‌های دانشگاه است که اصلاً من را به هدفی نزدیک نمی‌کند و صرفاً منابع من را هدر می‌دهند هرچند که سعی کرده‌ام یادگیری در حاشیه داشته باشم؛ اما باز هم فکر می‌کنم این رشته و این درس‌ها کمکی به احساس ارزشمندی من نمی‌کند. برای اینکه که احساس ارزشمندی خودم را پر کنم تصمیم گرفتم چند ماهی کار فیزیکی انجام بدهم؛ یعنی از توانمندی جسمانی‌ام استفاده کنم تا این احساس را پر کنم (شعل انبارداری).

   برای پاسخ دادن وارد شوید
   • علی کریمی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۵ درس)

     ۷۹۵ دیدگاه | ۱۰۰۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
     

     با سلام و وقت بخیر جناب فتوح آبادی

     چه اشاره خوبی به دوران دانشجویی کردید. یادم هست منم مرتبا حس اسارت داشتم، باید مطالبی را می‌خوندم که حس می‌کردم واقعا هیچ زمانی در هیچ مقطعی از زندگی مجددا با آن‌ها روبه رو نمی‌شوم.

     اهمیت یادگیری زبان انگلیسی

     ولی اگر بخواهم به خودم در آن زمان، یک توصیه کنم. توصیه جدی به یادگیری زبان انگلیسی می‌کنم. هم ذهن آدم را مشغول نگه می‌دارد هم طبق درس افزایش عزت نفس از طریق توسعه مهارتها عزت نفس انسان افزایش پیدا می‌کند.

     در کتاب آیین زندگی اثر دیل کارنگی که کتاب مورد علاقه‌ام است، یک فصل به مشغول نگه داشتن ذهن اشاره شده است. این مشغول شدن ذهن به کار مفید، از خیلی از استرس‌ها و افکار مزاحم جلوگیری می‌کند. زندگی‌بخش است.

     اینکه یادگیری انگلیسی چه میزان شگفت‌انگیزی به انسان در عزت نفس، وجه اجتماعی، شغلی، مالی و حتی بهبود یادگیری و  شناخت (Cognition)  کمک می‌کند، کم گفته‌ایم.

     زبان انگلیسی مهارتی است که در هر شغلی در هر جغرافیایی از این کره خاکی و در هر زمانی از آینده، برگ برنده است.

     شخصا هم تا کنون دو منبع یادگیری مناسب برای زبان انگلیسی پیدا کرده‌ام، یکی نوشته تجربه‌ی من در آموزش و یادگیری زبان انگلیسی از محمدرضا عزیز و دیگری هم صفحه اینستاگرام leila.englishfluency@ است. البته اگر این آی دی را در گوگل هم سرچ کنید صفحه سایت برای فروش دوره می‌آید. ولی به نظرم مطالب صفحه اینستاگرام ایشان هم نیاز است. باز هم اگه سوالی داشتید در خدمت هستم.

     روز و روزگار خوش

      

     برای پاسخ دادن وارد شوید
     • سبحان فتوح‌آبادی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

       ۱۲۷ دیدگاه | ۹۱۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
       

       علی جان سلام،
       حالت چطوره؟
       ممنونم بابت توصیه‌های خوبت و کامنت‌های اختصاصی و ارزشمندی که برای هر فرد به صورت جداگانه می‌گذاری سعی می‌کنم بیشترشان را بخوانم. این کار تو باعث شده که زودتر از وجود برخی مطالب و تجربه‌ها آگاه شوم.

       راستش ذهنم درگیر خیلی چیزهاست و زبان هم از حدود ۴-۵ سال پیش دغدغه‌ام شده است، اما هر بار به دلایل مختلف و مشکلاتی آن را رها کرده‌ام. چند مطلبی که قبلاً از روزنوشته‌ها معرفی کرده بودی، خواندم و متوجه شدم مشکل اصلی من به یادگیری زبان محدود نمی‌شود؛ بلکه موانع عمیق‌تری دارم که سد راه یادگیری و حتی پیشرفت زندگی شخصی‌ام شده‌اند.

       ابتدا فکر می‌کردم که شاید اهمال‌کار باشم، اما مدیریت زمان و هدف‌گذاری را هم که یاد گرفتم، تغییر خاصی برای من ایجاد نکرد. وقتی بر روی برگه فکر کردم، به این نتیجه رسیدم که عواملی مثل طرح‌واره شکست، عزت نفس پایین، شطرنج بازی کردن با خودم، عدم استقلال مالی، و نوعی طرز تفکر که آقای معلم آن را «گوسفند نگری» می‌نامد، همگی باعث شده‌اند که نتوانم در یادگیری زبان و دیگر جنبه‌های زندگی پیشرفت کنم.

       پی‌نوشت:
       تجربه‌های آقای معلم را هم چندین بار خوانده‌ام و توصیه‌ها را حدود دو-سه هفته رعایت کردم، اما این تلاش هم مثل بقیه تجربه‌هایم در زمینه یادگیری زبان، به نتیجه نرسید.

       برای پاسخ دادن وارد شوید
       • علی کریمی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۵ درس)

         ۷۹۵ دیدگاه | ۱۰۰۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
         

         با سلام و وقت بخیر سبحان جان
         ممنون از لطفت سلامت باشی

         این چند مدت در ذهنم بود که ریپلای بزنم اما فرصت نبود. به سایتت سر زدم و مطالبت را مطالعه کردم. یه شباهت بالایی بین گذشته خودم و مطالبت پیدا کردم. سر همین یه چندتا تجربه شخصی را می‌خواهم بگویم و احتمالا حجم دیدگاهم بالا برود. پیشاپیش ببخشید.

         تجربه مراجعه به روانشناس و روانپزشک| مذموم شمردن آن توسط جامعه ناآگاه

         من اوایل فکر می‌کردم، کسی که به روانشناس یا روانپزشک مراجعه می‌کند. یک قدم مانده به گور است. یعنی زنده است ولی مغزش مرده است.

         بعدتر که مطالعه کردم و به خارج از کشور نگاه کردم، دیدم همانقدر که مراجعه به پزشک برای درمان شکستگی پا، نرمال و عادی است. یا همانقدر که چکاپ پزشکی یا دوش گرفتن برای شستشوی بدن، طبیعی است. همانقدر هم مراجعه به روانشناس یا روانپزشک نرمال است.

         دوست عزیز متممی هیوا و محمدرضا عزیز تجربه خودشان در خوردن داروهای ضدافسردگی به صورت عمومی نوشته‌اند(+/+). یا خودم هم جدیدا این ترس را کنار گذاشته‌ام و در دیدگاه‌هایم از تجربه مراجعه به روانشناس به راحتی صحبت می‌کنم.

         اتفاقا آدم غیرنرمال اون فردی است که مراجعه به روانشناس را بد بداند و آن را نکوهش کند.

         تجربه مراجعه به روانشناس و روانپزشک| خود قهرمان پنداری

         یک مشکلی هم در عدم مراجعه به روانشناس هم هست. مثلا دیدی که یه نفر دندانش دچار مشکل و درد جدی می‌شود به جای اینکه در اولین فرصت به دندانپزشک مراجعه کند. می‌گوید با فلان درمان خانگی درستش می‌کنم و… کلا در مسائل پزشکی این مورد را زیاد می‌بینم.

         در نهایت، فرد خود قهرمان پندار که به دندانپزشک مراجعه نکرده است. وقتی به دندانپزشک مراجعه می‌کند که به جای یک ترمیم ساده، الان مجبور به قتل دندان و عصب‌کشی دندان است.

         من حقیتقش سر این دو موضوع که مراجعه به روانشناس را مذموم می‌دانستم و فاز خود قهرمان پنداری داشتم، ضربه جدی خوردم. یعنی اگر یک حسرت در زندگی من باشد، این است که ای‌کاش از دوران دبیرستان یا نهایت کارشناسی، به ((روانشناس طرحواره درمانگر حاذق)) مراجعه می‌کردم.

         من قبلا روانشناس می‌رفتم ولی الان نمی‌روم، چون واضحا تجربه کردم که مراجعه به روانشناس، الان دیگه کمکی به من نمی‌کند و ظاهرا وارد مسیر پیشرفت و بهبود شده‌ام.

         زنجیر نامرئی طرحواره‌ها| داستان‌هایی تکرار شونده

         چیزی که در دیدگاهت اشاره کردی، یا گفتی همیشه کارها را نصف و نیمه رها می‌کنی(البته یه مقداری رها کردن کارها طبیعی است). یا اینکه اشاره کردی بارها دوره مدیریت زمان را مطالعه کردی یا بسیاری از نوشته‌های متمم و روزنوشته را نشده که اجرایی کنی و… (چون نمی‌خواهم دیدگاهم بسیار طولانی شود از گفتنشان صرف نظر کردم) اینها عینا تجربیات مشابه من است.

         تمام اینها نشان‌دهنده یک زنجیر نامرئی بود که به دور من پیچیده شده است. این زنجیر نامرئی، باعث می‌شود همیشه سناریوهایی مشابه و تکرار شونده‌ای را تجربه کنیم.

         شخصا مراجعه به روانشناس طرحواره درمانگر حاذق، کمک کرد که از این بند رها بشوم.

         اما منبعی که این روزها در کنار آموزه‌های متمم گوش می‌کنم. چند فایل صوتی است.الان اصلی‌ترین برنامه رشد فردی‌ام همین فایل‌ها هستند. در ادامه بیشتر توضیح می‌دهم.

         خانم دکتر مونا چراغی در برنامه حال خوب شبکه سلامت، برای هر طرحواره چند قسمت تقریبا یک ساعته صحبت کرده‌اند.این صبحت‌ها در کانال تلگرام https://t.me/drmonacheraghipsychologist موجود هست.

         نکته‌ای که وجود دارد، هم نظر روانشناسم که طرحواره درمانگر حاذقی بود، هم تجربه خودم در این است. طرحواره‌های اصلی همان طرحواره‌های حوزه اول هستند یعنی طرحواره نقص و شرم، طرحواره بی اعتمادی، طرحواره رها شدگی، طرحواره محرومیت هیجانی و طرحواره طرد اجتماعی هستند. اگر این طرحواره‌ها درمان بشوند، بقیه طرحواره‌ها هم خود به خود بهبود می‌یابند.

         طرحواره‌های اصلی خودم هم نقص و شرم(یا همان کمبود عزت نفس که به گمانم اکثر افراد، کم و بیش آن را دارند) و طرحواره بی اعتمادی است.

         جمع بندی نهایی

         شخصیتت تا جایی که من متوجه شدم، مثل خودم اجتنابی است. کلا سعی در اجتناب از هرچیزی داریم مگر اینکه مجبور بشویم، رب‌النوع شروع کردن کارها و رها کردن در میانه هستیم.

         دو فایل صوتی در همان کانال تلگرام است که مرتبا گوش می‌کنم و خیلی به من کمک کرده است. محتوای این دو فایل صوتی نزدیک به نوشته تصمیم های مرتبه دو از محمدرضا عزیز است.

         اگه من باشم حتما، هر طور شده این دو فایل صوتی را گوش می‌کنم. اگر کلید واژه ((اجتناب)) سرچ بشود، دو فایل صوتی به اسم ((#محافظ_اجتنابی)) آورده می‌شود. آدرس این دو فایل هم قرار می‌دهم.

         https://t.me/drmonacheraghipsychologist/344

         https://t.me/drmonacheraghipsychologist/346

         در این دیدگاه هم تجربیات شخصی خودم از نحوه برخورد جامعه با آسیب‌های روانی که از کودکی داشتم را نوشتم، شاید مطالعه‌اش خالی از لطف نباشد و به بحث ما نزدیک است. در ادامه، دوست عزیز متممی آقای امیرحسین حسن‌زاده یک داستان آموزنده را این دیدگاه به من ریپلای زدند. واقعا داستان آموزنده‌ای برای ما آسیب‌دیدگان در کودکی است.

         ببشخید خیلی طولانی شد من بازم سعی کردم وارد بعضی از مباحث نشوم
         خوشحال می‌شوم بازم اگر موردی بود به من ریپلای بزنی

         با بهترین آرزوها

          

          

          

          

         برای پاسخ دادن وارد شوید
5. محمدعلی کریمی گفت: (عضو ویژه)

   ۳۰ دیدگاه | ۳۶۳۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   چه جالب که روانشناسا زیاد از کلمه “اعتماد به نفس” خوششون نمیاد! منو یاد معلم ریاضیمون انداخت که می‌گفت “دقیق حرف بزنید”. حالا می‌فهمم چرا. وقتی میگی “تو نوشتن اعتماد به نفسم بالاست” خیلی فرق داره با “اعتماد به نفسم بالاست”. آدم وقتی دقیق‌تر فکر می‌کنه، بهتر می‌تونه مشکلاتشو حل کنه. مرسی که اینو یادمون دادین!

   برای پاسخ دادن وارد شوید
6. محمد کاهید گفت: (عضو ویژه)

   ۱۶ دیدگاه | ۵۲۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   یک نکته ای هم که میتونه جذاب باشه این دو مولفه روی هم تاثیر میگذارند،
   بهتر بگم مثلا بعضی دوستان گفتند کسانی که در کاری خیلی ماهر هستند ممکنه عزت نفس یا بهتر بگم مولفه دوم را نداشته باشند؛ من نظرم این هست که بطور قطع نمیشود گفت که طرف با این توصیف نمیتونه خودش رو دوست بدارد یا از طرفی در اون مهارت حس ارزشمندی از خودش دریافت نکند؛
   حال که ای جمله رو با دلیلم نقض کردم بهتر است بیشتر راجب اصل موضوع ام توضیح بدم:::
   با یک مثال شروع میکنم شاید در دوران مدرسه یا دبیرستان دیده باشید که از دوستان میپرسید دوست داری چه کاره بشی؟! طرف مثلا میگفت خلبان و بی نهایت عاشق اون کار بود بعدا که جلترمثلا چند سال بعد او را میدیدی مثلا یک مهندس مکانیک خوبی شده که خیلی کار و خودشو دوست داره(ممکنه تحت شرایط یا بصورت اجبار یا بلاخره یجوری با این شغل آشنا شده باشد ولی در کل این شغل را انتخاب کرده)  ؛
   میخوام این نتیجه رو بگیرم که از مهارت و توانایی ناخواسته که واردش بشه ادم و حالا یا با استعداد یا سخت کوشی یا شرایط در اون کار بدرخشه میتونه خیلی خیلی موثر باشه روی اینکه عاشق اون توانایی بشه و از اون طرف باعث تقویت حس ارزشمندی اون فرد به خودش بشه(بنظر من ادم بصورت کلی نمیتونه بگه که چه کاری رو ذاتا علاقه دارد وقتی حتی کوچک ترین کاری در ان زمینه و مهارت نکرده باشد)
   و از اون طرف ممکنه ادم خودشو خیلی دوست داشته باشه و در هر مهارت و توانایی قدم بگذارد اون حس اعتمادبنفس اون در ان زمینه تقویت بشه
   بحث خیلی پیچیده تر شد ولی در کل با دلایلی که اوردم خیلی این دو مولفه میتونند روی هم تاثیر بگذارند(با این حال که تفاوت هایی دارند من از عینک رابطشون نسبت به هم نگاه کردم.)

   برای پاسخ دادن وارد شوید
7. صبا ایزدی گفت: (عضو ویژه)

   ۴۲ دیدگاه | ۴۲۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   با خوندن این مطالب، به این فکر افتادم که خیلی وقت ها کیفیت انتخابهای افراد هم میتونه نشون دهندۀ سطح عزت نفسشون باشه. افراد زیادی هستن که انتخاب های اشتباه آشکاری میکنن. از انتخاب آدم های اطرافشون گرفته تا مسیر شغلی و سبک زندگی و….

   میشه این طور برداشت کرد که اون فرد اونقدری خودش رو ارزشمند نمیدونه که فکر کنه لیاقت انتخابهای بهتری رو داره.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
8. محسن شیروانی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

   ۱۶۷ دیدگاه | ۱۳۰۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   “کسی که به توانمندی‌های خود باور دارد، اما احساس ارزشمندی ندارد، این توانایی‌ها را نه در راه رشد، بلکه در راه دفاع از هویت و ارزش خود به کار می‌برد.”
    
   دیده ام  کسانی که در کارشون خیلی ماهرند، ولی وقتی در اون زمینه ی کاری، انتقادی ازشون میشه(ولو کوچک)، با تمام وجود شروع به دفاع کردن از خودشون می کنند، جوری که مستهلک شون می کنه.
   مثلاً طرف مقابل در حوزه ی موبایل گرافی ( که به گمانم میشه اون رو زیر مجموعه ی ویدئو مارکتینگ دونست) به فرض جزو ۱۰ نفر اول ایرانه. نفر دیگری که حتی در لیست ۱۰۰ نفر اول قرار نداره، انتقادی می کنه و طرف مقابل، زمان و انرژی بسیاری خرج می کنه تا خودش رو به منتقد ثابت کنه.

   من با خودم می گفتم: “بابا این آدم که خیلی ماهره در کارش. برای چی باید خودش رو به کسی ثابت کنه که نه تجربه، نه مهارت و نه معروفیتی داره.”
   با خوندن این درس، پاسخ سوالم رو گرفتم و همچنین تلنگر جدی ای به خودم بود.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
   • شایان گفت: (عضو ویژه)

     ۵۲ دیدگاه | ۵۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
     

     اتفاقا من بابت گنگ بودن همین جمله به بخش نظرات اومدم.

     ممنون از توضیحاتتون.

     برای پاسخ دادن وارد شوید
9. رضا اعلایی گفت:

   ۵ دیدگاه | ۹۲۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   پس از خوندن این درس، نکته‌ای که برام جالب بود این بود که، در بازه‌های زمانی مختلف و از زبان افراد مختلف، به من گفته میشد که: اعتماد به نفس پایینی داری.
   من هم با مهارت‌افزایی خودم، سعی در بهبود ‘اعتماد به‌ نفس نداشته’ داشتم. و میتونم ببینم چطور از توانمندی وام میگرفتم تا ارزشمندی بدست بیارم؛ توانی که احتمالا باید راهی به جلو باز میکرد ولی تبدیل به سپری شده بود تا از جایگاه فعلی مراقبت کنه.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
10. امیرعلی حسینی گفت:

    ۶ دیدگاه | ۲۲۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    نکته جالبی بود من خودم مثلا تو حوزه هنر و خلاقیت آدم توانمندی هستم و این بازخورد رو از دیگران هم گرفتم و میگیرم اما مثلا برام هوش ریاضی و هوش فنی ارزشه و این که توی حوزه هنر خلاقیت دارم برام مهم نیست چون انگار برام ارزش نیست ارزش اینه که مغز ریاضی باشی بتونی حل مسئله انجام بدی یا کار فنی بلد باشی بتونی یه چیزیو تعمیر کنی.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
11. یاس گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

    ۸۵ دیدگاه | ۷۴۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    اکثرا از اعتماد به نفس به جای کلمه عزت نفس استفاده میشه و همیشه باید این اشتباه دیگران رو اصلاح کنم.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
12. پویا امامی گفت:

    ۱۷ دیدگاه | ۱۰۲۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    یکی از به‌یادماندنی‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین لحظات زندگی به نظرم زمان‌هایی هست که اعتماد به نفس برای انجام کاری که توش توانایی داریم، در ما ساخته می‌شه.

    مثل اولین بار که بدون کمک کسی دوچرخه سواری می‌کنیم یا زمانی که ارائه موفقیت‌آمیزی رو جلوی تعدادی زیادی از آدم‌ها با موفقیت به پایان می‌رسونیم.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
13. علی جعفری گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

    ۲۸۹ دیدگاه | ۱۲۹۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    به نظرم اعتماد به نفس دو بال دارد:

    توانمندی 
    باور به توانمندی خود

    برای خیلی از ماها بدیهی است که گاهی افرادی می بینیم که مهارت یک کاری را دارند اما به توانمندی خودشان باور ندارند.

    مثلا رانندگی کردن کنار کسی که از او مهارت رانندگی یاد گرفتیم.( دوست یا یکی از اعضای خانواده) در این حالت مهارت رانندگی داریم اما به توانمندی مان باور نداریم.

    در کودکان برعکس است، اگه بهشان اجازه بدید خیلی راحت پشت فرمان میشینند. میگن این که کاری نداره، آنچه اتفاق می افتد این است که ماشین را به در و دیوار می کوبند. این افراد مهارت رانندگی ندارند اما یک باور کاذب به مهارت نداشته شان دارند.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
14. ابوالفضل غلامی پور گفت:

    ۱ دیدگاه | ۴۴۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    برای من کاملا این موضوع درکی است و همیشه مهارت داشتن،بدون حس ارزشمندی را تجربه کرده ام.

    در بعضی مواقع حتی بعضی از مهارت هایم را جزء مهارت به حساب نمی آورم و در گفتگو با دوستان متوجه این موضوع می شوم که این مهارت چقدر برای دیگران می تواند با ارزش باشد.

    یا یک مهارت هنگامی در نظرم با ارزش است که فقط بشود از آن کسب درآمد کرد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
15. مهرداد عادلی گفت: (عضو ویژه)

    ۷ دیدگاه | ۵۰۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    مطمئنم که بسیاری از مهارت ها و جهتی که به زندگی داده ام، در نتیجه نیاز به دفاع و پر کردن خلا ارزشمندی است. حالا برایم خیلی نگران کننده است که آیا این مهارت ها واقعا برایم ارزشمند شده اند یا اینکه صرفا آن ها را درونی کرده ام.

    پاسخ و نتیجه ی فعلی ای که دارم این است که در همین مسیر ادامه میدم تا اینکه برایم روشن شود کدام یک از این دو حالت است. با تکیه بر مصرع «به راه بادیه رفتن به از نشستن خطا».

    برای پاسخ دادن وارد شوید
16. مرضیه خسروانی مقدم گفت: (عضو ویژه)

    ۵۴ دیدگاه | ۳۵۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    نمره ی خیلی پا‌یینی گرفتم.
    ا‌لبته برا‌م دور ا‌ز ا‌نتظا‌ر نبود.چندین سا‌له که به حل مشکلا‌تم مثل ا‌ضطرا‌ب‌ ،کما‌ل گرا‌یی و…فکر میکنم و در ا‌خر همش به عزت نفس‌ میرسم.

    خودگویی منفی دا‌رم.ا‌ز خودم ا‌نتظا‌را‌ت بالا‌ دا‌رم.به خودم شدیدا‌ سخت میگیرم و….

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • سهیل کیانی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۴ درس)

      ۱۱۹ دیدگاه | ۴۲۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      سلام خانوم خسروانی عزیز.
      با دیدن دیدگاهتون خواستم نکته‌ای رو یادآور بشم با احترام:
      همونطور که استاد شعبانعلی هم توی دوره صوتی تفکر سیستمی گفتن، ماهیت عزت نفس طوری هست که وقتی افراد باهاش مواجه می‌شن فکر می‌کنن ریشه و علت همه چیزِ. پس پیشنهادم اینه تک علتی نبینین ریشه کامل‌گرایی و اضطرابتون رو .
      البته که کریستوفر مراک در کتابش می‌گه که طبق دسته‌بندی DSM تقریبا ۲۴ اختلال روانشناختی متاثر از عزت‌نفس هستند.
      باامید بهترین‌ها برای شما و حل مسئله عزت‌نفس‌تون.
      ارادتمند.

      برای پاسخ دادن وارد شوید
17. صبا فرهادی گفت: (عضو ویژه)

    ۲۹ دیدگاه | ۳۳۶۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    طبق نظر آدلر، تمام مشکلات روحی انسانها ناشی از ارتباط است. یعنی اگر بین انسانها هبچ رابطه ای برقرار نبود یا به بیان دیگر اگر فقط یک انسان در کره زمین وجود داشت آن وقت هیچ کس دچار کمبود عزت نفس، اعتماد به نفس، حسد، کینه ، دشمنی و… نمیشد.
    در تمام مدتی که این درس را مطالعه می‌کردم نظر آدلر برایم مجسم می‌شد. و این برایم جالب بود.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • سهیل کیانی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۴ درس)

      ۱۱۹ دیدگاه | ۴۲۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      ویلیام گلاسر هم بعد ها همین نظر را در نظریه انتخاب مطرح کرد، اما تک علتی دیدن موضوعات برخلاف نگرش سیستمی که نحوه کارآمدی از تفکر هست،است.
      اما آدلر که ریشه همه مشکلات روحی انسان را ارتباط می‌داند، پس زیبایی عشق،همکاری،کمک به دیگران و… که از روابط ناشی می‌شوند چه؟

      برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 … 6 7 8