رفتارشناسی | رفتارگرایی در روانشناسی | روانشناسی رفتارگرا

رفتارگرایی مکتب و نگرشی است که از دیرباز در میان اندیشمندان و تحلیل‌گران و فیلسوفان رواج داشته است.

اما رواج گسترده روانشناسی رفتارگرا را می‌توان حاصل تلاشها و فعالیت‌های نسل جدیدی از دانشمندان رفتارگرا مانند جان واتسون، پاولوف و اسکینر دانست.

این محققان، ترجیح می‌دادند از شیوه‌های ذهنی و تحلیلی در شخصیت شناسی فاصله بگیرند و دقیقاً راجع به رفتار، یعنی همان چیزی که مستقیماً دیده می‌شود صحبت کنند.

طرفداران مکتب رفتاری معتقد بودند که نهایتاً همه چیز در قالب رفتار قابل مشاهده و سنجش است و رفتار را هم می‌توان با پاداش، تنبیه و شرطی سازی و مهندسیِ سایر عوامل محیطی، تغییر داد.

در نگاه طرفداران این مکتب، یادگیری چیزی محسوب می‌شود که در نهایت به تغییر رفتار منتهی شود.

اختلاف نظر بین دو نگرشِ روانشناسی بر اساس معیارهای ذهنی و روانشناسی بر اساس معیارهای قابل مشاهده و بیرونی همچنان وجود دارد و نتیجه‌ی آن را می‌توان در قالب مطالعات علمی و بحث و جدل و حتی گاهی درگیری‌های کلامی نیز مشاهده کرد.

[ درس مرتبط: تعریف رفتار در تحلیل سیستم‌ها چیست؟ ]

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری انگیزش-و-هیجان به شما پیشنهاد می‌کند: