نقطه شروع مذاکره

82 نکته برای نقطه شروع مذاکره

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : اُمید آزاد



میخوام توضیح بدم هر کدوم از استراتژی های ذکر شده رو چه موقع استفاده میکنم. خیلی علاقه دارم برای همشون مثال های شغل خودم رو بنویسم ولی فعلا نگه میدارمشون که در درس های بعدی خرجشون کنم.

1- استراتژی نقطه شروع و پایان یکسان :

الف - زمانی که حس کنم دادن امتیاز به طرف مقابلم باعث کاهش رضایت اون از نتیجه مذاکره (وقتی که امتیاز بدم و مذاکره تموم شده و پیش خودش فکر کنه کاش بیشتر امتیاز میگرفتم) میشه

ب- وقتی چند موضوع تواماً در حال مذاکره هست ، من روی یکی از موضوعات کم اهمیت طوری موضع میگیرم که منافع من هیچ ربطی به موضع من نداشته باشه و بخوام از روی عمد در پایان مذاکره عدول کنم از مواضع و حس برنده شدن به طرف مقابلم بدم (حس گرفتن امتیاز بزرگ) که با اینکار منتظر گرفتن امتیاز در موضوع بعدی باشم.

 

2- استراتژی ایجاد حاشیه معقول :

زمانی moderated رفتار میکنم که :

الف- حصول توافق برام مهم باشه

ب- دست بالا رو در مذاکره نداشته باشم

ج- محدودیت زمانی داشته باشم

د- تمایل به ادامه ارتباطم با طرف مقابل در آینده داشته باشم

3- استراتژی شروع تهاجمی :

زمانی exaggerated رفتار میکنم (عموماً با شناخت قبلی از طرف مقابل ) که :

الف- به طرف مقابلم این سیگنال رو بفرستم که : "حالا حالاها واسه رسیدن به توافق کار داری"

ب- به عنوان یه ترفند، خطایی رو در Planning طرف مقابل ایجاد کنم و پیش فرض هاشو (حتی بطور موقت) بهم بریزم

ج- زمانی که دست بالا رو در مذاکره داشته باشم ولی در حین مذاکره متوجه شدم که اطلاعاتم یا درست نیست یا ناقصه و بدنبال ایجاد زمان و فضای جدید برای کسب یا تکمیل اطلاعاتم میگردم.

د- در مذاکرات چند مرحله ایی وقتی که قبلاً به اشتباه امتیاز بزرگی دادم و دنبال بهانه برای بی نتیجه کردن کل مذاکره و ازبین بردن اشتباهم میگردم.

پی نوشت :
کاملاً از تعداد بندهای نوشته شده برای هر کدوم ، معلومه که از روش اول کمتر استفاده میکنم ، چون بنظرم در شغل من ریسک این روش حتی بالاتر از روش تهاجمی هست
 

 
دوست گرامی مشاهده تمرینهای مربوط به این درس، صرفا برای کاربران متمم امکانپذیر میباشد.
.