ابراز وجود و مهارت جرات ورزی (صراحت و قاطعیت)

۷۷۰ نظر برای ابراز وجود و مهارت جرات ورزی (صراحت و قاطعیت)

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : شهرزاد راسخ



تجربه‌هایی که فکر می کنم در مورد خودم یا با مشاهده ی دیگران، به من کمک کردند تا بتوانم مهارت خود ابرازی را بهتر بیاموزم:  (و هنوز هم در این راه نیاز به آموختن بیشتر دارم)
*به نظر من، قبل از هر چیز، و قبل از اینکه خودمون رو به دیگران ابراز کنیم؛ باید ببینیم در خلوت و در درون خودمون به چه نحوی اینکار رو انجام میدیم. همین موضوع، میتونه در ابراز وجود ما در حضور دیگران هم به طور ناخودآگاه تاثیر بذاره. ببینیم، آیا در درون خودمون، تواناییهامون رو زیاده از حد، یا بر عکس، کمتر از آن چیزی که هست، تصور می کنیم؟ آیا در درونمون دیگران رو تحقیر می کنیم، یا اینکه نه، زیادی بالا می بریم؟ آیا در خلوت خودمون، خودمون رو برتر از بسیاری از افراد دیگر میدونیم، یا اینکه دیگران رو بسیار برتر از خودمون قلمداد می کنیم؟ به نظرم، برای ابراز وجودی که نه منفعل و نه تهاجمی باشه؛ ابتدا واقعاً باید به این سطح متعادل ابراز وجود در درون و در خلوت و در گفتگوهای درونی خودمون برسیم.
* به این تجربه رسیدم که خود ابرازی یا همون ابراز وجود، میتونه ظرافت های خیلی زیادی داشته باشه که بهتره همیشه مد نظر داشته باشیم. نحوه ی ابراز وجود و اینکه با چه ادبیاتی و چه لحنی و چه انرژی ای بیان یا عنوان بشه، خیلی میتونه در تصور اطرافیانمون از تهاجمی بودن یا نبودن اون تاثیر بذاره.
* برای ابراز وجود، واقعا باید چیزی برای عرضه و ارائه داشته باشیم، وگرنه مانند یک طبل توخالی به نظر میرسیم. خیلی بهتره که بکوشیم تا مهارت های مختلفی رو - یا به طور خاص مهارتی رو که در اون زمینه علاقمند به ابراز وجود هستیم - در خودمون پرورش بدیم و بارور کنیم و با توسعه ی این مهارتها و وسعت بخشیدن به خودمون و ایجاد ظرفیت های بیشتر، فرصت و شایستگی ابراز وجود واقعی رو بیشتر و به نحوه ای دوست داشتنی تر، پیدا کنیم.
* برای ابراز وجود، واقعاً به نظرم این خیلی مهمه که یک ارزیابی نسبی و روشن و تا حد ممکن، دقیقی از محیط، شرایط و آدمهای اطرافمون داشته باشیم. اینکه دیگران در اون شرایط خاص، در چه سطحی نسبت به ما قرار دارند. یکسان هستند، یا بالاتر، یا پایین تر؟ آیا در اون زمان خاص، این ابراز وجود، کار درستیه یا باید قدری صبر کرد تا فضا برای این خودابرازی آماده تر بشه یا ...
* با ابراز وجود خودمون، ناخواسته یا خواسته، سبب بی احترامی صریح یا ضمنی به دیگرانی که احتمالاً هم سطح یا حتی در سطحی بالاتر از ما قرار دارند نشیم.
* هنر و مهارت نه گفتن، رو کسب کنیم و بتونیم به شیوه ای درست و در موقعیت مناسب ازش استفاده کنیم.
* برای خودمون، برای خواسته ها و نیازها و ارزش های خودمون احترام قائل باشیم و  برای خواسته ها و نیازها و ارزش های دیگران هم ارزش قائل باشیم. (به نظر من، این دو حالت، هر یک، میتونه اثر مستقیم و مثبت بر دیگری هم داشته باشه)
* دیگران - در بسیاری از مواقع - خیلی خوب میتونن تشخیص بدن که ابراز وجود ما تصنعی است یا اصیل و واقعی. آیا از اعماق ما ریشه و نشات می گیره یا سطحی و بی ریشه است.
* اگر در محیطی یا در شرایطی، موفقیت یا موفقیت هایی رو کسب می کنیم، سعی کنیم ظرفیت اون موفقیت هامون رو داشته باشیم یا ظرفیتش رو در خودمون گسترش بدیم و خودمون رو گم نکنیم که منجر به ابراز وجودهای مستقیم یا غیر مستقیمی بشه که باعث اذیت و حس بد در دیگران بشه.
* هیچ گاه، از خود ابرازی یا ابراز وجود برای برای دوست داشتنی به نظر رسیدن یا تلاش برای پذیرفته شدن توسط دیگران، استفاده نکنیم. که این به نظر من میتونه، عزت نفس رو به شدت کاهش بده.
* به نظر من همونطور که متمم عزیز هم در درس داشته های من چیست؟ گفت، این خیلی خوب و ارزشمنده که داشته های خودمون رو بشناسیم و ابراز کنیم و تقویت کنیم، و در کنار اون، بتونیم تمام نکات خوب این درس رو در خصوص نحوه ی خود ابرازی که نه انفعالی و نه تهاجمی بلکه به شکل ابراز وجود درست و متعادل باشه، در مورد داشته هامون همیشه مد نظر داشته باشیم.
* دلم میخواست کامنتم رو با این جمله ی زیبایی که یک وقتی در جایی خوندم و الان حس کردم این هم میتونه نوع زیبایی از خودابرازی باشه، تموم کنم:
"از ایمان سخن نگو! بگذار از نوری که بر چهره داری، آن را احساس کنند."

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.