در پایان درس مدل ذهنی، باید چه چیزهایی را آموخته باشم؟

20 نکته برای در پایان درس مدل ذهنی، باید چه چیزهایی را آموخته باشم؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محسن سعیدی پور



سلام

پیش نوشت :این کامنت رو جدی نگیرید

تصورم اینه اگر قبل از اینکه برم تاریخ فلسفه بخونم با مفهوم مدل ذهنی آشنا میشدم ،اوضاع فکری و ذهنی من زودتر از اینها سرو سامان میگرفت (البته این ماجرا جزو حسرتهای من نیست ؛چون نمی دونم اگر اول با مفهوم مدل ذهنی آشنا میشدم هم دلم میخواست  تاریخ فلسفه بخونم یا نه و شاید اون موقع حسرت این یکی رو با خودم داشتم.ضمن اینکه به این نتیجه رسیدم که نباید دنبال سرو سامون دادن به اوضاع فکری خودم باشم ).

به هرحال آشنایی تا همین حد هم با مدلهای ذهنی خیلی به من کمک کرده

فرض کنیم این درس متمم هم خودش یک مدل ذهنی  باشه(که به نظرم هست)

مدل ذهنی که داره اعلام میکنه :یک مدل، چیزی فراتر از یک نقشه نیست و مدل ذهنی چیزی فراتر از نقشه‌ی جهان که در ذهن ما ثبت شده نخواهد بود. 

ما دست یابی به حقیقت نداریم و فقط شاید بتونیم واقعییت را بادیدِ خودمون تفسیر کنیم؟(شاید متفکرین  بتوانند واقعییت را بیشتر تفسیر کنند ولی آنها هم با هم توافق ندارند)

ما روی چه پله ای میتونیم بایستیم و پله های بعدی رو بسازیم؟(به نظرم از همین جمله اونورتر نمیتونیم بریم چون زمانی که میتونیم، بفهمیم، داریم فکر میکنیم و طبق غریزه کاری رو انجام نمیدیم، ذهن ما خالی نیست. حتی شک دکارتی هم شایدکمکی نکنه .چون ممکنه من جور دیگه ای شک کنم .دکارت ظاهرا بنای فلسفه ی خودش رو با من فکر میکنم پس هستم ساخته و ممکنه یک نفر دیگه با من فکر میکنم پس هستم نتیجه ی دیگه ای بگیره و فلسفه ی دیگه ای بسازه)

از یک طرف نداشتن هیچ قاعده و اصولی با آگاهی به اینکه قاعده و اصول اعلام شده حاصل مدل ذهنی گوینده اونهاست و با مدل  ذهنی ما فرق داره ممکنه مارو در شک نگه داره (هرچند شک هم خودش یه مدل ذهنیه) و از طرف دیگه نمیتونیم اعلام کنیم کدوم مدل مفیدتر از مدل دیگه است.(اینجا به درستی یا عدم درستی مدل کاری ندارم ،میزان مفید بودن مدل مد نظر منه ،با پیش زمینه ی فکری من ممکنه یک مدل برای من خیلی مفید باشه و همون مدل برای شما زیاد مفید نباشه)

ظاهرا سالها سال پیش دونفر بودند که حرفهای جالبی راجع به هستی شناختی( Ontology) )و شناخت شناسی یا معرفت شناسی(Epistemology) گفتند:

گرگیاس:هيچ چيز وجود ندارد؛ اگر هم وجود داشته باشد قابل شناخت نيست، و اگر هم قابل شناخت باشد هرگز قابل شناساندن به ديگران نخواهد بود

پروتاگوراس:انسان مقياس همه چيزهاست، مقياس هستي چيزهايي كه هست و مقياس نيستي چيزهايي كه نيست.

تصورم اینه که اگر آدمها در طول تاریخ یه گوشه ی ذهنشون این توصیه ی متمم رو داشتند شایدالان سطح علم و دانش و ارتباطات و سواد و دانش ما از اینی که هست جلوتر بود.پس زمانی که نقشه ی خودمون رو داریم بد نیست که :در جستجوی نقشه‌های دیگر باشیم .

متشکرم

 

 
دوست گرامی مشاهده تمرینهای مربوط به این درس، صرفا برای کاربران متمم امکانپذیر میباشد.
.