تکنیک پومودورو چیست؟ | چرا به سراغ تایم باکسینگ می‌رویم؟
تکنیک پومودورو (به انگلیسی: Pomodoro Technique) که از آن گاهی با عنوان فن پومودورو هم یاد میشود، ابزاری برای مدیریت زمان است.
این شیوه را که نخستین بار فرانچسکو چیریلو (Francesco Cirillo) در اواخر دههٔ هشتاد میلادی مطرح کرد، همچنان تا امروز به شکل گسترده رواج دارد و به کار می‌رود.
برای اینکه تکنیک پومودورو را بهتر درک کنید، ابتدا لازم است بدانید که این تکنیک در برابر چه روش دیگری به وجود آمده و چه نگاهی پشت آن وجود داشته است.
پومودورو بر یک ایده اصلی استوار است: اینکه انسان نمی‌تواند به صورت پیوسته و برای مدت طولانی، تمرکز ذهنی و توان فیزیکی خود را بر روی یک موضوع یا یک هدف مشخص حفظ کند.
برنامه ریزی بر اساس فعالیت‌ها یا بر اساس قطعات زمانی؟
یکی از رایج‌ترین شیوه‌های برنامه‌ریزی، توجه به فعالیت‌هاست. مثلاً شما صبح از خواب بیدار می‌شوید و با خود می‌گویید: «امروز باید خریدهای خانه را انجام بدهم. یادم باشد گزارش سفر هفتهٔ قبل را هم بنویسم. ضمناً باید زبان هم بخوانم. علاوه بر این‌ها باید اتاقم را هم مرتب کنم. مدتهاست به هم ریخته و فرصت نکرده‌ام به آن برسم.»
تا همین جا اگر نگاه کنید ما با چهار فعالیت روبه‌رو هستیم:
- خرید خانه
- نوشتن گزارش سفر
- زبان خواندن
- مرتب کردن اتاق
معمولاً حداکثر کاری که در چنین شرایطی انجام می‌دهیم، اولویت‌بندی است. اگر کارها ساده باشد، احتمالاً با یک حساب سرانگشتی ترتیب‌شان را مشخص می‌کنیم. اگر هم تعداد و تنوع‌شان زیاد باشد و محدودیت زمانی داشته باشیم، احتمالاً بر اساس میزان ضروریت و فوریت دربارهٔ تقدم و تأخر آنها تصمیم می‌گیریم (ماتریس آیزنهاور).
این روش برنامه‌ریزی را برنامه‌ریزی بر اساس فعالیت‌ها یا تسک باکسینک (Task-boxing) می‌نامند.
اما برنامه ریزی روزانه را می‌توان با رویکرد متفاوتی هم انجام داد:
بالاخره وقت ما در هر روز محدود است. مستقل از اینکه چقدر فعالیت‌های مختلف در فهرست کارهایمان باشد، آنچه در عمل ما را محدود میکند، زمان است.
پس می‌توانیم مسئله را از سمت دیگر حل کنیم. یعنی بگوییم من روزانه مثلاً پنج یا شش یا ده یا پانزده ساعت وقت مفید دارم. این وقت را به بخش‌های نیم ساعته یا یک ساعته تقسیم میکنم و سپس تصمیم میگیرم هر قطعهٔ زمانی را به چه کاری اختصاص دهم.
این روش را معمولاً برنامه‌ریزی بر اساس قطعات زمانی یا تایم باکسینگ (Time-boxing) می‌نامند.
تایم باکسینگ رویکرد تازه‌ای نیست. چندان هم مشخص نیست که چه فرد یا افرادی برای نخستین بار از آن استفاده کرده‌اند.
اما کاری که فرانچسکو چیریلو انجام داد این بود که تایم باکسینگ را با اسمی تازه و شکل و شمایلی متفاوت مطرح کرد و همین باعث شد که این شیوه را به نام او بشناسند.
تکنیک گوجه فرنگی!
چیریلو – مثل بسیاری از کسانی که در آشپزخانهٔ خود از تایمر استفاده میکنند – یک تایمر مکانیکی داشت. تایمری که به شکل گوجه‌فرنگی بود و از آن برای اندازه‌گیری زمان پخت و پز استفاده میکرد.
یک بار این ایده به ذهنش رسید که از تایمر گوجه‌فرنگی برای برنامه ریزی روزانه استفاده کند.
به این شکل که معمولاً تایمر خود را روی ۲۵ دقیقه یا ۳۰ دقیقه کوک میکرد و هر بار این قطعهٔ زمانی را به یک فعالیت مشخص اختصاص می‌داد.
زمان‌سنج‌های آشپزخانه شکل‌های مختلفی دارند. اما چون زمان‌سنج چیریلو به شکل گوجه فرنگی بود، اسم روش خود را پومودورو گذاشت؛ پومودورو به زبان ایتالیایی یعنی گوجه فرنگی.
جالب این‌جاست که هنوز هم گوجه فرنگی به نوعی نماد این شیوهٔ زمان‌بندی (یعنی تایم باکسینگ) محسوب میشود.
روش استفاده از تکنیک پومودورو برای مدیریت زمان
حرف اصلی در تکنیک پومودورو – همان‌طور که در ابتدای درس اشاره کردیم – تایم باکسینگ است: برنامه‌ریزی بر اساس قطعات ثابت زمان.
مثلاً میتوانید وقت خود را به قطعات زمانی ۲۵ دقیقه‌ای یا ۳۵ دقیقه‌ای تقسیم کنید. البته بین هر دو قطعه هم یک فاصلهٔ کوتاه برای استراحت در نظر بگیرید. این فاصلهٔ استراحت میتواند بسیار کوتاه باشد؛ مثلاً ۳ تا ۵ دقیقه.
البته باید با خودتان قرار بگذارید بعد از هر سه یا چهار قطعه کار، یک استراحت طولانی‌تر هم برای خودتان در نظر بگیرید. این زمان استراحت میتواند ۱۵ یا ۲۰ و حتی ۳۰ دقیقه باشد.
بعد از مدتی متوجه می‌شوید که معمولاً در یک روز کامل، چند پومودورو کار انجام می‌دهید. بنابراین میتوانید از قبل برای خودتان برنامه‌ریزی کنید و مثلاً بگویید:
- امروز یک پومودورو زبان می‌خوانم
- امروز سه پومودورو برای امتحان درس خواهم خواند.
- برای نوشتن گزارش هفتهٔ قبل به دو پومودورو زمان نیاز دارم.
- امروز هفت پومودورو روی پروژهٔ … کار خواهم کرد.
برای افزایش اثربخشی تکنیک پومودورو به نکات زیر توجه کنید:
هر قطعهٔ زمانی یا پومودورو را خیلی کوتاه (مثلاً کمتر از ۱۵ دقیقه) یا خیلی طولانی (مثلاً بیشتر از ۴۰ یا ۴۵ دقیقه) در نظر نگیرید.
برای هر پومودورو صرفاً یک هدف مشخص در نظر بگیرید و روی همان یک هدف متمرکز باشید. اگر یک پومودورو را به پاسخ دادن به پیام‌های کاری اختصاص می‌دهید، در آن پومودورو هیچ کار دیگری انجام ندهید. البته واضح است که هر کار ممکن است بیشتر از یک پومودورو طول بکشد. مثلاً ممکن است سه پومودورو را برای پاسخ دادن به پیام دوستان‌تان در نظر بگیرید.
در طول هر پومودورو همهٔ ابزارهایی را که می‌توانند تمرکز شما را به هم بزنند از خودتان دور کنید. اگر میتوانید درب اتاق‌تان را ببندید یا به دیگران بگویید که به شما سر نزنند. نوتیفیکیشن موبایل خود را قطع کنید و خلاصه مراقب باشید که تمام تمرکزتان روی هدف‌تان باشد.
بعد از هر سه یا چهار پومودورو، حتماً زمانی را به استراحت اختصاص دهید. در زمان استراحت، یا هیچ کاری نکنید و یا کاری کنید که ضرورت و فوریت ندارد و میتواند معنی تفریح داشته باشد.
کتاب تکنیک پومودورو
چیریلو کتابی هم با عنوان تکنیک پومودورو نوشته و منتشر کرده است. این کتاب بسیار کوچک و کم حجم (کمتر از پنجاه صفحه) به سرعت جای خود را در میان کتاب های مدیریت زمان باز کرد. ضمن اینکه چیریلو امکان دانلود رایگان کتاب پومودورو خود را هم فراهم کرده است (نسخه انگلیسی):
کتاب متن بسیار ساده‌ای دارد و در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ نوشته شده است؛ یعنی مدت‌ها پس از اینکه روش پومودورو به شهرت جهانی رسید. به نظر می‌رسد چیریلو در این کتاب سعی کرده ضمن شرح مبانی اولیهٔ تکنیک پومودورو به برخی از سوال‌ها و انتقادهایی که به تکنیک پومودورو وارد شده پاسخ دهد.
مثلاً زیاد می‌شنویم که به عنوان نقد تکنیک پومودورو می‌گویند که این تکنیک، نگاه بسیار مکانیکی به زندگی دارد. چیریلو در کتاب خود توضیح می‌دهد که قرار نیست ما همهٔ زندگی خود را به این شکل مدیریت کنیم. حتی تأکید میکند که اگر کاری را از سر تفریح و برای لذت انجام می‌دهید، به زمان سنجی به کمک پومودورو نروید تا جنبهٔ مکانیکی پیدا نکند.
هم‌چنین در پاسخ به عدهٔ دیگری که تکنیک پومودورو را یک بازی ساده و بی‌خاصیت می‌دانند، برخی از کارکردهای مهم این تکنیک را توضیح می‌دهد.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که او مطرح میکند – و تجربهٔ ما هم در متمم ادعای او را تأیید کرده – این است که به کارگیری تکنیک پومودورو باعث میشود که قدرت ما در زمان‌سنجی و برآورد زمانی فعالیت‌ها بیشتر شود. یکی از علت‌های شکست خوردن برنامه‌ریزی‌ها و بی‌انگیزه شدن ما این است که برای کاری مثلاً دو ساعت وقت در نظر می‌گیریم و بعداً می‌بینیم که پس از سه ساعت هنوز آن کار به پایان نرسیده است. این نوع خطا در برآورد، همیشه به موانع بیرونی برنمی‌گردد. بعضی از ما چون هیچ‌وقت حساب زمان را نگه نمی‌داریم، واقعاً ذهنیتی دربارهٔ زمان مورد نیاز برای هر کار نداریم.
شاید این کاری که برای آن برنامه‌ریزی کرده‌ایم، پیش از این هم همیشه سه ساعت زمان نیاز داشته است. اما چون زمان را اندازه‌گیری و ثبت نمی‌کرده‌ایم، حس‌مان این بوده که این کار در دو ساعت انجام شده است.
اپلیکیشن پومودورو
اپلیکیشن‌های بسیاری بر پایهٔ تکنیک پومودورو ایجاد شده‌اند. تقریباً تمام این اپلیکیشن‌ها از زبان فارسی هم پشتیبانی میکنند و به سادگی میتوانید از آنها استفاده کنید. با توجه به اینکه هستهٔ اصلی این اپلیکیشن‌ها شبیه یکدیگر است و صرفاً پوستهٔ آنها و برخی قابلیت‌هایشان با هم تفاوت دارد، پیشنهاد می‌کنیم بسته به سیستم عامل خود اپلیکیشن‌های زیر را نصب و امتحان کرده و موردی را که با سلیقه‌تان هم‌خوان‌تر است انتخاب کنید.
اپلیکیشن‌های پومودورو برای سیستم عامل اندروید
Focusmeter | Productivity Timer
اپلیکیشن‌های پومودورو برای آیفون و سیستم عامل iOS
اگر این اپلیکیشن‌ها را نپسندیدید، فهرست کامل‌تر اپلیکشن‌های پومودورو هم در سایت پاسخ‌نامه ارائه شده است.
درس نظم شخصی و زمان‌های خاکستری را می‌توان مکمل درس روش پومودورو در نظر گرفت. بنابراین بد نیست آن را هم مرور کنید.
تکنیک پومودورو وقتی میتواند مفید باشید که یک جدول برنامه ریزی روزانه داشته باشید و برای خودتان ثبت کنید که هر روز چند پومودورو وقت مفید داشته‌اید و این پومودوروها را به چه کاری اختصاص داده‌اید. جدول برنامه ریزی روزانه متمم میتواند نقطهٔ شروع خوبی باشد تا بعداً به تدریج جدول اختصاصی خودتان را طراحی کنید.
درس چگونه برنامه ریزی کنیم که آن را دوست داشته باشیم یکی از درسهای کلیدی متمم در حوزهٔ مدیریت زمان است. بسیاری از اوقات اینکه ما صرفاً تکنیک‌ها را بیاموزیم و ابزارها را به کار بگیریم کافی نیست. بلکه لازم است ابتدا به این موضوع فکر کنیم که آیا من اساساً برنامه‌ریزی را دوست دارم؟ اگر برنامه‌ریزی را دوست ندارم، این بی‌علاقه بودن چه ریشه‌هایی دارد؟
چند پرسش، و پاسخ آنها
چگونه می‌توان اطلاعات بیشتری دربارهٔ فرانچسکو چیریلو کسب کرد؟
چیریلو به سراغ کوچینگ رفته و به کوچ بهره وری و مدیریت زمان تبدیل شده است. وی سایتی هم دارد که میتوانید با مراجعه به آن بیشتر با او و فعالیت‌هایش آشنا شوید (سایت چیریلو).
تحقیقات علمی تا چه حد اثربخشی تکنیک پومودورو را تعیین میکنند؟
ما نتوانستیم مقالهٔ تحقیقاتی معتبری را در ژورنال‌های معتبر پیدا کنیم که مستقیماً روی اثربخشی تکنیک پومودورو کار کرده باشد. اگر چه بهای بحث کلی مثل «اهمیت تمرکز روی یک موضوع»، «اجتناب از حواس‌پرتی» و «تعیین اهداف کوچک» بارها در مقالات و تحقیقات مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اگر مطالعه یا تحقیقی در ژورنال‌های معتبر دیدید که به این موضوع پرداخته بود، خوشحال می‌شویم زیر همین درس آن را با ما در میان بگذارید.
آیا هر پومودورو حتماً باید ۲۵ دقیقه باشد؟
نه. اصلاً چنین شرطی وجود ندارد. اول اینکه هیچ تحقیق جدی در این زمینه انجام نشده که مثلاً بگوید ۲۵ دقیقه خوب است و ۲۰ دقیقه یا ۳۰ دقیقه بد است.
دوم اینکه حتی خود چیریلو هم اصراری بر ۲۵ دقیقه ندارد و تأکید میکند که مراقب باشید این قطعهٔ زمانی، بسیار طولانی یا بسیار کوتاه نشود. بنابراین خودتان را در قید و بند اعداد گرفتار نکنید و بر اساس نوع فعالیت‌ها و فضای کار و ترجیحات‌تان، طول مناسب هم قطعهٔ زمانی را انتخاب کنید. به عنوان مثال قرار نیست کسی که از تکنیک پومودورو برای درس خواندن و کنکور استفاده میکند، همان بازه‌های زمانی‌ای را به کار بگیرد که برای یک برنامه‌نویس یا یک تولیدکننده محتوا مناسب است.
در فروشگاه متمم یک فایل صوتی آموزشی ۸ ساعته با عنوان هدف گذاری عرضه شده است.
محمدرضا شعبانعلی در این فایل صوتی توضیح می‌دهد که هدف و هدف گذاری بحثی گسترده است که اغلب ما صرفاً با گوشه‌هایی از آن آشنا هستیم.
تعریف هدف، انواع اهداف، مدلهای مختلف هدف گذاری، تکنیکهای هدف گذاری، علت رها کردن اهداف و روش افزایش تعهد به اهداف از جمله موضوعاتی است که در دوره آموزش هدف گذاری به آنها پرداخته میشود.
اگر موضوع هدف گذاری برایتان اهمیت دارد و میل دارید آن را عمیق‌تر و بهتر بیاموزید، ممکن است این فایل برایتان مفید و مناسب باشد.
[ اطلاعات بیشتر... ]
فایل صوتی آموزشی | مدیریت توجه
در فروشگاه متمم یک فایل صوتی آموزشی ۲۵۰ دقیقه‌ای با عنوان مدیریت توجه عرضه شده است.
محمدرضا شعبانعلی در این فایل صوتی توضیح می‌دهد که بخشی از مشکل ما در مدیریت زمان این است که نمی‌توانیم توجه و تمرکز خود را به خوبی مدیریت کنیم.
در واقع به جای اینکه تلاش کنیم تمرکز ذهنی خود را افزایش دهیم و از حواس پرتی‌ها فاصله بگیریم، می‌کوشیم با کمتر خوابیدن و تکنیک های مختلف مدیریت زمان، این حواس پرتی و عدم تمرکز را جبران کنیم.
چالش های موازی کاری، مفهوم توجه، تمرین های افزایش توجه و تکنیک های استفاده بهتر از زمان از جمله موضوعاتی هستند که در این فایل صوتی آموزش داده شده‌اند.
اگر استفاده بهتر از زمان برایتان مهم است و آموزش روش های مدیریت زمان برایتان کافی نبوده، ممکن است این فایل برایتان مفید و مناسب باشد.
[ اطلاعات بیشتر… ]
شما با عضویت ویژه در متمم، میتوانید به درس‌ها و آموزش‌های بسیاری از جمله موضوعات زیر دسترسی کامل داشته باشید:
موضوعات زیر، برخی از درس‌هایی هستند که در متمم آموزش داده می‌شوند:
دوره MBA (یادگیری منظم درس‌ها)
استراتژی | کارآفرینی | مدل کسب و کار | برندسازی
فنون مذاکره | مهارت ارتباطی | هوش هیجانی |تسلط کلامی
توسعه فردی | مهارت یادگیری | تصمیم گیری | تفکر سیستمی
کوچینگ | مشاوره مدیریت | کار تیمی | کاریزما
عزت نفس | زندگی شاد | خودشناسی | شخصیت شناسی
مدیریت بازاریابی | دیجیتال مارکتینگ | سئو | ایمیل مارکتینگ
اگر با فضای متمم آشنا نیستید و دوست دارید درباره‌ی متمم بیشتر بدانید، میتوانید نظرات دوستان متممی را درباره‌ی متمم بخوانید و ببینید متمم برایتان مناسب است یا نه. این افراد کسانی هستند که برای مدت طولانی با متمم همراه بوده و آن را به خوبی می‌شناسند:
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت زمان به شما پیشنهاد میکند:
- مدیریت زمان چیست؟ | دوره مدیریت زمان و اصول و تکنیک های آن
- تعریف کارایی، تعریف اثربخشی و تفاوت کارایی و اثربخشی
- تعریف اهمال کاری چیست؟ | چگونه عادت به تعویق انداختن کارها را ترک کنیم؟
- انضباط شخصی | نظم شخصی یا نظم درونی چیست؟
- آزمایش مارشمالو | قدرت اراده، خودکنترلی و حاشیههای آن
- روتین چیست؟ شما چند روتین روزانه دارید؟
- تکنیک پومودورو چیست؟ | چرا به سراغ تایم باکسینگ می‌رویم؟
- نظم شخصی و فعالیت در زمان‌های خاکستری
- ویژگی های یک برنامه ریزی موفق | هدف گذاری کافی نیست
- نظم شخصی و راهکاری برای آشفتگی ذهنی
- برای خواب بهتر کافی است فهرست کارهای فردایتان را بنویسید
- نظم شخصی در پانزده دقیقه (قانون ۱۵ دقیقه)
- اولویت بندی کارها و فعالیت ها | ماتریس آیزنهاور
- یک تکنیک مفید در برنامه ریزی برای آینده
- سریعتر رفتن لزوماً ما را زودتر به هدف و مقصد نمیرساند
- تعهد نود و هشت درصدی مستهلککننده است
- اصل پارتو یا قانون ۲۰/۸۰ چه می‌گوید؟ | معرفی، کاربردها و نقد قانون پارتو
- تعریف قانون پارکینسون چیست؟
- تعریف تفویض اختیار چیست؟
- یکی از اصول تفویض اختیار به کارکنان | استعارهی میمون بر شانه
- با دو شخصیت درون خود چه میکنید؟
- اوقات فراغت | آیا باید به دنبال پر کردن اوقات فراغت باشیم؟
- در ستایش آهستگی | کتاب کارل اونوره دربارهٔ جنبش آهستگی و کندزیستی
- نرم افزار برنامه ریزی روزانه و انجام کارهای شخصی Todoist
- آموزش نرم افزار یادداشت برداری اورنوت
- وان نوت (OneNote) | آموزش استفاده از نرم افزار وان نوت برای درس، کار و زندگی
- برای تثبیت عادتهای خوب در زندگی روزانه از چه برنامهای استفاده میکنید؟
- دانلود فایل صوتی اصول مدیریت زمان محمدرضا شعبانعلی
- مایکروسافت تو دو (Microsoft To Do) | نرم افزار مدیریت وظایف و پیگیری کارها
- مراحل نوشتن فهرست انجام کارهای روزانه | برنامه ریزی به روش GTD
- جدول برنامه ریزی روزانه و چک لیست روزانه | فایل PDF برای دانلود
- کانبان چیست و چگونه میتواند به مدیریت زمان و نظم شخصی کمک کند؟
- جدول برنامه ریزی هفتگی (+ فایل PDF برای دانلود)
- جدول برنامه ریزی ماهانه (+ فایل PDF برای دانلود)
- معمای تقویم ماهانه | اعداد مکعبها را چگونه انتخاب کنیم؟
- مدیریت انرژی در کنار مدیریت زمان
- تعریف توجه و انواع توجه | بازه زمانی توجه | توجه پایدار، انتخابی و متناوب
- چگونه از زمان درست استفاده کنیم؟ | معرفی و بررسی کتاب
- کتاب آداب روزانه | عادتهای رفتاری افراد موفق و بزرگان هنر و اندیشه
- اثر معکوس | آیا ابزارهای افزایش کارایی، خود عامل اتلاف وقت می‌شوند؟
- دیجیتال دیتاکس | سم زدایی دیجیتال چیست؟
- چند کتاب مدیریت زمان | معرفی و اشاره به نکات کلیدی هر کتاب
- کتاب خرده عادت ها (عادت های اتمی) | اثر جیمز کلییر
- کتاب مینیمالیسم دیجیتال | درباره اعتیاد به اینترنت و شبکه های اجتماعی
- کتاب مجالی برای تمرکز | توصیههایی برای افزایش بهره وری
- کتاب کار عمیق | خلاصه کتاب، نکات مهم و نقد آن
- کتاب مدیریت توجه (نیر ایال) | معرفی، خلاصه و نقد
- کتاب مدیریت زمان برایان تریسی | معرفی، خلاصه و نقد
- کتاب قدرت عادت نوشته چارلز دوهیگ
سوال‌های پرتکرار دربارهٔ متمم
متمم مخففِ عبارت «محل توسعه مهارتهای من» است: یک فضای آموزشی آنلاین برای بحث‌های مهارتی و مدیریتی.
برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به صفحهٔ درباره متمم سر بزنید و فایل صوتی معرفی متمم را دانلود کرده و گوش دهید.
فهرست دوره های آموزشی متمم را کجا ببینیم؟
هر یک از دوره های آموزشی متمم یک «نقشه راه» دارد که مسیر یادگیری آن درس را مشخص میکند. با مراجعه به صفحهٔ نقشه راه یادگیری میتوانید نقشه راه‌های مختلف را ببینید و با دوره های متنوع متمم آشنا شوید.
هم‌چنین در صفحه‌های دوره MBA و توسعه فردی میتوانید با دوره های آموزشی متمم بیشتر آشنا شوید.
هزینه ثبت نام در متمم چقدر است؟
شما میتوانید بدون پرداخت پول در متمم به عنوان کاربر آزاد عضو شوید. اما به حدود نیمی از درسهای متمم دسترسی خواهید داشت. پیشنهاد ما این است که پس از ثبت نام به عنوان کاربر آزاد، با خرید اعتبار به عضو ویژه تبدیل شوید.
اعتبار را میتوانید به صورت ماهیانه (۱۶۰ هزار تومان)، فصلی (۴۲۰ هزار تومان)، نیم‌سال (۷۵۰ هزار تومان) و یکساله (یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان) بخرید. لطفاً برای اطلاعات بیشتر به صفحه ثبت نام مراجعه کنید.
آیا در متمم فایل های صوتی رایگان هم برای دانلود وجود دارد؟
مجموعه گسترده و متنوعی از فایلهای صوتی رایگان در رادیو متمم ارائه شده که میتوانید هر یک از آنها را دانلود کرده و گوش دهید.
هم‌چنین دوره های صوتی آموزشی متنوعی هم در متمم وجود دارد که فهرست آنها را میتوانید در فروشگاه متمم ببینید.
با متمم همراه شوید
آیا می‌دانید که فقط با ثبت ایمیل و تعریف نام کاربری و رمز عبور میتوانید به جمع متممی‌ها بپیوندید؟
بنظرم برای همه فعالیت ها نمیشه از پومودرو استفاده کرد مثلا تکالیف کوتاه درسی که زیر ۲۵ دقیقه زمان میخوان یا فعالیت هایی که نیاز به خلاقیت و ایده پردازی دارن.
ولی من برای زبان، ورزش، متمم خوانی ازش استفاده میکنم تو فرم ۲۵ دقیقه فعالیت و ۵ دقیقه استراحت.
برای درس های دانشگاه، یا کتاب های آزاد بازه ای طولانی تری در نظر میگیرم و از ۴۵ دقیقه تا ۲ ساعت متغیره (بستگی داره کی مبحث تموم بشه)!
یکی از اصلی ترین مشکلات من همین عدم اندازه گیری زمان انجام یک کار هست. نمیتونم به درستی تخمین بزنم که این کار رو در چه زمانی میتونم انجام بدم. خیلی هم بهش فک کرده بودم. حالا با تکنیک پومودورو از این ب بعد شروع میکنم به اندازه گیری این زمان. در ساده ترین حالت میتونم بفهمم تو ۴۵ دقیقه چند صفحه کتاب میخونم. بعد با به دست آوردن زمان تقریبی همین میتونم تو برنامه ریزی به شکل درستی تخمین بزنم که در یک ماه یا در یک سال چندتا کتاب میتونم بخونم. باید کار رو شروع کنم تا بفهمم در سایر زمینه ها چجوری میتونم ازش استفاده کنم.
این تکنیک برای هر شغل و شرایطی به طبع مفید نیست
به شخصه کار من اونقدر ابعاد مختلف داره که نمی تونم کل تایمم رو روی فعالیت مشخص بزارم و باید در لحظه حواسم به خیلی از چیزها باشه.
سلام وقت بخیر
شما میفرمایید که هر قطعهٔ زمانی را خیلی طولانی (مثلاً بیشتر از ۴۰ یا ۴۵ دقیقه) در نظر نگیرید.
ولی من که یک داوطلب کنکور کارشناسی ارشد هستم قراره ۴ ساعت به صورت طولانی و بدون استراحت و پیوسته و با تمرکز امتحان بدم.این تناقض نیست؟یکی از اساتید ما میگفت که تا سه ساعت یعنی ۱۸۰ دقیقه می تونه تمرکز کنه.
سوالم این هست که چطوری این قدرت تمرکز ۴ ساعتیِ پیوسته رو بدست بیارم ؟
خیلی ممنون میشم پاسخ بفرمایید.
برای من و امثال من که بازه ی توجه و تمرکز کوتاه مدتی دارن واقعن روش کارامدی هستش بخصوص وقتی که از قبل جدول برنامه ی هفتگی و روزانه ی خودتون رو تنظیم کرده باشید.
وقتی همچین جداولی رو طراحی کرده باشید کاملن آگاه هستید که در طی اون روز و هفته قرار هست که چه فعالیت هایی رو انجام بدید.
یکی از مشکلات اساسی که دارم برنامه ریزی روزانه بر اساس فعالیت هست یعنی بعد از اینکه از خواب بیدار می شوم کارهای که علاقمند و لازم به انجام آنها در طی روز هستم رو یاداشت کرده و سپس شروع به انجام آنها بر اساس اهمیت و اولویت می کنم و در آخر روز متوجه می شوم که فقط موفق شدم چند تا از آنها را انجام دهم و این برام آزار دهنده هست و باعث می شود که برنامه ریزی رو به کل کنار بگذارم و بر اساس اتفاقات روزانه پیش برم. با توجه به مطالبی که در این درس ذکر شده است به این نتیجه رسیدم که مشکل اصلی من نه در برنامه ریزی بلکه عدم درک درست از برآورد زمانی انجام کارهاست. الان که با این تکنیک آشنا شدم سعی خواهم کرد روال برنامه ریزی روزانه خود را مبتنی بر قطعات زمانی کنم تا تجربه جدیدی کسب کنم.
با سلام و احترام خدمت همه متممی های عزیز
یه مشکلی که من دارم همینه که مدت زمان دقیق مورد نیاز برای کارها رو نمی دونم. مثلا اگر برای انجام کاری ۲ پومودورو در نظر بگیرم و اون کار بیشتر زمان ببره باید چه کرد؟ از طرفی کار رو نمیشه رها کرد و از طرف دیگه تخصیص زمان بیشتر برنامه رو خراب می کنه.
البته یک راهکار که شاید بتونه کمک کنه درنظر گرفتن یک یا چند پومودورو به عنوان buffer هست. یعنی این زمان ها رو درنظر گرفت برای همین طول کشیدن ها یا کارهای پیش بینی نشده. در صورتی که این اتفاقات نیفتاد هم برای این زمان ها برنامه فرعی جایگزین داشت.
برای من استفاده از پومودورو در گذر زمان شکل‌های مختلفی داشته است: گاهی برای اغلب فعالیت‌ها از آن استفاده میکردم و گاهی اصلا از آن استفاده نمیکردم.
اما اخیرا در وضعیت بینابینی قرار گرفته‌ام که به گمان برای منِ امروز مناسب‌تر از دو وضعیت دو سوی طیف است.
الان در برخی زمان‌ها از پومودورو استفاده میکنم، برای مثال:
-کارهایی که انگیزه پایینی برای انجام آنها دارم؛ برای مثال کارهایی که در آنها autonomy پایین‌تری دارم اما به هر حال باید انجام شوند.
-کارهایی که پیشرفت بسیار کمی دارند در نتیجه نمیتوان نتیجه آنها را در پایان یک بازه دید با این حال میدانم که در صورت ادامه، میتوانم به نتیجه قابل قبولی برسم.
-زمان‌هایی که میخواهم عادت جدیدی ایجاد کنم مخصوصا زمان‌هایی که کار فوق از جنس حفظ استمرار باشد. برای مثال عادت پیاده‌روی را به همین صورت ایجاد کردم.
-اگر بخواهم سه عامل بالا را در یک مورد خلاصه کنم باید بگویم: کارهایی که انجام آنها در این بازه یا در کل برایم سخت‌تر است.
با این حال اخیرا تصمیم گرفتم در برخی از فعالیت‌ها از پومودورو استفاده نکنم، برای مثال:
-مهم‌ترین فاکتور در این دسته کارهاییست که در آنها غرق میشوم؛ برای مثال قبلا پیش میامد در میانه یک کتاب بودم اما زنگ پومودورو باعث میشد برای لحظه‌ای از فضای کتاب دور شوم و همین تجربه کتاب را برایم کمی مکدر میکرد و یا در هنگام نوشتن پست برای وبلاگ، زمانی که یک موضوع مشخص در ذهن دارم اغلب ترجیح میدهم همه آن را به یکباره و بدون پومودورو بنویسم (اینجور مواقع اغلب گردن‌درد به من یادآوری میکند که باید از پشت صندلی بلند شوم.)، در مقابل زمان‌هایی که متنی طولانی و در چند مرحله باید بنویسم ترجیح میدهم در چندین پومودورو در چند روز آن را انجام دهم.
-کارهایی که خود تقسیم‌بندی‌های ملموس دارند: برای مثال یک فصل از یک مبحث درسی مشخص و یا یک ویدیو آموزشی. در این مواقع ترجیح میدهم تا زمانی که احساس کنجکاوی همچنان پابرجاست به فعالیت ادامه دهم.
-با وجود اینکه اغلب کارهایی که برایم سخت هستند را با پومودورو انجام میدهم، اما این موارد یک استثنا نیز دارند: کارهایی که سطح توجه به مراتب کم‌تری نیاز دارند ولی انرژی فعالسازی آنها برایم بالاست. (در این هنگام ترجیح میدهم هیچ محرک بیرونی در میانه کار بوجود نیاید، زیرا خود را هر لحظه در آستانه ترک فعالیت میبینم) برای مثال استخراج داده از مقاله‌‌ها و یا چک فایلهای حسابداری ماهانه.
و مثال آخر اینکه مطالعه و حل تمرین متمم در ابتدا برایم از جنس فعالیت‌های دسته اول بود اما اخیرا در دسته دوم قرار گرفتم.
برای من که قدرت تمرکزم پایینه و چند تا کار رو میخوام همزمان انجام بدم و معمولا هم هر سه ناتمام می مونن، واقعا تکنیک به در بخوریه.
چون رمان مشخص شده در این تکنیک نه زمان خیلی کم و نه بهتر میتونیم کار عمیق انجام بدیم
و کمتر حواس پرتی ایجاد بشه
در دیدگاه مطرح شده توسط آرشین یک تصویر شطرنجی رو می بینیم که ۲۴ ساعت شبانه روز را به مدت یک ماه براساس مقیاس یک پومودورو تقسیم بندی کرده اند و میزان زمان در دسترس را به زیبایی نمایش داده است.
چنین چارچوب روشنی از زمان در دسترس می تواند به ما بگوید وقت ما بی نهایت نیست که آن را صرف کارهایی بی اهمیت کنیم و آنقدر وقت نداریم که به همه درخواست ها بله بگوییم.
گاهی داشتن چارچوبی مثل پومودوروهای در دسترس، زندگی ما را مکانیکی نمی کند بلکه دید ما را نسبت به زمان در دسترس روشن می کند.
یک خاصیت استفاده از تکنیک های این چنینی این است که تمام تمرکز برای یک چانک زمانی به یک کار اختصاص داده میشود و سم مالتی تسکینگ از زندگی حذف میشود. این که بعد از پایان کار روزانه بتوانی برای خودت یا دیگری روزت را تشریح کنی و بگویی که امروز بر روی فلان و فلان فعالیت کار کردم بسیار ارزشمند است. افرادی که مالتی تسکینگ میکنند گاهی اوقات نمیتوانند فعالیت یک روز کامل خود را شفاف بیان کنند.
خیلی جالبه من بدون اینکه درموردش اطلاع داشته باشم ازش استفاده میکردم وبرای کارام واحد های زمانی ۳۰دقیقه ای در نظر می گرفتم و واقعا بهتر جواب میده
میشه دو مدل برنامه ریزی رو باهم میکس کرد
یعنی کلیت کارها رو بر اساس برنامه ریزی فعالیتی تعیین کرد،مثلا امروز قراره سه فعالیت داشته باشم و بعد برای هر فعالیت چند پومودور مشخص کرد
فعالیت الف دو پومودور
فعالیت ب یک پومودور
فعالیت ج سه پومودور
برای چینش هم اول فعالیت ج ،یک استراحت بلند و بعد دو تای دیگه
تکنیک پومودورو در عین سادگی بسیار مفید است و علاوه بر بهره وری بهتر از زمانی که روزانه در اختیار داریم، یک دیتای خوب با واحد سنجش پومودرو ایجاد می شود که کاملا برای هر فرد کاستومایز می شود و میتواند برای برنامه ریزی های بعدی، کارکرد داشته باشد.
سال ها داشتم به مشابه چنین روشی با مفروضات خودم کار میکردم و چند وقتی هم بود که مطالب متعددی در رسانه اجتماعی در مورد پومودورو میدیدم که هیچگاه روی مطلب تمرکز نمیکردم و عبور میکردم ازشون اما اخیرا و بعد از گوش دادن به فایل معرفی متمم و معرفی شدنش از زبان جناب شعبانعلی و پس از چند روز درگیری ذهنی به جست و جوی اسمش پرداختم و از خواندنش لذت بردم و حتما به این شکل عمل خواهم کرد و مطمئنم بهره وری ام را بالاتر خواهد برد
دو دلیل دارم برای استفاده از پومودورو:
۱. مدیریت زمان
فکر کنم اکثر کسانی که این ابزار را استفاده میکنند به خاطر مدیریت زمان است که در مدتی مشخصی بر روی یک وظیفه کار کنند.
۲. سلامتی جسمی
قبلاً کمردرد برای نشستن طولانی مدت، انگشت درد بر اثر تایپ زیاد، خشکی چشم برای نگاه زیاد به صفحه نمایش و پلک نزدند داشتم اما الآن زمان‌های سه دقیقه بین هر پومودورو را برای استراحت یا ورزش دادن انگشتان استفاده میکنم که دوباره درد به سراغم نیآید. (این موضوع مهم‌تر از مدیریت زمان است برای من)
خودم از برنامه Pomofocus استفاده میکنم. صبح که بیدار میشوم فهرست وظایفم را در آن وارد میکنم و میزان پومودورو را برای هر وظیفه مشخص میکنم. خود برنامه هم به من می‌گوید که چند ساعت کار دارم و تا کی کارم تمام میشود.
ظاهری ساده دارد و میتوانید حساب کاربری بسازید که هم بر روی موبایل داشته باشید و هم کامپیوتر اما نیاز است که همیشه به اینترنت وصل باشید.
اگه بیشتر زمان کاریتون با مرورگره میتونید از افزونه های پومودورو متعددی که برای مرورگرها ساخته شده استفاده کنید. من مدتهاست که از افزونه Marinara برای تمرکز استفاده می کنم. مزیتش اینه که خیلی ساده اس و کاربردی. هیچ امکانات اضافه ای نداره مختص تکنیک پومودور ساخته شده و همین یک کار رو به خوبی انجام میده.
به نظرم زمان بندی توی تکنیک پومودورو یه چیز ظاهریه، اصل و مغز این تکنیک، افزایش تمرکز و کمک به کار عمیقه
مغز فکر میکنه که استارت مسابقه زده شده و با تمام انرژی روی یک کار تمرکز میکنه.
با مکانیزمی که داره ناخودآگاه مارو مجبور میکنه در یک زمان مشخص (که شروع و پایان اون مشخص هست) فقط روی یک موضوع کار کنیم
اینجوری هم میشه نگاه کرد:
پومو = پومودورو
اگر فرض کنیم که یک پومو رو همون ۲۵+۵ دقیقه در نظر بگیریم، در روز ۴۸ پومو داریم.
بزرگسال معمولا ۷ ساعت باید بخوابه، به عبارتی ۱۴ پومو
کار من جوریه که ۲۵ پومو رو بخودش اختصاص میده. از زمانی که بیدار میشم و میرم سرکار تا زمانی که میرسم خونه (واوو!)
۹ پومو میمونه در روز
۲ پومو برای شام و شستشو و استحمام
میمونه ۷ پومو
دو تاش رو برنامه ریزی نمیکنم (موضوع آزاد)
میمونه ۵ پومو
و الان من در روز ۵ پومو دارم که با توجه به این سرمایه و منبع م، برنامه ریزی و مدیریت کنم.
این آگاهی که پیدا کردم برای روزهای کاریه. برای روزهای تعطیل تعداد پومو بیشتری دارم.
با این حساب سرانگشتی من در هفته (بجز جمعه)، تقریبا ۳۰ پومو و در ماه تقریبا ۱۲۰ پومو دارم.
الان سوال و هنر اینه که این پوموهارو کجاها و برای چه چیزهایی مصرف کنم؟!
این تعداد پومو ای که یک کارمند فرضی در یک ماه فرضی ۳۱ روزه، در اختیار داریم رو نشون میده.
حالا این نقاط سفید تقریبا در دست ماست و بایستی مدیریت و برنامه ریزی کنیم تا حداکثر استفاده رو بکنیم ازش.
* این عکس صرفا برای تصویرسازی استفاده شده و شاید برای همه افراد اینجوری نباشه ولی به خودم که دید خوبی میده.