آیا همیشه باید یادگیری را از موضوعات ساده شروع کرد؟

۱۸ نظر برای آیا همیشه باید یادگیری را از موضوعات ساده شروع کرد؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



من دو نمونه در ذهن دارم که رابطهٔ «آسان - سخت» با رابطهٔ «پیش‌نیاز-پس‌نیاز» یکسان فرض شده در حالی که این دو رابطه یکسان نبوده.

اول دو نمونه از «پیش‌نیاز-پس‌نیاز» بگم که منظورم رو بهتر رسونده باشم. مثلاً: ما توی درس‌های مهندسی مکانیک، اول استاتیک رو می‌گذرونیم و بعد مقاومت مصالح.  شاید استاتیک کمی خسته‌کننده باشه، اما نمی‌شه بگیم چون خسته‌کننده است، بحث رو از مقاومت مصالح شروع کنیم. چون پایهٔ اغلب مباحث مقاومت مصالح، همون استاتیکه.

توی مباحث مدیریتی، مثالی که به ذهن من می‌رسه، «ارزش‌آفرینی» قبل از مباحث دیگهٔ مارکتینگ مثل برندسازی، طراحی محصول، مدیریت ارتباط با مشتری و ... هست. علتش هم اینه که تا مشخص نباشه ما چه چیزی برای عرضه به مشتری داریم، موضوعات دیگه رو نمی‌شه فهمید. یا اشتباه فهمیده میشه. مثلاً وقتی در پرسونال برندینگ کسی عمیقاً ارزش آفرینی آشنا نباشه، عملاً برندسازی شخصی رو با بازی شهرت‌آفرینی اشتباه می‌گیره.

‌
اما جاهایی که پیچیدگی، بدون آشنایی با موضوعات ساده‌تر، قابل‌درک و انگیزاننده بوده:

 

مثال اول | استراتژی شرکتی

توی آموزش استراتژی همیشه رایجه که با استراتژی کسب و کار (Business Strategy) شروع می‌کنن و بعد به استراتژی شرکتی (Corporate Stategy) می‌رسن.

یعنی اول می‌گن استراتژی رو یک کسب‌و‌کار ساده یاد بگیریم. بعد بریم سراغ استراتژی شرکت‌هایی که ده‌ها کسب‌و‌کار دارن.

مثلاً: اول باید استراتژی جاهایی مثل دیجی‌پی، فیدیبو، دیجی‌فای رو که business هستن بتونیم تحلیل کنیم. بعد بریم سراغ یه جایی مثل دیجی‌کالا که corporate  محسوب می‌شن و همهٔ اون کسب‌و‌کارها رو زیر چتر خودشون دارن.

قدیم که استراتژی درس می‌دادم، بعد از مدت نسبتاً طولانی، به نتیجه رسیدم که سر کلاس می‌شه گاهی از استراتژی corporate شروع کرد. یعنی برخلاف رویهٔ‌ رایج، اول بیای استراتژی دیجی‌کالا، ایران‌خودرو، سایپا، متا، آلفابت و ... رو بررسی و تحلیل کنی. بعد بیای سراغ شرکت‌های ساده‌تر که زیرمجموعهٔ این بزرگ‌ها هستند.

این‌طوری علاقه و انگیزهٔ بیشتری ایجاد میشه. و بعضی‌ وقت‌ها دیده‌ام که مفهوم استراتژی هم بهتر جا میفته. فقط مشکل اینه که مدرس باید بیشتر دقت کنه که از چه مثال‌ها و توصیف‌ها و اصطلاحاتی استفاده کنه. چون هنوز دانشجو دست‌خالی هست و با اصطلاحات اصلی و اولیه چندان آشنا نیست.

مثال دوم | تفکر سیستمی

رایجه که تفکر سیستمی رو با تعریف سیستم شروع کنن. و به تدریج جلو برن. ما هم در متمم همین مسیر رو انتخاب کردیم.

اگر کسی از قبل قانع شده باشه که تفکر سیستمی جذاب و مفیده، یا به معلم (شعبانعلی/متمم) اعتماد کرده باشه که این مسیر در انتها به آموزه‌های خوبی می‌رسه، این روش جواب میده.

اما اگر چنین باوری نباشه، یه عده ممکنه سراغ این بحث نیان. زمانی که من چند سال قبل مطلب سیستم بسته رو در روزنوشته منتشر کردم، پیام‌های زیادی گرفتم و جاهای مختلف شنیده‌ام که عده‌ای تازه بعد از اون شروع کردن به یادگیری تفکر سیستمی.

در واقع در حالی که حتی تعریف دقیق سیستم رو نمی‌دونستن و مبانی اصلی تفکر سیستمی رو نمی‌شناختن، مستقیم به بحث سیستم بسته و انتروپی و افول سیستم رسیدن. اما چون کاربردی بودن بحث و ارتباطش با مسائل پیچیدهٔ اجتماعی، اقتصادی و سیاسی رو دیدن، حالا حوصله داشتن بشینن از اول برای یادگیری تفکر سیستمی وقت صرف کنن.

من اگر این تجربه رو نداشتم، احتمالاً به ذهنم نمی‌رسید که یه موضوع پیچیده مثل انتروپی افزایشی در سیستم بسته می‌تونه نقطه شروع آشنایی با تفکر سیستمی باشه.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.