تکنیک پومودورو چیست؟ | چرا به سراغ تایم باکسینگ می‌رویم؟
تکنیک پومودورو (به انگلیسی: Pomodoro Technique) که از آن گاهی با عنوان فن پومودورو هم یاد می‌شود، ابزاری برای مدیریت زمان است.
این شیوه را که نخستین بار فرانچسکو چیریلو (Francesco Cirillo) در اواخر دههٔ هشتاد میلادی مطرح کرد، هم‌چنان تا امروز به شکل گسترده رواج دارد و به کار می‌رود.
برای اینکه تکنیک پومودورو را بهتر درک کنید، ابتدا لازم است بدانید که این تکنیک در برابر چه روش دیگری به وجود آمده و چه نگاهی پشت آن وجود داشته است.
پومودورو بر یک ایده اصلی استوار است: اینکه انسان نمی‌تواند به صورت پیوسته و برای مدت طولانی، تمرکز ذهنی و توان فیزیکی خود را بر روی یک موضوع یا یک هدف مشخص حفظ کند.
برنامه ریزی بر اساس فعالیت‌ها یا بر اساس قطعات زمانی؟
یکی از رایج‌ترین شیوه‌های برنامه‌ریزی، توجه به فعالیت‌هاست. مثلاً شما صبح از خواب بیدار می‌شوید و با خود می‌گویید: «امروز باید خریدهای خانه را انجام بدهم. یادم باشد گزارش سفر هفتهٔ قبل را هم بنویسم. ضمناً باید زبان هم بخوانم. علاوه بر این‌ها باید اتاقم را هم مرتب کنم. مدت‌هاست به هم ریخته و فرصت نکرده‌ام به آن برسم.»
تا همین جا اگر نگاه کنید ما با چهار فعالیت روبه‌رو هستیم:
- خرید خانه
- نوشتن گزارش سفر
- زبان خواندن
- مرتب کردن اتاق
معمولاً حداکثر کاری که در چنین شرایطی انجام می‌دهیم، اولویت‌بندی است. اگر کارها ساده باشد، احتمالاً با یک حساب سرانگشتی ترتیب‌شان را مشخص می‌کنیم. اگر هم تعداد و تنوع‌شان زیاد باشد و محدودیت زمانی داشته باشیم، احتمالاً بر اساس میزان ضروریت و فوریت دربارهٔ تقدم و تأخر آنها تصمیم می‌گیریم (ماتریس آیزنهاور).
این روش برنامه‌ریزی را برنامه‌ریزی بر اساس فعالیت‌ها یا تسک باکسینک (Task-boxing) می‌نامند.
اما برنامه ریزی روزانه را می‌توان با رویکرد متفاوتی هم انجام داد:
بالاخره وقت ما در هر روز محدود است. مستقل از اینکه چقدر فعالیت‌های مختلف در فهرست کارهایمان باشد، آنچه در عمل ما را محدود میکند، زمان است.
پس میتوانیم مسئله را از سمت دیگر حل کنیم. یعنی بگوییم من روزانه مثلاً پنج یا شش یا ده یا پانزده ساعت وقت مفید دارم. این وقت را به بخش‌های نیم ساعته یا یک ساعته تقسیم میکنم و سپس تصمیم می‌گیرم هر قطعهٔ زمانی را به چه کاری اختصاص دهم.
این روش را معمولاً برنامه‌ریزی بر اساس قطعات زمانی یا تایم باکسینگ (Time-boxing) می‌نامند.
تایم باکسینگ رویکرد تازه‌ای نیست. چندان هم مشخص نیست که چه فرد یا افرادی برای نخستین بار از آن استفاده کرده‌اند.
اما کاری که فرانچسکو چیریلو انجام داد این بود که تایم باکسینگ را با اسمی تازه و شکل و شمایلی متفاوت مطرح کرد و همین باعث شد که این شیوه را به نام او بشناسند.
تکنیک گوجه فرنگی!
چیریلو – مثل بسیاری از کسانی که در آشپزخانهٔ خود از تایمر استفاده میکنند – یک تایمر مکانیکی داشت. تایمری که به شکل گوجه‌فرنگی بود و از آن برای اندازه‌گیری زمان پخت و پز استفاده میکرد.
یک بار این ایده به ذهنش رسید که از تایمر گوجه‌فرنگی برای برنامه ریزی روزانه استفاده کند.
به این شکل که معمولاً تایمر خود را روی ۲۵ دقیقه یا ۳۰ دقیقه کوک میکرد و هر بار این قطعهٔ زمانی را به یک فعالیت مشخص اختصاص می‌داد.
زمان‌سنج‌های آشپزخانه شکل‌های مختلفی دارند. اما چون زمان‌سنج چیریلو به شکل گوجه فرنگی بود، اسم روش خود را پومودورو گذاشت؛ پومودورو به زبان ایتالیایی یعنی گوجه فرنگی.
جالب این‌جاست که هنوز هم گوجه فرنگی به نوعی نماد این شیوهٔ زمانبندی (یعنی تایم باکسینگ) محسوب می‌شود.
روش استفاده از تکنیک پومودورو برای مدیریت زمان
حرف اصلی در تکنیک پومودورو – همانطور که در ابتدای درس اشاره کردیم – تایم باکسینگ است: برنامه‌ریزی بر اساس قطعات ثابت زمان.
مثلاً میتوانید وقت خود را به قطعات زمانی ۲۵ دقیقه‌ای یا ۳۵ دقیقه‌ای تقسیم کنید. البته بین هر دو قطعه هم یک فاصلهٔ کوتاه برای استراحت در نظر بگیرید. این فاصلهٔ استراحت می‌تواند بسیار کوتاه باشد؛ مثلاً ۳ تا ۵ دقیقه.
البته باید با خودتان قرار بگذارید بعد از هر سه یا چهار قطعه کار، یک استراحت طولانی‌تر هم برای خودتان در نظر بگیرید. این زمان استراحت می‌تواند ۱۵ یا ۲۰ و حتی ۳۰ دقیقه باشد.
بعد از مدتی متوجه می‌شوید که معمولاً در یک روز کامل، چند پومودورو کار انجام می‌دهید. بنابراین میتوانید از قبل برای خودتان برنامه‌ریزی کنید و مثلاً بگویید:
- امروز یک پومودورو زبان می‌خوانم
- امروز سه پومودورو برای امتحان درس خواهم خواند.
- برای نوشتن گزارش هفتهٔ قبل به دو پومودورو زمان نیاز دارم.
- امروز هفت پومودورو روی پروژهٔ … کار خواهم کرد.
برای افزایش اثربخشی تکنیک پومودورو به نکات زیر توجه کنید:
هر قطعهٔ زمانی یا پومودورو را خیلی کوتاه (مثلاً کمتر از ۱۵ دقیقه) یا خیلی طولانی (مثلاً بیشتر از ۴۰ یا ۴۵ دقیقه) در نظر نگیرید.
برای هر پومودورو صرفاً یک هدف مشخص در نظر بگیرید و روی همان یک هدف متمرکز باشید. اگر یک پومودورو را به پاسخ دادن به پیام‌های کاری اختصاص می‌دهید، در آن پومودورو هیچ کار دیگری انجام ندهید. البته واضح است که هر کار ممکن است بیشتر از یک پومودورو طول بکشد. مثلاً ممکن است سه پومودورو را برای پاسخ دادن به پیام دوستان‌تان در نظر بگیرید.
در طول هر پومودورو همهٔ ابزارهایی را که می‌توانند تمرکز شما را به هم بزنند از خودتان دور کنید. اگر میتوانید درب اتاق‌تان را ببندید یا به دیگران بگویید که به شما سر نزنند. نوتیفیکیشن موبایل خود را قطع کنید و خلاصه مراقب باشید که تمام تمرکزتان روی هدف‌تان باشد.
بعد از هر سه یا چهار پومودورو، حتماً زمانی را به استراحت اختصاص دهید. در زمان استراحت، یا هیچ کاری نکنید و یا کاری کنید که ضرورت و فوریت ندارد و می‌تواند معنی تفریح داشته باشد.
کتاب تکنیک پومودورو
چیریلو کتابی هم با عنوان تکنیک پومودورو نوشته و منتشر کرده است. این کتاب بسیار کوچک و کم حجم (کمتر از پنجاه صفحه) به سرعت جای خود را در میان کتاب های مدیریت زمان باز کرد. ضمن اینکه چیریلو امکان دانلود رایگان کتاب پومودورو خود را هم فراهم کرده است (نسخه انگلیسی):
کتاب متن بسیار ساده‌ای دارد و در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ نوشته شده است؛ یعنی مدت‌ها پس از اینکه روش پومودورو به شهرت جهانی رسید. به نظر می‌رسد چیریلو در این کتاب سعی کرده ضمن شرح مبانی اولیهٔ تکنیک پومودورو به برخی از سوال‌ها و انتقادهایی که به تکنیک پومودورو وارد شده پاسخ دهد.
مثلاً زیاد می‌شنویم که به عنوان نقد تکنیک پومودورو می‌گویند که این تکنیک، نگاه بسیار مکانیکی به زندگی دارد. چیریلو در کتاب خود توضیح می‌دهد که قرار نیست ما همهٔ زندگی خود را به این شکل مدیریت کنیم. حتی تأکید میکند که اگر کاری را از سر تفریح و برای لذت انجام می‌دهید، به زمان سنجی به کمک پومودورو نروید تا جنبهٔ مکانیکی پیدا نکند.
همچنین در پاسخ به عدهٔ دیگری که تکنیک پومودورو را یک بازی ساده و بی‌خاصیت می‌دانند، برخی از کارکردهای مهم این تکنیک را توضیح می‌دهد.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که او مطرح میکند – و تجربهٔ ما هم در متمم ادعای او را تأیید کرده – این است که به کارگیری تکنیک پومودورو باعث می‌شود که قدرت ما در زمان‌سنجی و برآورد زمانی فعالیت‌ها بیشتر شود. یکی از علت‌های شکست خوردن برنامه‌ریزی‌ها و بی‌انگیزه شدن ما این است که برای کاری مثلاً دو ساعت وقت در نظر می‌گیریم و بعداً می‌بینیم که پس از سه ساعت هنوز آن کار به پایان نرسیده است. این نوع خطا در برآورد، همیشه به موانع بیرونی برنمی‌گردد. بعضی از ما چون هیچ‌وقت حساب زمان را نگه نمی‌داریم، واقعاً ذهنیتی دربارهٔ زمان مورد نیاز برای هر کار نداریم.
شاید این کاری که برای آن برنامه‌ریزی کرده‌ایم، پیش از این هم همیشه سه ساعت زمان نیاز داشته است. اما چون زمان را اندازه‌گیری و ثبت نمی‌کرده‌ایم، حس‌مان این بوده که این کار در دو ساعت انجام شده است.
اپلیکیشن پومودورو
اپلیکیشن‌های بسیاری بر پایهٔ تکنیک پومودورو ایجاد شده‌اند. تقریباً تمام این اپلیکیشن‌ها از زبان فارسی هم پشتیبانی میکنند و به سادگی میتوانید از آنها استفاده کنید. با توجه به اینکه هستهٔ اصلی این اپلیکیشن‌ها شبیه یکدیگر است و صرفاً پوستهٔ آنها و برخی قابلیت‌هایشان با هم تفاوت دارد، پیشنهاد می‌کنیم بسته به سیستم عامل خود اپلیکیشن‌های زیر را نصب و امتحان کرده و موردی را که با سلیقه‌تان هم‌خوان‌تر است انتخاب کنید.
اپلیکیشن‌های پومودورو برای سیستم عامل اندروید
Focusmeter | Productivity Timer
اپلیکیشن‌های پومودورو برای آیفون و سیستم عامل iOS
اگر این اپلیکیشن‌ها را نپسندیدید، فهرست کامل‌تر اپلیکشن‌های پومودورو هم در سایت پاسخ‌نامه ارائه شده است.
درس نظم شخصی و زمان‌های خاکستری را می‌توان مکمل درس روش پومودورو در نظر گرفت. بنابراین بد نیست آن را هم مرور کنید.
تکنیک پومودورو وقتی می‌تواند مفید باشید که یک جدول برنامه ریزی روزانه داشته باشید و برای خودتان ثبت کنید که هر روز چند پومودورو وقت مفید داشته‌اید و این پومودوروها را به چه کاری اختصاص داده‌اید. جدول برنامه ریزی روزانه متمم می‌تواند نقطهٔ شروع خوبی باشد تا بعداً به تدریج جدول اختصاصی خودتان را طراحی کنید.
درس چگونه برنامه ریزی کنیم که آن را دوست داشته باشیم یکی از درسهای کلیدی متمم در حوزهٔ مدیریت زمان است. بسیاری از اوقات اینکه ما صرفاً تکنیک‌ها را بیاموزیم و ابزارها را به کار بگیریم کافی نیست. بلکه لازم است ابتدا به این موضوع فکر کنیم که آیا من اساساً برنامه‌ریزی را دوست دارم؟ اگر برنامه‌ریزی را دوست ندارم، این بی‌علاقه بودن چه ریشه‌هایی دارد؟
چند پرسش، و پاسخ آنها
چگونه می‌توان اطلاعات بیشتری دربارهٔ فرانچسکو چیریلو کسب کرد؟
چیریلو به سراغ کوچینگ رفته و به کوچ بهره وری و مدیریت زمان تبدیل شده است. وی سایتی هم دارد که میتوانید با مراجعه به آن بیشتر با او و فعالیت‌هایش آشنا شوید (سایت چیریلو).
تحقیقات علمی تا چه حد اثربخشی تکنیک پومودورو را تعیین میکنند؟
ما نتوانستیم مقالهٔ تحقیقاتی معتبری را در ژورنال‌های معتبر پیدا کنیم که مستقیماً روی اثربخشی تکنیک پومودورو کار کرده باشد. اگر چه بهای بحث کلی مثل «اهمیت تمرکز روی یک موضوع»، «اجتناب از حواس‌پرتی» و «تعیین اهداف کوچک» بارها در مقالات و تحقیقات مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اگر مطالعه یا تحقیقی در ژورنال‌های معتبر دیدید که به این موضوع پرداخته بود، خوشحال می‌شویم زیر همین درس آن را با ما در میان بگذارید.
آیا هر پومودورو حتماً باید ۲۵ دقیقه باشد؟
نه. اصلاً چنین شرطی وجود ندارد. اول اینکه هیچ تحقیق جدی در این زمینه انجام نشده که مثلاً بگوید ۲۵ دقیقه خوب است و ۲۰ دقیقه یا ۳۰ دقیقه بد است.
دوم اینکه حتی خود چیریلو هم اصراری بر ۲۵ دقیقه ندارد و تأکید میکند که مراقب باشید این قطعهٔ زمانی، بسیار طولانی یا بسیار کوتاه نشود. بنابراین خودتان را در قید و بند اعداد گرفتار نکنید و بر اساس نوع فعالیت‌ها و فضای کار و ترجیحات‌تان، طول مناسب هم قطعهٔ زمانی را انتخاب کنید. به عنوان مثال قرار نیست کسی که از تکنیک پومودورو برای درس خواندن و کنکور استفاده میکند، همان بازه‌های زمانی‌ای را به کار بگیرد که برای یک برنامه‌نویس یا یک تولیدکننده محتوا مناسب است.
در فروشگاه متمم یک فایل صوتی آموزشی ۸ ساعته با عنوان هدف گذاری عرضه شده است.
محمدرضا شعبانعلی در این فایل صوتی توضیح می‌دهد که هدف و هدف گذاری بحثی گسترده است که اغلب ما صرفاً با گوشه‌هایی از آن آشنا هستیم.
تعریف هدف، انواع اهداف، مدلهای مختلف هدف گذاری، تکنیکهای هدف گذاری، علت رها کردن اهداف و روش افزایش تعهد به اهداف از جمله موضوعاتی است که در دوره آموزش هدف گذاری به آنها پرداخته می‌شود.
اگر موضوع هدف گذاری برایتان اهمیت دارد و میل دارید آن را عمیق‌تر و بهتر بیاموزید، ممکن است این فایل برایتان مفید و مناسب باشد.
[ اطلاعات بیشتر... ]
فایل صوتی آموزشی | مدیریت توجه
در فروشگاه متمم یک فایل صوتی آموزشی ۲۵۰ دقیقه‌ای با عنوان مدیریت توجه عرضه شده است.
محمدرضا شعبانعلی در این فایل صوتی توضیح می‌دهد که بخشی از مشکل ما در مدیریت زمان این است که نمی‌توانیم توجه و تمرکز خود را به خوبی مدیریت کنیم.
در واقع به جای اینکه تلاش کنیم تمرکز ذهنی خود را افزایش دهیم و از حواس پرتی‌ها فاصله بگیریم، می‌کوشیم با کمتر خوابیدن و تکنیک های مختلف مدیریت زمان، این حواس پرتی و عدم تمرکز را جبران کنیم.
چالش های موازی کاری، مفهوم توجه، تمرین های افزایش توجه و تکنیک های استفاده بهتر از زمان از جمله موضوعاتی هستند که در این فایل صوتی آموزش داده شده‌اند.
اگر استفاده بهتر از زمان برایتان مهم است و آموزش روش های مدیریت زمان برایتان کافی نبوده، ممکن است این فایل برایتان مفید و مناسب باشد.
[ اطلاعات بیشتر… ]
شما با عضویت ویژه در متمم، میتوانید به هزاران درس دربارهٔ موضوعات مختلف از جمله موضوعات زیر دسترسی کامل داشته باشید:
دوره MBA (یادگیری منظم درس‌ها)
استراتژی | کارآفرینی | مدل کسب و کار | برندسازی
فنون مذاکره | مهارت ارتباطی | هوش هیجانی
فکر کردن به کمک نوشتن | تسلط کلامی | یادگیری
توسعه فردی | مهارت یادگیری | تصمیم گیری | تفکر سیستمی
کوچینگ | مشاوره مدیریت | کار تیمی | کاریزما | هدف گذاری
عزت نفس | زندگی شاد | خودشناسی | شخصیت شناسی
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت زمان به شما پیشنهاد میکند:
- مدیریت زمان چیست؟ | دوره مدیریت زمان و اصول و تکنیک های آن
- تعریف کارایی، تعریف اثربخشی و تفاوت کارایی و اثربخشی
- تعریف اهمال کاری چیست؟ | چگونه عادت به تعویق انداختن کارها را ترک کنیم؟
- انضباط شخصی | نظم شخصی یا نظم درونی چیست؟
- آزمایش مارشمالو | قدرت اراده، خودکنترلی و حاشیههای آن
- روتین چیست؟ شما چند روتین روزانه دارید؟
- تکنیک پومودورو چیست؟ | چرا به سراغ تایم باکسینگ می‌رویم؟
- نظم شخصی و فعالیت در زمان‌های خاکستری
- ویژگی های یک برنامه ریزی موفق | هدف گذاری کافی نیست
- نظم شخصی و راهکاری برای آشفتگی ذهنی
- برای خواب بهتر کافی است فهرست کارهای فردایتان را بنویسید
- نظم شخصی در پانزده دقیقه (قانون ۱۵ دقیقه)
- اولویت بندی کارها و فعالیت ها | ماتریس آیزنهاور
- یک تکنیک مفید در برنامه ریزی برای آینده
- سریعتر رفتن لزوماً ما را زودتر به هدف و مقصد نمیرساند
- تعهد نود و هشت درصدی مستهلککننده است
- اصل پارتو یا قانون ۲۰/۸۰ چه میگوید؟ | معرفی، کاربردها و نقد قانون پارتو
- تعریف قانون پارکینسون چیست؟
- تعریف تفویض اختیار چیست؟
- یکی از اصول تفویض اختیار به کارکنان | استعارهی میمون بر شانه
- با دو شخصیت درون خود چه میکنید؟
- اوقات فراغت | آیا باید به دنبال پر کردن اوقات فراغت باشیم؟
- در ستایش آهستگی | کتاب کارل اونوره دربارهٔ جنبش آهستگی و کندزیستی
- نرم افزار برنامه ریزی روزانه و انجام کارهای شخصی Todoist
- آموزش نرم افزار یادداشت برداری اورنوت
- وان نوت (OneNote) | آموزش استفاده از نرم افزار وان نوت برای درس، کار و زندگی
- برای تثبیت عادتهای خوب در زندگی روزانه از چه برنامهای استفاده میکنید؟
- دانلود فایل صوتی اصول مدیریت زمان محمدرضا شعبانعلی
- مایکروسافت تو دو (Microsoft To Do) | نرم افزار مدیریت وظایف و پیگیری کارها
- مراحل نوشتن فهرست انجام کارهای روزانه | برنامه ریزی به روش GTD
- جدول برنامه ریزی روزانه و چک لیست روزانه | فایل PDF برای دانلود
- کانبان چیست و چگونه می‌تواند به مدیریت زمان و نظم شخصی کمک کند؟
- جدول برنامه ریزی هفتگی (+ فایل PDF برای دانلود)
- جدول برنامه ریزی ماهانه (+ فایل PDF برای دانلود)
- معمای تقویم ماهانه | اعداد مکعبها را چگونه انتخاب کنیم؟
- مدیریت انرژی در کنار مدیریت زمان
- تعریف توجه و انواع توجه | بازه زمانی توجه | توجه پایدار، انتخابی و متناوب
- چگونه از زمان درست استفاده کنیم؟ | معرفی و بررسی کتاب
- کتاب آداب روزانه | عادتهای رفتاری افراد موفق و بزرگان هنر و اندیشه
- اثر معکوس | آیا ابزارهای افزایش کارایی، خود عامل اتلاف وقت می‌شوند؟
- دیجیتال دیتاکس | سم زدایی دیجیتال چیست؟
- چند کتاب مدیریت زمان | معرفی و اشاره به نکات کلیدی هر کتاب
- کتاب خرده عادت ها (عادت های اتمی) | اثر جیمز کلییر
- کتاب مینیمالیسم دیجیتال | درباره اعتیاد به اینترنت و شبکه های اجتماعی
- کتاب مجالی برای تمرکز | توصیههایی برای افزایش بهره وری
- کتاب کار عمیق | خلاصه کتاب، نکات مهم و نقد آن
- کتاب مدیریت توجه (نیر ایال) | معرفی، خلاصه و نقد
- کتاب مدیریت زمان برایان تریسی | معرفی، خلاصه و نقد
- کتاب قدرت عادت نوشته چارلز دوهیگ
سوال‌های پرتکرار دربارهٔ متمم
متمم مخففِ عبارت «محل توسعه مهارتهای من» است: یک فضای آموزشی آنلاین برای بحث‌های مهارتی و مدیریتی.
برای آشنا شدن بیشتر با متمم به صفحهٔ درباره متمم سر بزنید و فایل صوتی معرفی متمم را دانلود کنید و گوش دهید.
فهرست دوره های آموزشی متمم را کجا ببینیم؟
هر یک از دوره های آموزشی متمم یک «نقشه راه» دارد که مسیر یادگیری آن درس را مشخص میکند. با مراجعه به صفحهٔ نقشه راه یادگیری میتوانید نقشه راه‌های مختلف را ببینید و با دوره های متنوع متمم آشنا شوید.
همچنین در صفحه‌های دوره MBA و توسعه فردی میتوانید با دوره های آموزشی متمم بیشتر آشنا شوید.
هزینه ثبت نام در متمم چقدر است؟
شما میتوانید بدون پرداخت پول در متمم به عنوان کاربر آزاد عضو شوید. اما به حدود نیمی از درسهای متمم دسترسی خواهید داشت. پیشنهاد ما این است که پس از ثبت نام به عنوان کاربر آزاد، با خرید اعتبار به عضو ویژه تبدیل شوید.
اعتبار را میتوانید به صورت ماهیانه (۲۴۰ هزار تومان)، فصلی (۶۱۰ هزار تومان)، نیم‌سال (یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان) و یکساله (یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان) بخرید.
توجه داشته باشید که خرید شش‌ماهه و یکساله به‌ترتیب معادل ۲۰٪ و ۳۸٪ تخفیف (نسبت به خرید یک‌ماهه) محسوب می‌شوند.برای اطلاعات بیشتر به صفحه ثبت نام مراجعه کنید.
آیا در متمم فایل های صوتی رایگان برای دانلود وجود دارد؟
مجموعه گسترده و متنوعی از فایلهای صوتی رایگان در رادیو متمم ارائه شده که میتوانید هر یک از آنها را دانلود کرده و گوش دهید.
همچنین دوره های صوتی آموزشی متنوعی هم در متمم وجود دارد که فهرست آنها را میتوانید در فروشگاه متمم ببینید.
با متمم همراه شوید
آیا می‌دانید که فقط با ثبت ایمیل و تعریف نام کاربری و رمز عبور میتوانید به جمع متممی‌ها بپیوندید؟
برای کسانی از لینوکس استفاده میکنند و خیلی با کامپیوتر یا لپ‌تاپ کار میکنند برنامه‌ی gnome-pomodoro گزینه‌ی مناسبی برای انجام این تکنیک است.
سلام
به نظرم این روش برای کسایی از جمله خودم که “خوب شروع نکردن روز” باعث میشه کل روز به برنامه هاشون نرسن و بعد میگن از فردا دوباره شروع می کنیم، خوبه چون قابلیت جبران داره اما از طرفی بنظرم آفتش اینکه ذهن در بعضی از تسک ها که قابلیت اندازه گیری زمان از قبل براشون وجود نداره، خودشو با اون تعداد پومودورو تعیین شده سازگار میکنه در حالی که میزان بیشتری از زمانو طلب میکنه برای همون کیفیت پایین میاد. درنتیجه به نظرم با توجه به تسک، ترکیبی از دو روش تسک باکسینگ و تایم باکسینگ مناسب باشه۰
با سلام خدمت دوستان متممی
نرم افزار flipd هم نرم افزار بسیار خوبی برای افزایش تمرکز و اجرای روش پومودورو است .
من برای اولین بار با تکنیک پومودورو از طریق دوره‌ی آنلاین معروف و مفید Learning how to learn در سایت کورسرا آشنا شدم.
سال‌ها است از این تکنیک برای خواندن درس یا انجام پروژه استفاده میکنم. در بین اپلیکیشن‌ها، من از forest استفاده کرده‌ام*.
همانطور که در درس هم توصیه شده، به نظر من بهتر است از این تکنیک برای کارهای مهم (مثل درس خواندن برای آزمون یا پروژه یا …) استفاده کنیم. وقتی کتابی را برای سرگرمی می‌خوانم یا فعالیتی را برای تفریح انجام می‌دهم از این تکنیک استفاده نمی‌کنم.
پ.ن.* امیرمحمد قربانی در مورد این اپلیکیشن در اینجا نوشته است.
سلام.
برنامه ریزی بر اساس زمان یا همان تایم باکسینگ بنظرمن چند مشکل هم دارد :
۱. پیش بینی زمان یکسری از کار ها ممکن است درست نباشد. کار هایی که برای اولین بار است که انجامشان می دهیم جزو این دسته از کار ها می شوند.
۲. اینکه ما بدانیم فقط قرار است زمان مشخصی را برای یک کار بگذاریم ، احتمالا کارایی را کاهش می دهد، درست همانگونه که کارگری که روزمزد است یا حقوق ثابت میگیرد کمتر از کارگران پروژه ای کار می کند و ممکن است اتمام کار ها را به تعویق بیاندازد و به خودش فشار نیاورد.
دارم به یه نرم افزار مدیریت پروژه فکر می کنم که از تکنیک پومودورو استفاده کنه. اگرچه اکثر مباحث کنترل پروژه بر مبنای تسک باکسینک است ولی با ترکیب مفاهیم مدیریت پروژه اجایل و مفاهیم مدیریت پروژه پایه ای به علاوه پومودورو می توان سیستم مدیریت پروژه پر قدرتی ساخت.
مدارس در برنامه ریزی روزانه از نکنیک پومودور استفاده میکنند.به عنوان مثال :
شتبه زنگ اول (۱ ساعت)ریاضی
زنگ تفریح ۱۰دقیقه
زنگ دوم زبان ۱ساعت
زنگ تفریح ۱۰دقیقه
زنگ سوم جغرافیا۱ساعت
سلام
من شخصا تا به امروز از سیستم تسک باکسینگ استفاده میکردم. شاید هم بهتر باشه بگم سعی در استفاده داشتم یعنی با استفاده از ابزارهای پلنر چه دفتر چه نرم افزار به صورت تسک محور برنامه ریزی هفتگی و روزانه میکردم البته که با توجه به خلق و خوی من هروقت کمی برنامه زندگی و کاریم روان تر و منظم تر میشد توی انجام این کار کاهلی میکردم تا زمانی که باز به چالش اساسی بخورم . یکی از مشکلاتی که من با روش های تسک باکسینگ مواجه بوده ام باهاش این بود که بیشتر وقت ها و بیشتر در فشار تعداد کارهایی که در یک بازه زمانی مشخص میکنم به حدی زیاد میشه که عملا غیر قابل انجام و باعث بروز بهم ریختگی در برنامه ریزیم میشه. نکته جذاب پومودورو برای من توی این درس این بود که به مرور زمان میتونه منو توی زمان بندی توانمند تر کنه ولی خب چندتا سوال برام به وجود اومده که ممنون میشم اگر دوستانی که از ان تکنیک استفاده میکنن من رو هم راهنمایی کنن.
۱٫ اگر در یک بازه زمانی وقت اضافه یا کم آوردید برای انجام تسک چطوری اونو رو مدیریت میکنید ؟
۲٫ من یه برنامه نویسم خیلی وقت ها درست توی پایان اون بازه زمانی تازه در اوج تمرکز و اشتیاق برای انجام کار و یا درست در بهترین تایم چه از نظر فکری و چه از نظر جسمی و روحی قرار دارم . تو این شراط باید اون استراحت صورت بگیره باز هم ؟
پیشاپیش از کمکتون ممنونم
نظر دوستان رو مطالعه کردم و مکمل خوبی برای متن بود و شامل سوال هایی که بلافاصله برای خودم ایجاد شده بود.
نظر خودم رو با توجه تست کردن غیرمطّلعانه از روش پومودورو بیان میکنم. در بازه کوتاهی که از از اپلیکیشن Forest استفاده میکردم که از یکسری مشوق ها هم استفاده میکرد که از دید من بی‌اثر بود. و همچنین اجازه دسترسی به سایر اپلیکیشن‌ها رو اون بازه زمانی نمیداد که مزیت خوبی بود. ولی چالشی که با اون مواجه بودم این بود که خیلی پیش میومد زمان میگذشت و من روی موضوع متمرکز بودم و خوب اون تمرکز بهم میخورد.
موردی رو یکی از دوستان در کامنت‌های این بخش اشاره کرد که نظر من رو بهش جلب کرد. پیرامون شخصی‌سازی روش پومودرو نسبت به محتوا و وظایفی که با آن رو به رو هستیم. و پر واضح است که ما برای تمامی کارها انگیزه یکسانی نداریم و از از طرف در محتوای درس اشاره شد که از اهداف این کار کسب توانایی در تخمین زمان لازم برای انجام کارها و همچنین تاکید به مکانیکی نشدن امور است. با این اوصاف ابتدا تایم باکسینگ ثابت و سپس اعمال تغییرات لازم با توجه به فیدبک ثبت شده در طی دوره تست، احتمالا گزینه مناسب‌تری باشد.
پ.ن: مورد جالب در این درس یادگیری ضمنی بود که احتمالا چیرلو از آنها بهره‌مند شده است. زمانی که از تایم باکسینگ برای آشپزی استفاده میکرده است و از اونجایی که آماده‌شدن غذا در تایم مشخص اهمیت زیادی دارد. احتمالا در ضمن اینکار متوجه این موضوع شده پاسخ چالش عدم توانایی انسانها در تخمین زمان لازم برای انجام امور این است که کمتر معیار مشخصی رو امتحان میکنن تا متر و معیار بهتری داشته باشند. شاید شخصی سازی همان زمان لازم برای وقتایی باشه که یکهو هوس میکنی دسری درست کنی و هیچکس مزاحمت نشه و شاید اعمال تغییرات بعد از مدتی همون نوع گوشتی که برای طبخ غذا استفاده میشه یا مهارت و ظرف ذهنی ما باشه.
من قبلا اپلیکیشن پومودورو رو داشتم. ولی الان از یه تایمر دیجیتال استفاده میکنم و برای تمرکز اونو بعد از فعال کردن بازه های سی دقیقه ای کنار میذارم تا خودش حواسم رو پرت نکنه. و تمام عوامل حواس پرتی رو میذارم کنار. و تمام حواسم رو میذارم روی همون موضوع.
من هم برای مطالعه کردن از تکنیک پومودورو استفاده می کنم. بعد از یک مدت، تخمین بهتری از زمانی که برای انجام یک کار مورد نیاز هست به دست میارم. به این موضوع در درس هم اشاره شده بود و من تجربه اش کردم.
اما برای روزهایی که تعداد پومودورو محدودی در اختیار داریم (مثلاً ۳ یا ۴ تا) ، اگر زمان ۲۵ دقیقه رو برای هر پومودورو در نظر بگیریم و بعد از ۱۰ یا ۱۵ دقیقه اون فعالیت به سرانجام برسه، ترجیح شما برای باقی مانده زمان چیه؟ پومودورو رو قطع و استراحت می کنید یا اینکه کار دیگه ای رو شروع می کنید تا زمان به اتمام برسه؟
یکی از مشکلاتی که دارم در هنگام کار کردن "پرش تسکی" دارم، این عنوان پرش تسکی رو خودم روش گذاشتم. یعنی پای لپ‌تاپ که نشستم و مرورگر کروم بازه و حدود ۱۰-۱۵ تب باز دارم، در نوار تسک‌بار هم معمولن وان‌نوت، تلگرام، واتس‌اپ و پوشه‌های داخلی سیستم‌م باز هستن.
هم‌زمان در حالی که چند دقیقه ست که روی یک تب هستم و دارم کار میکنم یاد یه موضوع میوفتم و میرم سراغ تب کناری یا از تسک‌بار برنامه‌های کناری و …
در کنار این‌ها سیل نوتیفیکیشن‌ها هم بماند.
راه‌حلی که اتخاذ کردم اپ تایمر رو روی ویندوز نصب کردم و گذاشتم روی تایمر ۳۵ دقیقه و در اون ۳۵ دقیقه یه تسک رو مشخص میکنم و فقط رو همون می‌مونم و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان رو هم می‌بندم. آلارم ۳۵ دقیقه که زده شده تسک رو میزارم کنار و میرم ۵ دقیقه پیام‌ها رو میخونم و بعد ۳۵ دقیقه بعدی یا میرم تسک بعدی یا پارت بعدی تسک قبلی رو ادامه میدم. این‌طوری یکم اوضاع‌م بهتر شده.
سلام.این روز ها در تلاشم که روی مهارت به تاخیر انداختن لذت کارکنم.
در فایل های صوتی عزت نفس به این موضوعات اشاره شد و همینطور از تاثیر زندگی هدفمند و پیش شرط های اون (اولویت بندی و به تاخیر انداختن لذت) بر روی عزت نفس صحبت شد.
در همین راستا از برنامه sectograph برای مدیریت روز و زمان ام استفاده میکنم در کنار این به تازگی از تکنیک پومودورو هم استفاده میکنم که تا الان فکر میکنم این دو مکمل های خوبی اند. جدای از این, از همه فعالیت ها گزارش جمع میکنم.
شخصا فعالیت ها را با انعطاف زمانی وارد برنامه سکتوگرف میکنم. اینطور حس میکنم فشار کم تری موقع انجام کارها وارد میشه و از طرفی هم حداقل طبق برنامه زمانی پیش میرم و از برنامه ریزی نا امید نمیشم.
جمع بندی :
۱- پیشنهاد میکنم برنامه sectograph رو درکنار پومودورو استفاده کنید.
۲- انعطاف پذیری در زمان بندی بین task های مختلف. ( حداقل تا وقتی که در این کار حرفه ایی شویم)
۳- برنامه ریزی و زمان بندی را جدی بگیریم چون بر روی عزت نفس تاثیر دارد.
پ.ن: از برنامه Focus To-do برای اندروید استفاده میکنم و تا الان راضیم.
سلام
پومودورو برای من در انجام کارهای ناخوشایندم که ضرورین خیلی کمک میکنه چون اجازه نمیده بیش از حد خسته بشم؛ اما برای خود من نکته ای که بسیار کمک کننده بود تفاوت مدت زمان باکسها با توجه به موضوعات و کارهایم بود! برای مثال درمورد وظایف ناخوشایند کف ۲۵ دقیقه را درنظر میگرفتم در حالی که برای مطالعۀ یک کتاب که ذهنم آمادگی اش را دارد ۴۵ دقیقه را، در این میان نیز باکس های دیگری بودند! البته شاید نقد به این روش این باشد که خیلی متوجه نمیشویم در روز چقدر زمان داریم یا چقدر میتوانیم دقیقا مطالعه کنیم اما بنظرم مهمتر از هرچیزی (طبق درسهای گذشتۀ متمم)، شخصی سازی یک تکنیک یا توصیه است.
این تکنیک کمک می کنه تا بتونیم ماهیچه های توجه خودمون رو ورز بدیم و قوی کنیم. از اونجایی که تمرکز طولانی مدت در این عصر پریشان فکری که مورد هجوم همه جانبه راهزنان توجه هستیم بسیار سخته، تعهد به تمرکزهای کوتاه مدت و افزایش تدریجی اون ها به نظر میتونه راهکار مناسبی برای رسیدن به هدف باشه.
این مطلب رو قبلاً خونده بودم و کمی هم از تکنیک پومودورو استفاده میکردم. اما به‌نظرم رسید جا داره دوباره بخونم که بهتر متوجه بشم.
برای اینکه ذهنم رو مرتب کنم، اینطور خلاصه میکنم:
می‌خوام برای انجام کاری، ۳ ساعت زمان بذارم. می‌تونم این ۳ ساعت رو:
اگر با پومودرو انجام بدم، بهتره. یعنی:
پی‌نوشت‌ها:
۱: تقسیم‌بندی ابتدای متن برای برنامه‌ریزی (بر اساس فعالیت‌ها یا بر اساس قطعات زمانی)، برای من ابهام ایجاد کرد. چون برنامه‌ریزی معمولاً بر اساس ترکیب این‌ها انجام میشه. یعنی می‌گیم می‌خوام امروز خرید خانه رو انجام بدم که فکر میکنم ۱ ساعت زمان میبره. بنابراین اینکه تکنیک پومودورو، همون برنامه‌ریزی بر اساس قطعات زمانی باشه یا زیرمجموعه‌ای از اون باشه، برام مبهمه.
۲: task-boxing رو سرچ کردم ولی نتیجه‌ای نبود و فقط time boxing در نتایج می‌آمد.
۳: در ترکی هم به گوجه‌فرنگی میگن بامادُر!
در مورد خودم فکر می کنم تکنیک پومودورو برای بعضی از کارهام عالی هست و برای بعضی نه.
مثلا برای متمم خوانی داشتن ۳پومودورو در روز برای من می تونه خیلی خوشایند باشه؛ اما در زمان هایی که برای سایت مشغول تولید محتوا می شم با توجه به اینکه به شدت غرق در نوشتن می شم، رسیدن به پایان پومودورو قبل از اتمام نوشتن می تونه برام خوشایند نباشه و دوباره تمرکز کردن روی محتوا به نظرم سخت میاد.
علاوه بر این کارهای کوچکی هستند که مدت ها در لیستم خاک می خورند فکر می کنم پومودورو برای کاهش بار روانی اون کارها و انجام شدن شون هم می تونه جذاب به نظر برسه.
من بدون اینکه از این روش استفاده کنم ( حداقل با برداشتی که از این متن از این روش پیدا کردم) چشم بسته میگم به درد من یکی واقعا نمیخوره، نمیدونم تو جواب مکانیکی بودن این روش و احتمالا حس غل و زنجیری که به آدم میده چه توجیهی آورده ولی شبیه همین روش رو خیلی ها برای کنکور هم استفاده می کنن ( مثل دفتر برنامه ریزی قلم چی، چیزی که تو ذهنمه قدیما این شکلی بود، روزانه باید مشخص میکردی)، من خودم برنامه ریزی هفتگی رو بیشتر میپسندم، مثلا بیام بگم تو این هفته این کارها رو باید انجام بدم، احتمالا هر کدوم از این کارها هم انقد زمان میبره، از اینجا به بعد دیگه طی هفته دست من بازه کدوم رو کی بخوام انجام بدم، یادمه دوره ی کنکور هم کارشناسی هم ارشد از این روش استفاده کردم و نتیجه ی خوبی هم گرفتم ( بعد یه مدت هم دیگه تایم مورد نیازم کامل دستم میومد)، مثلا میگفتم این هفته ۲۰ ساعت فیزیک میخونم، ۱۰ ساعت ادبیات و …. دیگه این که چه روزی چی بخونم رو مشخص نمیکردم، بلند میشدم ببینم کدوم رو حال دارم انجام بدم، و هر روز هم جدول هفتگیم رو تکمیل میکردم! بعضی موقع ها این جوری میشد که میدیدم تا آخر هفته اصلا مثلا سمت درس ادبیات فارسی نرفتم، دیگه اونجا رو خودم فورس میذاشتم که ادبیات رو هم بخونم!
البته این نکته رو هم بگم از تایم باکسنیگ استفاده میکردم صرفا با این هدف که تو اون زمانی که مشخص کردم فقط یک فعالیت رو انجام بدم
من با تکنیک های زیادی برای برنامه ریزی و مدیریت زمان کار کردم و معمولا شکست خوردم. مثل بولت ژورنال، دفاتر برنامه ریزی و تو دو لیست ها و …
به نظرم مدیریت زمان خوب باید ترکیبی از وظیفه و زمان باشه و یه انعطاف خیلی خوبی از برنامه ریزی زمانی روزانه داشته باشیم.
قوانین سفت و سخت معمولا خسته کننده و مکانیکی میشه و نتیجه اون شکست و دلسردی بیشتر میشه. چون روزانه وظائف غیر منتظره ای پیش میاد که نمی دونیم چند پومودورو هم زمان می بره.
به نظرم اگه قراره یه زمانبندی خوب داشته باشیم، باید روی نصف اون برنامه زمانی مون برنامه ریزی حساب شده کنیم. یعنی اگه روزی ۶ ساعت زمان خلی داریم روی سه ساعتش کار کنیم، ثبتش کنیم و پیگیریش کنیم.
همچنین در کنار زمانمون وظائفمون را هم به فاکتورهایی مثل مدل آیزنهاور (بر اساس ضرورت و فوریت) اولویت بندی کنیم تا تو باکس زمانیمون قرار بگیره.
از اونجایی که من کلا به مبحث نظم ، برنامه ریزی و مدیریت زمان علاقه زیادی دارم ، هر جا تکنیک و روش جدیدی در این زمینه می بینم سریع جذبش می شم و امتحان می کنم .
بنظرم این تکنیک و تکنیک هایی مشابه این که باید در مدت زمان خاص و یا طبق شرایط خاصی ، روی یک موضوع و یا وظیفه خاص تمرکز بشه ، مناسب افرادی هست که بخش بیشتر زمانشون در اختیار خودشون هست.
اما مثلا در مورد یک مادر با بچه کوچک این نوع تکنیک ها چندان کارایی ندارن . چون معمولا اینجوری هست که یک مادر موقع انجام کار بارها از سمت بچه فراخونده می شه و مجبوره کار رو رها کنه و دوباره در صورت امکان برگرده و ادامه بده و …
مگر اینکه زمان های تنظیم شده خیلی کوتاه باشن و یا کار موردنظر نیاز به تمرکز و دقت زیادی نداشته باشه .