۱۳۳ نظر برای تکنیک پومودورو چیست؟ | چرا به سراغ تایم باکسینگ می‌رویم؟

1. محمد امین زندی فرد گفت:

   ۵۷۸ دیدگاه | ۱۸۸۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   چالشی به نام گوجه فرنگی (پومودورو)

   از پومودورو به عنوان یک چالش یاد می کنم به این دلیل که عمل به آن برای من در هاله ای از ابهام بود. به خاطر دارم که در اولین برخوردم از این تکنیک بسیار خرسند شدم و مطابق با شخصیتم که یک Activater هستم ،به سراغ انجام آن رفتم. در خارج از گود و به صورت تئوری، این تکنیک بسیار برایم جذاب بود اما در باطن، این اوضاع کمی متفاوت بود.

   اتفاقی که در انجام این تکنیک برای من می افتاد این بود که تمرکزم به جای انجام یک کار به انجام یک پومو ،معطوف شده بود. اکنون می دانم که این بدترین اتفاق برای یک سیستم است که هدف گذاری اشتباه نام دارد. سیستم ذهنی شما کاملا درست کار می کند اما نتایج دلخواه خلق نمی شود. سیستم من نیز به درستی کار می کرد اما هدفش انجام یک پومو بود به جای اینکه فعالیت(تسک) محور باشد.

   احساس می کردم ذهنم بیشتر به زمان توجه می کند. با انجام این تکنیک زمان برای من اهمیت بالایی پیدا می کرد. شاید با خودتان بگویید ،این که خوب است اما در باطن اتفاقی که می افتاد این بود که بازده من به دلیل این توجه جانبی به زمان کاهش پیدا می کرد علاوه بر این فکر می کردم که باید در یک پومو یک فعالیت کامل انجام شود که در بعضی از اوقات به آن نمی رسیدم. این نرسیدن عاملی برای ایجاد سر خوردگی در من بود.

   من ازانجام تکنیک پومودورو دست کشیدم به این دلیل که به نظر خودم دلایل کافی برای ترک آن را داشتم اما چند روز پیش تصمیم گرفتم تا با یادگیری بیشتر و کمی تحقیق ،بالاخره حکم قطعی بدهم که آیا برای من این روش می تواند ثمر بخش باشد یا خیر؟

   بنابراین با آگاهی از سوگیری هایی که این مغز خاطی می توانست انجام دهد ،به سراغ مقالات موجود در رابطه با این تکنیک رفتم و نتیجه به شرح زیر بود.

   هیچ مقاله ای نیافتم که بتوانم بر آن قسم بخورم که این روش بی نظیر است.

   نمی گویم که هیچ مقاله ای در این زمینه نبود بلکه مقالاتی که وجود داشتند آنطور که باید و شاید، جوابگوی انتظارات من نبودند. بعضی از مقالات گروه کنترل نداشتند، بعضی از مقالات از هدف خود فاصله گرفته بودند ،بعضی از مقالات نمونه کمی داشتند گاهی این نمونه ها تک رقمی می شد و از این قبیل مسائل.

   با توجه به این شرایط ،احساس کردم که توپ کاملا در زمین من است. بنابراین باید مشکلات را به همراه حُسن های آن ،بسنجم.دراین حال ،من دو کفه در برابر خود می دیدم.

   ۱_زمانی که بر اساس پومو عمل می کنم و کار هایم را انجام می دهم.

   ۲_زمانی که در حال انجام یک وظیفه(تسک) دچار غرقگی می شوم.(که برای من این موضوع بسیار محتمل است)

   احساس می کنم که پومو ،باعث ایجاد آگاهی از گذر زمان می شود در حالی که در غرقگی ،گذر زمان مشخص نیست. این رکن ،برای من دلیلی است که این دو را در برابر یکدیگر قرار بدهم. شاید بعضی از شما ها بگویید که غرقگی می تواند درقطعات پومو نیز رخ دهد .باید در جواب بگویم که حرف شما کاملا درست است اما این غرقگی چگونه خواهد بود؟ بر اساس مقالاتی که من مطالعه کردم ، قلب پومو ۲۵ دقیقه است اما مقالات اذعان می کنند که این تمرکز می تواند تا ۴۵ دقیقه نیز تداوم یابد. تونی بوزان نیز در مطالب خود کم و بیش ،همین حرف ها را می زند.

   بدیهی است که بلافاصله غرقگی ایجاد نمی شود ،پس زمانی لازم است که این غرقگی ایجاد می شود. حال این زمان را از تایمی که وجود دارد کم کنید خب فرض کنید شما ۲ ساعت زمان دارید، می توانید ۱٫۳۰ ساعت غرقگی را تجربه کنید یا کمتر از ۱ ساعت غرقگی را تجربه کنید. به هر حال نتیجه مشخص است که در پومو ممکن است غرقگی کمتری را تجربه کنید.

   حال زمان آن رسیده است که مَحاسن پومو را در اینجا لیست کنم.

   ۱_تناسب میان کار سفید و کار سیاه، این تناسب می تواند کارآیی بیشتری را برایتان در لحظه و کارآیی بیشتری را در افق زمانی میان مدت ایجاد کند.

   ۲_در ۵ دقیقه ای که به کار سفید اختصاص دارد می توان فعالیت های کششی را انجام داد که بر اساس تحقیقات باعث افزایش بهروری می شود. فارغ از اثر بهروری این فعالیت های کششی باعث کمتر خسته شدن در مدت زمان طولانی و اصلاح وضعیت سر و گردن می شود که در میان مدت احتمال بروز مشکلات سر و گردن را برای شما کاهش می دهد.

   ۳_این تکنیک با قطعه ،قطعه کردن فعالیت های بزرگ به فعالیت های کوچک ،انرژی فعالسازی کار را کاهش می دهد .این کاهش باعث کاهش احتمالی اهمال کاری و به تعویق انداختن کار می شود.

   ۴_در بعضی از مقالات ،به این نکته اشاره شده بود که این تکنیک برای multi_tasking عملکرد بارزی دارد. این حرف کاملا برایم محتمل است به این خاطر که در یک پومو ،شما متعهد می شوید که یک فعالیت را انجام دهید اما در غرقگی احتمال چند کاری وجود دارد.

   ۵_درک بهتر از عملکرد حاصل می شود. به نظرم این نکته برای مدیریت زمان ،حیاتی ترین نقش را بازی می کند. اینکه شما بدانید که برای هر کار چه زمانی را به صورت اختصاصی گذاشته اید، باعث می شود که خودشانسی بیشتری از عملکرد خود داشته باشید بنابراین برنامه ریزی دقیقتری نیز خواهید کرد و از رویا پردازی در برنامه ریزی فاصله می گیرد. 

   اما زمان آن رسیده است که در رابطه با کار عمیق چند نکته ای نوشت:

   در کار عمیق بدون انجام تکنیک پومو، ما با اینرسی کمتری مواجه می شویم. نمی دانم در انجام کار هایتان به این دقت کرده اید یا نه ،حداقل برای من اینگونه است. بهترین نتایج در میانه رو به انتهای کار حاصل می شوند. کمتر برایم پیش آمده است که بلافاصله یک نتیجه عالی در شروع کار بگیرم. مثالا نشده است که بالافاصله در شروع خواندن کتاب به یک مفهوم عمیق پی ببرم.

   کار عمیق بدون پومو این رکن را دارد که اهمیتی به زمان نمی دهد و تمامی وجودتان را به کار معطوف می کند.بنابراین اختلالات کمتری را به نسبت پومو تجربه خواهید کرد.

   من کارعمیق را مختص نوع دوم نمی دانم بلکه در نوع چهارمی که کال نیوپورت مطرح می کند به نام کار عمیقی ژورنالیستی ،بیان شده است که حتما لازم نیست که کار عمیق در زمان بالایی شکل بگیرد. بلکه در زمان های اندک نیز می شود کار عمیق را تجربه کرد به شرط آنکه مهارت لازم وجود داشته باشد.

   اینها نتایج تحقیقات و تأملات من بر این موضوع بود که نقش گوجه در رسپی مدیریت زمان چگونه است. حقیقتا ابتدا می خواستم که با توپ پر پومودورو را نقد کنم اما بعد ازانجام این تحقیقات، با توجه به مزایا و معایب آن ،من پومو را ترجیح می دهم.در عین حال توصیه می کنم که این روش را برای خودتان شخصی سازی کنید. تاکیدی بر این نیافتم که حتما باید کار سیاهتان ۲۵ دقیقه باشد. بنابراین بهتر است این روش را به کرّات انجام دهید تا روشی را که بیشترین تطبیق را با شما دارد را از دل آن استخراج کنید.

   قسمتی از رفرنس هایی که من مطالعه کردم.

   https://www.ejournals.ph/article.php?id=17041

   https://iris.unito.it/bitstream/2318/1715621/1/P.2008.3.enGobboFVaccariM-XP2008.pdf

   https://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1402/1402.4320.pdf

   دو مقاله بالا نکات قابل توجهی را در رابطه با پومو در کار تیمی مطرح کرده.

   https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/153513/1/2020usmanphd.pdf

   توجه به جزییات در این مقاله هم برای من جالب بود.

   https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/10656219.2016.1191926

   منبع

   منبع

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. مسرور صالحی گفت:

   ۱۰۳ دیدگاه | ۱۱۲۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   با سلام

   پس از گوش دادن تراک دوم مهارت یادگیری، آموختم که زمان حداقل و حداکثری برای یادگیری قرار بدهم و هر بار که مشغول انجام کاری میشوم و یا مطلبی مطالعه میکنم در کنار دستم یه تکه کاغذ قرار میدهم که زمان شروع فعالیت را ثبت میکنم،مثلا ساعت ۱۰:۵۰ و هر موضوع خارج از فعالیت به ذهنم میرسه و لازم است که بعدا انجام بدهم در اونجا مینویسم و پس از انجام فعالیت یا پایان زمان، آن کارها را انجام میدهم…

   اکنون با خواندن این تکنیک، هم میشود میزان فعالیت را مشخص کرد و هم تعداد پومودوروی مورد نیاز و مورد توان در هر زمان…

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. فاطمه آهنگرانی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

   ۲۴ دیدگاه | ۱۷۰۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   با توجه به تجربه من به نظرم این روش بیشتر برای کارهایی تکرار و تمرینی موثر هست. مثلا تمرین یک حرکت ورزشی یا تمرین موسیقی، به خصوص کارهایی که ترس از انجامشون داریم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. رویا حیدریان ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۱۹۶ دیدگاه | ۱۲۶۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   من هم یک پومودوروی تخم مرغی شکل خریده بودم که نهایتا روی یک ساعت میشه تنظیمش کرد. یک اتفاق خنده دار که می افتاد این بود که هر وقت این پومودورو زنگ میزد من از ترس میلرزیدم و کلا موقع کار همه حواسم به پومودورو بود که کی زنگ میزنه، و من نترسم. اما دور شدنش هم فایده نداشت. کلا حواس منو پرت میکرد و مدام کنجکاو بودم چقدر گذشته، چقدر مونده، میرسم مثلا تا پایان فصل بخونم. خلاصه تقریبا کنار گذاشتمش. و هنوز (شاید به اشتباه) با همون شیوه خودم کار میکنم که یک کاری رو میشینم پشتش تا تموم بشه. ممکنه شش ساعت بدون استاپ مثلا یک فایل ارائه رو بشینم کامل کنم یا حتی ۱۰ ساعت پشت هم یک کتاب رو بخونم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
5. آدریان بدل‌توانا ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۵ درس)

   ۴۲۲ دیدگاه | ۲۶۴۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   من تکنیک پومودورو را بیشتر از سه ساله که انجام می‌دم و اخیراً چند ماهی می‌شه که کاملاً به اپلیکیشن Forest مهاجرت کردم و با استفاده از این برنامه زمان‌های پومودورور را ثبت می‌کنم.

   احساس می‌کنم پس از این مدت زمان استفاده، به یک فوت کوزه‌گری رسیدم که می‌تونه این تکنیک را موثرتر بکنه.

   روشی که البته به درد حرفه‌ای‌هایی می‌خوره که مدت‌هاست پومودورو با زندگی‌شون آمیخته شده و برای آن‌ها مناسبه؛ حتی شاید برای کسانی که تازه شروع به استفاده از پومودورو کردند مضر باشه.

   خیلی خوبه که اولش که شروع می‌کنید با بیست دقیقه شروع کنید، اما به تدریج که این تکنیک در سبک زندگی‌تان جا افتاد و به یک عادت تبدیل شد، رفته رفته و کم کم زمان را بیشتر و بیشتر کنید و نگذارید ثابت بمونه.

   می‌دونم سخته ولی درست مانند ورزشکاری که خسته هست و کلی عرق کرده اما همچنان از زیر یک حرکت سخت و سنگین شونه خالی نمی‌کنه، شما هم مقاومت کنید تا عضلات و ماهیچه‌های تمرکزتان قوی‌تر و قدرتمندتر بشه.

   اگر روی همان بیست یا سی دقیقه بمونید بعد از مدتی این کار خسته کننده می‌شه که مکرراً بیست دقیقه تمرکز کنید و پنج دقیقه استراحت؛ با توجه به اینکه ممکنه پیشرفت‌تان در یک کار در مدت زمان بیست دقیقه کم باشه این حس تشدید هم می‌شه.

   برای خیلی از تسک‌ها بیشتر از بیست دقیقه و نیم ساعت لازمه که engage بشید و علاوه بر اون احساس پیشرفت در انجام کار بهتون دست بده.

   البته اگر زیر مدت زمانی که برای پومودورو وضع کردید کار را انجام دادید که عالیه از حالت زمان سیاه خارج بشید و وارد فاز زمان سفید بشید و استراحت کنید.

   اما به نظر می‌رسه برای خیلی از کارهای مولد و مفید بیشتر از بازه‌های بیست دقیقه تا نیم ساعت لازمه و اگر به تدریج به حوالی «یک ساعت تمرکز پیوسته» بتونیم برسیم عالی می‌شه.

   مهم این هست که در کارهایی که انجام می‌دهیم حس پیشرفت داشته باشیم و اگر قدم‌های خودمان را خیلی کوچک برداریم، به جای حس پیشرفت ممکنه احساس ملال و bordem ایجاد بشه و اساساً ادامه‌ی فعالیت دادن‌مان مختل و متوقف بشه.

   می‌دونم و درک می‌کنم که برای عمده‌ی مردم -در عصر شبکه‌های اجتماعی و و این دوران حواس پرتی- تمرکز برای همین بازه‌ی زمانی بیست دقیقه و نیم ساعته هم زیاده و حتی گاه غیر ممکنه و من این توصیه را به کسانی کردم که هم اکنون به راحتی -و بدون مشکل- حداقل بیست دقیقه، بیست دقیقه تکنیک پومودورو را انجام می‌دهند و به این شیوه‌ی کار کردن و تمرکز کردن عادت دارند.

   و البته توضیحاتی که دادم تا حد خیلی زیادی شخصیه و شاید دیگران الزماً چنین تجربه‌ای را نداشته باشند و آن‌چه مطرح شد را درست یا مفید ندانند.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
6. سوده عابدینی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

   ۱۱۲ دیدگاه | ۱۲۴۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   با این حال که غالبا از نظر ذهنی خیلی به برنامه ریزی علاقمند هستم و در این کار ید طولایی هم دارم اما به نظرم زندگی انسان هیچوقت اینقدر غیر قابل انعطاف نیست که کل برنامه یک روز و هر روز هفته رو بشه توی چنین چیزی جا داد. تجربیات متنوع من با برنامه های مختلف و حتی در سنین مختلف هم اینو ثابت کرده.

   ولی مساله غیر قابل انکار اینجاست که این نوع از برنامه ریزی دقیق بی نهایت به تخمین زمان (همونطور که در متن هم خوندیم) یعنی چه زمانی برای انجام یه کار خاصی نیازه کمک میکنه. این باعث میشه در طولانی مدت تخمینهای دقیقتری برای انجام کارها بزنیم و یه جورایی درونی شه. -یه مثال نه چندان مرتبط ولی هم مسیر: ترم اول دانشگاه رشته معماری بودم که استاد ازمون خواست حدس بزنیم طول و عرض یه ماشین چقدره؟ تقریبا کسی نبود که بتونه روی حدسش پافشاری کنه. اما اگر همین سوالو الان بعد یک دهه راجع به یه جسم ناشناخته ازم بپرسن احتمالا جواب دقیقی میدم و نسبتا هم میتونم روش مطمئن باشم.-

   البته بازهم به نظرم این روش برای روزهای خیلی خیلی شلوغ مناسب باشه و یا اینکه اگر کار خاصی مثل درس خوندن هست که ممکنه بخاطرش زندگی رو تعطیل کنیم.

   * یه تکنیکی به پیشنهاد مشاور مدرسه در زمان پیش دانشگاهی داشتیم که البته متفاوت از این بود اما گفتنش خالی از لطف نیست. اولین روز به کلاسمون اومد و ازمون خواست روی برگه کاغذی بنویسیم روزی چند ساعت درس میخونیم. عددا همه ۸ به بالا! گفت تا هفته بعد با کورنومتر هر زمانی که درس میخونید رو حساب میکنید. اینجوری که حتی اگر وسط درس یه لیوان آب خوردین باید زمانو قطع کنید. یا اگه فکرتون منحرف شد قطعش کنید فکر کنید و دوباره برگردین به درس. بعد یک هفته روی همون کاغذ عددامونو نوشتیم و بلا استثنا همه حداقل ۲ ساعت کمتر نوشتن. تازه بعد از اون بود که تا اخر سال تونستیم مطالعه مفیدمون رو افزایش بدیم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
7. سامان زندیانی ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۱۴۴ دیدگاه | ۲۰۶۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   برای ویندوز من از نرم افزارهای زیر استفاده می کنم که بسیار ساده و راحت هستن:

   YAPA

   Free timer

   برای پاسخ دادن وارد شوید
8. حسین دستواره گفت:

   ۲۶ دیدگاه | ۳۰۶۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   من کارم طوری هست که نمیتونم تمرکز کنم و در حین اینکه تماس میگیرم با مشتری ها ممکنه چندین نفر باهام کار داشته باشن و عملا پومودوروی من بهم میریزه، این رو چیکار کنم؟

   برای پاسخ دادن وارد شوید
9. علیرضا گفت:

   ۱ دیدگاه | ۱۱۳۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   یکی از ایرادات چند هدف داشتن به نظر من وجود نداشتن تمرکز لیزری و این مسئله یکی از بزرگترین دغدغه های هر کس میتونه باشه.این تکنیک به گمانم بتونه خیلی خوب این مشکل را حل کنه.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
10. ریحانه رسول‌زاده گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

    ۸۶ دیدگاه | ۳۳۷۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من با روش تایم باکسینک سال کنکورم آشنا شدم و به طور ویژه خود تکنیک پومودورو رو از حدود ۵ سال پیش شروع کردم. تغییراتی که توی زندگی من ایجاد کرد،‌ چشم‌گیر بود. در این چند سال تقریبا تمام کار‌های جدی‌م رو با این تکنیک پیش بردم و به همه‌ی دوستانم هم پیشنهادش کردم.
    برای من این که به طور کمّی بتونم مقدار کاری که می‌کنم رو ببینم خیلی انگیزه‌ساز بوده و هر روز سعی می‌کردم که این مقدار رو تا جایی که می‌تونم بیش‌تر کنم یا یک حداقلی رو حفظ کنم.

    در رابطه با نسبت زمانی، من همون ۲۵ دقیقه رو انجام می‌دم و اگر بخوام طولانی ترش کنم، زمان استراحت بینش رو حذف می‌کنم.
    این کار چند تا حسن داشته برام.
    اول این که ۲۵ دقیقه نه کمه نه زیاد. وقتی می‌خوام کاری رو شروع کنم به خودم می‌گم ۲۵ دقیقست دیگه! زود تموم می‌شه و این باعث می‌شه کم‌تر احتمال داشته باشه که دچار اهمال بشه اون کار.
    دوم این که من برام حفظ تمرکز خیلی کار سختیه و ۲۵ دقیقه زمان مناسبیه که می‌تونم متمرکز روی کاری باشم و فکر می‌کنم اگر بیش‌تر بشه این مدت نتونم از پسش بر بیام و مجبور شم از کیسه عزت نفسم خرج کنم!
    سوم این که عدد نهایی کاری که دارم انجام می‌دم با باکس‌هایی ۲۵ دقیقه‌ای طبیعتاً بیشتر از مقدار‌های بیش‌ترشه و این در نهایت روز بهم حس بهتری می‌ده. مثلا برای حدود ۳ ساعت کار درسته که فرقی نداره ۷ تا پومودوروی ۲۵ دقیقه‌ای یا ۴ تا پومودوروی ۴۵ دقیقه‌ای‌ از نظر زمانی، ولی از نظر حسی که دارم ۷ تا بیش‌تره از ۴ تا و انگیزه بیشتری می‌گیرم!

    راجع به نحوه انجامش من مدت طولانی با اپلیکیشن Be Focused روی IOS کار می‌کردم. این اپلیکیشن خیلی کاربر پسنده. کار باهاش راحته، نمودار پیشرفت می‌ده و اینجوری بهتر قابل ارزیابیه. ولی مشکلی که من باهاش داشتم این بود که من وقتی کاری می‌کنم گوشیمو می‌ذارم روی سایلنت و این اپلیکیشن وقتی گوشی سایلنته دیگه آلارم نمی‌ده که پومودوروت تموم شده. مجبور بودم یا گوشیمو سایلنت نکنم یا اگر سایلنت می‌کنم به طور ممتد حواسم به گوشی باشه که کی پومودورو تموم می‌شه و هر دو حالت باعث می‌شد distract شم و به خودم می‌اومدم می‌دیدم تمرکزم رو از دست دادم و مشغول چرخیدن در فضای مجازی یا کارهای مشابه دیگه هستم. برای همین کنارش گذاشتم. دیگه از این اپلیکیشن استفاده نمی‌کنم و موقع کار گوشیمو در دسترس نمی‌ذارم و با تایمر ساعتم زمان می‌ذارم. و برای این که تعدادشون رو قاطی نکنم روی کاغذ می‌نویسم.
    الیته روش‌های زیادی برای کنترل زمان هست. از بینشون، شرکت شیاومی یک سری چراغ مطالعه طراحی کرده (یک نمونش اینه) که با گوشی می‌شه روش پومودورو تنظیم کرد و سر اون باکس زمانی‌ای که براش تعریف کردی خاموش می‌شه و متوجه می‌شیم که زمان پومودورو تمام شده.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
11. سعید بنی نصرت ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۸ دیدگاه | ۱۸۳۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    بسیار بسیار بدرد بخور

    من الان حدود ۲ هفتست که دارم با این تکنیک کار میکنم و به شدت در تایمم صرفه جویی شده

    الان کاملن برنامه ریزی های کوتاه مدتی روزانه‌ام رو بر اساس تعداد پومودورو میچینم. حتا برای بیرون رفتم با دوستانم هم میگم بیشتر از ملن ۴ پومودورو وقت نمیذارم. تقریبن شده یک واحد زمانی برای من

    نرم افزارها رو استفاده نمیکنم و تایمر میذارم و در مدت درس خوندن و کلا گوشی رو میذارم کنار

    مطلب خوبی بود

    ممنون بابت به اشتراک گذاری

    برای پاسخ دادن وارد شوید
12. صحرا افشین گفت:

    ۹ دیدگاه | ۱۵۶۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    وقتی که کنکوری بودم نمی‌دونم از کجا یاد گرفته بودمش ولی درس خوندنم در قالب این تکنیک بود؛ به ازای هر ۴۰دقیقه درس ۴ دقیقه استراحت میکردم و بعد سه باکس یه استراحت ۲۰دقیقهه‌ای داشتم این زمانبندی رو از همون اول نداشتم اما با بررسی روند تمرکز و احساس خستگی منجر به بی تمرکزی و استراحت لازم برای سرزنده شدنم به این اعداد رسیدم و یکی از خوبی های این تکنیک منعطف بودنشه. اما با گذشتن از کنکور این تایم باکسینگ هم در زندگیم کمرنگ شد تا اسفند ماه امسال دوباره از این تکنیک برای آماده شدن برای آزمون علوم پایه استفاده کردم و زمانهای مطالعه بدون تغییر برام کارآمد بود تنها زمان استراحت بیشتری نیاز داشتم که شاید بخاطر ترم سنگینی بود که گذرونده بودم و درجا بعد امتحانات باید برای این آزمون آماده میشدم اما ایده‌ای تقسیم بندی روز به این چارچوب‌های زمانی و تخمین اینکه هر فعالیت چقدر از این چارچوب ها می‌بره به نظرم می‌تونه خیلی بیشتر بهم کمک کنه و حتی آشفتگی ذهنم رو کمتر و واقع‌بین تر کنه باید امتحانش کنم.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
13. شهروز ⭐ گفت: (عضو ویژه)

    ۹۲ دیدگاه | ۳۱۵۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من در زمان امتحانات از این روش استفاده کردم که نتیجه خیلی برای من داشت و الان که این کامنت رو مینویسم یعنی ۲۸اسفند۱۴۰۰ از سال جدید برنامه ریزی میکنم که این روش رو به کارهای دیگر هم بسط بدم بخصوص زبان انگلیسی ، فضای مجازی ، مطالعه ( مثل محمدرضا هر روز مطالعه داشته باشم )

    برای پاسخ دادن وارد شوید
14. هادی تاج بخش گفت:

    ۱۲ دیدگاه | ۲۶۵۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    چیزی که واسه من جالب بود استفاده از kitchen timer مایکروفر خونه بود که واسه مدیرت زمان تو آشپزی استفاده میکردم و حالا میتونم به جای ساعت پومودورو واسه مطالعه هم ازش استفاده کنم.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
15. حامدذات عجم گفت:

    ۶ دیدگاه | ۱۱۵۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من سنتی عمل میکنم lock my phone  رو میزنم کلاً گوشی قفل میشه. 

    برای پاسخ دادن وارد شوید
16. محمدجواد یعقوبی گفت:

    ۴۹۷ دیدگاه | ۱۹۵۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    پومودورو، بیش از اینکه امکان برنامه‌ریزی بهتر و نظارت بهتر روی انجام برنامه‌هایم را بدهد، به اولویت‌بندی و عملی کردن این اولویت‌ها هم به من کمک کرده. درس تفکر استراتژیک متمم،‌ تأکید دارد که برای منابع‌مان در زندگی، خوب است برنامه داشته باشیم. اینکه هر کدام را چقدر و برای چه فعالیتی انجام بدهم. یکی از اصلی‌ترین منابع هم «زمان» است. 

    برخی فعالیت‌هایم در طول روز مربوط می‌شود به مطالعه در رشته تخصصی‌ام. در کنار این موضوع، کار کردن موسیقی و متمم خوانی هم یکی از این فعالیت‌هاست. البته گاهی وقت متمم روزانه را به وبلاگ‌نویسی اختصاص می‌دهم. زمانی که به پومودوروی هر کدام اختصاص می‌دهم را تعیین کرده‌ام. برای درس‌های تخصصی‌ام، هر پومودورو ۴۵ دقیقه است. برای وبلاگ نویسی یا متمم ۳۵ دقیقه. برای موسیقی ۳۰ دقیقه. 

    روزانه سعی می‌کنم ۴ پومودورو ۴۵ دقیقه‌ای برای رشته تخصصی‌ام، ۲ پومودورو ۳۰ دقیقه‌‌ای برای موسیقی و یک پومودورو ۳۵ دقیقه‌ای برای متمم یا وبلاگ‌نویسی قرار بدهم. اگر شرایط درست پیش برود و مشکلی پیش نیاید یا برنامه غیرمترقبه‌ای اتفاق نیفتد.

    این‌ها شاید روی هم رفته بین ۴ تا ۵ ساعت کار عمیق را رقم بزند.

    با این کار هم برنامه‌ریزی را خوب انجام می‌دهم، هم تفکر استراتژیک و استفاده از منبع زمان را عملی کرده‌ام. کار لذت‌بخشی‌ست. انگیزه می‌دهد.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
17. هدی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۴ درس)

    ۲۰۸ دیدگاه | ۳۳۵۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من برای استفاده از این تکنیک تایمر های مکانیکی رو خیلی خیلی بیشتر ترجیح میدم. چون این تایمر ها رو نمیشه pause کرد. مجبوری که متمرکز بمونی. البته محیط هم باید ساکت و بدون distraction باشه. اما پومودور های دیجیتال رو بیشترشون رو میشه pause کرد و این خوب نیست. البته قابلیت تمرکز کامل هم دارن بعضی هاشون اما اون حس تایمر مکانیکی بازم ایجاد نمیشه. من هنوز البته موفق نشدم تایمر مکانیکی بخرم. ولی همونطور که گفتم تصورم این هست. 

    من از اپ های focus to do و ticktick تا حالا استفاده کردم. یک ویژگی خیلی خوبی که هر دوی این اپ ها دارن اینه که زمانی که صرف هر تسک میشه رو در روز و ماه و سال و یا بازه های دلخواه برات روی نمودار های مختلف ثبت میکنه و نتیجه ی کارت رو میتونی ببینی. و این در دادن insight بیشتر خیلی کمک کننده است. که البته ticktick خیلی قوی کار کرده و آپشن های متنوعی داره. 

    برای پاسخ دادن وارد شوید
18. محسن برزگر گفت:

    ۵ دیدگاه | ۱۳۹۴ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    سلام
    من از نرم افزار فارست (forest) برای متمرکز موندن استفاده میکنم و الان تایمش روی ۳۰ دقیقه ست کردم که این متن رو بخونم و کامنت بذارم و متعهد بمونم به تایمر.
    مزیت فارست که نرم افزار مطرحی هم هست نسبت به focus to do که از این نرم افزار هم اتفاقا استفاده کردم محیط سبز رنگش هست این رنگ بهم آرامش رو القا میکنه .focus to do رنگ قرمزش برام حالت اضطراری رو ایجاد میکرد و حس خوبی باهاش نداشتم
    مزیت بعدی فارست رابط کاربری ساده ترش هست من حداقل راحت ترم باهاش.
    آدرس وبسایتش رو گذاشتم میتونین دانلود کنید:
    https://www.forestapp.cc

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • شهرزاد راسخ ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۸ درس)

      ۱۴۸۰ دیدگاه | ۴۱۳۸ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      آقای برزگر عزیز.

      چون به این موضوع اشاره کردید که رنگ قرمز Focus To-Do برای شما حالت اضطراری رو ایجاد میکنه و حس خوبی باهاش ندارید، میخواستم بگم که خوشبختانه امکان تغییر رنگ و انتخاب تم دلخواه در این اپ وجود داره.

      شما میتونید در Setting این اپ، از طریق گزینه Theme تم دلخواه خودتون رو از میان چند تم‌ای که این اپ به شما پیشنهاد میده انتخاب کنید، که قائدتا با اون رنگ قرمز تفاوت زیادی داره و میتونه حس بهتری بهتون ببخشه.

      برای پاسخ دادن وارد شوید
19. شهرزاد راسخ ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۸ درس)

    ۱۴۸۰ دیدگاه | ۴۱۳۸ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من همیشه از انواع ابزارهای مدیریت زمان (دیجیتالی و فیزیکی) استفاده کرده‌ام و میکنم، اما هیچوقت آنچنان که باید، علاقه و تمایلی به استفاده از تکنیک پومودورو (برای طولانی مدت) نداشتم (قبلا گهگاهی ازش استفاده کردم و کنارش گذاشتم) و جزو کسانی بودم که حس می‌کردم این تکنیک، نگاه مکانیکی به زندگی داره و حس خوبی بهش نداشتم.
    اما اخیرا مدتی بود که احساس می‌کردم تمرکزم برای انجام کارهایی که برام از اهمیت بالایی برخوردار هستند کم شده و از اونطرف هم عوامل حواس پرتی زیاد. و این شرایط اصلا برام خوشایند و قابل قبول نبود.
    وقتی اخیراً کتاب کار عمیق رو خوندم و همچنین اهمیتِ داشتنِ تمرکز در بخشی از صحبتهای محمدرضای عزیز (جایی که به نقاط قوتش اشاره می‌کرد) باز برام یادآوری شد، بیشتر مصمم شدم که به صورت جدی و طولانی از برنامه‌‌ریزی بر اساس تایم باکسینگ پومودورو استفاده کنم و احساس کردم که در این شرایط این تکنیک بیش از هر ابزار دیگری میتونه به داشتن یک چارچوب زمانی خاص برای انجام فعالیتهای مهم‌ترم و داشتن نظم شخصی به من کمک کنه.
    با خودم فکر کردم که قرار نیست که من برای کل زندگی و همه کارها و فعالیتهای زندگیم از این تکنیک استفاده کنم که با تصور حس مکانیکی بودنش حسم خوب نباشه.
    من میتونم ازش برای کاملا متمرکز موندن روی انجام کارهایی که برام خیلی مهم یا مهم‌تر هستن و نتیجه و دستاوردشون برام مهمه و فکر میکنم که عدم تمرکز کافی داره بهره‌وریم رو پایین میاره استفاده کنم.
    و همچنین اینکه میتونم با استفاده از این تکنیک متوجه بشم که اون کار یا فعالیت موردنظر حدودا چقدر زمان میبره (چند پومودورو) این هم اتفاق خوب و مفیدیه.
    راستش من به تجربه متوجه شدم که زمان ۲۵ دقیقه یک پومودورو، برای کارهای معمولی‌تر مثل چک کردن شبکه‌های اجتماعی یا چک کردن ایمیل‌ها و مواردی از این قبیل خیلی مناسب هست.
    اما برای فعالیتهای مهمتری که میخوام برای متمرکز موندن از این تکنیک استفاده کنم – مواردی مثل مطالعه کتاب یا متمم، یا کار روی وبسایتم، یا نوشتن در وبلاگم – ۲۵ دقیقه به نظرم خیلی کم هست؛ چون تازه حس میکنم که توی اون زمان، تمرکزم به اوج خودش رسیده و مایلم که بیشتر ادامه بدم.
    فکر میکنم برای چنین فعالیتهایی مثلا زمان 40 یا ۴۵ دقیقه برای هر پومودورو برای من مناسبتر هست.
    علاوه بر ابزارها و اکستنشن‌های گوناگون پومودورو در وب و موبایل، ابزار زمانبندی پومودورو در سایت چیریلو هم وجود داره.
    من در حال حاضر از Focus To-Do: Pomodoro Timer & To Do List برای اکستنشن کروم و اپ موبایل استفاده میکنم.
    اما اپ Pomodoro Timer رو هم روی گوشیم نصب کردم و به نظرم کار باهاش دوست‌داشتنی هست.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • شهرزاد راسخ ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۸ درس)

      ۱۴۸۰ دیدگاه | ۴۱۳۸ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
      

      Focus To-Do: Pomodoro Timer & To Do List در اپ و اکستنشن خودش، اخیرا یه آپدیت جدید داشته و با چند ویژگی جدیدی که بهش اضافه شده به نظرم حتی دوست‌داشتنی‌تر از قبل هم شده.

      از جمله ویژگی‌های جدیدش:

      • اضافه کردن وایت نویزها (White Noise) (+ , + , + , +) که حین استفاده از این ابزار و انجام کارهامون، میتونیم با انتخاب وایت نویز دلخواهمون، ازش به عنوان صدای بک گراند محیط لذت ببریم. 
      • تنظیم صفحه به صورت شمارش معکوس Fullscreen 
      • Timer Mode: که این امکان رو بهمون میده که به راحتی هر قطعه‌ی زمانی رو که مایل هستیم (چه به صورت شمارش معکوسٰ و چه به صورت دستی از صفر تا هر زمانی که مایل به متوقف کردنش باشیم) برای تایم باکسینگ‌مون انتخاب کنیم  و بر اون اساس، کارهامون رو انجام بدیم.

      ضمن اینکه این ابزار، Report جالب و مفیدی رو هم در اختیارمون میذاره که میتونیم هر بار خودمون رو مورد ارزیابی قرار بدیم.

      برای پاسخ دادن وارد شوید
20. سجاد رحیمی مدیسه ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۶ درس)

    ۱۱۵۸ دیدگاه | ۱۷۶۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
    

    من دنبال گوجه پومودرو گشتم و پیدا نمی کنم. به اعتقاد و تجربه بنده، وسیله فیزیکی از تکنیک بسیار برتر و کاربردی تر از نرم افزارها و سایت های این مهارت هست.

    برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 2 3 4 5 … 7 بعدی »