بریده‌هایی از کتاب برچیدن کتابخانه‌‌ام | آلبرتو مانگل

۲۶ نظر برای بریده‌هایی از کتاب برچیدن کتابخانه‌‌ام | آلبرتو مانگل

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : صبا کیانی



از قول مادربزرگش می نویسد: «شما یاد می‌گیرید نه از آنچه دارید، بلکه از آنچه به یاد می‌آورید لذت ببرید.»
و اینکه:
«از دست دادن به شما کمک می کند تا به یاد آورید، و از دست دادن یک کتابخانه به شما کمک می کند تا به یاد آورید که واقعا چه کسی هستید»

1. رضا ثمرزاده ⭐ گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۱۷۵ دیدگاه | ۱۱۴۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

                           بریده هایی از کتاب برچیدن کتابخانه ام آلبرتومانگل
   با درود
   *)*  نظرات را خواندم , من هم ابتدا به کتابهای ام  خیلی وابسته  و تعلق خاطرعمیقی داشتم ,و با دیدن هر کتاب ام , لذت عمیقی مرا در می گرفت ,کتابهای تزئینی نبودند بلکه عملیاتی یا عملکردی بودند, لذا خیلی ایده آل گرا , برای کتابخانه ام هزینه میکردم ( تهیه قفسه کتاب و دیگر متعلقات آن , )

   *)*  ولی بعد از گذشت سالها , به خودم گفتم ,من انباردارم,  این کتابها زمانی ارزشمند خواهد بود که خوانده شده وهمه با هم , بهره ای از آن ببریم , در غیر اینصورت فقط باید جور نگهبانی , نگهداری , جابجایی آن را به عهده بگیرم  , از اینکه بخوانم و آنها را انبار کنم , برایم چه حاصلی به همراه خواهد داشت ,

   *)*  درهمین دوره زمانی , بخش اعظم مشکلات خود با دیگران را در نبود , زبان مشترک یافتم , چرا که بخشی از نکاتی که با مطالعه , یافته بودم , مشکل گشای دیگران نیز,  دریافتم , لذا  به فکر تشویق دیگران به کتابخوانی افتادم , حالا اگر دیگران قصد کتابخوانی داشته باشند,اولین قدم داشتن یا تهیه کتاب خواهد بود .

   )*)  در نهایت یافتم که باید از آنها دل بکنم , و دل کندم , و با گذشت زمان برایم آرامشی مطلوب به همراه داشته است  , که  راضی ام ,و بجایی دلتنگی برای کتابخوانه ام , بیشتر دغدغه کتابهایی که ندارم یا وقتی برای مطالعه آنها ندارم وجودم را در بر گرفته , که سعی می کنم با متمم , جبران کنم .

   با احترام

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. محمدرضا صفری گفت: (عضو ویژه)

   ۲۹ دیدگاه | ۴۶ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   ««شاید همهٔ هم‌خوابگی‌ها – با تصاویر، کتاب‌ها، آدم‌ها، ساکنان مجازی دنیای غیرواقعی – حزن به بار می‌آورند، چون به ما یادآوری می‌کنند که عاقبت تنهاییم.»»
   دلنوشته ای کوتاه از من:
   و آدمی، گریزان از تنهایی خود، از آغوشی به آغوش دیگر می‌خزد. ما همه معتادیم. معتاد‌هایی فراری از حقیقت. آیا روزی در کنج خیابانی خمار خواهیم مرد؟ یا جایی اراده‌ی نیمه جانمان جان خواهد گرفت؟ اراده‌ای آنقدر نیرومند که مجابمان کند به جای مخدر‌ها و مسکن‌ها، تنهاییمان را بپذیریم و با همه‌ی زشت رویی‌اش در آغوشش بکشیم. شاید آنگاه لختی بیارامیم…

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. جعفر عابدینی ⭐ گفت: (عضو ویژه)

   ۷۷ دیدگاه | ۴۰۴۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   “برچیدن کتابخانه ام”

   آلبرتو مانگل:

   آنچه ما در قالب کلمات بیان می‌کنیم، سایۀ سایه‌ها هستند. هر کتابی اعتراف می‌کند که تجربه‌های انسان را نمی‌توان به‌طور کامل و دقیق ثبت کرد. تمام کتابخانه‌ها اسناد درخشان این ناکامی هستند.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 2