بریده‌هایی از کتاب برچیدن کتابخانه‌‌ام | آلبرتو مانگل

۷ نظر برای بریده‌هایی از کتاب برچیدن کتابخانه‌‌ام | آلبرتو مانگل

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : صبا کیانی



از قول مادربزرگش می نویسد: «شما یاد می‌گیرید نه از آنچه دارید، بلکه از آنچه به یاد می‌آورید لذت ببرید.»
و اینکه:
«از دست دادن به شما کمک می کند تا به یاد آورید، و از دست دادن یک کتابخانه به شما کمک می کند تا به یاد آورید که واقعا چه کسی هستید»

1. سعید بیگی گفت:

   ۷ دیدگاه | ۳۲۷۷ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   من این بریده های کتابِ «برچیدن کتابخانه‌ام» را پسندیدم و لذت بردم. 
   من شیفتۀ کتاب و کتابخوانی‌ام و کمتر حاضرم کتابی را به کسی امانت بدهم. مگر اینکه او را بشناسم و از امانتدار بودنش مطمئن باشم.
   کتاب‌هایم به جانم بسته‌اند و تا حال نتوانسته‌ام کتابی از کتابخانه‌ام را به کسی هدیه بدهم. اگر لازم باشد، کتابی برایش می‌خرم و هدیه می‌دهم. شاید تصور کنید من خسیس هستم، شاید!
   کتاب برای من یک چیز شخصی است، مثل مسواک یا موبایل! و نمی‌خواهم کسی از علامت‌ها، یادداشت‌ها و حاشیه‌هایم بر کتاب‌ها هنگام مطالعۀ کتاب، چیزی سر در بیاورد!
   زیرا آن «آن» و آن «حال»، ویژۀ خودِ خودِ خودم است. همین.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. بهروز حبیبی گفت: (عضو ویژه)

   ۴۷ دیدگاه | ۱۵۴۱ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   کتابخوانی و کتابداری تقریبا یکی از شخصی ترین اصولی هست که بر اساس تجربیات شکل میگیرند و خیلی جالب نیست برام که بخوام شدیدا قاعده و قانون براش تعریف کنم ولی همین جمله زیبا از این درس برای من بس است “لحظه‌ای از شبانه‌روز نیست که دست‌یافتنی نباشیم:‌ خودمان را بی‌محابا در دسترس دیگران گذاشته‌ایم، موقع خواب، حین صرف غذا، در سفر، هنگام اجابت مزاج، ضمن هم‌‌آغوشی.”

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. زانیار حیدری گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۱ درس)

   ۴۹ دیدگاه | ۴۹۳ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   چقدر خوبه همه در مورد کتاب هایی که دارند و یا خوانده اند و یا می خواهند بخوانند حرف میزنند.

   من هیچ وقت نتوانسته ام به کسی حسادت کنم که از من پولدارتر، خوشتیپ تر یا بی نیازتر و یا هر چیز دیگر باشد. اما همیشه به کسانی که بیشتر از من دانسته و از من بیشتر خوانده اند حسودی می کنم.

   نمیدانم این کار من خوب است یا بد. نمیدانم ربطی به کمال گرایی دارد و یا اینکه من یک مریض روانی ام. فقط این را میدانم من به اینکه کسی از من بیشتر بداند حسودی می کنم.

   این را هم بگویم هر روز سعی می کنم چیزی یاد بگیرم، چیزی بخوانم و یا آهنگی گوش کنم و چیزی یاد بدهم. همیشه دوست داشتم کتابخانه ای برای خودم داشته باشم. اما نمی توانم و یا شاید خیلی کم کاری کرده ام. اما مطمئنم مسائل مالی در آن دخیل هستش.

   از اول درس مهارت یادگیری که شروع کرده ام همه به نوبت در مورد کتابهایشان حرف میزنن و خیلی از آنها در مورد کتابخانه هایشان. چقدر من خوشحالم که این همه دوست نا آشنا دارم که از من خیلی کتابخوان تر هستند.

   به وجود همه شما حسودی و افتخار می کنم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
4. محمدرضا رضائی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۴۱۸ دیدگاه | ۱۴۳۲ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   – از قدیم اهل کتاب خریدن بودم. کتاب‌هایم تا جایی که جا می‌شدند در یک قفسه جای می‌گرفتند و باقیشان رو، با شرمندگی، به قسمتی از کمد دیواری منتقل می‌کردم.
   – بعد از به دنیا آمدن پسرم، قفسه‌ی کتابخانه‌ام از اتاق به راهروی کنار هال تبعید شد و باز خوشحالم که هنوز هست و به انباری نرفته است.
   – چندوقت یکبار به سراغ کتابخانه‌ام می‌روم و بعضی از کتاب‌ها رو که دیگر علاقه‌ای به خواندنشان ندارم با کتاب‌های جدیدی که تازه خریده‌ام و یا در اولویت‌های بعدی بودند عوض می‌کنم.
   – با مرور کتاب‌هایم، تاریخچه‌ای از تغییرات علاقه و اعتقادم از ذهنم عبور می‌کنند (به یاد صحبت محمدرضای عزیز در مورد شریعتی و کتاب‌هایش افتادم). 
   – با خواندن این درس به یاد مصاحبه‌ای تلویزیونی با عبداله انوار هم افتادم. جای جای خانه‌اش پر از کتاب بود و چیزی که بیشتر از وسایل خانه به چشم می‌آمد کتاب بود. انگار در استخری از کتاب عشق می‌کرد.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
5. امین خُرمی گفت: (عضو ویژه)

   ۱۷۴ دیدگاه | ۴۲۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   “کتابخانهٔ من برایم فضایی به غایت شخصی بود – حصار و همزمان آیینهٔ من.”

    

   این جمله رو دوست داشتم به دلیل اینکه داره میگه این کتاب‌هایی که داریم بازتابی از جنبه‌هایی شخصیت ما هستن. و حتی وقتی که خودمون هم بهشون نگاه می‌کنیم، انگار به یاد میاریم که کی هستیم و چه صفت و ویژگی‌هایی داریم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
6. صبا کیانی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

   ۱۵۶ دیدگاه | ۲۱۸۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   از قول مادربزرگش می نویسد: «شما یاد می‌گیرید نه از آنچه دارید، بلکه از آنچه به یاد می‌آورید لذت ببرید.»
   و اینکه:
   «از دست دادن به شما کمک می کند تا به یاد آورید، و از دست دادن یک کتابخانه به شما کمک می کند تا به یاد آورید که واقعا چه کسی هستید»

   برای پاسخ دادن وارد شوید
   • سهیل کیانی گفت: (عضو ویژه و ارزیاب ۲ درس)

     ۹۹ دیدگاه | ۳۱۵ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
     

     پاراگراف دوم واقعا من رو به فکر فرو برد.
     مشاورم همیشه می‌گفت اون چیزی که خیلی برات مهمه،همون رو اگه ازت بگیرن چه کسی هستی؟
     و این پاراگراف باز تلنگر بود.

     ممنون.

     برای پاسخ دادن وارد شوید