امنیت به عنوان یک انگیزه

اجازه بدهید قبل از ورود به اصل بحث، در مورد یک نکته توافق کنیم.

ما در اینجا در مورد امنیت (Security) صحبت می‌کنیم. اگر چه بین امنیت در ماتریس فوربس و ایمنی (Safety) در هرم مزلو شباهت‌ها و نقاط اشتراک‌ زیادی وجود دارد، اما این دو دقیقاً یک مفهوم نیستند.

خواهیم دید که امنیت در مدل فوربس، چترِ گسترده‌تری است و مفاهیم بیشتری را در برمی‌گیرد.

بنابراین،  لطفاً در طول مطالعه‌ی این درس، به پیش‌فرض‌ها و پیش‌دانسته‌های قبلی از این واژه و مفهوم کمتر مراجعه کنید. 

 تقریباً پذیرفته شده است که یکی از ویژگی‌های موجودات زنده، تلاش برای تامین و حفظ امنیت‌شان است.

از انسان‌ها که برای حفظ امنیت، دور خود دیوار می‌کشند و خانه می‌سازند. تا حیوانات که خود را در طبیعت استتار می‌کنند.

و حتی گیاهان، که با شنیدن صدای جویده شدن، به اندازه‌ی توان خود می‌کوشند از زندگی‌شان دفاع کنند.

به همین علت است که عموم مدلهای انگیزش، بحثِ امنیت را به شکلی مطرح می‌کنند و مورد توجه قرار می‌دهند.

ما مفهوم امنیت را چگونه می‌‌آموزیم؟

امنیت در لایه‌ی فیزیولوژیک و غریزی ما وجود دارد.

این را همگی به خوبی تجربه کرده‌ایم. حتی در نخستین لحظات زندگی هم، نوزاد به محض نزدیک شدن دست ما به دستانش، می‌کوشد با انگشت دستان‌مان را بگیرد و با دور شدن از آغوش مادر گریه می‌کند.

فرار از درد، تلاش برای رفع گرسنگی، فریاد کردن و خشم، همگی از جمله ابزارهایی هستند که ما برای تامین امنیت خود، به صورت غریزی به آنها مجهز شده‌ایم.

اما در کنار این مکانیزم‌های فیزیولوژیک، خانواده هم با شرطی سازی (تقویت مثبت و تقویت منفی) به ما می‌آموزند که امنیت مهم است.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری انگیزش-و-هیجان به شما پیشنهاد می‌کند: