افسانه سیزیف | بی انگیزگی ناشی از انجام کارهای پوچ

۱۶۵ نظر برای افسانه سیزیف | بی انگیزگی ناشی از انجام کارهای پوچ

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : امیرمحمد قربانی



ماجرای میثم شروع رسمی تجربه‌های سیزیف‌ای من در محیط کار بود.

آن موقع، میثم پسری ۲۲ ساله بود. فقط خودم می‌دانم که چقدر برای این که به دلیل علائم او برسیم، تلاش کردم. چقدر به دنبال هر کسی که فکر می‌کردم می‌تواند در فهمیدن تشخیص بیماری او - که بیش از ۴۰ روز بستری بود و هنوز تشخیص نداشت -کمکی کند دویدم، تا حرف جدیدی پیدا کنم؛ به امید این که شاید سرنخی باشد برای فهمیدن بیماری او.

بالاخره به تشخیص رسیدیم؛ تشخیص خوشایندی هم نبود. با یکی از دوستان تمام مقالاتی که به آن - به شکل قانونی و غیرقانونی - دسترسی داشتیم، زیر و رو کردیم. کمتر از ۱۶ نفر تاکنون در سراسر زمین گزارش شده بودند که علائم مشابهی داشتند.

میثم، ویژگی‌های خاص دیگری هم داشت. این ویژگی‌ها، او را متمایز می‌کرد. هیچ کس تاکنون ندیده بود که این نوع سرطان، با چنین علائمی خودش را نشان بدهد.

در آن زمان، یکی از سنگین‌ترین رژیم‌های شیمی‌درمانی ممکن را استاد برای او گذاشت. او مبارزه کرد.

سرطان دوباره برگشت. پیوند شد. مبارزه کرد.

و سرطان دوباره برگشت.

این همه تلاش کرده بودم که او زنده بماند. هر بار با کلی زحمت این سنگ را تا بالای کوه می‌بردم و بعد دوباره، سنگ می‌غلتید و به سوی پایین می‌آمد.

ماجرای شبیه میثم کم نداشتم. رقیه نیز مثال دیگری بود که از او در وبلاگم (+) نوشته‌ام.

بارِ داستانِ سیزیفیِ میثم و رقیه و امثال آن‌ها، برای من به قدری زیاد بود که مدتی سعی می‌کردم سنگ بزرگی را برندارم که مبادا وقتی سنگ به قله‌ی کوه رسید، به پایین بغلتد. سنگ‌های کوچکتری را به سمت بالای کوه می‌بردم که اگر هم خواستند آن‌جا بر قله‌ی کوه نمانند، بالا آوردن مجددشان این‌قدر دردناک نباشد. اکنون خودم را از این بند تا حد زیادی رها کردم. اما ترس این که سنگ به پایین بغلتد، همیشه با من است.

سوالی برای خودم مطرح کردم. البته هنوز برای آن جواب دقیقی ندارم و صرفا سمت آن در حال حرکت هستم:

اگر بیمارت فوت کند، تو به مثابه سیزیف می‌شوی؟

قبلا از مدل ذهنی‌ام در مورد پزشکی در پروژه‌ی پایانی مدل ذهنی (+) نوشته‌ام. آن‌جا گفته‌ام که ۴ متغیر برای رضایت من نیاز است. تنها یکی از آن‌ها در مورد بیمار و خوب شدنش است. ولی به هر چهار تا نیاز است.

به این سوال باید بیشتر فکر بکنم. جواب‌هایی که در ذهنم هست، هنوز آن‌قدر ساختارمند نیستند که به خودم اجازه بدهم آن‌ها را در این‌جا بنویسم. هر وقت که جواب بهتری داشتم، ادامه‌ش را در همین‌جا می‌نویسم.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.