قصه گویی و انواع قصه‌های شخصی | چرا دوستان‌مان قصه زندگی خود را تعریف می‌کنند؟

در معرفی شش مرحله‌ی شکل‌گیری و توسعه روابط بین فردی، توضیح دادیم که نزدیک شدن و صمیمیت، بخشی از فرایند دوستی است که پس از برخورد اولیه شکل می‌گیرد.

طی فرایند نزدیک‌تر شدن و ایجاد صمیمیت، ما وقت بیشتری برای یکدیگر می‌گذاریم و بیشتر از پیش با هم صحبت می‌کنیم.

تعریف کردن از خاطره‌ها و رویدادهای زندگی، مسیر شغلی و آن‌چه برایمان روی داده، جابجایی‌ها و تغییرات زندگی، دوستانی که وارد زندگی‌مان شده یا از دایره‌ی روابط‌مان حذف شده‌اند، همه بخشی از قصه های ما را تشکیل می‌دهند.

اگر به رابطه‌ی خود با دوستان نزدیک‌تان فکر کنید، حتماً می‌توانید مقاطعی را به خاطر بیاورید که قصه گویی و روایت کردن زندگی بخش مهمی از گفتگوهای شما را تشکیل می‌داده است.

به اندازه‌ی کافی از مهارت گوش دادن گفته‌ایم و همه‌ی ما، در چنین مواقعی می‌کوشیم شنونده‌ی خوبی باشیم.

اما شاید اگر شناخت بهتری از قصه گویی و کارکرد آن در رابطه عاطفی داشته باشیم، بتوانیم گفتگوهایی را که به گفتن و شنیدن قصه می‌گذرد، بهتر مدیریت کنیم.

قصه گویی و انواع قصه ها و کارکرد آن‌ها، در حدی مهم بوده که محققان متعددی، بخشی از عمر مطالعاتی خود را بر روی آن متمرکز کرده‌اند. از جمله‌ی این افراد می‌توان به تری اوربوچ اشاره کرد که در این زمینه، مطالعات متعددی انجام داده و مقاله‌های مختلفی نیز منتشر کرده است و آن‌چه در ادامه می‌آید، بر اساس مطالعات اوست.

نمی‌توانیم یک فهرست قطعی و مشخص و محدود معرفی کنیم و بگوییم اگر کسی در حال تعریف یک خاطره‌ی کاری یا عاطفی یا بخشی از گذشته‌ی خویش است، حتماً به یکی از علت‌های زیر، به قصه گویی برای شما پرداخته است.

اما تری اوربوچ از سه زاویه‌ به روایت کردن زندگی برای دوستان و نزدیکان می‌پردازد. شناخت بهتر این زوایا، دو کارکرد مهم خواهد داشت:

• در همدلی، قوی‌تر عمل خواهیم کرد و می‌توانیم شنونده‌ی بهتری باشیم.
• بهتر می‌توانیم تصمیم بگیریم که هنگام شنیدن این روایت‌ها، چه نوع پاسخ و رفتاری داشته باشیم.

در ادامه، هر یک از این سه زاویه را به شکل مختصر معرفی و مرور می‌کنیم.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری حمایت اجتماعی به شما پیشنهاد می‌کند: