فواید پیاده روی و مضرات آن و عادتهای ما در زمینه پیاده روی

۲۵۵ نظر برای فواید پیاده روی و مضرات آن و عادتهای ما در زمینه پیاده روی

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : شهرزاد راسخ



یکی از فعالیتهایی که من هم توی زندگیم خیلی دوستش دارم و از هر فرصتی که پیش بیاد، برای اینکار استفاده میکنم، پیاده روی هستش. واقعا تعجب میکنم که گاهی بعضی افراد رو میبینم که انگار از پیاده روی هراس دارن و حتی برای یک مسیر کوتاه هم سوار تاکسی یا اتوبوس یا ماشین خودشون میشن.
پیاده روی رو از دویدن خیلی بیشتر دوست دارم. با دویدن، زیاد میونه ای ندارم و وقتی میدوم ضربان قلبم خیلی بالا میره و سوزشی رو توی ریه ام حس میکنم. به عقیده ی من، یه کفش خوب هم برای یک پیاده روی لذتبخش، خیلی مهمه و باعث میشه در پایان پیاده روی، هنوز سرحال باشیم و کمتر احساس خستگی بکنیم و کمر درد و زانو دردی رو هم تجربه نکنیم.
کلن من، پیاده روی رو برای خودم فرصت خیلی خوبی میبینم تا دقایقی یا ساعاتی کاملا با خودم باشم، توی حریم شخصی محض و دنیای خودم، بدون هیچ عاملِ مواج کردن دریای آرام ذهنم، از جمله دستگاهها و دنیای دیجیتال:)
افکارم و احساساتم رو با خودم مرور کنم، با دقت به اطرافم نگاه کنم و چیزهایی رو کشف کنم که قبلا به چشمم نیومده بود یا بهشون بی توجه بودم.
نمیدونم چه طوریه... وقتی راه میرم، افکارم هم انگار پویاتر و سیال تر میشن! و انگار میتونم پازل به هم ریخته ی ذهنم رو توی پیاده روی هام، جمع و جور کنم. خیلی نکته ها، خیلی داستان ها، و خیلی موضوعات یا حتی الهامها! توی راه رفتن طولانی یا همون پیاده روی به ذهنم میان.
برای همین، وقتی که توی کتاب "وقتی نیچه گریست" از اروین یالوم، (دقیقا موضوع و جمله اش یادم نیست) خوندم که نیچه هم به نوعی، همینطور بوده، خیلی خوشحال شدم.:)
پیاده روی رو اگه به منظور واقعا پیاده روی باشه و مخصوصا در یک فضای سبز و زیبا، واقعا دوست دارم که تنها باشم. از اینکه کسی یا کسانی، این لذت و این آرامش رو با حرفها و نقل هاشون به هم بزنن و نتونم از این فرصت شگفت انگیز برای مرور و جمع کردن افکار و احساساتم استفاده کنم، حس خوبی ندارم.
اما میدونم که در شرایطی هم، قدم زدن با کسی که میتونه جایگاه خاصی برای آدم داشته باشه، چقدر میتونه لذتبخش باشه.
----------------
مطلب جالبی هم خیلی وقت پیش در مورد پیاده روی، در سایت http://www.wellbeingjournal.com خوندم و متاسفانه یادم نیست دقیقا کدوم مقاله بود که ارجاع بدم، (و مخصوصا قسمتی که بولد کردم، خیلی برام جالب توجه بود) و برای شما دوستان عزیزم هم مینویسمش:
"پیاده روی می تواند بهترین ورزش برای انسان باشد. اصلا انگار بدن انسان برای پیاده روی طراحی شده است! در طول تاریخ، ما چندین کیلومتر برای جستجوی غذا، آب  و هیزم پیاده راه رفته ایم، و حتی بسیاری از مردم بومی هنوز هم به اینگونه زندگی می کنند.
برخلاف دویدن، پیاده روی بندرت انسان را دچار آسیب می کند. پیاده روی میتواند به روشهای متنوعی انجام شود: سریع، آهسته، سربالایی، سرپایینی، می توانید با حمل وزنه کوچکی در دست یا بسته به مچ پا فعالیتهای قلبی عروقی خود را افزایش دهید، یا می توانید بسادگی و راحت و آزادانه راه بروید.
پیاده روی سبب ورزش قلب و ریه می شود و پمپاژ سیستم لنفاوی را تحریک می کند. برخلاف سیستم گردش خون که دارای قلبی است که خون را از طریق سرخرگها و ساهرگها به جلو می راند، سیستم لنفاوی متکی بر گرانش و جاذبه است. هر بار که شما یک قدم بر می دارید، سیستم لنفاوی تحریک شده و جریان مایعات لنفاوی افزایش می یابد.
صدها مطالعه و تحقیق نشان داده که افرادی که حداقل 15 تا 30 دقیقه در روز پیاده روی می کنند از افراد دیگری که اینکار را انجام نمی دهند سالم ترند. آنها به بیماریهای کمتری مبتلا می شوند و ریسک حمله های قلبی و سکته در آنها پایین تر است، علاوه بر این، از تراکم استخوان بالاتری نیز بهره مند می باشند."

1. سمیرا بهراد مهر گفت:

   ۱۵ دیدگاه | ۱۲۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   هیچ وقت دلیلش رو متوجه نشدم انسان تنبلی نیستم و مدام در حال انجام فعالیت و کار و به محیط بیرون را بسیار بهش علاقه مندم ولی متاسفم که بگم واقعا از ورزش کردن بدم میاد و بار ها باشگاه ثبت نام کردم ولی دو جلسه بیشتر نرفتم یا به محض شروع پیاده روی بسیار پشیمون شدم و توقف کردم و حتی از همراهم خواستم که برگردیم ! حتی حاضر نیستم مسیرهای کوتاه رو بدون خودرو برم، تمام مطالب متمم رو با جان و دل میخونم و علاقه دارم رو تیک میزنم ولی متاسفانه این مطلب رو تیک نزدم! کاش شما دوستان منو راهنمایی کنین که چرا اینطوری هستم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
2. امید قرناس گفت:

   ۲۵ دیدگاه | ۴۶۹ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   پیاده روی برای من پل رسیدن به آزادیه.

   آزادی از فضای دیجیتال ، آزادی از هرج و مرج زمان و حتی آزادی از خودم.
   آزادی از خودم به این معنی که از دنیای کوچک کار و مشغله و خانواده و اهداف و رویا خارج می شوم و قدم به دنیای ساده ای میگذارم که هیچ چیزی در اون نیست، مثل یک لوح سفید.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. محسن سمیعی گفت: (عضو ویژه)

   ۱۰ دیدگاه | ۱۷۰ روز همراه متمم | لینک این دیدگاه
   

   پیاده روی برای من لذت بردن بیشتر از زمان و مکانه، توی زندگی پر سرعت امروز انگار پیاده روی سرعت زندگی رو کم میکنه و بهت فرصت میده که فکر کنی.
   اکثرا دوست دارم توی سفر ها بیشتر پیاده روی کنم و حس کنم که زندگی مردم توی اون منطقه چطوری در گذره. اغلب دوست ندارم موقع پیاده روی به چیزی گوش کنم و دوست دارم با محیط اطراف خودم ارتباط برقرار کنم و از کوچکترین چیزها لذت ببرم.

   برای پاسخ دادن وارد شوید
« قبلی 1 … 11 12 13