حافظه کوتاه مدت، حافظه بلند مدت و حافظه فعال چه هستند؟

قاعدتاً انتظار ندارید از متمم بشنوید که حافظه کوتاه مدت، اطلاعات را در کوتاه مدت ذخیره می‌کند و حافظه بلندمدت، اطلاعات را برای بلندمدت ذخیره می‌‌کند.

اگر قرار است یک بار برای همیشه این موضوع را بهتر و عمیق‌تر یاد بگیرید، لازم است در طول مطالعه این درس کمی وقت و حوصله به خرج دهید.

بحث حافظه کوتاه مدت و بلند مدت مربوط به روانشناسی شناختی است

دقت داشته باشید که اگر این بحث به نورولوژی (عصب شناسی) یا علمی از این دست مربوط بود، ما داشتیم در مورد الما‌ن‌های واقعی مغز حرف می‌زدیم.

وقتی نورولوژیست‌ها مثلاً از آمیگدال صحبت می‌کنند،‌ واقعاً بخشی در مغز به نام آمیگدال وجود دارد.

وقتی آنها از کورتکس یا ساقه مغز حرف می‌زنند، واقعاً چنین المانی در مغز وجود دارد.

اما بخش زیادی از آنچه در روانشناسی شناختی گفته می‌شود از جنس مدل سازی است.

اگر چه در روانشناسی شناختی هم تلاش می‌‌کنیم به واقعیت نزدیک شویم، اما آنچه در اولویت اول قرار دارد، انتخاب یک مدل برای شناخت و ذهن است.

مدل سه بخشی حافظه

ریچارد اتکینسون، کسی بود که در دهه هفتاد میلادی (۱۹۶۸) مدل حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت و حافظه حسی را مطرح کرد.

این مدل به تدریج در مطالعات و بررسی‌های بعدی، اصلاح و تکمیل شد. اما همچنان به احترام اتکینسون، مدل اتکینسون نامیده می‌شود.

در یکی دو دهه‌ی گذشته، عده‌ای پیشنهاد کردند که نباید حافظه کوتاه مدت را چیزی مشابه حافظه کش در کامپیوترها در نظر گرفت. یعنی اینکه آن‌ها را فقط جایی برای ذخیره‌ و بازیابی اطلاعات بدانیم. [درس مرتبط: حافظه کش چیست؟ کش کردن به چه معناست؟]

اگر فرض کنیم حافظه کوتاه مدت علاوه بر نگهداری اطلاعات می‌توانند با اطلاعات کار کرده و آنها را در کوتاه مدت پردازش هم بکند، به مدل واقعی‌تر از مغز نزدیک می‌شویم.

می‌توانید فرض کنید در یک امتحان بزرگ با ده‌ها سوال شرکت کرده‌اید و فقط یک برگه‌ی بسیار کوچک سفید با مداد و پاک‌کن به شما داده‌اند. این برگه‌ی چرک نویس که هم برای ثبت و هم برای محاسبات به کار می‌رود، استعاره‌ی بهتری برای حافظه کوتاه مدت است.

در درس بعدی به حافظه بلندمدت خواهیم پرداخت.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مهارت یادگیری به شما پیشنهاد می‌کند: