مدل مارشال مک لوهان برای تحلیل تکنولوژی ها

۴۶۱ نظر برای مدل مارشال مک لوهان برای تحلیل تکنولوژی ها

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : گروه متمم



سمیه عزیز. ممنون از دقت شما در نگارش که نمونه ی خوبی از متنی است که با وجودی که کمی طولانی است، اما هیچ جمله اضافه ای ندارد.
اما اگر بخواهیم دقیق تر نگاه کنیم، هنوز هم جملات دیگری کم دارد و میتوان تحلیل کامل تری از این ابزار جدید، با استفاده از نگاه اثرات چهارگانه ارائه کرد.

اجازه بدهید در اینجا چند نکته را به صورت خلاصه بررسی کنیم:

نکته اول:
انتخاب «وبلاگ نویسی» به عنوان یک ابزار، یک انتخاب خوب است. شاید اگر افراد دیگری هم در این درس بخواهند موضوعی مشابه موضوع شما را بررسی کنند، برای اینکه از تکرار فرار کنند، بتوانند به سراغ ابزاری کمی جزیی تر بروند و مثلا «میکروبلاگ» ها (چیزهایی نظیر توییتر) یا «فتوبلاگ»ها (چیزهایی نظیر اینستاگرام - البته با حذف جنبه ی مهم اجتماعی بودن این ابزارها) را بررسی کنند.
ممکن هم هست دوستان دیگری کمی کلی تر نگاه کنند و ابزارهای نوین دیجیتال را به عنوان Person as Publisher ببینند.
به معنای اینکه قدیم، سازمانها نقش ناشر را بر عهده داشتند و معمولاً نشر کاری هزینه بر با مخاطب نسبتاً محدود بود، اما ابزارهای امروز هزینه نشر را بسیار کم کرده و نزدیک به صفر رسانده اند. به همین دلیل هر فرد امروز یک ناشر است. خواه در وبلاگ. خواه در شبکه های اجتماعی. خواه در وایبر و ...
به هر حال منظور اینکه، همیشه انتخاب هر ابزاری - ناگزیر - نوعی تعریف مرز هم هست. به همین دلیل در نخستین درس تفکر سیستمی مفهوم مرز را مطرح کردیم:
http://www.motamem.org/?p=1066
طبیعی است که به عنوان یک تحلیل گر، هر کسی حق دارد هر مرزی را که علاقمند است به دور زمین بازی خویش ترسیم کند. فقط باید ببینیم که کدام مرز، برای اندیشیدن ما مفید است.
به هر حال، وبلاگ نویسی به عنوان یک ابزار انتخاب مناسب و جذابی است.
اگر چه شاید نتوان فورم ها و وبلاگ ها را الزاما در یک مرز گنجاند. چون وبلاگ به محوریت یک شخص حقیقی یا حقوقی به عنوان ناشر شکل میگیرد و در فورم ها، معمولاً حاکمیت در اختیار چند شخص قرار میگیرد که الزاما مالک آن رسانه هم نیستند.

نکته دوم: در برخی قسمتهای تحلیل تان، زاویه نگاه را ناخواسته تغییر داده اید. در پاسخ به سوال اول، از نگاه نویسنده و تولیدکننده اطلاعات به این ابزار نگاه کرده اید. اما در پاسخ به سوال دوم، از دیدگاه خواننده یا مصرف کننده اطلاعات به ابزار نگاه کرده اید.
میتوانید تمام تحلیل را از دید یکی از دو طرف انجام دهید. یا اینکه به پاسخ سوال اول، نگاه مصرف کننده و به پاسخ سوال دوم نگاه تولیدکننده را هم بیفزایید تا تحلیلی جامع تر داشته باشید.

نکته آخر در مورد پاسخ به سوال چهارم است. سوال چهارم در مدل مک لوهان این است که وقتی یک ابزار بیش از حد فراگیر شود، به چه چیزی ایجاد میشود و چه محدودیتها یا فرصتهای جدیدی را پیش رو میگذارد.
به نظر نمیرسد دنیایی که همه در آن یک وبلاگ (یا شبه وبلاگ - چون خیلی سایتها از این جنس هستند) داشته باشند، به Instant Messaging و Chat برسد. شاید Messenger ها را بتوان ادامه ایمیل یا ادامه ی پیامک دانست اما به سختی میتوان آنها را ادامه بلاگ دید.
شاید گسترش بیش از حد بلاگ ها، به غرق شدن در اطلاعات منجر شود. شاید تعبیر وایز بلومن را شنیده باشید که میگوید: در دنیایی که آزادی و فرصت و امکان حرف زدن برای همه به یک میزان فراهم شود، شکل دیگری از خفقان شکل میگیرد. اما این بار صدای مردم نه در سکوت، بلکه در همهمه ی دیگران خفه و گم میشود.
شاید نیاز به ابزار جدیدی مانند موتورهای جستجو را بتوان ادامه ی منطقی تری برای بلاگ دانست. وقتی همه در دنیا شروع به نشر کردند، بستر مهیا شد تا گوگل و یاهو و شرکتهای دیگر، پیروزمندانه از راه برسند و بگویند که میتوانند در میان زباله های دیجیتال تولید شده توسط انسان، به دنبال طلا بگردند (که طبیعی است آنچه برای تو طلاست ممکن است برای من زباله باشد و برعکس و این همان کار ارزشمند موتورهای جستجو است).
شاید دوست دیگری از دوستان متمم پیدا شد و موتورهای جستجو را به عنوان یک ابزار، با نگاه مک لوهان مورد بررسی قرار داد.

طولانی شدن پاسخ را ببخشید. چون پاسخ شما نخستین تحلیل ارائه شده در این درس بود، گفتیم شاید توضیحات کامل تر بتواند برای بقیه دوستانی که میخواهند از این درس استفاده کنند راهگشا باشد.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.