سریع‌تر رفتن لزوماً ما را زودتر به هدف و مقصد نمی‌رساند

✔ تمرین و مشارکت در بحث ✔ دعوت به گفتگو ✔ مدیریت زمان

۲۵۷ دیدگاه گروه متمم فوریه 26, 2022

#دعوت به گفتگو در متمم، فضایی برای بحث، طرح نظرات و تبادل تجربه‌هاست.

معمولاً برای این‌که به اصطلاح «سر صحبت باز شود» و بستری برای صحبت‌ کردن به وجود بیاید، یک جمله یا یک متن را پیش رو می‌گذاریم و آن را مبنای شروع بحث قرار می‌دهیم.

البته همواره بر این نکته تأکید کرده‌ایم که جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی در نظر گرفت.

این نوع جمله‌ها صرفاً تلنگری برای اندیشیدن و ساماندهی بهتر به «دانسته‌ها و خاطرات» و گاه «خلاصه کردن برخی مفاهیم و تجربه‌های ارزشمند» هستند.

این بار جمله‌ای از جان برانر (John Brunner) نویسنده‌ی انگلیسی را برای بحث و گفتگو انتخاب کرده‌ایم. جمله‌ای که ظاهر آن بسیار ساده است، اما این ظرفیت را دارد که فرصت خوبی برای بحث و گفتگو ایجاد کند:

پیش از هر چیز حتماً باید بر این نکته تأکید کنیم که ساختن این نوع جمله‌های ظاهراً عمیق با طعم و بوی فلسفه و حکمت چندان دشوار نیست. مثلاً می‌توانیم به سادگی جمله‌های زیر را به همین سبک بسازیم و نام خودمان یا نویسندهٔ مورد علاقه‌مان را زیر آن بنویسیم:

گاهی اوقات، اوج غنا را می‌توان در فقر تجربه کرد.
گاهی نهایت عشق، رها کردن معشوق است.
گاهی برای مسخره کردن انسان‌ها، لازم است آن‌ها را جدی بگیریم و به ایشان نخندیم.
گاهی برای موفق شدن، باید شکست خورد.
گاهی عمیق‌ترین شکست را فقط پس از بزرگ‌ترین موفقیت می‌توان تجربه کرد.
گاهی برای تجربه‌ی نظم، باید بی‌نظمی را در آغوش کشید.

این جمله‌ها را از این جهت نوشتیم که اشاره کنیم بسیاری از جمله‌ها به خودی خود، دانش و تجربهٔ شگفت‌انگیزی را در دل پنهان نکرده‌اند. آن‌ها صرفاً وقتی ارزش دارند که ما را به فکر کردن وادار کنند.

بعد از این توضیح، می‌توانیم به سراغ جملهٔ جان برانر برگردیم. ساده‌ترین تبیین این جمله، احتمالاً داستان کلاسیک رقابت خرگوش و لاک‌پشت است. شاید هم جملهٔ معروفِ «دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است» در ذهن‌تان تداعی شده باشد. اما می‌توان این جمله را به بهانه‌ای برای طرح سوال‌های مهم‌تری هم تبدیل کرد:

از کجا می‌توانیم بفهمیم که سرعت مناسبی را برای حرکت در مسیر هدف خود انتخاب کرده‌ایم؟

چه نشانه‌هایی می‌توانند به ما بگویند که تندتر از آن‌چه که باید به سمت هدف خود حرکت می‌کنیم؟

سرعت مناسب را چگونه باید تشخیص داد؟

تلاش و پشتکار و حرکت دائمی در مسیر هدف را چگونه از حرکت شتابزده به سمت آن تفکیک کنیم؟

غیر از حرف‌ها و توصیه‌های رایج در فرهنگ‌مان – مثل این‌که رهرو باید آهسته و پیوسته رود – چه حرف‌ها و تجربه‌ها و توصیه‌های دیگری با خواندن این جمله در ذهن‌تان زنده می‌شود؟

پیشنهاد عضویت در متمم

شما با عضویت ویژه در متمم، می‌توانید به هزاران درس دربارهٔ موضوعات مختلف از جمله موضوعات زیر دسترسی کامل داشته باشید: