گوستینگ چیست؟ | قطع ناگهانی رابطه عاطفی چگونه اتفاق می‌افتد؟

۴۸ نظر برای گوستینگ چیست؟ | قطع ناگهانی رابطه عاطفی چگونه اتفاق می‌افتد؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : شهرزاد راسخ



گوستینگ. عجب مفهوم جالبی. تا حالا مفهوم و نامی برای این تجربه‌ی تلخ و غیرقابل‌‌بیان نمی‌شناختم.

هر کسی که گوستینگ رو - به خصوص در اوجِ تجربه کردنِ شور و گرمی و عشق  - تجربه کرده باشه میدونه که این یکی از سخت‌ترین و دردناک‌ترین تجربه‌هایی هست که یک انسان میتونه در طول زندگیش داشته باشه، و از اون اتفاقاتیه که می‌تونه یک انسان رو در اوج شکوفایی، پژمرده بکنه.

اصلا خود تعریف Ghostee گویای همه چیز هست: "کسی که رها شده و تنها مانده." و چه چیزی وقتی که او در اوج احساس و لذت از یک ارتباط قرار داره، از این یأس‌آورتر و غم‌انگیزتر؟

وقتی گوستینگ اتفاق میفته، اولش به شدت نگران سلامتی طرف مقابلت میشی، و بعد که متوجه سلامتیش میشی و خیالت از این بابت آسوده میشه، با تک‌گویی‌ها و پرسش‌های دردآور و بی‌پایانی مواجه میشی که هیچ جواب روشن و مشخصی براشون وجود نداره.

حتی ممکنه اون شخص رو باز هم توی این فضای دیجیتال ببینی و حتی توی فضای عمومی هم گاهی حرفی بین‌تون رد و بدل بشه، اما دیگه اون فضای اختصاصی منحصر به فردی که تو در اون، سرشار از حسی خاص و شگفت‌انگیز بودی وجود نداره.

- در مورد بخش با گوستینگ چه کنیم؟

علاوه بر موارد خوبی که در متن درس گفته شد، مواردی که به ذهن من میرسه اینه که سعی کنیم شکیبایی و پذیرش و تسلیم و سکوت رو تمرین کنیم.

هر چقدر هم که این موضوع برامون سخت و غیرقابل درک و غیرقابل باور باشه سعی کنیم با هر کاری که میتونه بهمون کمک کنه مثل مدیتیشن، خواندن کتابهای مفید، پیاده روی، ورزش و ... به حالتی از صلح و آرامش دست پیدا کنیم، و در این وضعیت به این فکر کنیم که او حتماً برای خودش دلیل یا دلیل‌هایی داشته.

"همان علت‌هایی که نمی‌دانیم و شاید هرگز ندانیم."

شاید بهتر باشه به این جمله‌ی «آلن دو باتن» در کتاب «سیر عشق» فکر کنیم:

"هر فاصله‌ای این قدرت را دارد که دوباره این پرسش را پیش بکشد که: آیا هنوز هم او ما را می‌خواهد یا نه؟" و بعد سعی کنیم به این خواست و احساسش احترام بذاریم.

اگر طرف مقابلمون برامون خیلی عزیزه و واقعا از اعماق وجودمون دوستش داریم، شاید بهتر باشه به این فکر کنیم که اگرچه با تمام وجود، خواستار این بودیم و هستیم که اون لحظه‌های قشنگ برای همیشه ادامه پیدا می‌کردند و باز هم او رو در کنار خودمون داشتیم، اما ناگزیریم که بهش اجازه بدیم که توی این فاصله‌ای که از ما گرفته، بتونه بهتر نفس بکشه و بتونه برای زندگیش و برای حال و آینده‌اش بهتر تصمیم بگیره.

حتی به این فکر می‌کنم که (اعتراف میکنم که به این راحتی هم که میگم نیست) شاید بهتر باشه توی این وضعیت، اونقدر خودمون رو از عشق به او اشباع کنیم - شاید بشه گفت یکجور saturated love  (با الهام از saturated hope) که دلخوری و کینه و نفرتی از او بخاطر این اتفاق به دلمون راه پیدا نکنه و بتونیم این قدرت رو به دست بیاریم که با این موضوع به بهترین و منطقی‌ترین شکل کنار بیاییم، و به خاطر این تجربه‌ی تلخ آسیب نبینیم و در عین حال هم عمل اشتباهی ازمون سر نزنه و ناخواسته به طرف مقابلمون هم آسیب نزنیم.

حتی این توانایی رو پیدا کنیم که در این شرایط تلخ، و بخاطر هر دلیلی هم که داشته با او از دور، همدلی هم بکنیم.

- در پایان کامنتم، دوست داشتم اشاره‌ای بکنم به زیباترین شعری که من در مورد چنین تجربه‌ای میشناسم: شعر غیبت از «وینیسیوس دی مورائس»

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.