میهای چیک سنت میهایی (میهالی)

چیک سنت میهایی در سال ۱۹۳۴ به دنیا آمده و اکنون نهمین دهه‌ی زندگی خود را می‌گذراند.

او در بیست و دو‌سالگی به آمریکا مهاجرت کرده و در دانشگاه شیکاگو تا مقطع دکترا درس خوانده است.

چیک سنت میهایی هم‌چنین سال‌ها در دانشگاه شیکاگو به تدریج در زمینه‌ی روانشناسی اشتغال داشته است.

شادی، شادمانی، خلاقیت و فلو (Flow / غرق شدن در یک فعالیت)، کلمات کلیدی او هستند و شهرتی که در میان عموم مردم به دست آورده بیشتر به خاطر کتاب غرقگی یا Flow (روانشناسی تجربه بهینه) است.

فعالیت‌های او در زمینه‌ی شادی، شادمانی، رضایت و خلاقیت، باعث شده که در جامعه‌ی روانشناسی به عنوان یکی از بزرگان روانشناسی مثبت گرا شناخته شود.

در حدی که وقتی مارتین سلیگمن می‌خواست در سال ۲۰۰۰، سرمقاله‌ی نشریه‌ی American Psychologist را بنویسد و اعلام کند که روانشناسی در هزاره‌ی سوم، باید جهت حرکت خود را تغییر دهد، ترجیح داد برای این موضع‌گیری بزرگ، نام چیک سنت میهایی هم به عنوان نام دوم در کنار نامش باشد.

به‌این ترتیب، سرمقاله توسط هر دو نفر نوشته شد و با نام هر دو منتشر شد (+).

زندگی چیک سنت میهایی

پدر چیک سنت میهایی، سفیر مجارستان در ایتالیا بوده است.

او می‌گوید که پدرش در دوران فعالیت سیاسی، وقت چندانی برای او نداشته. ظاهراً مادرش هم، چنان‌که او نقل می‌کند، چندان در پرورش فرزندان مهارت نداشته و به همین علت، فرزندان خانواده نزد پرستارانی بزرگ می‌شدند که هر چند ماه، پدر و مادر تصمیم می‌گرفتند آن‌ها را تغییر دهند (+).

خانواده‌ی میهایی، بیشتر سال را در ایتالیا بودند و گاهی به مجارستان سفر می‌کردند.

اما پس از تغییر ساختار سیاسی مجارستان در سال ۱۹۴۸ و حاکمیت مطلق کمونیست‌ها، پدر میهایی حاضر نشد نقش سفیر یک دولت کمونیستی را بر عهده بگیرد. به همین علت، سلب تابعیت شد و مجبور شدند در ایتالیا بمانند.

در‌ آن مقطع، پدرش یک رستوران در رم تأسیس کرد و میهایی هم، ترک تحصیل کرد و در رستوران به عنوان گارسون مشغول به کار شد.

البته او در دوران نوجوانی، تجربه‌های دیگری هم داشته است. از جمله‌ این‌که در نقش مترجم فعالیت می‌کرد؛ یا برای لوموند، عکاسی می‌کرد و گه‌گاه، مطلب می‌نوشت.

نباید فراموش کنیم که میهایی در سال‌های کودکی خود، جنگ جهانی دوم را تجربه کرده است و چنان‌که خود می‌گوید، این تجربه نقش مهمی در شکل‌گیری نگرش او به جهان اطراف داشته است.

همه در عبور از دشواری‌ها به یک اندازه توانمند نیستند

چیک سنت میهایی در مقاله‌ی مشترک و کلاسیک خود با سلیگمن درباره‌ی روانشناسی مثبت گرا (در سال ۲۰۰۰)، علت علاقه‌مند شدن خود به این موضوع را چنین توضیح می‌دهد:

روانشناسی؛ دانشی برای شناخت عمیق‌تر انسان‌ها

میهایی در همان مقاله توضیح می‌دهد که در جستجوی پاسخ سوال خود، آثار کسانی مانند یونگ و فروید را می‌خواند و حس می‌کند که روانشناسی می‌تواند پاسخی برای پرسش‌های او داشته باشد.

اما در آن زمان، هنوز روانشناسی در اروپا به یک علم منسجم و ساختاریافته تبدیل نشده بود، در حدی که اگر می‌خواست در ایتالیا روانشناسی بخواند، باید فلسفه یا پزشکی می‌خواند و سپس در آن رشته‌ها روانشناسی را به عنوان گرایش خود انتخاب می‌کرد.

به همین علت، به آمریکا رفت تا در آن‌جا یادگیری روانشناسی را ادامه دهد.

البته وضعیت روانشناسی در آمریکا هم او را چندان راضی نکرد.

چون در آن دوره، روانشناسی رفتارگرا در اوج خود بود. میهایی در توصیف روانشناسی رفتارگرا می‌گوید: آن زمان روانشناسی را بیشتر چیزی شبیه مکانیک آماری می‌دیدند.

او توضیح می‌دهد که سفرش در دنیای روانشناسی، در نهایت او را به دنیای روانشناسی مثبت گرا رسانده است.

ما در درس‌های آتی، با حرف‌ها، دیدگاه‌ها و دستاوردهای میهایی و نیز نقدهای او به سایر مکاتب روانشناسی بیشتر آشنا خواهیم شد.

بنابراین درس حاضر را صرفاً در حد یک معرفی بسیار ساده و اولیه در نظر بگیرید.

برخی از کتابهای چیک سنت میهایی

فلو، تجربه‌ی غرق شدن در لحظات (Flow)

خلاقیت: روانشناسی کشف و اختراع (Creativity)

مدل سیستمی خلاقیت؛ مجموعه مقالات و مطالعات (The Systems Model of Creativity)

وضعیت فلو و بنیادهای روانشناسی مثبت گرا؛ مجموعه مقالات به همراه توضیحات خود میهایی (Flow and the Foundations of Positive Psychology)

چند تذکر درباره بخش معرفی کتاب

دسته‌بندی موضوعی کتاب های مدیریت

دسته‌بندی کتاب های روانشناسی و توسعه فردی

مطالب، فایل‌ها و کتابهای مربوط به کتابخوانی

پاراگراف فارسی | جملات منتخب کتابها

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری روانشناسی مثبت گرا به شما پیشنهاد می‌کند: