امید داشتن به آینده | آیا امید همیشه خوب است؟
می‌دانید که در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم.
همواره گفته‌ایم که جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی یا گزاره‌ای علمی و حتی یک موضع‌گیری مشخص در نظر گرفت.
اما همین جمله‌ها، می‌توانند ما را به فکر کردن وادار کرده و فضایی برای بحث و گفتگو و تبادل نظر ایجاد کنند.
دعوت به گفتگو فضایی است که برای این نوع بحث‌ها و گفتگوها در متمم در نظر گرفته‌ایم.
این بار می‌خواهیم جمله‌ای را که از اریک هوفر نقل کرده بودیم بررسی کنیم: او امید داشتن را به دو دسته‌ی امید دوردست و امید دمِ دست تقسیم می‌کند و با تکیه بر این تقسیم‌بندی چنین می‌گوید:
البته با توجه به این‌که ما در متمم، دو مفهوم امید داشتن و خوش‌بین بودن را تفکیک کرده‌ایم و تفاوت علمی آنها را شرح داده‌ایم، می‌توانیم از سبک و سیاق جمله بگوییم منظور اریک هوفر، خوش‌بینی بوده است.
چون امید داشتن، از جنس برنامه‌داشتن و اطمینان از این است که می‌توانیم به هدف برسیم؛ اما خوش‌بین بودن بیشتر به اتفاق‌های بیرونی خارج از کنترل ما اشاره دارد.
اما در حد دعوت به گفتگو، لازم نیست این وسواس را به‌خرج دهیم و دو مفهوم امیدواری و خوش‌بینی را هم‌ارز می‌گیریم.
بر این اساس می‌توان به سوالهای زیر فکر کرد:
آیا این تقسیم‌بندی هوفر با ذهنیت شما هم سازگاری دارد؟ یعنی مثلاً این‌که شما نسبت به آینده نزدیک، امیدوار و خوش‌بین نباشید؛ اما آینده‌ی دور را خوب و مطلوب بدانید؟ یا بالعکس، در عین این‌که نسبت به آینده‌ی دوردست بدبین هستید، نسبت به آینده نزدیک امیدوار باشید؟
آیا می‌توان به صورت مطلق و بر اساس افق زمانی، روی خوش‌بینی و امید در دور و نزدیک، برچسب‌های مثبت (برانگیزاننده) و منفی (مخدر) گذاشت؟ یا مهم است که از چه مسئله‌ای حرف می‌زنیم؟
چرا باید امید دوردست مانند مخدر عمل کند؟ آیا واقعاً نبودن امید دوردست نمی‌تواند آسیب‌زننده‌تر و شکننده‌تر باشد؟ آیا باید بکوشیم از شرّ امید دوردست فاصله بگیریم؟
آیا این بهترین شیوه‌ی تقسیم‌بندی امید است؟ یا می‌توان امید و خوش‌بینی را به شکل‌های بهتری هم تقسیم‌بندی کرد؟
آیا در زندگی‌تان پیش آمده که امید به دوردست‌ها و خوش‌بین بودن نسبت به آینده‌ی دور از دسترس، شما را به تصمیم‌های اشتباهی سوق داده باشد؟
آیا در گذشته‌های دور، نمونه‌ای به‌خاطر می‌آوردید که امید دوردست به شما کمک کرده باشد در جایی که امروز هستید قرار بگیرید؟ و بتوانید بگویید اگر نبود، شاید امروز در وضعیتی ضعیف‌تر و نامطلوب بودید؟
دسترسی کامل به مجموعه درس‌های روانشناسی مثبت گرا برای اعضای ویژه متمم در نظر گرفته شده است.
تعداد درس‌ها: ۳۲ عدد
دانشجویان این درس: ۳۹۴۸ نفر
تمرین‌های ثبت‌شده: ۲۰۵۵ مورد
با عضویت ویژه، علاوه بر امکان مطالعه‌ی درس‌های روانشناسی مثبت‌گرا به درس‌های بسیار بیشتری نیز دسترسی پیدا می‌کنید که می‌توانید فهرست آنها را در اینجا ببینید:
البته از میان درس‌ها و مطالب مطرح شده، ما فکر می‌کنیم شاید بهتر باشد ابتدا مطالعه‌ی مباحث زیر را در اولویت قرار دهید:
شخصیت شناسی / حمایت اجتماعی / خودشناسی
تحلیل رفتار متقابل / عزت نفس | کوچینگ
استرس / چگونه شاد باشیم / مدیریت انگیزه
اگر با فضای متمم آشنا نیستید و دوست دارید درباره‌ی متمم بیشتر بدانید، می‌توانید نظرات دوستان متممی را درباره‌ی متمم بخوانید و ببینید متمم برایتان مناسب است یا نه. این افراد کسانی هستند که برای مدت طولانی با متمم همراه بوده و آن را به خوبی می‌شناسند:
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری روانشناسی مثبت گرا به شما پیشنهاد می‌کند:
- روانشناسی مثبت گرا
- ابعاد روانشناسی مثبت گرا: درون فردی | فردی | اجتماعی
- مارتین سلیگمن و روانشناسی مثبت گرا
- درماندگی آموخته شده (ناتوانی آموخته شده)
- پرسشنامه جهت گیری زندگی شییر و کارور | پرسشنامه خوش بینی
- مفهوم خوش بینی چیست؟ آیا شما خوش بین هستید؟
- جمله‌ای از هلن کلر درباره بدبینی
- پرسشنامه امید اسنایدر (پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر)
- معنی امید چیست؟ | امیدواری یعنی چه و چگونه امیدار باشیم؟
- امید داشتن به آینده | آیا امید همیشه خوب است؟
- گفتگو دربارهٔ آینده انسان | پینکر، دو باتن، ریدلی، گلدول
- پارادوکس استاک دیل | دردسرهای خوشیبینی برای آینده‌ی نزدیک
- زمانی برای نگرانی | چگونه نگرانی از آینده را کمتر کنیم؟
- قدردانی و قدرشناسی | چقدر در زندگی‌تان شکرگزار و سپاسگزار هستید؟ (+پرسشنامه)
- شکرگزاری و قدردانی | چگونه این عادت را در خود پرورش دهیم؟
- بخشش و بخشیدن | چقدر برای بخشودن دیگران آمادگی دارید؟
- معنی پختگی چیست؟ آیا شما فردی پخته و خردمند هستید؟
- چقدر رفتارهای نوع دوستانه انجام میدهید؟
- حتی در ویژگیهای خوب هم زیادهروی میتواند خوب نباشد
- اثر پیگمالیون | کاربرد این اثر در تدریس، تربیت فرزند و مدیریت سازمان چیست؟
- یک پادکست برای زندگی بهتر، شادتر و بامعناتر
- کتاب غرقگی (Flow) | روانشناسی تجربه‌ی عمیق لحظات زندگی
- اعتیاد مثبت | چگونه در زندگی خود تغییر مثبت ایجاد کنیم؟
- کتاب خوش بینی آموخته شده
- ریچارد وایزمن
- میهای چیک سنت میهایی (میهالی)
- کریستوفر پترسون (روانشناس مثبت گرا)
- تعریف خوش بینی چیست | مقاله خوش بینی پترسون + فایل PDF
- کتاب شکوفایی | تعریف روانشناسی مثبت گرا به زبان ساده از نگاه مارتین سلیگمن
- کتاب اوضاع خیلی خراب است | کتابی درباره امید | مارک منسن
- نقد روانشناسی مثبت گرا | ایراد در مثبت اندیشی است یا فراتر از آن؟
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درس‌های متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : مریم رئیسی
امروز توی اینستاگرام یک استوری دیدم که توئیتی از آقایی به نام تسبیحی رو پست کرده بود.
مضمون توئیت این بود که گروهی از هموطنان به شکل مزمن قصد مهاجرت دارند اما نمیرن و برای این منظور کار مهمی هم انجام نمیدن؛ اما حالت "زندگی موقت" گرفته‌اند و در مواجهه با مشکلات روزمره با یک "باید رفت" خودشون رو تسکین میدن و مهاجرت برای اونها حکم آرام‌بخش موقت رو داره فقط.
به یاد این درس و امیدِ دوردست افتادم. به نظرم وقتی رویایی داریم, مثل مهاجرت که ایشون بیان کرده, و کاری براش انجام نمیدیم اما همچنان یادآوری اون رویا و آرزو و رسیدن بهش برامون لذت‌بخشه, اینجا امید دوردست برامون حکم مخدر رو داره.
به این فکر کردم که کجاها توی زندگیم رویا و آرزویی داشتم اما اقدام جدی و مهمی براش انجام ندادم و این باعث شده که به جای زندگی تمام و کمال زندگی موقت داشته باشم؟
خیلی وقتها برای رسیدن به آرزوها و خواسته‌هامون کار مهمی انجام نمیدیم اما توی ذهنمون هستن و این باعث میشه که از اونچه که داریم کامل لذت نبریم.
به فکر یک شغل رویایی هستیم و بنابراین به شغل فعلیمون به چشم شغل موقت نگاه کرده و لذت کافی ازش نمی‌بریم.
به داشتنِ ماشین مورد علاقمون فکر می‌کنیم و ماشین فعلیمون به چشم‌مون نمیاد و دوستش نداریم.
و کلی مثال دیگه که آرزوی داشتن چیزی در آینده, بدون اقدام جدی در این زمینه, ما رو از لذت بردن از داشته‌های حالِ حاضرمون محروم می‌کنه.
اما وقتی برای خواسته ای که داریم, هرچند بزرگ و رویایی و ظاهرا دور از دسترس, برنامه داشته باشیم و براش تلاش کنیم, حتی اگر بهش نرسیم, دیگه حالت "زندگی موقت" نخواهیم داشت و لذت بیشتری از لحظات زندگیمون و داشته‌هامون می‌بریم.