دیل آرچر – متفاوت بودن بهتر از نرمال بودن است

۴۰ نظر برای دیل آرچر – متفاوت بودن بهتر از نرمال بودن است

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : مرتضی نجفی



بعد خواندن این مطلب، مقدمه و فصل اول کتاب را خواندم. خلاصه ای از آن را می نویسم.

دیل آرچر از خود شروع می کند. اینکه به یک برنامه تلویزیونی دعوت می شود تا در مورد افسردگی صحبت کند. در آن برنامه مجری هم اعلام می کند که افسرده است و پروزاک مصرف می کند. آرچر هم در مورد داروها صحبت می کند. مثل اینکه آن زمان مصرف دارو برای افسردگی، رایج نبوده است. برنامه سروصدای زیادی می کند و مجری برنامه پیشنهاد می دهد که به دلیل رضایت بینندگان، این برنامه ادامه پیدا کند.

آرچر موفقیت خود در این برنامه را اعتماد به نفس بالا می داند واینکه نشان داده می خواهد به دیگران کمک کند. سالها به درمان افسردگی می پردازد. در سال 2004 از همسرش جدا شده و سرخورده می شود. تصمیم می گیرد که به صورت حرفه ای پوکرباز شود. قبلا هم بازی می کرده و در مسابقات هم شرکت داشته است. به لاس وگاس می رود. ولی منصرف می شود: "به خودم گفتم این شخص واقعا من هستم؟"

روانپزشکی را ادامه می دهد. مریضی را به خاطر دارد که بعد مرگ مادرش پیش او آمده و گفته که غمگین است. به روانپزشکان اعتراض می کند که دارو اخرین گزینه است. نباید از همان ابتدا به سراغ آن بروند. از شرکتهای دارویی گله می کند که هزینه تحقیقات را به شرطی می پردازند که نتیجه مورد نظر آنها تایید شود. یا به برخی پزشکان پول می دهند تا بدون دلیل موجهی ، داروی آنها را تجویز کند.

سپس به اختلالات روانی اشاره می کند. اینکه خیلی از مواردی که اختلال انگاشته می شوند، اختلال نیستد. فرد هم نرمال است. منتها عادت کرده ایم که هر متفاوت بودنی را برچسب بزنیم. پیشنهاد می کند که به جای سیاه وسفید دیدن، برای هر خصیصه ای (ویزگی شخصیتی Trait) یک طیف در نظر بگیریم. هر خصیصه ای می تواند هر کجای این طیف باشد و عددی بین 0-10 به آن اختصاص داده می شود. ولی برای توصیف بهتر آن حالت 3وضعیتی را در نظر می گیرد: صفر و پنج و ده.

صفر: خصیصه مشاهده نمی شود و غایب (Absent) است.

پنج: وجود خصیصه در این حد، مفید و مثبت است. این حالت را غالب (Dominant) می نامد.

ده: وجود خصیصه در این حالت، اختلال روانی محسوب می شود. این حالت استیلا (Superdominant) است.

هرچه به ده نزدیکتر شویم، احتمال وجود اختلال روانی بیشتر است. هر فردی هم می تواند هر کدام از این خصیصه ها را با درجات مختلفی دارا باشد. یعنی از نظر آرچر، اینها شخصیت یک فرد را می سازند. خصیصه ها را هم در 8دسته، طبقه بندی می کند. این 8 مورد را در بین بیماران رایج تر یافته است. بیشتر سایر اختلالات روانی را هم زیر مجموعه ای از اینها می داند. در ادامه حالت مثبت و اختلال هرکدام را توصیف می کند:

1- Adventurous: شما ماجراجو هستید. یکنواختی خسته تان می کند. ریسک می کنید، ولی معقول و حساب شده.
ADHD: فرد آرام و قرار ندارد. نمی تواند تمرکز و توجه کند. دچار اختلال ناتوانی در توجه و بیش فعالی است.

2- Perfectionist: به جزئیات توجه کافی دارید (چشم عقاب).
OCD: فرد دچار وسواس می شود. به صورت غیر ارادی درگیر جزئیات می شود. آنقدر که نمی تواند اقداماتش را کنترل کند.

3- Shy: خوددار هستید. قدرت شما از درونتان سرچشمه می گیرد. برای موفق یا شاد بودن نیازی به حضور در جمع ندارید.
SOCIAL ANXIETY DISORDER: حضور در جمع فرد را مضطرب می کند.

4- Hyper-alert: هشیار و آماده هستید. بر روی مسائل واقعی تمرکز دارید. بدترین شرایط را در نظر می گیرید و آماده می شوید.
GENERALIZED ANXIETY DISORDER: فرد دائم مضطرب است. بی دلیل می ترسد.

5- Dramatic: شما به خوبی می توانید احساسات واقعی خود را نشان دهید.
HISTRIONIC: فرد در نشان دادن احساساتش مبالغه می کند تا توجه دیگران را جلب کند.

6- Self-Focused: به خود افتخار می کنید و اعتماد دارید و از خود مطمئن هستید. دیگران در اطراف شما هستند و از شما پیروی می کنند.
NARCISSISTIC: فرد خودشیفته است. خودخواهی باعث می شود دیرگران را نادیده بگیرد. دیگران ابزاری هستند تا به خواسته هایش برسد.

7- High Energy: سرشار از انرژی، فعال و خلاق هستید. در انجام کارهایتان اشتیاق دارید.
BIPOLAR: فرد خارج از کنترل است. اختلال دوقطبی دارد. ممکن است بعد از مدتی دچار وحشت و درنهایت افسردگی عمیق شود.

8- Magical: شهود و بصیرت دارید. با تکیه بر شهودتان عمل می کنید.
SCHIZOPHRENIA: فرد صداهایی می شنود و چیزهایی می بیند که وجود خارجی نارد. در دنیای غیرواقعی زندگی می کند.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.