درسهای پیتر دراکر: گذشته همیشه چراغ راه آینده نیست
در درسهای قبلی، مروری بر زندگی و کتابهای پیتر دراکر داشتیم. دیدیم که او در جوانی، بیش از آنکه به حوزه مدیریت توجه کند، در لباس یک نظریه پرداز اجتماعی، می‌نویسد و حرف می‌زند.
در قسمت اول و قسمت دوم گزارش کلاس درس پیتر دراکر، با بعضی از درس‌ها و دغدغه‌های او آشنا شدیم و در اینجا می‌خواهیم به بخش دیگری از خاطرات ویلیام کوهن از کلاسهای پیتر دراکر بپردازیم.
مدت زمان خالص کلاسهای مدیریتی دو ساعت بود که دو نیمه‌ی آن با یک زنگ تفریح و فرصت استراحت نیم ساعتی از هم جدا می‌شد.
کلاسها، برای مدیران میانی و ارشد کسب و کارها برگزار می‌شد و فرصت استراحت بین دو نیمه هم به اندازه‌ی خود کلاس، آموزنده و ارزشمند بود. هزینه‌ی پذیرایی به عهده‌ی مرکز مدیریت کلرمونت بود که اجرای دوره‌ها را بر عهده داشت.
اساتید هم در مدت زمان استراحت بین دو نیمه‌ی کلاس، به جای اینکه به اتاق‌های جداگانه‌ای بروند، در میان دانشجویان می‌نشستند و همراه آنها پذیرایی می‌شدند.
بعضی از شرکت کنندگان، مراقب بودند که در ساعت استراحت گرفتار میز اساتید نشوند و مغزشان دوباره درگیر بحث‌های مدیریتی نشود. اما برخی دیگر، اتفاقاً به دنبال میزی می‌گشتند که ادامه‌ی بحث‌های کلاس را دور آن بشنوند. آن روز کلاس ساعت چهار و نیم عصر شروع شده بود و حدود ده دقیقه به شش، با شروع زمان استراحت، همه به سمت میزهای پذیرایی حرکت کردند.
نمایش کامل این مطلب برای کاربران آزاد متمم انجام می‌شود.
ثبت نام به عنوان کاربر آزاد متمم، سریع و رایگان است و کافی است برای خودتان نام کاربری و رمز عبور تعریف کنید.
شما با ثبت نام به عنوان کاربر آزاد، به درسهای مختلفی (از جمله: استعدادیابی، سبک زندگی، هوش کلامی، افعال پرکاربرد انگلیسی، مهارتهای ارتباطی و پاراگراف فارسی) دسترسی پیدا خواهید کرد.
در صورت تمایل می‌توانید تعدادی از درسهای کاربر آزاد متمم را ببینید.
اگر با فضای متمم آشنا نیستید و دوست دارید درباره‌ی متمم بیشتر بدانید، می‌توانید نظرات دوستان متممی را درباره‌ی متمم بخوانید و ببینید متمم برایتان مناسب است یا نه. این افراد کسانی هستند که برای مدت طولانی با متمم همراه بوده و آن را به خوبی می‌شناسند:
تمرین (انجام این تمرین برای مطالعه‌ی درس بعدی ضروری است):
یک محصول (کالا یا خدمت) خاص را انتخاب کنید. یکی از تغییرات محیطی را که می‌تواند کلیت آن محصول را زیر سوال ببرد حدس بزنید و سناریوی ذهنی خود را توضیح دهید. به نظر شما کسانی که امروز در حال ارائه‌ی آن محصول هستند، از هم اکنون به استراتژی حذف کامل و جایگزینی فکر کرده‌اند؟ یا صرفاً سرگرم بازی‌های جزیی با محصول خود هستند؟
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری متفکران کلاسیک مدیریت به شما پیشنهاد می‌کند:
- متفکران کلاسیک مدیریت
- نویسندگان و دانشمندان کلاسیک مدیریت و روانشناسی مرتبط با مدیریت
- پیتر دراکر کیست؟ | مروری بر زندگی و کتابهای پیتر دراکر
- پیتر دراکر در کلاس درس – قسمت اول
- پیتر دراکر در کلاس درس – قسمت دوم
- درسهای پیتر دراکر: گذشته همیشه چراغ راه آینده نیست
- درسهای پیتر دراکر: همیشه پاسخ این سوالات را آماده داشته باشید!
- هنری فایول | اصول مدیریت فایول و نقش او در تاریخ مدیریت
- جملاتی از ادوارد دمینگ
- دنیل پینک
- فردریک تیلور، تیلوریسم و مدیریت علمی
- هنری گانت (۱): نقش او بیشتر از طراحی گانت چارت بوده است
- هنری گانت (۲): مدیران هم مقصرند
- تام پیترز و مدل هفت اس مکنزی
- هشت ویژگی شرکتهای موفق (کتاب در جستجوی برتری)
- چارلز هندی | نظریه پرداز و نویسنده کتاب خدایان مدیریت
- جامعه پساصنعتی | معرفی کتاب دانیل بل
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درسهای متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : علیرضا سودمند
باتوجه به شغلم که جراحی است، نمونه ای از تغییر این ساختار را می آورم:
در 7-8 سال پیش که ما دوره جراحی میگذراندیم عمل جراحی کیسه صفرا بصورت باز با یک برش حدود 10-12 سانتی متری انجام می شد و از طرفی در خیلی از جاها همین عمل را به کمک اندوسکوپ و با چند تا برش 1-2 سانتی انجام می دادند و در کتابها هم نتایج یکسانی را گزارش می کردند.
برخی از جراحان که تمایلی به یادگیری این تکنولوژی جدید نداشتند سعی می کردند مقاومت کنند و با کمتر کردن طول برش مثلا" در حد 6-7 سانت جای زخم را کمتر کنند و رضایت بیماران را جلب.
ولی خوب با بیشتر شدن آگاهی مردم و عدم رضایت شان به عمل باز بخصوص در شهرهای بزرگ عملا" تمایل به روش اندوسکوپی بیشتر شده و ترجیح اکثر بیماران شده است.
در کل این استرتژی کوتاه کردن طول برش برای مدتی جواب می دهد و بزودی کسی راضی به برش روی شکمش برای این عمل - البته در مواردیکه اوضاع زیاد خراب نباشد و کیسه صفرا پاره نشده باشد- نمی شود.
و جراحی که این روش جدید را یاد نگرفته باشد عملا" قافیه را خواهد باخت