ارزش خبرهای حذف شده | جیمز گلیک
دعوت به گفتگو در متمم، فرصت و بهانه‌ای برای بحث، گفتگو، و تبادل نظر است.
معمولاً جمله‌هایی که در دعوت به گفتگو به بحث گذاشته می‌شوند، گزاره‌های علمی دقیق نیستند، بلکه بیشتر حرف‌هایی برخاسته از تجربه‌ی گوینده هستند که ممکن است ما با آن‌ها موافق یا مخالف باشیم.
عبارتی که این بار انتخاب کرده‌ایم، از جیمز گلیک (James Gleick) است.
جیمز گلیک را معمولاً به خاطر کتابهای علمی عمومی‌اش مانند اطلاعات (The Information) و آشوب (Chaos) و سفر در زمان (Time Travel) می‌شناسند. اما نکته‌ای که ما از او انتخاب کرده و نقل می‌کنیم، به خاطرات و تجربیات دوران روزنامه‌نگاری‌اش برمی‌گردد.
او تعریفی از کار روزنامه‌نگاری ارائه می‌دهد که تا حدی با تعریف و تصور رایج از شغل روزنامه‌داری و رسانه‌گردانی متفاوت است:
این صحبت‌های جیمز گلیک، فرصت خوبی است تا درباره‌ی خبر و خبررسانی بیشتر فکر کنیم و با هم حرف بزنیم.
مثل همهی مباحثی که با عنوان دعوت به گفتگو مطرح می‌شوند، از طرح هر نوع بحث و ایده و صحبتی در این‌باره استقبال می‌کنیم. اما شاید سوالات زیر، نقطه‌ی آغاز مناسبی برای فکر کردن بیشتر به حرف گلیک باشند:
- آیا با حرف گلیک موافقید؟ مصداق و نمونه‌ای در تأیید یا رد آن در ذهن دارید؟
- اگر با حرف گلیک موافقید، آیا آن را عملی می‌دانید؟ آیا واقعاً می‌توان یک رسانه‌ی خبری داشت و به مخاطب گفت: «من خبرهای بسیاری را برایت نقل نخواهم کرد؟»
- به نظرتان در شرایط امروز کشور ما، اگر رسانه‌ای تمرکز خود را بر حذف خبرها (و نه ارائه‌ی همهی خبرها) بگذارد، مخاطبانش بیشتر می‌شوند یا کمتر؟ اگر مخاطبان کمتر شوند، مدل درآمدی چنین رسانه‌ای چه باید باشد؟
- آیا می‌توان حرف گلیک را یک ایده برای راه‌اندازی یک رسانه‌ی خبری در نظر گرفت؟ یا بیشتر باید آن را به عنوان حرف روشنگرانه‌ی که قابلیت پیاده‌سازی ندارد، بخوانیم و بشنویم؟
- این حرف، چه ایده‌هایی را در خارج از فضای خبری و رسانه‌ای در ذهن شما زنده می‌کند؟
دوست عزیز.
شما با عضویت رایگان به عنوان کاربر آزاد متمم (صرفاً با تعیین نام کاربری و کلمه‌ی عبور) می‌توانید به حدود نیمی از چند هزار درس متمم دسترسی داشته باشید.
همچنین در صورت تمایل، با پرداخت هزینه عضویت، به همهی درس‌های متمم دسترسی خواهید داشت. فهرست برخی از درس‌های مختص کاربران ویژه متمم را نیز می‌توانید در اینجا ببینید:
فهرست درس‌های مختص کاربران ویژه متمم
از میان درس‌هایی که در فهرست بالا آمده است، درس‌های زیر از جمله پرطرفدارترین موضوعات هستند:
دوره MBA | مذاکره | کوچینگ | توسعه فردی
فنون مذاکره | تصمیم گیری | مشاوره مدیریت
تحلیل رفتار متقابل | تسلط کلامی | افزایش عزت نفس
چگونه شاد باشیم | هوش هیجانی | رابطه عاطفی
خودشناسی | شخصیت شناسی | پرورش کودکان هوشمندتر
اگر با فضای متمم آشنا نیستید و دوست دارید درباره‌ی متمم بیشتر بدانید، می‌توانید نظرات دوستان متممی را درباره‌ی متمم بخوانید و ببینید متمم برایتان مناسب است یا نه. این افراد کسانی هستند که برای مدت طولانی با متمم همراه بوده و آن را به خوبی می‌شناسند:
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت رسانه به شما پیشنهاد می‌کند:
- مدیریت رسانه برای کسب و کارها
- تعریف رسانه چیست؟ | انواع رسانه | رسانه فردی، رسانه جمعی، رسانه اجتماعی
- همگرایی رسانه ای | چرا باید همگرایی رسانه ها را جدی بگیریم؟
- سواد رسانه ای چیست؟ | اهمیت سواد رسانه ای و آموزش آن
- زنگ خواب (Toddlers’ Truce) | روزگاری که BBC درگیر تربیت مردم بود!
- برخی از انواع رسانه های اجتماعی
- انواع رسانه | انتخاب رسانه مناسب (مدل POEM)
- اهمیت اندازه گیری در رسانه های جمعی و رسانه های اجتماعی
- آیا کسب و کار شما به رسانه نیاز دارد؟
- مخاطب شناسی چیست و مخاطب چگونه تعریف می‌شود؟
- رام کردن غولها – درباره تاثیر شبکه های اجتماعی بر جامعه
- اعتیاد به اخبار | مغز در جستجوی خبر
- سیستمی برای افزایش دقت خبرها و کاهش شایعه پراکنی و خبرهای دروغ
- ارزش خبرهای حذف شده | جیمز گلیک
- معرفی کتاب خبر (راهنمای کاربران) | آلن دو باتن
- دیگر اخبار نخوانید | رولف دوبلی
- کتاب سواد رسانه ای | جیمز پاتر
- مارشال مک لوهان و دنیای رسانه | بخش اول
- مصاحبه با مارشال مک لوهان | ویژگیهای دنیای جدید
- کتاب تاجران توجه | اقتصاد توجه چگونه شکل گرفته است؟
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درس‌های متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : سامان عزیزی
من فکر می کنم حداقل از دو منظر میشه گفته ی گلیک رو بررسی کرد:
اول- میشه از نظر اصول روزنامه نگاری حرفه ای بهش نگاه کرد. مثلاً مسئولیت یک روزنامه نگار اقتضا می کنه که بدون سوگیری و جانبداری، به روایت کردن بپردازه(اینجا به این موضوع کاری نداریم که اصلاً چنین چیزی ممکن هست یا نه!). از این منظر اگه نگاه کنیم، هر نوع فیلتر کردن اطلاعات و هر نوع سوگیری ای ، با اصول اولیه ی روزنامه نگاری، در تناقض و تضاد قرار میگیره. در واقع اصول روزنامه نگاری اقتضا می کنه که شما با نظر و سلیقه و سوگیری خودت، دست به حذف و فیلترکردن نزنی.
دوم- در دنیای "فوران اطلاعاتی" که شاهدش هستیم، به نظرم فیلتر کردن، به موضوعی حیاتی و مهم تبدیل شده. از طرفی خیل عظیمی از مخاطبان هم، فیلتر کردن هوشمندانه و آگاهانه رو یاد نگرفتند. به نظر من میشه به رسانه ای فکر کرد که این وظیفه رو(شاید در حوزه خاصی) به عهده بگیره(طبیعتاً در یک چارچوب شفاف و اصولی و بر طبق فرآیندهایی که برای همه مخاطبانش قابل تشخیص باشه).
فکر می کنم ایده ی جذاب و گیرایی هست. و به نظرم نه تنها مخاطبانش کم نمیشن بلکه به مرور(و اگه حرفه ای و شفاف عمل کنه) مخاطبانش بیشتر و بیشتر هم میشن.
و البته در کنار همه خوبی هاش آفت های خودش هم داره.
حاشیه: در کل به نظرم همه ی رسانه ها، همیشه مشغول همین کار بوده و هستن.(فیلتر کردن). تفاوتی اگر هست در نحوه و فرآیندها و چارچوب های شفاف یا غیر شفافِ فیلتر کردن است و البته منافع صاحبان رسانه.