در مدیریت کسب و کارهای کوچک و متوسط چقدر به منابع آکادمیک اعتماد کنیم؟

۳۵ نظر برای در مدیریت کسب و کارهای کوچک و متوسط چقدر به منابع آکادمیک اعتماد کنیم؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : پیمان اکبرنیا



سلام به همه دوستان متممی

من از ابتدای آشنایی با مباحث مدیریت و کسب‌وکار هم کار در یک سازمان بزرگ و با چند دهه سابقه در حوزه مشاوره مهندسی رو به عنوان یک کارشناس تازه‌کار تجربه کردم و هم تجربه کار در دو کسب‌وکار کوچک رو دارم که در هر دوی این کسب‌وکارهای کوچک از ابتدای تاسیس حضور داشتم. یکی از این کسب‌وکارها یک شرکت کوچک پیمانکاری بوده و دیگری یک استارت آپ نوپا در حوزه آی تی.

سعی می‌کنم در ادامه برخی از تفاوت‌های آموزش‌های رایج مدیریتی و نیازهای کسب‌وکارهای کوچک را از دید خودم بگم:

1- در آموزش‌های مدیریتی معمولا فرض بر این است که مدیرعامل و مدیران ارشد شرکت اکثرا افرادی میانسال و جا افتاده هستند (که با کت و شلوار رسمی پشت میزهای بزرگ نشسته‌اند و پذیرای مراجعین هستند) در حالی که در بسیاری از استارت‌آپها محدوده سن مدیران خیلی کمتر از این است. ممکن است در نگاه اول این مساله مهم نباشد اما به عنوان مثال شما در ارتباط با کارکنان شرکت و همچنین در جلسات خارج از شرکت با مسائل و چالش‌های متفاوتی رو به رو خواهید شد. به این فکر کنید که به عنوان مدیر ارشد اگر سن شما از سن طرف مقابلتان خیلی کمتر باشد، در جلسات استخدام، در جلسات خارج از شرکت و ... با چه مشکلاتی ممکن است مواجه شوید و چه مواردی را باید رعایت کنید؟

2- در یک کسب‌وکار بزرگ شما چه کارمند باشید و چه مدیر، احتمالا با اکثر کارکنان سازمان خود به طور مستقیم ارتباط ندارید ولی در یک کسب‌وکار کوچک مدیر و همه کارکنان با هم در ارتباط نزدیک‌تری هستند. این ارتباط نزدیک مزایا و معایبی دارد. برای مثال ممکن است مدیر عامل یک سازمان کوچک در مورد جزئیات طراحی محصول یا خدمت و همچنین شیوه کار هر کدام از کارکنان نظر دهد و روی همه تصمیم‌گیری‌ها نظارت داشته باشد. در یک سازمان بزرگ مدیرعامل صرفا با بخشی از کارکنان در ارتباط است و اینجاست که سپردن کامل کار به دیگران و تفویض اختیار معنای اصلی خود را پیدا می‌کند. در سازمان‌های کوچک مدیران به طور جدی با تفویض اختیار و چالش‌های آن رو به رو نمی‌شوند.

3- بسیاری از واحدها، سمت‌ها و نقش‌ها در سازمان‌های بزرگ معنا دارند و طراحی ساختار سازمانی با همان مدل ذهنی شرکت‌های بزرگ، عملا در کسب‌وکارهای کوچک بی معنی خواهد بود. همان‌طور که در متن درس ذکر شد خود مدیر ممکن است چندین وظیفه و نقش را به طور همزمان به عهده داشته باشد و کارکنان هم به طور مشابه معمولا در یک حوزه باریک و تخصصی کار نمی‌کنند. آن‌ها را می‌توان بیشتر به آچار فرانسه و ابزارهای چند کاره تشبیه کرد.

4- در پایان می‌خواستم به نکته دیگری هم اشاره کنم. به نظرم علاوه بر اندازه سازمان، قدمت سازمان هم یکی از پارامترهای مهم دیگری است که در آموزشهای مدیریت کمتر در نظر گرفته می‌شود. یعنی در آموزش‌های مدیریتی، معمولا سازمان‌هایی مثال زده می‌شوند که عمر زیاد و اندازه بزرگی دارند. درست است که عمر زیاد معمولا با اندازه بزرگ‌تر هم همراه است ولی همیشه اینطور نیست. برای مثال بسیاری از کسب‌وکارها ممکن است عمر زیادی داشته باشند ولی اندازه‌شان کوچک یا متوسط باشد (بسیاری از شرکت‌های پیمانکاری، رستوران‌ها، کارگاه‌های تولیدی و ... را می‌توانید برای خود مثال بزنید که عمر زیاد و اندازه متوسط یا کوچک دارند). سازمان‌هایی که عمر بیشتر دارند، معمولا از شهرت و اعتبار خاصی هم برخوردارند اما سازمان‌های نوپا معمولا شهرت مشخصی هم ندارند. نداشتن شهرت در برخی موارد چالش ایجاد می‌کند (مثلا در جذب نیرو و سرمایه) و در برخی موارد هم ممکن است خوب باشد مثلا اینکه شما هنوز به موارد خاصی مشهور نشده‌اید که باعث ایجاد پیش داوری یا لنگر در ذهن افراد شود.

 

سعی کردم تا جای ممکن موارد مهمی را که به ذهنم می‌رسید بنویسم. امیدوارم به کار دوستانی که قصد دارند کسب و کاری جدید را راه‌اندازی کنند بیاید.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.