راه اندازی کسب و کار | دردسرهای شباهت شرکا و تیم کارآفرین همگن

۲۸ نظر برای راه اندازی کسب و کار | دردسرهای شباهت شرکا و تیم کارآفرین همگن

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : مهدی رمضانی



تجربه‌ی من میگه در مجموع بهتره شرکا و نفرات کلیدی کسب و کار همگن نباشن.

یکی از مسائلی که ما رو می‌بره سمت تشکیل تیم همگن نزدیکی ویژگی‌های شخصیتیه. چند نفر دور هم جمع می‌شیم و نگاه استراتژیکمون توسعه‌ست. توسعه می‌دیم برای توسعه و اونقدر توسعه می‌دیم که کسب و کار بزرگی داریم و ولی سود خوبی نداریم، یا مثلا درگیر تحقق سود بالاییم و توسعه رو دست کم می‌گیریم و در یک لحظه متوجه می‌شیم که رقبا دارن بازار رو می‌گیرن و چون زیرساخت توسعه نداریم به سرعت حذف می‌شیم. آدما راحت ترن در مجموعه‌ای باشن که همه شبیه خودشونن. طبقه اجتماعی، روش ارتباطی، جهان بینی مشترک و غیره. آفت اصلی اینجاست که همیشه کنار هم نشستن و احسنت و آفرین گویان دارن میرن جلو. کسی نقد نمی‌کنه، چونکه اصلا ایراد رو نمی‌بینه چون اون ایراد رو خودش هم داره پس فضای نقد درست به وجود نمیاد. این بزرگ ترین اثر نامطلوب تیم همگنه.

در مجموع تضارب آرا سازنده‌ست ولی هزینه داره. یک مثالی که هست یک نفریه که اگر تمام اعضای گروه متحدالقول باشن باید مخالفت کنه. برای اینکه چیزی رو نشون بده که بقیه نمی‌بینن. البته یه نکته شرط لازم تیم ناهمگن هست و اون اهمیت دیالوگه. باید بتونن با هم صحبت کنن. روش ارتباطی درستی برای مبادله نظرات و خصوصا نقد داشته باشن. حوزه اختیارات و مسئولیت هم باید شفافیت بالایی داشته باشه. لزوما ناهمگن بودن تیم منتج به مطلوب نمیشه. اگر تیم ناهمگنی داشته باشیم که بشه داخلش تبادل نظر و نقد کرد به سرعت خطاهای همه مشخص میشه. هر عضو از یک منظر مساله رو می‌بینه و در نهایت تحلیل بهتری نسبت به تحلیل یک تیم همگن هم نظر متحدالشکل خواهیم داشت. این اصطکاک اگر در سطح دیالوگ و تبادل نظر اثرش رو بگذاره و در نهایت بعد از تصمیم نهایی همه‌ی اعضا در یک زمین مشترک باشن، بهترین نتیجه حاصل میشه. ولی اگر در تمام سطوح این ناهمگونی رسوخ کنه و مثلا در سطح اجرایی هرکسی ساز خودش رو بزنه هزینه‌ای که تحمیل می‌کنه بیشتر از ارزش افزوده‌شه. 

یکی از تجربیات من در مورد یک کسب و کار از عدم وجود فضای دیالوگ در یک تیم ناهمگن این بود که ما بعد از یک سال از آغاز کسب و کار به یک حاشیه سود معقول رسیدیم، نظر من روی توسعه بیشتر بود و نظر یکی از شرکای اصلی روی عدم هزینه‌کرد روی توسعه و برداشت سود. عدم وجود فضای گفتگوی مشترک و هم چنین تضاد بسیار بالای ارزش‌های فردی باعث این شد که نهایتا من اون کسب و کار رو با وجود حاشیه سود مناسبش ترک کنم. فضا برای توسعه به وجود نیومد و فضایی برای گفتگو هم وجود نداشت و امکان ایجادش نبود. الان بعد گذر چند سال اون کسب و کار اندازه‌ش کمی کوچکتر شده و مسلما سود کمتری هم داره. هم من و هم دیگر شرکا در مجموع متضرر شدیم، من یک کسب و کار سودده رو ترک کردم و عضوی که موند هم در نهایت به هدف فقط زنده نگه داشتنش رسید. تیم ناهمگن می‌تونست به نتیجه خیلی خوبی برسه ولی دو دلیل اصلی که بالا گفتم اجازه این رو نداد. 

در مجموع بهترین گزینه تیم ناهمگنه، با توانایی شنیدن، تحمل و تحلیل نظر مخالف در یک فضای دیالوگ محور و در سطوح بالاتر سازمان. 

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.