ماتریس توانایی های ارتباطی

در درس جستجوی نقاط ضعف در ارتباط فهرستی از رایج‌ترین ضعف‌ها و مشکلات ارتباطی را ارائه کردیم.

آن فهرست صرفاً در حد یک نقطه‌ی شروع بود و احتمالاً شما خود، موارد دیگری هم در ذهن دارید که می‌تواند به این فهرست یا چنین فهرست‌هایی افزوده شود.

اما اگر قصد داشته باشید به صورت جدی برای توسعه مهارت ارتباطی خود برنامه ریزی کنید، لازم است چارچوب شفاف‌تری تعریف کنید و صرفاً به یک فهرست بلند از مشکلات و نقاط ضعف، اکتفا نکنید.

مدل های بسیار متنوعی برای توصیف و طبقه بندی توانایی های ارتباطی مطرح شده‌اند.

در میان آن‌ها، یکی از مدل‌های ساده و ارزشمند توسط دو نفر به نام‌های اشپیتزبرگ و کوپاچ مطرح شده است (+).

برای این‌که چهار بخش این نمودار را بهتر درک کنیم، ابتدا لازم است دو مولفه‌ی اصلی را که در قالب دو محور افقی و عمودی نشان داده شده‌اند، بهتر بشناسیم.

 اثربخش بودن ارتباط

منظور از اثربخش بودن ارتباط، این است که پیام مد نظرمان به شکل درستی منتقل شود.

به زبان ساده‌تر و خودمانی‌تر، حرف‌مان را به طرف مقابل برسانیم (و به شکل مشابه، حرف طرف مقابل را بفهمیم).

بخشی از مواردی که به عنوان ضعف ارتباطی مطرح می‌شوند، در دسته‌ی اثربخشی پایین پیام قرار می‌گیرند.

اثربخشی پایین می‌تواند ریشه‌های متنوعی داشته باشد. به عنوان مثال، به موارد زیر توجه کنید:

• سبک رفتاری شما در مدیریت تعارض به “اجتناب” نزدیک است و معمولاً از ترس این‌که تعارض جدی‌تر نشود، پیام خود را به شکل درست و کامل نمی‌رسانید.
• رابطه عاطفی با طرف مقابل برای شما مهم است و تا کنون تجربه‌های ناموفق متعددی در اداره‌ی جر و بحث‌ها داشته‌اید. نهایتاً این تجربه‌ها شما را به این نتیجه رسانده که به جای تلاش برای ارتباط قوی‌تر، از ارسال بخشی از پیام‌های خود صرف‌نظر کنید.
• هیچ ریشه و خاطره‌ی منفی وجود ندارد. واقعاً دلتان می‌خواهد پیام‌تان را درست و کامل برسانید و حرف طرف مقابل را هم به خوبی درک کنید. اما معمولاً متوجه می‌شوید که انتقال پیام به شکل کامل انجام نشده است.

به عبارت دیگر، پایین بودن اثربخشی می‌تواند ناشی از ضعف مهارتی یا ناشی از یک انتخاب و یا ترکیبی از این دو باشد (که البته در هر حالت، منطقی است برای بهبود آن تلاش کنیم).

مناسب بودن شیوه‌ی ارتباط

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مهارتهای ارتباطی و زبان زندگی به شما پیشنهاد می‌کند: