هوش هیجانی پایین چگونه به ما لطمه می‌زند؟

۶۹۴ نظر برای هوش هیجانی پایین چگونه به ما لطمه می‌زند؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



من دوستی دارم که یک کسب و کار اندازهٔ متوسط را با حدود ۱۰۰ نفر کارمند اداره می‌کند.
آن‌ها محصول نسبتاً خوبی دارند و مشتریان‌شان هم تقریباً از خدمات‌شان راضی هستند. اما رشد کسب و کارشان تقریباً متوقف شده و خودش معتقد است که مشکل‌اش این است که - به رغم پرداخت حقوق و پاداش نسبتاً خوب - همکاران قوی با او نمی‌مانند و مجموعه‌اش را ترک می‌کنند.
من هم به عنوان کسی که هم او و هم تعدادی از اعضای تیم‌اش را می‌شناسم، فکر می‌کنم که درست می‌گوید و این استعفاهای زودهنگام و کوتاه بودن مدت همکاری،‌ به مانعی برای رشد آن‌ها تبدیل شده است.
دوست من، مبانی مدیریت را به خوبی می‌شناسد و هوش ریاضی‌اش هم عالی است. اما نقطه ضعف‌اش این است که حس و حال همکارانش را جدی نمی‌گیرد یا به خوبی درک نمی‌کند.
این را هم از همکارانش شنیده‌ام و هم خودم در جلسات‌شان دیده‌ام که فضای کافی برای حرف زدن همکارانش ایجاد نمی‌کند و گاه به کلی فراموش می‌کند که حال و هوای آن‌ها را در نظر بگیرد.
به این دو تجربه توجه کنید:
یک بار سه نفر از همکارانش را همراه خودش به جلسه آورده بود. اما تمام مدت خودش صحبت کرد. وقتی بحث تمام شد، یکی از همکارانش اجازه گرفت تا چند نکته را مطرح کند. نکته‌ها واقعاً مهم نبودند و بعضی از آن‌ها هم قبلاً گفته شده بودند. به نظر می‌رسید که آن فرد،‌ از این‌که تمام مدت مانند مجسمه در جلسه بوده آزار دیده است و دوست دارد با چند جمله حرف زدن، این حس را القا کند که حضورش مفید بوده است. اما دوست من به او تذکر داد که: «همهٔ این نکات قبلاً گفته شده بودند. فکر کردم می‌خواهی حرف مهمی بزنی.»
‌
یک مرتبه هم یکی از همکارانش که معمولاً کارها را بدون اشکال انجام می‌دهد، در طراحی یک مجموعه اسلاید اشتباهات متعدد داشت. وقتی این اشتباهات را با لحن بسیار تندی به او تذکر داد، آن همکار ابراز تأسف کرد و گفت که روز گذشته رابطه‌اش با شریک عاطفی‌اش به هم خورده و به همین علت، تمرکزش کم بوده است. دوست من پاسخ داد: «اگر سر هر بار دوست شدن و قهر کردن، یک روز مغزت تعطیل باشد، پس کار را چگونه جلو ببریم؟»
‌
بررسی‌ها و شنیده‌هایم نشان می‌دهد که اکثر همکاران او، از حقوق پرداختی و شرایط شرکت راضی هستند. اما این نوع برخوردها باعث شده که همواره مترصد فرصتی بهتر باشند و از هر پیشنهادی برای جابه‌جایی به شرکت‌های دیگر استقبال کنند.
من این ضعف‌ها را مصداق هوش هیجانی پایین می‌دانم. چون هر وقت کسی برای دوستم توضیح می‌دهد که این یا آن رفتار تو حس بدی را در فلانی ایجاد کرد، پاسخ می‌شنویم که: «جدی؟ فکر نمی‌کنم. او حالش خوب بود.» یا گاهی می‌گوید: «حالش از جای دیگری خراب بود. ربطی به حرف‌ها و رفتارهای من نداشت.»

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.