نسیم طالب و بحث پیری و استخوان های پوک

۹۰ نظر برای نسیم طالب و بحث پیری و استخوان های پوک

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : مریم رئیسی



در زندگی شخصی :

_ با اینکه همیشه به ریاضیات علاقه داشتم و از حل کردن مسائل ریاضی لذت می بردم, مخصوصا معادلات دیفرانسیل و آنالیز ریاضی, اما سالهاست که خوندن و حل کردن مسائل ریاضی رو گذاشتم کنار. فکر می کنم این موضوع باعث شده که قدرت تحلیل کردنم در مسائل مختلف زندگی کاهش پیدا کنه و روند پیر شدن ذهنم سریعتر بشه.

راه حلش هم اینه که حل مسائل ریاضی رو بذارم در برنامه ی روزانه. راستش چند وقت پیش شروع کردم از سایت مکتبخونه به خوندن دوباره ی درس  معادلات دیفرانسیل و فکر می کنم که لازمه جدی تر بهش نگاه کنم. چون همیشه تنش و چالشی که ذهنم در هنگام حل مسئله باهاش مواجه میشد رو خیلی دوست داشتم و برام لذت بخشه.

_ حل جدولهای مختلف هم به نظرم در همین دسته قرار می گیره و روند پیری مغز رو کندتر میکنه. قبلا خیلی انجام میدادم ولی الان کمتر شده.

_  در فایلهای گفتگوهای دشوار یاد گرفتیم که اجتناب و دوری از یک مذاکره و گفتگوی دشوار مثلا ده امتیازی, کم کم اون رو به یک گفتگوی هشتاد یا صد امتیازی تبدیل می کنه. فکر میکنم از این منظر هم میشه بهش نگاه کرد.

مثلا من در روابط عاطفی ام اکثر اوقات از تنش و بحث دوری میکنم و سعی میکنم چالشی به وجود نیاد. ولی به نظرم گاهی لازمه و وجود تنش و چالش به رشد و ثبات رابطه میتونه خیلی کمک کنه.

_ چندوقت پیش از جلوی مدرسه ی قدیمی ام رد می شدیم و داشتم به دوستم می گفتم که من از خونه تا مدرسه همیشه با دوستانم پباده میومدیم ولی الان به نظرم خیلی مسافت طولانی ای میاد. در واقع پیاده روی رو هم خیلی کم کردم, به دلایل مختلف, با اینکه خیلی بهش علاقه دارم و فواید زیادی برام داشته.

البته خوشبختانه به طور مرتب ورزش میکنم و تا حدودی این کم کاری جبران شده.

در کسب و کار :

من وقتی کارم رو شروع کردم فکر می کردم نداشتن رقیب خیلی می تونه برام خوب و مفید باشه. اما پس از شروع و وقتی با رقبا مواجه شدم تنش و استرسهای زیادی برام ایجاد شد که نتایج خوب و مثبتی برام داشت.

فکر می کنم داشتن رقیب یکی از تنشهای بیرونی لازم برای کسب و کار و رشد و پیشرفت در کار هست.

 

پی نوشت : یکی از افرادی که حین خوندن درس به ذهنم اومد که با وجود داشتن سن بالا همچنان پرکار هستن, پروفسور سمیعی بودن. ایشون با 80 سال سن همچنان در کشورهای مختلف دنیا جراحی های بسیار سخت انجام میدن و برای شرکت در کنفرانس ها و سایر مراسم علمی سفرهای زیاد و طولانی میرن و هیچ تفاوتی با یک فرد چهل یا پنجاه ساله ندارن. به نظرم مثال خوبی برای این درس باشن.

 

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.