زوال دوستی | ساموئل جانسون

۵۷ نظر برای زوال دوستی | ساموئل جانسون

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : الميرا خزاعی



تا عنوان درس رو خوندم یاد این داستان در کتاب "کجا ممکن است پیدایش کنم" از "هاروکی موراکامی" افتادم:

"اوایل ازدواجمان زیاد این کار را می کردم. این تنها چیزی  بود که آرامم می کرد و به من احساس امنیت می داد . با خودم می گفتم : تا وقتی او این طور آرام خوابیده است ، من در امان هستم  برای همین ،مدت زیادی او را در خواب تماشا می کردم.

اما یک روز ، این عادت را ترک کردم.ار کی؟ سعی کردم به خاطر آورم. شاید از آن روزی که من و مادر شوهرم ، سر اسم گذاشتن روی پسرم بحث مان شد. او یکی از طرفدارن این فرقه های دینی بود و از کشیش خواسته بود به این نوزاد اسمی ارزانی کند . دقیقا یادم نیست چه اسمی پیشنهاد داد، اما نمی خواستم بگذارم یک کشیش روی فرزندم اسم بگذارد .آن روزها دعوای شدیدی بین ما درگرفت اما همسرم نتوانست چیزی به هیچ کداممان بگوید. او کنار ایستاده بود و سعی می کرد ما را آرام کند.

از آن به بعد دیگر احساس نکردم او حامی من است فکر کنم این تنها چیزی بود که از او خواستم و او نتوانست به من بدهد. او تنها توانست خونم را به جوش بیاورد. البته ، همه این ها به سال ها پیش بر می گردد. من و مادر شوهرم مدت هاست آشتی کرده ایم . من روی پسرم  اسمی را گذاشتم که دلم می خواست به علاوه رابطه ی من و همسرم هم خیلی زود به حالت عادی باز گشت.

اما مطمئنم این پایان نگاه کردن های من به چهره ی خوابیده ی او بود."

این داستان که البته در مورد تیره شدن روابط زناشویی هست بی شباهت به آنچه باعث کمرنگ شدن روابط دوستانه می شود، نیست. 

چه بسا یک نگاه نابجا و یک مکث بی موقع و ... باعث شروع از بین رفتن یک ارتباط دوستانه باشد و یا کیفیت و صمیمیت آن را کاهش بدهد.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.