تعریف پایداری چیست؟ | بررسی مفهوم پایداری در مدیریت و کسب و کار

۱۲۶۹ نظر برای تعریف پایداری چیست؟ | بررسی مفهوم پایداری در مدیریت و کسب و کار

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : گروه متمم



از فهرست کامل و دقیقی که تنظیم کردید ممنونیم.
شاید سوالی که در ادامه‌ی مطلب شما بتوان به آن فکر کرد (هم به عنوان تکمیل بحث و هم به بهانه‌ی صحبت‌های شما) این باشد که مجری هر یک از سیاست‌های فوق کیست؟

چون معمولاً جملات در حالت مجهول، راحت‌تر مورد توافق قرار می‌گیرند. اما وقتی می‌خواهیم به آنها فاعل اضافه کنیم (که در کارهای اجرایی ناگزیر از این کار هستیم)‌ اختلاف نظرها شروع می‌شود. ضمن اینکه ممکن است حتی اصل پیشنهاد هم دستخوش تغییر شود.

به عنوان مثال مسئولیت "ایجاد پست ویژه مختص کالاهایی که به صورت اینترنتی خرید می‌شوند" بر عهده چه کسی خواهد بود؟

اگر قرار است دولت این کار را انجام دهد که قبلاً اکثر دولت‌ها ا(از آمریکا تا ایران) ناتوانی خود را در مدیریت شرکت‌های پست نشان داده‌اند و پست‌های دولتی، ناکارآمدترین سیستم‌های ارسال بوده‌اند.

ضمن اینکه طبیعتاً وقتی دولت خدمتی را ارائه می‌دهد از دو حال خارج نیست:
یا باید به عنوان یک بنگاه اقتصادی با هدف کسب سود این کار را انجام دهد که در این حالت، دولت را از سیاست‌گذار به سمت بنگاه‌دار سوق می‌دهد (که تجربه‌اش در ایران کم نیست).
یا اینکه باید به دنبال نرخ‌ها و تعرفه‌های حمایتی برود که این کار، فریب دادن کسب و کارها خواهد بود. نرخ‌های حمایتی در کوتاه مدت، به رونق کمک می‌کنند اما چون هزینه‌های کسب وکارها را به صورت غیرواقعی کاهش می‌دهند، عملاً کسب و کارها را معتاد و بیمار می‌کنند (درست مثل مواد مخدر که سرخوشی موقت ایجاد می‌کند). نرخ‌های سوبسیدی حامل‌های انرژی برای صنایع مادر، نمونه‌ای از این خطاهاست که امروز رقابت با جهان را برای ما در حوزه‌هایی مانند صنعت فولاد دشوار کرده است.

اگر هم بخش خصوصی بخواهد این کار را انجام دهد، صورت مسئله تغییر می‌کند. می‌توان گفت:
شرکتی که راهکار مطمئنی برای تحویل محصولات فروخته شده توسط شرکت‌های اینترنتی ارائه دهد، می‌تواند کسب و کار موفقی داشته باشد و نقشی پایدار در کاهش ترافیک شهری ایفا کند (که قطعاً چنین شرکتی برای اخذ مجوز فعالیت یا جذب سرمایه‌گذار، می‌تواند از همین مسئله برای جذاب‌تر کردن مدل کسب و کار خود استفاده کند).

در همین زمینه می‌توان مثال‌های دیگری را هم زد. مثلاً تغییر در طراحی خودرو‌ها.
چه کسی مسئول این کار خواهد بود؟
چرا خودروسازها باید این کار را بکنند؟ آیا این کار برای آنها سودده خواهد بود؟ در شرایطی که مردم در شهرهایی مثل تهران، با لندکرویزر به نانوایی سنگکی سر کوچه‌ی خود می‌روند؟ (بخشی هم که نمی‌روند، مشکلشان نبودن نانوایی سنگکی یا نداشتن لندکرویزر است و نه فرهنگ ترافیک!).

البته در اینجا دو راهکار به نظر می‌رسد:
یکی اینکه بگوییم اتفاقاً تقاضای پاسخ‌داده نشده در مورد خودروهای کوچک وجود دارد. بازاری که در مقاطعی خودروهای ماتیز یا ام وی ام و همینطور پژو 206 آن را پاسخ داده‌اند و هنوز هم به نظر می‌رسد که این تقاضا اشباع نشده است.

راهکار دیگر هم این است که بگوییم دولت برای کاهش ترافیک می‌تواند عوارض خودروها را بر اساس حجم خودرو تعدیل و اصلاح کند. این کار هم کار عجیبی نیست. کشورهای مختلفی که از آلودگی هوا یا ترافیک رنج می‌برند، در مقاطعی این کار را انجام داده‌اند.
امتیاز دادن به خودروهایی که حجم موتور آنها هم کوچک‌تر است، می‌تواند شکل دیگری از اجرای همین سیاست باشد.

البته طبیعتاً انتظار نمی‌رود در یک تمرین درس متمم، تا این حد طولانی تحلیل کنیم و اساساً فکر کردن به این مسائل و تحلیل آنها، خود یک شغل است و کسانی هستند که برای همین کار حقوق می‌گیرند.
اما کمک می‌کند که چالش فکری بیشتری داشته باشیم و برخی درس‌های دیگر هم برای ما مرور و در ذهنمان تثبیت شوند.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.