رام کردن غولها – درباره تاثیر شبکه های اجتماعی بر جامعه

۴۶ نظر برای رام کردن غولها – درباره تاثیر شبکه های اجتماعی بر جامعه

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا حسن پور



پیش ‎نوشت ۱: این کامنت دیدگاه شخصی من است و از مشاهدات و درک من از شبکه‎های اجتماعی گرفته شده‎است.

پیش نوشت ۲: من از علاقه‎مندان شبکه‎های اجتماعی هستم اما در این کامنت می‎خواهم قسمتی از نقدها و نگرانی‎هایی که نسبت به شبکه‎های اجتماعی دارم را بنویسم و این گونه نیست که فضای شبکه‎های اجتماعی را کاملا منفی ببینم.

پیش نوشت ۳: شبکه‎های اجتماعی مصداق بارز یک سیستم پیچیده هستند و برای درک بهتر آن‎ها باید به حوزه پیچیدگی تسلط پیدا کرد، با این حال من با وجود دانش اندک خودم این اجازه را به خودم می‎دهم که همان‎گونه که در بالا گفتم از مشاهداتم در شبکه‎های اجتماعی بنویسم.

در شبکه‎های اجتماعی این رویدادها هستند که بیشتر دیده و بازنشر می‎شوند، نه روندها:

اگر همین الان به قسمت اکسپلور اینستاگرام یا دیگر شبکه‎های اجتماعی خود سر بزنید خواهید دید که اخبار و اتفاق‎های روز بخش اعظم محتوا را تشکیل داده‎اند. درواقع من فکر می‎کنم اخباری مثل “اینکه فلان سیاست مدار چه حرفی زده است” یا “فلان میکروسلبریتی چه کاری کرده است” یا “اینکه امروز دوستمان چه ناهار و شامی می‎‎خورد” همه از جنس اخبار روز هستند و در یک خصوصیت مشترک هستند، آن هم اینکه آگاه شدن از این اخبار نه تنها برای ما سودی ندارد بلکه به عنوان یک خوراک ذهنی ضررهای زیادی برای ما دارند. از طرف دیگر در شبکه‎های اجتماعی خیلی کم محتوایی در رابطه با بستر گذشته‎ی خبرها و روندهایی که طی شده تا یک رویداد رخ دهد می‎بینیم و این خود باعث می‎شود که ما درکی به دور از واقعیت از رویدادها داشته باشیم.

شبکه‎های اجتماعی و حلقه‎های بسته‎ای‎ که گرفتار آن می‎شویم:

یکی دیگر از اتفاق هایی که می‎اُفتد این است که ما در حلقه‎های بسته گرفتار می‎شویم، به طور مثال من در شبکه اجتماعی دوستان و صفحه‎های هم فکرهای خود را دنبال می‎کنم و فرد دیگری که عقایدی متفاوت نسبت به من دارد نیز شبکه اجتماعی خود را می‎سازد. پس از مدتی شبکه‎های اجتماعی با الگوریتم‎هایی که دارند با توجه به اطلاعاتی که از رفتار ما به دست می‎آورند، به ما فقط آن بخشی از محتوا را که ما علاقه داریم نشان می‎دهند. در نهایت امکان دارد هر یک از ما در حلقه‎های بسته (نه به معنای مطلق) گرفتار بشویم و زاویه نگاه ما به رویدادها تنگ‌تر ‎شود.

لایک‎هایی که به رفتار ما جهت می‎دهند:

به نظر من نمی‎شود از شبکه‎های اجتماعی حرف زد اما نقش بازخورد مخاطب که به صورت لایک، کامنت یا شکل‎های دیگر نمود پیدا می‎کند را نادیده گرفت. در شبکه‎های اجتماعی امکان دارد به جای اینکه محتوای خود را تولید کنیم و مخاطب محتوای خود را جذب کنیم، در دام تولید محتوا با توجه به بازخورد دنبال کننده‎گان فعلی خود بیفتیم، دنبال کنندگانی که شاید مخاطب‎های ما نباشند و فقط ما را از گذشته می‎شناسند. لایک‎هایی که خود باعث خودسانسوری می‎شود و از طرف دیگر روند تغییر در رفتار ما را (اگر مخالف با جهت لایک‎ها باشد) کند می‎کنند.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.