با دوستان‌مان وارد تعامل مالی بشویم یا نه؟

دعوت به گفتگو در متمم، فرصت و بهانه‌ای برای بحث، گفتگو، و تبادل نظر است.

معمولاً جمله‌هایی که در دعوت به گفتگو به بحث گذاشته می‌شوند، گزاره‌های علمی دقیق نیستند؛ بلکه بیشتر حرف‌هایی برخاسته از تجربه‌ی گوینده‌ هستند که ممکن است ما با آن‌ها موافق یا مخالف باشیم.

جمله‌ای که این بار انتخاب کرده‌ایم، از برنارد راث است که آن را در کتاب هنر دستیابی (The Achievement Habit) بیان کرده است.

او در این جمله، به موضوعی می‌پردازد که بسیاری از ما در مقاطع مختلف زندگی خود به آن فکر کرده‌ایم:

اگر بخواهید، می‌توانید به جای پول قرض دادن، به تعاملات مالی و حتی به شراکت در سرمایه‌گذاری‌ها و کسب و کارها فکر کنید تا گستره‌ی بحث را بیشتر و بهتر درک کنید.

این دیدگاه، می‌تواند موافقان و مخالفان جدی داشته باشد.

خود برنارد راث، مشخصاً معتقد است که در دوستی، اگر طرف مقابل واقعاً دوست باشد، تعاملات مالی هیچ مشکلی به وجود نمی‌آورند و چه بسا رابطه را قوی‌تر هم بکنند.

اما عده‌ای هم هستند که فکر می‌کنند نباید با چنین تعاملاتی، دوستی‌ها را در معرض تهدید قرار داد. اگر من دوستی دارم که رابطه‌ی عمیق عاطفی میان‌مان برقرار است، چرا باید با تعاملات مالی، پول قرض دادن (و قرض گرفتن)، مشارکت در سرمایه‌گذاری و کسب و کار، این دوستی را در شرایطی قرار دهم که خطر اختلاف‌نظر و کدورت، آن را تهدید کند؟

در تعریف حمایت اجتماعی آموخته‌ایم که حمایت ابزاری و حمایت احساسی دو بُعد از ابعاد چهارگانه‌ی رابطه‌ی دوستانه هستند. با کمی اغماض، می‌توان جمله‌ی برنارد راث را چنین ترجمه کرد که این ابعاد، همگی می‌توانند در یک رابطه وجود داشته باشند و حتی به تقویت یکدیگر نیز کمک کنند.

از سوی دیگر می‌توان گفت کسانی که دیدگاه مخالف دارند، ترجیح می‌دهند بعضی رابطه‌ها را به حمایت ابزاری و برخی دیگر را به حمایت عاطفی اختصاص دهند و این رابطه‌ها را با هم مخلوط نکنند.

واقعیت این است که در طول زندگی، بسیاری از ما زمانی به این سوال می‌رسیم که دیگر انتخابی نداریم. تصمیم‌ها را گرفته‌ایم و امروز صرفاً تبعات مثبت یا منفی آن‌ها را می‌بینیم.

بنابراین بد نیست کمی برای این سوال وقت بگذاریم و سعی کنیم پاسخ آن را، پیش از آن‌که در معرض چالش‌های جدی قرار بگیریم، بیابیم.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری حمایت اجتماعی به شما پیشنهاد می‌کند: