برای بازآفرینی شغل خود چه ایده‌هایی دارید؟

۵۶ نظر برای برای بازآفرینی شغل خود چه ایده‌هایی دارید؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



توضیحی که در پاسخ تمرین این درس می‌نویسم، با کمی اصلاح و تغییر می‌توانست پاسخ تمرین درس تیپ A و B باشد.

نهایتاً بعد از کمی بررسی، تصمیم گرفتم زیر این درس آنها را بنویسم.

علاقه‌ی من به ارتباط رو در رو و چهره به چهره بسیار کم است.

علت‌های زیادی را می‌توان برای آن برشمرد. از جمله اینکه:

یک: به خاطر شغلم که سال‌ها متمرکز بر مذاکره و فروش بوده است، مجبور بوده‌ام با کسانی که علاقه‌ای به آنها نداشته‌ام، هم‌نشین باشم و نه تنها هم‌نشین، که رابطه‌سازی هم بکنم. این کار اگر چه در کوتاه مدت و میان مدت، می‌تواند موفقیت های شغلی ارزشمندی ایجاد کند، اما برای کسی مثل من که علاقه‌ای به این نوع رابطه‌های سطحی و تعارفات دروغین - با هدف کسب درآمد و سود - ندارم، بسیار فرساینده بوده است.

دو: چندان برون‌گرا نیستم و تعداد محدودی رابطه واقعی را به مجموعه‌ی گسترده‌ای از رابطه‌های سطحی ترجیح می‌دهم.

سه: به نظرم مردم بیش از حد، کُند هستند. یک ساعت با شما دیدار می‌کنند و حرف‌هایی می‌زنند که اگر بخواهی روی کاغذ بیاوری، در ۱۰۰ کلمه جمع می‌شود.

خیلی از اما اگر یک نفر در محیط کار، همه‌ی آنچه را که شفاهی و حضوری و در جلسات انجام می‌دهیم، به شکل مکتوب در بستر دیجیتال به یکدیگر بگوییم، شاید ارزش ۸ ساعت کار ما کمتر از ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه باشد.

نتیجه اینکه فکر می‌کنم اگر رابطه‌ی رو در روی خودم را با دیگران محدود کنم، در هر روز معادل یک هفته تا چهار هفته کار سابقم می‌توانم خروجی داشته باشم.

ضمن اینکه لازم نیست چهره و گفتار مردمی را تحمل کنم که ظاهراً اهمیتی برای وقت‌شان قائل نیستند. تازه قسمت مفید زندگی‌شان جلسات کاری است. خارج از آن که سرگرم تلگرام و اینستاگرام کارهای دیگرند.

با چنین نگرشی (که می‌توانید قسمت سوم آن را به عنوان تمرین ویژگی های تیپ A در نظر بگیرید) طی سال‌های اخیر تصمیم گرفتم در همه‌ی کارهایم، تا زمانی که می‌شود کاری را از طریق ایمیل، پیام و پیامک انجام داد، آن را به شکل حضوری انجام ندهم.

حتی ترجیحم این است که پیام‌های صوتی کسی را هم گوش ندهم.

این کار دو مزیت دارد:

اولاً یک پیام صوتی ۲ دقیقه‌ای در قالب متن، در کمتر از ۳۰ ثانیه خوانده می‌شود. پس اگر ما در طول زندگی خود ۴ یا ۵ سال با دیگران حرف می‌زنیم یا پیام‌های صوتی‌شان را گوش می‌دهیم، با این کار بیش از سه سال به عمر خود اضافه می‌کنیم.

 

ثانیاً افراد زیادی را می‌شناسم که آن‌قدر تنبل هستند که حاضر نیستند نیاز یا خواسته یا انتظار یا سوالشان را در حد ۱۰ یا ۲۰ یا ۱۰۰ کلمه بنویسند. فقط زبان‌شان را تکان می‌دهند و پیغام صوتی می‌فرستند. با این عادت رفتاری که می‌گویم پیام‌های صوتی را گوش نمی‌دهم، از دست این افراد هم رهایی پیدا کرده‌ام.

علاوه بر اینکه این شیوه‌ی جدید (طی چند سال اخیر) موجب شده که آرامش بیشتری داشته باشم، خروجی زندگی‌ام چه در جنبه‌های شغلی و چه زندگی فردی به طرز غیرقابل تصوری بالا رفته است.

اگر بگویم هر یک سال فعلی من در مقایسه با پنج سال قبل، بیش از ۵ برابر خروجی دارد، کوچک‌نمایی کرده‌ام.

توضیح کوتاه:

فکر نمی‌کنم لازم باشد - یا برای همه امکان‌پذیر باشد - که تا این حد از جامعه فاصله بگیرند. اما برای کسانی که مثل من درونگرا هستند و تیپ A هستند و یا به هر حال، فکر می‌کنند برای وقت‌های آزادشان، برنامه‌های مفید‌تری دارند، عموماً گزینه‌هایی وجود دارد که بتوانند بخش‌هایی از زندگی شخصی و شغلی خود را به بستر دیجیتال منتقل کنند.

اگر چه در مورد بسیاری از مردم، شبکه های اجتماعی و نرم افزارهای پیام رسان و وب، بخش زیادی از زندگی‌شان را بلعیده است، فکر می‌کنم می‌توان از همین زیرساخت‌ها، چندین سال عمر اضافه هدیه گرفت.

 

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.