کتاب ناخدایی دیجیتال | کتابی ایرانی درباره‌ی تحول دیجیتال

عصر دیجیتال زمانی آغاز شد که به این نتیجه رسیدیم که ما به ترکیبی خوشایند و متوازن از دو محیط فیزیکی و الکترونیکی (آفلاین و آنلاین) نیاز داریم تا در کنار هم بتوانند احساس بهتری در ما ایجاد کنند.

محیط دیجیتال می‌تواند این دو گروه از منابع را به نحوی در کنار هم قرار دهد که احساس خوشایندی داشته باشیم. به این دنیا دنیای افزوده (Augmented World) می‌گویند، دنیایی که می‌تواند بخش زیادی از آن واقعی باشد و بخش‌هایی به صورت مجازی در آن تعبیه شود.

… بیایید این موضوع را با مثالی از اپلیکیشن‌های درخواست خودرو بررسی کنیم. درخواست‌تان را در محیط آنلاین ثبت می‌کنید، اتومبیلی در محیط فیزیکی به دنبال‌تان می‌آید. در اتومبیل تجربه‌های فیزیکی هم‌چون هم‌صحبتی با راننده، صدای موسیقی، هوای مطبوع یا بوی ناخوشایند، احساس‌تان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به مقصد می‌رسید، هزینه را به صورت آنلاین می‌پردازید و در نظرسنجی اپلیکیشن درباره‌ی راننده شرکت می‌کنید.

زمانی که از اتومبیل پیاده می‌شوید، بخش‌های فیزیکی و الکترونیکی تجربه‌ی خود را از هم تفکیک نمی‌کنید، بلکه به شکل تجربه‌ای یکپارچه به آن می‌نگرید. این همان محیط دیجیتال است.

محیط دیجیتال تلفیقی متوازن و خواستنی از منابع فیزیکی و الکترونیکی است که برای خلق تجربه‌ای جذاب و خوشایند کنار هم قرار گرفته‌اند.

داستان تشک بادی سحرآمیز!

نیاز مادر نوآوری است. نمود این جمله‌ی مشهور را بیش از هر جای دیگر می‌توانیم در زندگی‌های دانشجویی ببینیم. تفاوتی ندارد که دانشجوی دانشگاه تهران باشید یا دانشگاهی در دورافتاده‌ترین نقطه‌ی کشور، به هر حال زندگی دانشجویی یعنی سروکله زدن با کلی دغدغه‌های ریز و درشت.

اگر به دور از خانواده‌ در شهری دیگر دانشجوی غیربومی باشید که شرایط به مراتب سخت‌تر خواهد بود و باید دورِ لباس‌هایی با خط اتو، ظرف‌های تمیز و چای دمی را هم خط بکشید.

آن وقت دور از انتظار نخواهد بود که خلاقیت‌تان گُل کند و از کتری به جای قابلمه، از قابلمه به جای اتو و از اتو به جای مایکروویو استفاده کنید. اگر به همه‌ی این دغدغه‌های دوران دانشجویی بی‌پولی را هم اضافه کنید، اوضاع پیچیده‌تر هم خواهد شد.

تاریخ را که ورق بزنیم می‌بینیم همین دانشجویان، با تمام محدودیت‌ها و چالش‌های خود، نوآوری‌های بزرگی را رقم زده‌اند. برایان چِسکی و جو گبیا نمونه‌ای از همین دست دانشجویان بودند. برای آشنایی با داستان جذاب آن‌ها، به خانه‌ی دانشجویی برایان و جو در ینگه دنیا سری بزنیم.

برایان و جو دو دانشجوی مقیم سانفرانسیسکو بودند که پس از جستجوی فراوان به سختی اتاقی زیر شیروانی را برای اقامت در این شهر اجاره کردند. زندگی دانشجویی آنها با شروع بحران مالی آمریکا در سال ۲۰۰۷ با چالش جدی مواجه شد و این بحران تا جایی پیش رفت که حتی قادر به پرداخت اجاره‌بهای اتاق کوچک‌شان نبودند. برایان و جو، در اوج فشار مالی و رکود اقتصادی، در حالی که هیچ منبع درآمدی یا سرمایه‌‌ای برای تأمین هزینه‌ی ادامه‌ی تحصیل‌شان نداشتند، یکی از جذاب‌ترین استارتاپ‌های تاریخ را راه‌اندازی کردند.

… در همان وضعیت بی‌پولیِ جو و برایان و نیاز جدی آن‌ها به کسب درآمد، کنفرانس طراحی معروفی در سانفرانسیسکو در حال برگزاری بودو به همین دلیل تمامی هتل‌های این شهر از قبل رزرو شده بودند و مسافران جدید با چالش محل اقامت روبه‌رو بودند.

جو و برایان فرصت را غنیمت شمردند و تصمیم گرفتند سه تشک بادی خود را که در منزل‌شان بود به مسافران اجاره بدهند و همراه با آن، صبحانه نیز سرو کنند. پس از اجرای این ایده، بلافاصله وب‌سایتی به همین منظور راه‌اندازی کردند. پس از گذشت ۶ روز از طراحی وب‌سایت، زنی از بوستون و دو مرد از یوتا و هند از طریق وب‌سایت خواهان اجاره‌ی تشک بادی و اقامت در منزل جو و برایان شدند. آن‌ها از هر کدام از متقاضیان به ازای هر شب اقامت‌شان ۸۰ دلار دریافت کردند و پس از این تجربه‌ی موفق تصمیم گرفتند با افراد محلی در شهرهای مختلف مذاکره کنند تا آن‌ها هم اتاق‌شان را در این وب‌سایت به اجاره بگذارند.

همچنین، با معرفی وب‌سایت به مسافران، به آن‌ها در رزرو محل اقامت‌شان کمک کنند تا آن‌ها هم اتاق‌شان را در این وب‌سایت به اجاره بگذارند. همچنین با معرفی وب‌سایت به مسافران به آن‌ها در رزرو محل اقامت‌شان کمک کنند. پس از چند مرحله توسعه وب‌سایت، در سال ۲۰۰۸ توانستند نسخه‌ی کامل‌تری از کسب و کار خود را معرفی کنند.

… اکنون ایر‌بی‌ان‌بی با فعالیت در بیش از ۱۹۰ کشور، با نزدیک به ۳‌هزار کارمند، به بزرگ‌ترین مجموعه‌ی جایابی موقت در دنیا تبدیل شده است.