زنگ خواب (Toddlers’ Truce) | روزگاری که BBC درگیر تربیت مردم بود!

«بالاخره خانوادهها از ما انتظار دارند.» «خواب کودکان نباید مختل شود.» «ما موظف هستیم فضا را برای عبادت و آیینهای بندگی خداوند مهیا کنیم.»
اگر بدانید که این حرفها را مدیران یک شبکهٔ تلویزیونی در گوشهای از دنیا گفتهاند، کدام شبکه و کدام نقطه از جهان به ذهنتان میرسد؟ صدا و سیما؟ خیابان جامجم؟ اخبار بیستوسی؟
نه. ما از BBC حرف میزنیم و نه صدا و سیما؛ از حوالی آکسفورد استریت و نه جامجم؛ موضوع بحث هم برنامهٔ شامگاهی تلویزیون انگلیس است و نه اخبار بیستوسی خودمان.
دوران پس از جنگ جهانی دوم در تاریخ رسانه در اروپا و به طور خاص در انگلیس، دوران عجیبی است. دولت که عادت کرده بود دربارهٔ همه چیز دستور بدهد و در همهٔ جنبههای مربوط به ادارهٔ کشور و شئونات زندگی مردم دخیل باشد، نمیتوانست «حضور حداقلی در زندگی مردم» را بپذیرد. بسیاری از قوانین عجیبی که در این دوره وضع یا پیاده شدهاند، به عنوان قوانین پسازجنگ یا Post-war شناخته میشوند (+/+). اصطلاح پسازجنگ، بیش از آنکه به زمان وضع قانون اشاره کند، روح حاکم بر قانون را بیان میکند.
عصرها خواب، شنبهها استراحت، یکشنبهها عبادت!
اینها تصمیمهای وزیر پست انگلیس دربارهٔ بیبیسی بوده که البته از طرف مجلس هم حمایت میشده است. شاید در ظاهر بیربط به نظر برسند. اما واقعاً همهٔ اینها به هم ربط داشتهاند.
اول از این شروع کنیم که چرا وزیر پست باید دربارهٔ برنامههای یک شبکهٔ تلویزیونی اظهارنظر میکرده است.

ماموران پست برای ارسال بستهها آماده میشوند (منبع)
وزیر پست در کابینه، چنانکه از نامش پیداست، ابتدا صرفاً مسئول پست بوده است: همهٔ فعالیتهایی که کمک میکردهاند نامهها به سادگی ارسال و دریافت شوند. بعد از اختراع تلگراف، به نظر میرسید که مناسبترین مسئول برای مدیریت سیستم ارتباطی جدید، همان وزیر پست باشد. بعدها تلفن هم به حیطهٔ مدیریت این وزیر اضافه شد. شاید جوانترها به خاطر نیاورند که در ایران خودمان هم تا سال ۱۳۸۲ ما وزیر پست و تلگراف و تلفن داشتیم و وزیر ICT اصطلاحی است که در دو دههٔ اخیر رواج یافته است.
اما انگلیس یک گام جلوتر هم رفت. زمانی که شبکههای رادیویی و تلویزیونی شکل گرفتند، به نظر رسید که این شبکهها هم شکل پیشرفتهٔ همان تلفن هستند (فقط یکطرفه) و نزدیکترین وزارتخانه به این تکنولوژی، همان وزارت پست است. چنین شد که همان نهاد سنتی که مسئول جابهجایی پاکتهای نامه بود، سیاستگذاری مدرنترین پدیدهٔ ارتباطی زمان خود، یعنی رادیو و تلویزیون را هم بر عهده گرفت. این سمت و این ساختار تا ساال ۱۹۶۹ به همین شکل وجود داشت.
کتابهای متعددی به شرح آن دوره از مدیریت رسانه در انگلستان پرداختهاند که در میان آنها کتاب «تاریخ تلویزیون مستقل در بریتانیا» نوشتهٔ برنارد سندال یکی از معتبرترین و مفصلترین منابع است (+).
تلویزیون رسانهای نبود که محافظهکاران و سنتیها از حضورش در خانواده خوشحال باشند. این وسیله – از نظر طیف سنتی سیاستمداران – میتوانست وقت کارهای مفید، کنار هم بودن خانواده، گردش و تفریح، مطالعه و فعالیتهای دیگر را بگیرد. به همین علت، قانون از وزیر پست خواسته بوده که محدودیتها و ملاحظات ساعات کار تلویزیون را مشخص کند. قانون در دههٔ پنجاه چنین بود:
از دوشنبه تا جمعه مجموع برنامهها از ۳۵ ساعت بیشتر نشود.
در هیچ یک از روزها، بیشتر از ۸ ساعت برنامه پخش نشود.
برنامهها زودتر از ۹ صبح شروع نشوند.
برنامهها دیرتر از ۱۱ شب تمام نشوند.
شنبه و یکشنبه مجموعاً بیشتر از ۱۵ ساعت برنامه پخش نشود (در دو روز عادی داخل هفته، شانزده ساعت هم مجاز بود).
شنبهها بیشتر از ۸ ساعت برنامه پخش نشود.
یکشنبهها بیشتر از ۷ ساعت و ۴۵ دقیقه برنامه پخش نشود.
یکشنبهها پخش برنامه زودتر از ۲ عصر شروع نشود و قبل از ۱۱ شب هم تمام شود.
یکشنبهها بین ساعت ۲ تا ۴ عصر هم برنامههای کودک پخش نشود تا کودکان و نوجوانان وقت داشته باشند کتاب مقدس را بخوانند.
همهٔ روزهای هفته، پخش برنامهها ساعت ۶ بعدازظهر قطع شود و ساعت ۷ بعدازظهر شروع شود.
کنداکتور تلویزیون در یکشنبهها از ساعت ۶:۱۵ عصر تا ۷:۳۰ به خداوند تعلق دارد (God-slot) و هیچ برنامهای نباید پخش شود تا با نیایش شامگاهی کلیسا همزمان نشود.
موضوع صحبت ما دو مورد آخر است:
دسترسی کامل به مجموعه درسهای مدیریت رسانه و سواد دیجیتال برای اعضای ویژه متمم در نظر گرفته شده است. متمم علاوه بر دسترسی به این درسها، مجموعهی گسترده و متنوعی از درسها را به شرح زیر در اختیار اعضای ویژهی خود قرار میدهد:
با توجه به علاقهمندی شما به این درس، از میان مطالب آموزشی متمم، موضوعات زیر میتوانند نقطهی شروع مناسبی باشند:
تولید محتوا | استراتژی محتوا | بازاریابی محتوا
دوره MBA (مطالعهی منظم درسها)
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت رسانه به شما پیشنهاد میکند:
- مدیریت رسانه برای کسب و کارها
- تعریف رسانه چیست؟ | انواع رسانه | رسانه فردی، رسانه جمعی، رسانه اجتماعی
- همگرایی رسانه ای | چرا باید همگرایی رسانه ها را جدی بگیریم؟
- سواد رسانه ای چیست؟ | اهمیت سواد رسانه ای و آموزش آن
- زنگ خواب (Toddlers’ Truce) | روزگاری که BBC درگیر تربیت مردم بود!
- برخی از انواع رسانه های اجتماعی
- انواع رسانه | انتخاب رسانه مناسب (مدل POEM)
- اهمیت اندازه گیری در رسانه های جمعی و رسانه های اجتماعی
- آیا کسب و کار شما به رسانه نیاز دارد؟
- مخاطب شناسی چیست و مخاطب چگونه تعریف میشود؟
- رام کردن غولها – درباره تاثیر شبکه های اجتماعی بر جامعه
- اعتیاد به اخبار | مغز در جستجوی خبر
- سیستمی برای افزایش دقت خبرها و کاهش شایعه پراکنی و خبرهای دروغ
- ارزش خبرهای حذف شده | جیمز گلیک
- معرفی کتاب خبر (راهنمای کاربران) | آلن دو باتن
- دیگر اخبار نخوانید | رولف دوبلی
- کتاب سواد رسانه ای | جیمز پاتر
- مارشال مک لوهان و دنیای رسانه | بخش اول
- مصاحبه با مارشال مک لوهان | ویژگیهای دنیای جدید
- کتاب تاجران توجه | اقتصاد توجه چگونه شکل گرفته است؟
چند مطلب پیشنهادی از متمم:
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبتنام | اطلاعات بیشتر فهرست درسهای متمم
نویسندهی دیدگاه : علی کریمی
طنز تلخ تکرار تاریخ
در مستند ایکس سونامی میدیدم که در حدود یک قرن پیش در آمریکا، افرادی که لباس خارج از هنجارهای دولت را در خیابان میپوشیدند به زور داخل کالسکه( شما بخوانید خودرو ون) سوار میکردهاند و یا خانمها حق داشتن حساب بانکی نداشتند و...ولی به مرور زمان شرایط جامعه در آنجا عوض میشود.
یعنی مسیری که چند دهه یا یک قرن پیش در آمریکا و اروپا رخ داده است با تاخیر زمانی در جغرافیای ما اکنون در حال وقوع است و اگر در چند دهه آینده در این جغرافیا به دنیا میآمدیم احتمالا شرایط متفاوت و شاید بهتری را شاهد میبودیم.
این درس متمم اکنون در جغرافیای ما به شکلی دیگر در حال اجرا است.
حاشیه مهمتر از متن در دیدگاهم: تاریخ همواره دوبار تکرار میشود، یکبار بهصورت تراژدی یکبار هم بهصورت کمدی!(+)