بوئینگ ۷۳۷ مکس | تغییر تدریجی را تا کجا باید ادامه داد؟

۸ نظر برای بوئینگ ۷۳۷ مکس | تغییر تدریجی را تا کجا باید ادامه داد؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : جواد نوری جاوید



این مساله بوئینگ را شاید بتوان نمونه‌ای از پارادوکس ایکاروس دانست. آن چیز که موفقمان کرده می‌تواند باعث شکستمان شود.

ضعف ارتباطی درون سیستمی دپارتمان‌های مختلف شرکت موجب کم اهمیت پنداشته شدن برخی موارد شده و از طرف دیگه ارتباط زیاد و قدرت چانه زنی بالادستانه‌ی بوئینگ در قبال ناظران و بازرسان موجب جلوگیری از بازگشت فیدبک واقعی به سیستم شده است. مساله‌ای که کاملا مشخصه چیرگیِ نگرش کوتاه مدت مدیران و تصمیم گیران برای دستیابی به یک موفقیتِ نزدیک بوده است.

یکی از آفت‌های اساسی یک سیستم اینه که افرادی که توی اون سیستم به عنوان اثرگذار در نقاط کلیدی محسوب می‌شوند از چرخه‌ی تفکر سیستمی دور شوند و درواقع منافع شخصی‌شان بر منافع آن سیستم اولویت پیدا کند. درچنین شرایطی نگرش کوتاه مدت به جای آینده‌نگری، توجه به رویداد‌ها به جای توجه به روندها موجب عدم دریافت فیدبک اثربخش از محیط شده و به سیستم آسیب می‌زند یا حتی آن را نابود می‌کند.

پاسخ دادن به این سوال که آیا این‌که محصولی هنوز مشتری دارد، می‌تواند توجیهی باشد تا آن محصول را هم‌چنان با تغییرات جزئی و تدریجی به بازار عرضه کنیم؟ نقطه‌ی توقف و آغاز عرضه‌ی یک محصول کاملاً متفاوت کجاست؟ در مسئولیت اجتماعی کسب و کارهاست. امروزه مصرف‌کنندگان، از برندها فقط کالا در قبال پول نمی‌خواهند، اعتبار و اعتماد می‌خواهند. هرچند که گسترش نیازها و گسترش توقعات موجب پیچیدگی‌های هزارلایه در فرایند ارتباطی برندها و مخاطبان شده اما تشخیصِ اینکه آیا به عرضه کردنِ محصولی که هنوز مشتری دارد باید ادامه داد یا باید زحمتِ جایگزین کردن محصولی جدید را کشید کاملا برعهده‌ی کسب و کار است و بخشی از مسئولیت اجتماعی او در عصر حاضر محسوب می‌شود. چیزی که هنوز خیلی از کسب و کارهای تراز اول دنیا هم به آن اعتقاد ندارند.

 

 

 

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.