جهت گیری اهداف (و پرسشنامه‌ای برای آن) | در پی رشد هستید یا کسب تأیید؟

وقتی در بحث هدف گذاری به تفاوت اهداف عملکردی و اهداف یادگیری اشاره کردیم، گقتیم که ما در هدف‌گذاری عملکردی دنبال اثبات خودمان هستیم (چه به خود و چه به دیگران). در حالی که در اهداف یادگیری، اولویت اصلی‌مان رشد و یادگیری است؛ حتی اگر شکست بخوریم یا به هدف‌مان نرسیم.

هم‌چنین گفتیم که اهداف عملکردی لزوماً بد نیستند. حتی چند مثال از اهداف عملکردی را هم بررسی کردیم. اما حرف‌مان این بود که دوئک و الیوت (که دوگانهٔ هدف‌گذاری عملکردی و یادگیری را مطرح کرده‌اند)‌ می‌گویند در حالت ایدئال، انسان‌ها باید گاهی سراغ اهداف عملکردی بروند و گاهی سراغ اهداف یادگیری. این در حالی است که بسیاری از انسان‌ها به‌شکل نامتوازنی سراغ اهداف عملکردی می‌روند.

حالا سوال این‌جاست که این اتفاق چطور می‌افتد؟ آیا همهٔ ما از این نظر شبیه هستیم؟‌ یعنی واقعاً بیشتر دنبال اثبات خودمان هستیم تا یادگیری؟ و سوال دیگر این‌که اگر با هم فرق داریم، چه عواملی بر این ویژگی تأثیر می‌گذارد؟

جهت‌گیری اهداف فردی (Goal Orientation)

دوئک، الیوت و دیگرانی که دربارهٔ این موضوع کار کرده‌اند، معتقدند که ما شبیه هم نیستیم. به همین علت مفهوم «جهت‌گیری اهداف» یا «goal orientation» را مطرح می‌کنند:

درک این مفهوم چندان سخت نیست. اما همیشه در متمم گفته‌ایم که یک روش جا افتادن بهتر مفاهیم این است که پرسشنامه‌های مربوط به آن‌ها را مرور کنیم. این بار هم می‌خواهیم همین کار را انجام دهیم. یعنی یک پرسشنامهٔ‌ مربوط به جهت‌گیری اهداف را با هم بخوانیم.

مثل بسیاری از پرسشنامه‌ها، اغلب سوال‌های پرسشنامه بسیار شبیه‌اند و صرفاً چند کلمه از آن‌ها تغییر کرده است. بنابراین جز چند سوال، بقیهٔ سوال‌ها جوری نیست که شما را شگفت‌زده کند. با این حال، برای هدف ما که یادگیری عمیق‌تر جهت‌گیری اهداف است، مناسب است.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری هدف گذاری به شما پیشنهاد می‌کند: