پارادوکس استاک دیل | دردسرهای خوشی‌بینی برای آینده‌ی نزدیک

گاهی اوقات، یک اشاره‌ی کوتاه و مختصر در یک کتاب، از دل آن کتاب جدا می‌شود. خود به حکایتی مستقل تبدیل شده، دست‌به‌دست می‌گردد و سفر تازه‌ای را در ذهن و زبان مردم آغاز می‌کند.

در متمم گاهی به سراغ این اشاره‌ها و حکایت‌ها رفته‌ایم. مثلاً داستان زندان بدون دیوار بخشی از مقدمه‌ی کتابِ «دَلوِ پُر» بوده است. اما امروز یک زندگی مستقل پیدا کرده و در سخنرانی‌ها،‌ کتاب‌ها و مطالعات و تحقیقات به آن اشاره می‌شود.

در این درس می‌خواهیم به یک نمونه‌ی دیگر از این ماجراها اشاره کنیم. روایت کوتاهی که جیم کالینز در بخشی از کتاب از خوب به عالی نقل کرد و اکنون، در قالب یک موضوع مستقل مورد توجه قرار گرفته و به آن پرداخته می‌شود: پارادوکس استاک دیل.

استاک دیل کیست؟

بر خلاف نخستین حدسی که احتمالاً به ذهن‌تان می‌آید، استاک‌دیل نام یک دانشمند یا محقق در حوزه‌ی مدیریت نیست.

جیمز استاک دیل (James Stockdale) یک نظامی آمریکایی است که در جنگ ویتنام مشارکت داشته و توسط نیروهای ویتنامی اسیر شده است.

او حدود هفت‌سال‌و‌نیم در اسارت نیروهای ویتنام بوده و در یکی از اردوگاه‌های زندانیان جنگی نگهداری می‌شده است. اردوگاهی که آمریکایی‌ها معمولاً از آن با عنوان هانوی هیلتون (Hanoi Hilton) نام می‌برند و گفته می‌شود که شکنجه‌های دشواری را در آن‌جا تجربه کرده‌اند.

با وجود نقدهایی که در سطح جهان و نیز در داخل آمریکا نسبت به جنگ ویتنام وجود داشته، نظامیان شرکت‌کننده در این جنگ در‌ آمریکا از توجه ویژه‌ای بهره‌مند هستند و کسانی مثل استاک‌دیل، کتاب‌هایی هم از خاطرات خود در جنگ ویتنام نوشته‌اند و شکنجه‌ها و سختی‌هایی را که در دوران اسارت متحمل شده‌اند روایت کرده‌اند (مثلاً کتاب In Love and War).

اما این جیم کالینز بود که نام استاک‌دیل را وارد ادبیات مدیریت کرد. او در کتاب «از خوب به عالی» بخشی از گفتگو با استاک‌دیل را نقل می کند و محتوای آن گفتگو، امروزه به عنوان پارادوکس استاک دیل شناخته می‌شود.

پارادوکس استاک دیل چیست؟

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری روانشناسی مثبت گرا به شما پیشنهاد می‌کند: