اعتیاد به اخبار | مغز در جستجوی خبر

ما در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم.

جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی یا گزاره‌ای مبتنی بر روش علمی یا حتی یک موضع‌گیری مشخص در نظر گرفت.

این نوع جمله‌ها، صرفاً تلنگری برای اندیشیدن، برای ساماندهی بهتر به دانسته‌ها و خاطرات و نیز بهانه‌ای برای حرف زدن با دوستان‌مان هستند.

همچنین اگر بخواهیم چالش نوشتن را تجربه کنیم و نویسندگی را تمرین کنیم، ابراز عقیده در مورد جمله‌های کوتاه، می‌تواند نقطه شروع مناسبی باشد.

با توجه به اینکه در پیام اختصاصی امکان بحث و گفتگو وجود ندارد، مجموعه‌ای تحت عنوان دعوت به گفتگو را برای بحث، گفتگو، تمرین نوشتن و تبادل نظر میان دوستان عزیز متممی در نظر گرفته‌ایم.

این بار جمله‌ای از رولف دوبلی را انتخاب کرده‌ایم که در بحث #رسانه بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد:

رولف دوبلی از جمله مخالفان پیگیری افراطی اخبار است و بخشی از کتاب هنر شفاف اندیشیدن را نیز به این بحث اختصاص داده است.

برخی از نکاتی که او در دفاع از حرف خود مطرح می‌کند را در این‌جا بخوانیم:

• خبرها گمراه‌کننده هستند. چون بر روی جنجالی‌ترین یا هیجان‌انگیزترین بخش رویدادها متمرکز می‌شوند و نه الزاماً مهم‌ترین‌ها.
• از هزاران خبری که طی یک سال «مصرف» می‌کنید، موارد معدودی ممکن است بر روی تصمیم‌های مهم شما تأثیر بگذارند.
• خبرها حباب روی دریای رویدادهای جهان هستند. آگاهی از اخبار توان تشریح آن‌چه در اطراف‌‌تان می‌گذرد را چندان افزایش نمی‌دهد.
• خبر مدام قسمت احساسی مغز را تحریک می‌کند و استرس ایجاد می‌کند و از این نظر برای بدن می‌تواند مضر باشد.
• اخبار را می‌توان مادر همه‌ی خطاهای شناختی دانست.
• خبر، مانع فکر کردن و تحلیل می‌شود.
• پیگیری اخبار اعتیاد می‌آورد.
• پیگیری اخبار، وقت می‌گیرد.
• خبرها ما را منفعل می‌کنند و حس انفعال را القا می‌کنند [شبیه درماندگی آموخته شده]

مانند بسیاری از جمله‌ها و عبارت‌های دیگری که برای #دعوت به گفتگو انتخاب می‌کنیم، این گزاره‌ها را هم نمی‌توان صرفاً به عنوان یک گزاره‌ی منطقی در نظر گرفت و کنارشان صرفاً یک علامت  یا  به نشانه‌ی تأیید یا رد گذاشت.

اما بی‌تردید فرصتی ارزشمند برای فکر کردن و تبادل‌نظر با دیگران فراهم می‌کنند.

علاوه بر همه‌ی نکاتی که دوبلی مطرح می‌کند و درباره‌ی هر کدام می‌توان صحبت کرد، مسئله‌ی دیگری هم وجود دارد که ارزش دارد درباره‌اش با هم گفتگو کنیم.

• آیا می‌توان رسانه‌ها و اخبار را به صورت مطلق ترک کرد و آن‌ها را پیگیری نکرد؟
• آیا می‌شود حد متعادلی از پیگیری اخبار تعیین کرد؟ اگر پاسخ شما مثبت است، این حد را چگونه تعیین می‌کنید؟
• آیا مخالف حد تعادل هستید و فکر می‌کنید هر نوع پیگیری اخبار، دوباره شما را داخل یک باتلاق خبری فرو می‌برد؟
• آیا هزینه‌ی پیگیری نکردن اخبار از هزینه‌های پیگیری کردنش بیشتر نیست؟

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت رسانه به شما پیشنهاد می‌کند: