کتاب ۹۰ روز نخست یک مدیر (نوشته مایکل واتکینز)

۴۰ نظر برای کتاب ۹۰ روز نخست یک مدیر (نوشته مایکل واتکینز)

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : یاور مشیرفر



ای کاش این کتاب 90 روز پیش به دستم رسیده بود.

90 روز پیش من از سمت «مسئول بازاریابی بین المللی» به سمت «مدیرداخلی» ارتقاء پیدا کرده بودم. برخی از قوانین نانوشته ای که درون ذهنم در این مدت شکل گرفتند به شرح ذیل هستند:

 

1) روزهای اول حتی در مدیریت، به تغییرات بسیار بسیار کوچک پایبند بمانیم یا اصلا تغییر ایجاد نکنیم. «اثر پروانه ای» و «سیستم پیچیده» سر و کار داشتن با انسان ها را از یاد نبریم. انسان ها به راحتی تغییر را نمی پذیرند؛ حتی اگر در دراز مدت به نفعشان باشد.

 

2) در 90 روز اول مدیریت، باید ساعت های کاری بیشتری در شرکت بمانم. مرخصی کمتر بروم و تمامی تعطیلات نوروز را که دیگر مدیران ارشد و کارمندان به مرخصی نوبتی می روند، در شرکت حاضر شوم. مدیر داخلی سازمان هم مسئول واحد فروش است و هم واحد پشتیبانی و خدمات پس از فروش، هم واحد مالی و هم واحد حقوقی.

3) پوکر فیس بودن از جمله مزیت هایی است که برای روزهای اول مدیریت بسیار مهم است. «زود راضی شدن» مدیر، می تواند باعث «زود جایگزین شدن» هم شود. «زود نخندیدن» ، «زود عکس العمل نشان ندادن» و «زود ابراز احساسات نکردن» هم از جمله مزایایی است که مدیر باید با خودش داشته باشد.

4) برای دیدن نتیجه تغییرات «صبر» داشته باشیم. حتی اگر هیئت مدیره و مدیران ارشد برای دیدن نتیجه تغییرات فشار وارد می آورند. حتی میتوان آن ها را هم قانع کرد که تغییراتی که شما ایجاد می کنید یا نتیجه در دراز مدت قابل اتکاء است.

5) مدیر داخلی باید در همه زمینه های کار سازمانی، اطلاعات داشته باشد، ولو اندک. بخش های مختلف سازمان باید بتوانند با مدیر داخلی برای تسهیل امورات هماهنگی کنند.

 

6) قرار نیست حتما «لیدر» بود و "بر دل ها حکومت کرد" و قرار نیست حتما «مدیر» بود و "قوانین و سیاست گذاری" را اصل اساسی کار قرار داد. هنر مدیریت در آن است که «بدون حضور» مدیر هم امورات شرکتی به نحوی پیش روند که هیچ خللی در آن ها وارد نیاید. مدیریت در سایه اصل بسیار مهم و هنری است که برای فراگرفتنش باید دفعات متعددی «اشتباه» کرد.

 

7) تخصص یافتن در امر مدیریت، در «امکان و فضای ارتکاب اشتباه» از سوی مدیران ارشدتر به ماست. سعی کنیم از روز اول ورود به کار آنقدر «اعتماد» از سوی مدیران کسب کنیم که در چنین مواردی امکان ارتکاب اشتباه به ما بدهند.

 

8) «خود واقعی» بودن در زمان مدیریت باید با پارامترهای کاری همگام شود. خود واقعی و احساساتمان را برای «کسی» خرج کنیم که ارزش و لیاقت دریافت آن را دارد. کارمندان و زیردستان و بالادستان صرفا «همکاران» ما هستند و رابطه ما باید بیشتر از هر چیزی «کاری» شود. این حساسیت ها در مورد پست های مدیریتی حتی بیشتر هم می شود.

 

9) اگر قرار باشد دائما به زیردستان گوشزد کنید که شما «مدیر» و «مسئول» یا «سرپرست» آن ها هستید، همان بهتر که «مدیر» نباشید. هر باری که شما مقام خودتان را به زیردستان یادآوری می کنید، دارید از شأن و شخصیت موقعیتتان می گذرید. سکه شأن شغل سکه ای نیست که به این راحتی خرج شود.

 

10) بیاموزید، بیاموزید، بیاموزید. هر لحظه و هر ثانیه «یادداشت» کنید. به مطالعات موردی اهمیت بدهید و با تمام وجود بیاموزید (حتی اگر از اعضای برتر سایت متمم! هم هستید، باز هم در مورد مهارت های مدیریتی باید بیشتر بیاموزید.)

 

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.