ماجرای انعام رستوران | کدام مهم‌تر است؟ خواست مشتری یا قوانین درون‌سازمانی؟

۸۱ نظر برای ماجرای انعام رستوران | کدام مهم‌تر است؟ خواست مشتری یا قوانین درون‌سازمانی؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : سعید رفیعیان



خیلی موضوع جالبی بود!
به نظرم تقسیم انعام بین تمام گارسون‌ها، باعث بزرگ شدن کیک اقتصادی گارسون‌ها میشه و در مجموع اگر کسی به فکر free labor و سربار بودن نباشه، این کار باعث افزایش دریافتی تمام اعضا میشه.
به نظرم در این کیس خاص، تنها در صورتی که برنت از همون ابتدای ورودش این قانون رو نپذیرفته بود و در تقسیم انعام‌ها شرکت نکرده بود، الان حق داشت اون 44000 دلار رو برای خودش برداره اما وقتی که قانون داخلی رستوران رو پذیرفته، بارها در این تقسیم کردن‌ها شرکت کرده، الان که پول زیادی وسطه و خودش هم پوست در بازی داره و نمیخواد که به قانونی که از ابتدا پذیرفته عمل کنه، مشخصاً داره قانون رو زیر پامیگذاره!
من فکر میکنم اگر زمانی "حق انتخاب" داشتیم که بتونیم قانونی رو بپذیریم یا رد کنیم بهتره که به نتایج قبول کردن یا نکردنش توی حالت‌های حدی فکر کنیم. به عنوان مثال اگر من یکی از اون 5 گارسون رستوران بودم، معیارم برای قبول کردن یا نکردن این قانون این بود که  به این مسئله فکر میکردم که اگر من این قانون رو قبول نکنم، چه اتفاقی رخ میده؟ اگر قبول کنم چه اتفاقی رخ میده؟ برای اینکه بتونم به این سوال‌ها جواب بدم میام به مسئله در حالت‌های حدی نگاه میکنم.
دو حالت وجود داره، حالت اول اینه که من اونقدر خوب سرویس میدم یا اینکه برحسب شانس، به کسانی خدمت میدم که توانایی پرداخت انعام بیشتر دارند؛ و متناوباً انعام خیلی زیادی (خارج از عرف معمول و به صورت قابل توجهی بیشتر از دیگران) میگیرم. توی این حالت با تقسیم کردن انعام با دیگران مطمئناً مبلغ کمتری به من میرسه پس پذیرفتن این قانون و شریک شدن با دیگران منطقی نیست.
توی حالت دوم، من برحسب اتفاق یا کیفیت پایین سرویس‌دهی، مبلغ زیاد یا به صورت قابل توجهی بیشتر از بقیه نمیگیرم اما ممکنه انعام‌هایی که دیگران میگیرن بیشتر یا هم اندازه با من باشه پس توی این حالت در بدبینانه‌ترین وضعیت، میزان دریافتی من کمی بیشتر یا کمتر از متوسط انعام‌های خودم میشه که اینجا چیز زیادی از دست نمیدم، چیز زیادی هم به دست نمیارم پس پذیرفتن قانون منطقیه چون ممکنه گاهی کسی انعام خیلی بیشتری بگیره که با تقسیم کردنش دریافتی من بیشتر میشه و سود میکنم.
اما نکته‌ی مهم اینه که در زندگی واقعی، احتمال وقوع این دوحالت مرزی اونقدر بالا نیست و اتفاقاتی که میفتن بین این دو حالت هستند اما باید با توجه به سابقه‌ی کاری خودم، رستورانی که در اون کار میکنم و انعام‌های قبلی‌ای که توسط مشتری‌ها پرداخت شده، باید بتونم ارزیابی کنم که وزن و احتمال وقوع کدوم یکی از سناریوهای گفته شده بالاتره یا اتفاقات روزمره توی اون رستوران به کدوم حالت نزدیک‌تره و با توجه به جواب این سوال، در مورد قبول کردن یا نکردن اون قانون تصمیم بگیرم.
اما در کل فکر میکنم که تقسیم کردن انعام کار هوشمندانه‌تریه چون هم احتمال اینکه پول بیشتری بگیرم بیشتره و هم یک سینرجی بین تمام افراد برای گرفتن انعام بیشتر ایجاد میشه و در نهایت میتونه باعث هرچه بزرگتر شدن کیک اقتصادی انعام‌ها بشه.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.