در این درس می‌خواهیم درباره‌ی متعهد شدن در برابر دیگران صحبت کنیم. تعهد داشتن و متعهد شدن، به خودی خود چیز بدی نیست. اما زمانی دردسرساز می‌شود که ما بیهوده و بی‌دلیل، خودمان را در برابر دیگران، نسبت به یک تصمیم متعهد کنیم و دست و پای خودمان را ببندیم. این درس را با یک داستان

آیا تا به حال پیش آمده که با خودتان یک قرار بگذارید و بگویید: «در هر شرایطی، این قانون را رعایت می‌کنم و تصمیم‌هایم را بر اساس آن می‌گیرم»؟ مثلاً با خود قرار بگذارید: «همیشه وقتی مطمئن شدم می‌خواهم کالایی گران‌تر از قیمت X را بخرم، قبل از پرداخت، ده دقیقه صبر می‌کنم و سپس

کمتر مذاکره‌ای را می‌توانید بیابید که تک‌موضوعی باشد. مثلاً فقط درباره‌ی قیمت، یا فقط درباره‌ی زمان تحویل یک پروژه، مذاکره شود. ضمن این‌که بسیاری از صاحب‌نظران، ترجیح می‌دهند مذاکره‌های تک‌موضوعی را به جای مذاکره (Negotiation)، چانه‌زنی (Bargaining) بنامند. با این توضیحات می‌توان گفت: در بیشتر مذاکره‌ها، ما «چند» موضوع اصلی داریم. به همین علت، در برنامه ریزی برای مذاکره هم گفتیم

شاید برایتان پیش آمده باشد که از یک رستوران خرید کنید و به شما بگویند: «فاکتور را نگه دارید و دور نیندازید. به ازاء هر ده فاکتور، یک وعده مهمان رستوران هستید.» یا این‌که بعد از خرید عطر از فروشگاه، یک کارت به شما بدهند و بگویند این کارت، با مبلغ X (مثلاً ۱۰٪ خریدتان)‌

منشی دفتر مرکزی شرکت، هر روز از کهنه بودن و خرابی دائمی دستگاه پرینتر شکایت می‌کند. اینترنت شرکت هم، زیاد قطع می‌شود و به نظر می‌رسد که لازم است تأمین‌کننده‌ی اینترنت تغییر کند. کارشناسان فروش شرکت، بارها از پایین بودن حقوق خود گلایه کرده و تأکید می‌کنند که دریافتی‌شان در مقایسه با کارشناسان فروش شرکت‌های

داستان و داستان‌گویی را یکی از شیوه‌های موفق در آموزش و یادگیری می‌دانند. به همین علت، نویسنده‌های بسیاری در زمینه‌های مختلف، به سراغ داستان و داستان‌گویی رفته‌اند و کوشیده‌اند از این ابزار، برای بیان دیدگاه‌ها و دانسته‌های خود استفاده کنند. پیتر شیف و اندرو شیف هم از جمله‌ی این نویسندگان هستند. آن‌ها در کتابی با

اگر چند کتاب مذاکره را ورق بزنید، به نتیجه می‌رسید که جدا کردن افراد از مسئله یکی از توصیه‌های مشترک در مذاکره حرفه ای است. از جمله معروف‌ترین کسانی که به این توصیه توجه کرده‌اند، می‌توان به راجر فیشر و ویلیام یوری اشاره کرد. آن‌ها در کتاب اصول و فنون مذاکره (مذاکره اصولی)  تأکید کرده‌اند که یکی

از نظر آماری، admit جزو صد فعل پرکاربرد انگلیسی روزمره نیست. اما در فضای مدیریت و کسب و کار و جلسات مذاکره تجاری، فعلی پرکاربرد است و گاهی اوقات، برخی پیام‌ها را جز با استفاده از آن نمی‌شود به طرف مقابل منتقل کرد. admit در واژه‌نامه‌های انگلیسی به فارسی، معمولاً معادل پذیرفتن فرض می‌شود و با

اگر از چند نفر بخواهید که تعدادی کتاب ساده و عمومی در زمینه کار تیمی به شما پیشنهاد کنند، احتمالاً کتاب پنج دشمن کار تیمی (Five Dysfunctions of a Team) یکی از موارد مشترک در میان فهرست‌ها خواهد بود. پاتریک لنچیونی (Patrick Lencioni) نویسنده‌ی پنج دشمن کار تیمی، آن را در سال ۲۰۰۲ منتشر کرده و پس

همه‌ی کسب و کارها امید دارند که مشتریان راضی داشته باشند و این رضایت، بقای کسب و کارشان را تضمین کند. به نظر می‌رسد که مشتری راضی، بارها و بارها خرید می‌کند. ما را به دوستان و آشنایان خود معرفی می‌کند. در شبکه های اجتماعی درباره‌مان حرف می‌زند و به واسطه‌ی رابطه‌‌ی عاطفی که با

تعداد دانشگاهیان و متخصصینی که می‌کوشند با کتاب‌های ساده‌تر و عمومی‌تر، جایی در میان مخاطبان عام باز کنند پیوسته رو به افزایش است. ما در متمم نمونه‌های متنوعی از این افراد را می‌شناسیم که از جمله‌ی آنها می‌توان به دنیل کانمن، دن اریلی و نسیم طالب اشاره کرد. این بار در معرفی کتابهای مدیریتی به سراغ