ریبرندینگ (Rebranding) یا بازسازی برند اصطلاحی است که در سال‌های اخیر به شکل گسترده رواج پیدا کرده و درباره‌اش بسیار می‌شنویم و می‌خوانیم. اگر چه تغییر در برند اتفاق تازه‌ای نیست و چندین دهه قدمت دارد، اما شاید گسترش فرهنگ کارآفرینی و راه‌اندازی استارت آپ باعث رونق این اصطلاح شده باشد. تا همین یک دهه پیش اگر

آیا تا به حال پیش آمده که از خودتان پرسیده باشید: «درآمد دوستم که تحصیلات و جایگاه شغلی مشابه من دارد، بیشتر از من است. او چه کاری را بهتر از من انجام داده که اکنون درآمد بهتری دارد؟» شاید هم پیش آمده باشد که با خود بگویید: «من در یادگیری زبان بسیار کندتر از دوستم

آیا تا به حال پیش آمده که در یک جلسهٔ کاری یا مهمانی دوستانه، حرفی بزنید که بعداً از گفتنش پشیمان شوید؟ آیا پیش آمده که در یک فروشگاه، بعد از گفتگوی طولانی و پینگ‌پونگی با فروشنده، نهایتاً کالایی را بخرید. اما وقتی به خانه می‌رسید، از خود بپرسید: «واقعاً چه شد این کالا را

«من می‌خواهم یک زندگی اخلاقی داشته باشم.» «قصد دارم امروز از صبح تا شب دروغ نگویم.» «من می‌خواهم برای رشد فردی خودم وقت صرف کنم.» «امسال حتماً باید پنج کتاب را کامل بخوانم.» «هدفم این است که سالم‌تر زندگی کنم.» «از این به بعد غذاهای چرب نمی‌خورم.» «امسال سالی است که رابطه‌ام را با خانواده‌ام

در سال‌های اخیر بیش از هر زمان دیگری اصطلاح «هوش مصنوعی / Artificial Intelligence» را می‌خوانیم و می‌شنویم. هوش مصنوعی در صدر اخبار قرار گرفته و هر روز گزارش‌هایی از پیشرفتهای هوش مصنوعی و تحلیل‌هایی از آینده هوش مصنوعی منتشر می‌شود. شرکتها به هر بهانه می‌کوشند هوش مصنوعی را در فهرست خدمات و مشخصات محصولات

ما در مطلبی مستقل کتاب واقع نگری (Factfulness) نوشته‌ی هنس روسلینگ را معرفی کرده‌ایم و در آن‌جا توضیح دادیم که روسلینگ، غریزهٔ مقصریابی (یا خطای شناختی مقصریابی) را یکی از خطاهای مهم تحلیلی انسان می‌داند. با توجه به این‌که اصرار بر مقصریابی (به معنای «تلاش برای یافتن یک علت مشخص و نزدیک») از موانع جدی

همهٔ ما این را پذیرفته‌ایم که دفترچه یادداشت، نوعی حافظهٔ بیرونی است. در حدی که بسیار پیش می‌آید وقتی در جلسه‌ای سراغ دفترچه یا یادداشت‌های داخل موبایل‌‌مان می‌رویم، به‌شوخی می‌گوییم: «بگذار به حافظه‌ام مراجعه کنم.» مقاله‌ای که می‌خواهیم در این درس بررسی کنیم، ادعایی بزرگ‌تر را مطرح کرده است: «دفترچه یادداشت، واقعاً بخشی از ذهن ماست؛

معمولاً بین فکر کردن و نوشتن، بین تجربه کردن و نوشتن، بین حس کردن و نوشتن فاصله‌ای هست. وقتی گزارش روزانه یا هفتگی می‌نویسیم، مدتی از زمانی که اتفاق‌ها افتاده و کارها را انجام داده‌ایم گذشته است. وقتی پس از سفر، دربارهٔ سفر می‌نویسیم، وقتی دربارهٔ یک دوستی از دست رفته، یک پیاده‌روی در خیابان،

وقتی سال ۲۰۲۴ از نیمه گذشته بود و هر روز خبرهایی دربارهٔ موفقیت هوش مصنوعی و به‌طور خاص چت جی پی تی در آزمون‌های هوش و امتحانات سخت دانشگاهی منتشر می‌شد،‌ خبر نسبتاً ساده‌ای ویرال شد و تیتر رسانه‌ها را در اختیار گرفت (+): «چت جی پی تی می‌گوید که در Strawberry فقط ۲ حرف

حتی از سال‌ها پیش که هنوز هوش مصنوعی مثل امروز به گفتگوهای عمومی و اصطلاحات کوچه و بازار وارد نشده بود، صنعت نشر بارها به‌واسطهٔ دستاوردهای هوش مصنوعی دستخوش تحول شد. گاهی فعالان نشر از ابزارهای جدیدی که هوش مصنوعی در اختیارشان قرار داد خوشحال می‌شدند و گاهی هم نگران می‌شدند که آینده صنعت نشر

خواستن هم‌زمان خدا و خرما ضرب‌المثلی شده در فارسی، برای اشاره به کسانی که دو خواستهٔ متضاد یا متعارض دارند، در حالی که در دنیای واقعی، داشتن یکی جز با رها کردن دیگری امکان‌پذیر نیست. ظاهراً این مثال از آن‌جا آمده که قومی که نخلستان‌های بزرگ داشتند، بُتی از خرماهای خود ساخته بودند و آن