پادشکنندگی (Antifragility) – قرارداد برای معادل یک واژه

در یکی از درس‌های قبلی مدیریت در شرایط ابهام با عنوان دنیای سه حالتی از دوستان عزیز متممی خواسته بودیم که به ما در انتخاب معادل فارسی برای واژه Antifragility (یا صفت Antifragile) کمک کنند.

بعد از مطالعه نظرات دوستان، نهایتاً تصمیم گرفتیم – بر خلاف نظر متمم که در درس نخست، واژه‌ی پادشکنندگی را نامانوس در نظر گرفته بود – همان پادشکنندگی را به عنوان معادل Antifragility در زبان فارسی به کار ببریم.

ضمناً اگر نظرات و بحث‌های دوستان حول بحث دنیای سه حالتی را مطالعه نکرده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً برای مطالعه‌ی آنها وقت بگذارید.

در اینجا بخشی از دفاعیات‌مان را – که البته استخراج شده از نظرات دوستان یا بر پایه‌ی آنهاست – ارائه می‌کنیم.

 اجتناب از واژه های معادلی که مفهوم Antifragility را نقض می‌کنند یا با آن تعارض دارند 

برخی از واژه های پیشنهاد شده مانند پایا،‌ مقاوم، ضربه پذیر، انعطاف پذیر و چقرمه، بیشتر معنای توانایی تحمل ناملایمات و فشار و ضربه و تنش را القا می‌کنند و نه نیاز به ناملایمات و فشار و ضربه و تنش.

مفهوم Antifragility تاکید می‌کند که اگر یک سیستم Antifragile در معرض تنش و ضربه یا هر نوع ناملایمت قرار بگیرد، به موقعیتی بهتر از قبل خواهد رفت و در برابر آن عامل، شکست ناپذیرتر خواهد شد.

یک زمان است که ما میتوانیم چکشی را بر سر موجودی فرود آوریم و آن ماده ضربه را تحمل کند.

زمان دیگری است که ما می‌توانیم با چکش زدن بر سر آن موجود، آن را برای پتک خوردن آماده کنیم و دفعه‌ی بعد با پتک خوردن، آن را برای پرس شدن آماده کنیم و احتمالاً در آخر به چیزی شبیه خرس آبی دست پیدا کنیم.

به هر حال، امیدواریم استدلال‌های ما (یا لااقل خواهش و تمنای ما) در دل شما اثر کند و زین پس به جای واژه‌های زیبا و مانوس نظیر منعطف، نشکن و تاب آور، از واژه‌ی دشوار و نامانوس پادشکننده استفاده کنید (یا لااقل اجازه بدهید که ما این کار را انجام دهیم). 

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت در شرایط ابهام به شما پیشنهاد می‌کند: